Tuhaf

Bölüm 15

-Okuldan sonra-
Al: Kızım bizi tanıştırman lazım. Kim bu çocuk?
M: B-ben, şey....
Ad: Ben de tanışmayı çok isterim Marinette bu lafı duyunca Adrien'ın gözlerine bakar. Gerçekten de gözleri parlıyordur. Uggh, ne vardı sanki sadece kestirip atsaydı?
N: Bu hafta sonu hep beraber toplanalım
Al: Aynen bu harika bi fikir, sakın çocuğu kendinden kaçırayım de Mari. M: Ben.... hehehe (Gergin gergin gülüyordur)
A: Neyse o zaman sonra görüşürüz. (işte herkes bb der)

Akşama olunca Mari kendini rahat hissetmez. Tikki de ona doğru söylemesi gerektiğini söylemiştir ama hala içinde bir tuhaflık vardır. Evden çıkar, Sein nehri boyunca yürümeye başlary. Ayağını yere sürte sürte yürürken onu izleyen Kara kedi'den habersizdir.
Oakşam nöbet sırası kendisinde olan kara kedi evden çıkıp biraz ilerledikten sonra somurtarak yürüyen Marinette'i görmüştür.Mademki sevgilisi vardı, neden bu kadar mutsuz görünüyordu..?? Yanına gitmeye karar verir ama bunun için biraz bekler.
En sonunda Mari nehrin üstündeki köprülerden birinin ortasında durup etrafı izlerken arkasında bitiverir.

(Bu arada bu Marichat; balkon sahnesi olmadı neden ben de bilmiyorum ğalfpqğd)
Kk: Hey selam Marinette!
M: Aah! Beni korkuttun, ne işin var burada kedici- yani kara kedi?
Kk: Bilirsin, sıradan nöbetlerden biri.... Senin üzgün olduğunu gördüm, merak ettim. Sen iyi misin??
M: (Kafasını aşağı eğer, suda yansımasına görüyordur. Kara kedi yanına gelince heyecanlanmıştır ama şu anda kendisinin uğur böceği olmadığı gerçeğini de unutmaması gerekiyordur..) Aslında iyi miyim değil miyim ben de bilmiyorum
Kk: Neler oldu?
M: Kısaca yakın arkadaşıma -daha doğrusu arkadaşlarıma- sevgilim olduğuna dair yalan söyledim. Aklından ne geçiyordu bilmiyorum, o anın gerginliği ile elim ayağıma dolaştı, düşünmeden konuştum.
Kk: Anlıyorum...

M: Ughhh! Sence ne yapmalıyım, biliyorum doğruyu söylemeliyim ama bunu nasıl yapacağım? Hafta sonu buluşmaya davet ettiler ve ben tek başıma gidersem ne diyecekler?!
Kk: Eminim ki seni anlayacaklardır Marinette. Önemli olan dürüst olman ve yaptığın hatayı tekrarlamayıp bunun için çabalaman. (Heheheh gönderme heeheheheh)
Mari bu lafı duyunca rahatlamıştır, ayrıca sevinmiştir de çünkü bu sözler kediye söylediklerinin aynısıydı....
Kk: Neyse ben şimdi gitsem iyi olacak, umarım yardım edebilmişimdir, hoşçakal!... (uzaklaşır)
M: (sessizce) hoşçakal kediciğim....

Kara Kedi oradan ayrıldıktan sonra düşünür:
"Demek ki gerçek değilmiş, oysa tanışmayı çok isterdim (hala neyin derdinde yahu aşfppwşfşwld) Acaba sınıfta kilitliyken yalan söylemesinin nedeni benim ona bunaltmış olmam mı? Umarım öyle bir şey değildir...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-Cuma gecesi-
Kk: Hey, selam Bugaboo!
Ub: Selam kedi, n'aber?
Kk: Her zamanki gibi, sen?
Ub: İyi sayılır, yarın halletmem gereken meseleyi hallettiğimde daha iyi olacağım...
Kk: Oh,bir sorun mu var yoksa?
Ub: Ah hayır, pek de mühim değil, halledebilirim.....
Kk: Pekala... (o sırada rüzgar etmiştir, kış mevsimi yaklaştığı için hava soğumaya başlamıştır, bu kuru esen soğuk rüzgarla beraber uğur böceği'ni bir titreme sarar)

Kara kedi fark eder ve Uğur böceğini kolları arasına alır
Kk: Üşüyor musun?
Ub: Biraz...
(Uğurböceği'nin yanağına bir öpücük kondurur, uğurböceğinin kızarmasına neden olmuştur, konuşmaya devam eder)
Kk: Havalar soğuyor, ha?
Ub: Evet... (bir anda yine titrer) uhuhuuuh.. Galiba gitsem iyi olacak... Çok soğuk olmaya başladı...
Kk: Hıımmm, buna emin misin??
Ub: Ben.. şey.. Hey! Seni hilebaz! Yarın erken kalkmam gerekiyor, gerçekten gitmeyeyim. O yüzden görüşürüz.. (uzaklaşır)
Kk: Uggh, pekala, ama bana borçlusun!! Uğur böceği elini dudağına götürüp Karakedi'ye uzaktan bir öpücük yollar. Kara kedi arkasından gülümser...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~