Tuhaf

Bölüm 9

Çatılar üzerinde koşmaya başlarlar
Kk: Eee... parlak bir fikrin var mı leydim?
Ub: Koşup saklanmak için bir yer bulmak dışında mı?
Kk: Galiba haklısın daha hızlı olmalıyız. hızlanırlar
Kk: Hey leydim, bileklik ikimiz de aynı anda basınca çıktı. Sence de bu bizim birbirimiz için yaratıldığımızı göstermez mi?
(uğur böceği afallar, konuyu değiştirmeye çalışır)
Ub: Kes şunu kedi, hem bileklik demişken, o sende mi?
Kk: Bende, güvende.

Uğur böceği koşarken bir yandan kendi kendine düşünür;
"Acaba kedi haklı olabilir mi? 'birbirimiz için yaratıldığımızı göstermez mi?...' O derin yeşil gözler, güneş gibi parlayan saçlar, aşk dolu bakışlar... ama hayır bunlara kapılmamalayım... Peki ya Adrien? Ona olan aşkım devam ediyor mu? Yoksa kedi benim için düşündüğünden fazlası mı? Ben kendi içimde duygularımı bastırıyorum?"

O sırada kara kedinin bağırması ile Uğur böceği'nin düşünceleri dağılır
Kk: LEYDİİİİMM!!
Duygu Bükücü Kara kedi'ye tozdan serpmiştir ve kk binaların arasına düşmüştür.
Ub: KARA KEDİ HAYIIRR!
(uğur böceği Kara Kedi'nin peşinden gitmek istese de duygu Bükücü peşindedir ve Kara Kedi'ye ulaşamıyordur)

Sonunda uğur böceği bi boşluk bulup bir binanın arkasına saklanır ve Duygu bükücünün gitmesini bekler.
Hawki: (Duygu Bükücü'ye) Sakın onları elinden kaçırma mucizelerini almak zorundasın!
(Duygu Bükücü de oradan uzaklaşıp Uğur böceğini aramaya gider)
-uğur böceği hemen kedinin olduğu yeri bulup oraya gider-

Ub: Kara Kedi! Neredesin? Ses ver!!
Kk: (bitkin bir halde) b-buradayım l-leydim...
Uğurböceği onun iki sıkışık bina arasında olduğunu görür ve tam onu kurtarmaya yeltenirken Duygu Bükücü onu bulur ve saldırmaya başlar.
Uğur böceği hemen kara kedi'nin olduğu yere atlar ama bir şey hesaba katmamıştır:
Binalar arasındaki boşluğu kadar dardır ki kara kedi ile beraber sıkışmışlardır ve çıkması çok zordur
Kk: (Bi gözü kapalı şekilde) L-leydim, sen misin?
Ub: Evet kedi, merak etme burdayım, burdan çıkmamızı sağlayacağım..

Ama duygu bükücü onları bulmuştur ve Hawk Moth'un emriyle ub ve kk nin yanlarını ve çıkış yerlerini kapatır, adeta bir kutu içinde kalmışlardır.
Hm: Şimdi bekle duygu bükücü, kara kedi zaten vurulmuş durumda, uğurböceği de oradan kendi başına çıkamaz ve onları gafil avlarız!
Db: Tm
-Ub çıkmaya çalışıyordur ama hiçbir faydası yoktur, sonra kara kedi'yi fark eder-
Ub: K-kara Kedi..?! Sen titriyorsun! İyi misin?
Kk: B-ben aslında.... klostrofobiğim ve..
Ub: Vee..??
Kk: Ve galiba Duygu Bükücü'nün serptiği toz bunu daha kötü hale getiriyor! (Titremesi artar, artık ub bile hissediyordur)
Ub: Burdan çıkmanın bi yolu yok... Hey! Kediklizmini kullanabilirsin! (Şükür aklına geldi bacım)

Kk: B-ben yapabilir miyim bilmiyorum... ayrıca şu an dip dibeyiz, ya sana zarar verirsem? (Şu durumda bile leydisini düşünüyor kıyamam🥺)
Ub: Pekala, düşünmem lazım... şanslı tılsımı şu anda kullanamam...

Kara kedi zangır zangır titremeye başlar
Kk: Leydim?
Ub: Evet? Sen iyi misin?
Kk: Galiba başım dönüyor...
Ub: Biraz daha dayan kedicik, burdan çıkmanın bi yoşunu bulacağım... Şimdi bana bak ve sakinleş tamam mı? Leydin burda ve seni korumak için her şeyi yapmaya hazır...
Kara kediyi koca bir gülümseme kaplar, titremesini derinleştirmeye çalışır.
Kk: Biliyorum lrydin... (ama ne kadar uğraşsa da kapalı ortamdan rahatsız oluyordur)

Ub kendi kendine:
Zavallı kedicik, benimkinden daha büyük bir işkence çekiyor olmalı... daha önce onu hiç böyle görmemiştim... ama... kalbim neden daha hızlı atıyor?!
Başımdan aşağı titredim resmen...
Sanırım kabullenmem gerek... o.... benim kediciğim...
Uğurböceği kara kedi'yi hazırlıksız yakala ve dudağundan uzunca öper
Kara kedi bir anda uğurböceğinden gelen bu tepkiye şaşırır ama karşılık vermekten kendini alamaz, titremesi geçer, kalbi dakikada 1500 atmaya başlar... kuyruğuyla Uğurböceği'ni sarar.