TAMING A CASANOVA (Published Under Pop Fiction & Self-Published)

Chapter 39

CHAPTER 39

DALTON ACE's POV

Okay, this is our big day. My wedding day. It's been quite a while that I wasn't able to get enough sleep. I don't know why. Is it what they call cold feet? Oh damn!

"Hey dude, we fcking need to go." Si Vaughn na malakas pang kumatok sa pinto ng suite na tinutuluyan ko. Nandito kami sa hotel na pag-aari namin at malapit lang din dito ang cathedral na paggaganapan nang kasal namin ni Janella.

"Yes! Just a minute!" Pinagmasdan kong maigi ang reflection ko sa salamin. Damn! I look hot huh! I can't wait to see my pumpkin. Halos one week din kaming hindi nagkikita dahil na rin sa kagustuhan ng old fashion kong grandma. Tradisyon daw 'yun at walang mawawala kung sumunod man lang daw kami. Fck! My d!ck is dried for a week! Can you imagine how difficult it was? Oh yeah, I've been through that longer. Don't remind me! It's just now, it's different. Being away from Janella felt like a decade. And, I am totally insane!

Saglit kong inayos ang aking tux at huminga nang sobrang lalim bago ako magdecide na lumabas ng kwarto. Pagbukas ko pa lang ng pinto ay bumungad na sa akin ang mukha nila Tyrone, Chance, Terrence at Vaughn na abot-tainga ang mga ngiti. Pang-aalaska na naman ang gagawin ng mga gagong 'to!

"Having a cold feet, dude?" Nakakalokong tanong pa ni Chance.

"I'm okay. May balita na ba kay Janella?" Hell! I am nervous!

"Yup. We need to hurry up at baka mauna pa ang bride mo doon." Si Ty na mabilis pang nagpatiuna sa amin at agad naman ding nagsisunuran ang barkada sa kanya.

Ako ang nagpahuli at wala pa sa loob kong kinapa ang aking personal vow na isinulat ko sa papel. I write it down dahil pakiramdam ko ay aatakihin ako nang pagiging malilimutin ko. It's better to be prepared than sorry, right?

Hindi naman kalayuan ang cathedral kaya't halos wala pang 15 minutes ay nakarating kami kaagad doon. Marami-rami na rin ang mga taong naghihintay sa loob and believe me, mas kakaiba ang pakiramdam lalo pa ngayong nasa harapan na ako ng simbahan!

"What's taking them too long?" Hindi pa mapakaling tanong ko kay Ty na abala sa pakikipaglampungan kay Jordan. Tsss, ibang klase din 'tong dalawang 'to. Hindi mapaghiwalay. Oh well, I am not complaining because I am his own replica. Nakakalungkot lang isipin na hindi pa rin sila makabuo at naunahan pa talaga namin ni Janella. Kunsabagay ay wala naman akong makitang pagbabago kay Ty. He loves Jordan and he is happy. Wala na ngang mas importante pa d'un. Well in my case, as long as I have a daily dose of my own Nutella, I will never ever complain at all.

"Baka nagbago nang isip si Janella." Natatawang sabi pa ni Vaughn at inismiran ko lang siya. Kanina pa nga ako ninenerbiyos gagatungan pa!

"You need to relax, dude." Si Chance na kaakbay pa ang kanyang beautiful wife na si Kirsten. "Parating na 'yun."

"Yeah." Napabuntong-hininga lang ako at pinagdaop ang dalawang palad ko na malamig pa yata sa yelo. Ganito pala talaga ang pakiramdam. No wonder may mga nagba-back out pa sa wedding day nila. It's freaking the hell out of me. It's not that I don't want to marry Janella. The feeling is just so overwhelming... And, I don't understand exactly. Please don't make me think!

"You prepared a personal vow, right?" Si Kirsten na nagtaas ng kilay at matamang tumitig sa akin.

"Of course I did. Tsss..." Sinimangutan ko siya at nag-iwas nang tingin. Ayoko lang din maalaska na naman nang kuntodo.

"That will be an epic vow for sure." Si Vaughn na sinundan pa nang malakas na halakhak at nagtawanan na naman silang lahat. Aish! Kung puwede lang 'wag na silang imbitahin sa wedding ko!