ontvoerd

14*

Ik zeg het je, als ze iets met mij van plan zijn dan... dan ga ik flippen. Wat bedoelen ze met dat feest? Is het een echt feest? Waarom zouden ze hier zelfs een feest geven? Wanneer ik de kans krijg storm ik weg, terug naar Tim. Hij kijkt me nog steeds glimlachend aan, maar zijn blik verandert wanneer die van mij dat ook doet. 'Wat bedoelen ze met "mijn meisje" en dat feest?' vraag ik boos. Tim loopt even naar de tafel met broodjes en trekt me dan mee naar zijn kamer.

'Kijk, het komt allemaal wel goed. Jij bent van mij en hoeft je geen zorgen te maken.' zegt hij heel snel na elkaar 'Wat is dat feest waar Jaden het over had?' vraag ik nog steeds een beetje verward. Tim zucht, hij wil het er duidelijk niet over hebben maar met mijn blik dwing ik hem. 'Jaden, ik en mijn vader zijn niet de enige die meisjes ontvoeren.' De teleurstelling kun je duidelijk zien in zijn blik. Hij gaat op het bed zitten en kijkt voor zich uit. 'Waarom ben je hier?' vraag ik. 'Het is een lang verhaal, maar je moet oppassen. Jaden is niet de enige gek in dit pand. Ze zijn met zo veel.' een zucht van wanhoop verlaat mijn lippen. Plots wordt er op de deur geklopt, een jongen met bruin staat in de deuropening. 'Hey Nick, kom verder.' Zegt Tim opgelucht. 'Nick dit is Maya, Maya dit is Nick.' stelt Tim ons voor. Nick steekt zijn hand uit maar ik twijfel even, daarna schudt ik hem toch de hand. 

'Hallo Maya, volgens mij heb ik je net nog op die tafel zien staan?' Ik knik en hij lacht. 'Dat heb je goed gedaan. Hij geeft me een schouderklopje en een opgeluchte glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Tim is een goeie vriend van mij, je hoeft je geen zorgen te maken.' Ik kijk naar Tim die knikt en Nick een bro- hug geeft. Je weet wel zo'n knuffel en klop of hoe je dat ook beschrijft. 'Waarom ben je hier?' Vraagt Tim nieuwsgierig. 'Ik mag mijn maatje toch bezoeken of niet soms? Nee hoor ik maak maar een grapje. Een paar van de jongens gaan morgen naar het noordkasteel en ze vroegen jou ook mee. Wel eigenlijk vragen ze het niet, je wordt een beetje verplicht om te gaan.' Tim wrijft even door zijn haren en stemt dan maar in want hij kan niet anders. 'We zullen er zijn.' zegt hij een beetje ontmoedigt. 'Kom jij ook mee?' Vraag ik snel aan Nick. 'Ja hoor, je hoeft niet bang te zijn, Tim en ik zijn er om je te beschermen. Geloof me je bent veilig zolang wij in de buurt zijn.' Ik knik en Nick loopt weer naar de deur. Hij zegt nog even iets tegen Tim en vertrekt dan weer. 'Nu ken je Nick ook.' zegt Tim. Hij komt naast me staan en legt een hand op mijn schouder. 'Alles oké?' vraagt hij een beetje bezorgd. 'ik ben bang.' zeg ik eerlijk. Tim wrijft een lokje haar achter mijn oren en ik glimlach. 'Blijf je bij me?' vraag ik 'Beloofd.' antwoord hij.