CHAPTER 24
DALTON ACE's POV
Okay, this is really weird... Hindi ako pumasok sa opisina para pagpraktisan ang pagluluto! Yeah! Baliw na nga ako at lahat na lang ng mga bagay na gusto ni Janella ay ginagawa ko. I am truly crazy about my pumpkin! At kahit pa kumuha ako ng Culinary ay gagawin ko ma-impress lang siya sa akin at hindi sa DM na 'yun! Tsss...
But darn, I have to admit, this is not easy! Hindi ko naman naranasang humawak ng kahit na anong panluto sa kusina buong buhay ko! Jeez, I thought this will be easy but I was so fcking wrong! I think I'll die in here! Shit!
Nasa harapan ko ang recipe na lulutuin ko pero hindi ko alam kung bakit parang walang tumatama sa ginagawa ko! Ultimo pagpiprito na lang ay palpak pa ako! Ilang kilong manok na nga ba ang nasusunog ko?! What kind of idiot am I?! Darn it!
Nagsimula akong magpractice magluto umaga pa lang. Nagpahinga lang ako nung lunch at umidlip saglit. But now, malapit na siyang dumating ay iisang manok lang ang naiprito ko nang tama! At ngayong isda naman ang sinusubukan kong iprito ay gan'un pa rin! All the recipes I tried today, completely failed! Paano nagawa ni DM ang ganoong kasarap na ulam?! Fck that asshole! Ipinaluto siguro ng gunggong na 'yun iyong ibinigay niya! Pa-impress lang yata 'yun sa girlfriend ko ah!
Nang tumunog ang doorbell ay napaigtad na lang ako sa gulat! Ayan na nga ba sinasabi ko e! Saglit kong tiningnan ang monitor and it's really her. Agad kong pinindot ang open button at narinig ko ang pag-click ng pinto. Dahan-dahang bumukas ang pinto at agad na bumungad ang magandang mukha ng babaeng sobrang na-miss ko sa maghapon! Darn!
"Pumpkin!" Walang pag-aalangang sinalubong ko siya at diretsong idinipa ang aking mga kamay.
Iiling-iling naman siyang ngumiti at sinalubong din niya ako ng mainit niyang yakap. She smell so good! Oh my! Ako nga pala ang amoy pawis kanina pa!
"Sorry, pumpkin-" Napakamot lang ako ng ulo lalo pa nga't kanina pa nga pala ako nakababad sa kusina. I am dead sure I smell like shit! "I smell horrible!"
"Nagluluto ka ba?" Alanganin pang mangiti na tanong niya at bahagyang sumulyap sa kusina! Shit! Yung piniprito ko!
Agad akong nagtatakbo palapit sa stove! Ugh! it's too late! Nasunog na naman! What the?!
"Fck!" Inis na nasabi ko lang at ibig ko na talagang ma-frustrate! "Damn it!" Halos mapasigaw ako sa inis at natigilan lang ako nang marinig ko ang impit na hagikhik niya. Really? Does she found me amusing, eh? "W-what..?" Napaawang lang ang labi ko at nagpatuloy pa rin siya sa pagtawa na unti-unti na ring lumalakas. She must be kidding me!
"Nagluluto ka t-talaga?" Nakangiting tanong pa niya at ibig kong ma-offend? What the hell is so funny?!
"Why are you laughing?" I crossed my arms and raised a brow.
"W-wala..." Iiling-iling pang sabi niya at parang ang hirap maniwala.
"You're hurting my feelings, pumpkin. What is it you're laughing about huh?"
"W-wala..." Panay pa rin ang iling niya pero hindi naman mapigilan ang mangiti nang kakaiba! Aish!
"I've been trying here for you." Disappointed na sabi ko at mas lalo na siyang humagalpak ng tawa. "W-what?"
Napahawak pa siya sa dining chair at kulang na lang ay himatayin sa katatawa.
"Oh I'm glad, I am giving you a good laugh." Sarcastic na sabi ko lang pero wala pa ring epekto. Panay pa rin ang tawa niya.
"No... A-ace..." Mabilis pa siyang lumapit sa akin at agad na hinagod ang tagiliran ko. Skin to skin... Tanging apron lang ang suot ko pang-itaas at wala akong suot na t-shirt sa loob. Pawis ako at sigurado akong naramdaman niya 'yun sa kamay niya.
BINABASA MO ANG
TAMING A CASANOVA (Published Under Pop Fiction & Self-Published)
General FictionDalton Ace Samaniego, nag-iisang anak at total Casanova. Kahit na minsan ay 'di siya nagseryoso sa buhay at naging mapaglaro sa mga babae. Malaya niyang ginagawa ang mga bagay na maibigan hanggang sa ipatapon siya ng kanyang mga magulang sa hacien...
