Tuhaf

Bölüm 41

"Kara Kedi!! Kara Kedi uyan!! Bu sadece bir kabus!!"
Kara Kedi terler içinde uyandı. Uğurböceği'nin dizleri üzerinde olan başı bi anda havaya fırladı. Arkasını döndüğünde Uğurböceği'ni gördü ama gözleri kararmıştı, başı döndü.
Uğurböceği ise Kara Kedi'nin terli saçlarını düzeltip yüzünü açıyordu.
"Kara Kedi iyi misin? Kara kedi??!"
Bu ses kulaklarında çınladı.. Başı öylesine dönüyordu ki cevap veremedi.
Gözlerini açan parmakları hissetti. Uğurböceği yapıyordu bunu. Sonunda etrafı görmeye başlayınca her şeyin bir kabus olduğuna sevindi.
Uğurböceği ellerini yanağında tutuyordu şimdi. Yüzünün ağırlığını o ellere serbest bıraktı. Tekrar gözlerini kapattı.

Ub: Kara Kedi beni korkutuyorsun! Aç şu gözlerini! İyi misin??
Kara Kedi tekrar ub nin kucağına yatar
Ub: Hey, neler oluyor?
Kk: Tekrar uyandırsana beni, benimle ilgilenmen çok hoşuma gitti. Eheheheheh
Ub: Seni budala!! (kk'nin burnunu sıkar, kk eski konumuna geçer)
Kk: Hey, ama çok hoştu...
Ub: Ben ciddiyim, hala ter içindesin.. (kk'nin yüzüne düşmüş saçlarını geriye atar) Tekrar soruyorum, iyi misin? Kabus görüyordun büyük ihtimalle..
Kk: Ah-ben.. evet.. yani..
Ub: Babanla mı ilgili?
Kk: (bakışlarını aşağı çeker) evet....
Ve sen sormadan söyleyeyim.. evet.. anlatacağım... ama...
Ub: Ama??..
Kk: Tekrar dizine yatabilir miyim? (Sırıtıyordur)
Ub: Bu muydu gerçekten? Ahahahah, gel bakalım yavru kedi...

Kara kedi başını uyumadan önceki gibi ub'nin dizine koyar, o derin mavi gözlere bakmaya başlar.
Ub: Eeee, anlatacak mısın?
Kk: Ah-şey, tabi...
Açıkçası ilk kez böylesine derin ve gerçekçi bi rüya gördüm. Gerçi normal hayatta yaşadıklarımdan farksızdı...
Ub: Sen böyle söyleyince kötü oluyorum...
Kk: Senin üzülmeni istemiyorum bugaboo, gerçekten... her neyse.. devam ediyorum...
Babam onun istediği işleri yapmadığım, ya da ona karşı geldiğim zaman cezalandırıyor.. hem de hiç olmayacak şeylerle... bugün o yüzden kötüydüm.. yemek yememiştim..
Ub: Kusmuş muydun yoksa?
Kk: N-nerden bildin? {Uğurböceği'nin endişelenmemesi için bilerek söylememişti bunu ona}
Ub: Belli oluyordu yani... hem dermanın yoktu, hem açtın... kusmuş olabileceğini düşündüm... eee sen en son ne diyordun?

Kk: Rüyamda yine cezalar veriyordu bana.. şimdikinden daha ağır cezalar... aklıma gelmesini bile istemiyorum... seni bir türlü göremiyordum, tek kaçış kaynağım olan mucizemi kullanamıyordum.. kısaca çok kötü bir kabustu...
Ub: Kedi..... (üzgün bir ifadeyle kara kediye bakar, eliyle onun çenesinin altını okşar)
Keşke elimden bir şey gelse...
Kk: Aslında olabilir!
Ub: Gerçekten mi??
Kk: Evet... 2 hafta sonra "girmek zorunda olduğum" sınavlara beni çalıştırabilirsin mesela? Hiiiiii?
Ub: Ne? Kedi, biliyosun ki...
Kk: Evet, fransız dili ve edebiyatı.. bilmiyorsun.. ama ben de 2 haftadır öğreniyorum zaten... tek istediğim biraz yardım etmen...
Ub: İstediğin bu olsun kedicik, her zaman...
Kk: Miyaav, hala uykum var...
Ub: Uyumak için yatağına gitsen daha iyi olmaz mı? Hem geç oldu...
Kk: Hmmm? Ben uyumak için daha iyi bi yer biliyorum... (imalı imalı bakar)
Ub anlamaz bakışlar atar
Kk: Asmalı Çatı desem??
Ub: (anca saksı düşer) Ahh! Ve Sirius yıldızı!!
Kk: Battaniyeler ve yastıkları da unutma!
Ub: O zaman yarın gece?
Kk: Yarın gece!
Ub: Anlaştık! Şimdi üstümden kalk ki ben de gidebileyim.. Dizlerim uyuştu...
Kk: Emrin olur, matmazel... İyi geceler dilerim...
Ub: İyi geceler, kendine iyi bak ve bi şapşallık yapma!
Kk: (uzaklaşırken) Buna söz veremeyeceğimi biliyorsuuun!!
Uğurböceği arkasından gülümser ve o da gider.

-Ertesi gece-
Uğurböceği işleri bitince akşamdan sonra Asmalı Çatı'ya gelmişti. Ama Kedi ortalarda yoktu. Çünkü o, babasının ona dayattığı şeyleri yapmakla meşguldü. Bi an önce bitse de leydisinin yanına gitse diye düşünüyordu. Babasının dediği ve yapmasını istediği şeyleri yapmayabilirdi, ama bu eninde sonunda fark ediliyordu ve ardından daha ağırlarıyla yüzleşmek zorunda kalıyordu. En başından yapıp bitirmek en iyisiydi o yüzden.
Babası sonunda o piyano çalmayı bitirdiğinde başından ayrıldı ve kendi odasına geçti. Güzel, artık daha gelmezdi.