ontvoerd

24.2*

-wilt zeggen dat je zwanger bent? Toch?' vraagt Tim onzeker. Een traan rolt van mijn wang. Nee het zou toch niet. De dokter knikt en een zucht van opluchting komt van Tims lippen. 'Je bent niet zwanger.' Roept Tim luid. Ik begin te huilen en te gillen van blijdschap Ik spring in Tims armen en klem mijn benen om zijn middel.Je kunt je niet inbeelden hoe blij ik nu ben. Ik ben dus niet zwanger van Jaden. Stel je voor dat ik wel zwanger was geweest van die pedofiel. Wat zou ik dan moeten doen?

'Juffrouw, u mag dan wel niet zwanger zijn. Uw steken komen weeldegelijk ergens vandaan. We zullen nog moeten uitzoeken vanwaar.' Ik laat Tim weer los en sta weer met beide voeten op de grond. Ik knik naar de dokter en loop samen met Tim het lokaal weer uit. Samen gaan we naar Tims kamer. Ik loop een beetje voorop te huppelen, ik ben echt blij dat ik niet zwanger ben. Wanneer ik me omdraai om Tim een knuffel te geven, ja zo blij ben ik, zie ik hem niet. 'Tim?' Hij haalt vast een grap uit. 'Tim!' Roep ik, maar ik krijg geen reactie. Het zal toch niet... 'Tim!!!' Begin ik nu wat hysterischer te roepen. Nog steeds geen reactie. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Wat zou Tim doen in deze situatie? 

Ik hoor voetstappen achter me. Tim is waarschijnlijk met mijn voeten aan het spelen. Ik draai me langzaam om. 'Tim.' Zeg ik al lachend. Maar mijn lach verdwijnt razend snel wanneer ik besef dat niet Tim, maar zijn broer voor me staat. Heb je me gemist?... Alles wordt zwart, mijn lichaam verlamt en ik ben weg van deze wereld.