TAMING A CASANOVA (Published Under Pop Fiction & Self-Published)

Chapter 22.2.3

I received an awesome news just yesterday.  Eto na talaga 'yun! hihi oh well, 'di ko pa masabi sa inyo.  Panigurado namang i-post ko ang good news na 'yun soon.  Salamat po sa mga nagcomment sa author's note at sa mga nag private message pa.  I know that everyone here are trying to cheer me up.  Sobrang nakakagaan po ng loob ang mga mensahe ninyo.  Maraming salamat po.  'Di ko alam if napasalamatan ko lahat.  Salamat po sa mga comforting words ninyo.  At kahit 'di ko kayo kilala ng personal, nakakatuwang makabasa ng ganun.  Maraming salamat.  You just helped me, so be proud.  Mga tao lang po kami at may pakiramdam.  Salamat po sa inyong pang-unawa.  Ang paghahangad ng mabuti sa kanyang kapwa ay pinagpapala.  Pagpalain po kayong lahat.  Ingat po at maulan.  Love you guys!

Love,

Ate Mommy Dean

*********

CHAPTER 22.2.3

DALTON ACE's POV (Continuation)

And like she said, sa isang park malapit lang din sa building ng Samaniego ang pinuntahan namin. I think I've been here before. If I am not mistaken, sinubukan naming mag- jog dito nila Tyrone noon. Pero 'yun nga lang ay hindi na namin inulit because girls are stalking us like crazy.

Pumarada ako sa isang tabi at naglakad-lakad kami sa kahabaan ng park para maghanap nang makakainan. Maraming tao sa mga oras na ito at gusto kong pagsisihan na pumayag akong dito kami pumunta. Damn it! How will I get to kiss her?!

"Kain tayo ng fishball, Ace!" Malakas pa niya akong hinila sa kamay at wala akong ibang nagawa kung 'di ang sumunod. Okay, I needed to pretend that I like the idea. This will be the first fucking time I'll ever get to eat foods like that. Hindi ako maarte, okay? Maselan? A little yes. But damn! Hindi ba ako magkakasakit sa mga pagkaing 'yun?! I am so dead!

"Manong, dalawang tag-ten pesos po." Nakangiting sabi pa ng pumpkin ko at hindi ko maiwasang pagmasdan ang maganda niyang mukha. Kung alam lang niya kung paano ako mabaliw kapag hindi ko siya nakikita sa araw-araw. I would never want that to happen again. Never. "Pati na rin po samalamig!"

"Hey, easy there. Hindi ba masisira ang tiyan natin diyan?" Alright, I can't help it?! Jeez...

"Hindi no! Si Danzel nga kumakain ng ganito!" What? DM?!

"Did you go out on a date with him?!" Fine! I'm jealous! I don't think there is a need to hide that! I still hate the guy!

"Nope." Mabilis namang sagot niya sabay nguso. "Nagseselos ka na naman ba?" Mapaglaro pang tanong niya at nag-iwas ako ng tingin.

"I am just asking." And, I was lying.

"Ang cute mo magselos. Lalo kang gumagwapo." Okay... I like the line. But I am still jealous!

"I hate that asshole. How many times do I have to tell you that, huh?" I smirked at umirap lang siya.

"Danzel is a good man, Ace. You can be good friends with him." Really, pumpkin? May iba kang lalaking pinupuri bukod sa akin?! Seriously?!

"Was that a suggestion?" Kumunot ako and yeah, I am kinda pissed.

"Yeah. Puwede." Inirapan lang niya ako at panandaliang binalingan ang fishball na nakalagay sa parang karton na may silver foil sa ibabaw? Jeez, don't ask me what exactly it is, 'coz I fcking don't know! Nilagyan niya iyon ng sauce at hindi ko pa rin maisip kung papaano ko kakainin 'yun? Hindi kaya ma-ospital ako mamaya nito? "Ate, how much po?"

"Forty lang po." Nakangiting sagot pa n'ung babae na sa akin nakatingin at pasimple ko naman siyang kinindatan. Kinikilig na napangiti lang siya at napailing lang din ako. Jeez, Ace! Stop being so playful! Mamimis-interpret na naman ni Janella kapag nagkataon!