ADK V: Dark Kismet (✔️)

Chapter 25: Sudden Feeling

Part Two

Nakakagulat. Parang gustong matunaw ni Diara sa presensiya ni Ivan. Pabilis nang pabilis ang pagpintig ng kaniyang puso. Parang may kung ano'ng  nararamdaman pa sa kaniyang tiyan. Sumasabay pa sa paghina ng kaniyang dalawang tuhod. At habang nararamdaman niya ang mga malalambot na labi nito sa kaniyang mga labi, parang ayaw niyang matapos ang isang halik. Pakiramdam niya, nagugustuhan niya ang panghahalik ni Ivan sa kaniya.

Hindi naman ganito ang nararamdaman niya para kay Brooke sa tuwing may magnanakaw iyon sa kaniya. This feeling seems new to her. He smells so nice against her. At kahit na makapal ang suot-suot nitong polo shirt, ramdam na ramdam niya ang matipuno nitong katawan, na nakadikit sa kaniya. Mas lalo siyang nanlambot. Mas lalo siyang napakapit sa leeg nito.

This is supposed to be wrong. May mahal itong iba, samantalang siya ay nakatakdang mahalin ang kaniyang prinsipe. Ivan isn't her prince. He won't be. And she won't be her girl. That's just too much to think of.

Nang makahuma anmo kakaibang damdamin na mayroon, kaagad na kumalas si Diara sa pagkakayakap ni Ivan sa kaniya. At kasabay ang kakaibang pagpintig ng kaniyang puso. Bumibilis ito habang nakapako ang kaniyang mga mata sa mukha nito.

"Hindi mo dapat hinahalikan ang isang babaeng hindi mo naman girlfriend," pairap niyang sabi habang kaagad na binawi ang kaniyang mga tingin. Mas lalo lang siyang natutunaw sa kakaibang magnet na mayroon ito, na nagbibigay ng lakas ng impact sa kaniya.

He's raking his hair, "Hindi mo rin dapat tinutugunan ang halik ko, prinsesa."

Mas lalo lamang siyang namula sa pagkasabi ni Ivan. Nagpadala rin siya. Nagpaakit. Nagpahalik. Halos mapako na ang kaniyang buong paningin sa sahig na gawa sa kaiibang crystal.

Sa sobrang pagkapahiya, kaagad na tumakbo si Diara sa pinakamalapit na pintuan, at walang imik na pinihit ito at tumakbo sa hardin ng mga rosas. Gusto pa sana niyang tumakbo na mas malayo pa sa nais niyang mangyari, ngunit, napamangha na lang si Diara nang mapagtantong lumulutang sa ere ang kapirasong lupa na pinagtitirikan ng bahay.

"Sa'n ka ba pupunta?" Napatigil si Diara sa kakalakad nang marandaman niya ang mainit na kamay ni Ivan sa kaniyang braso. He uses his powers again. And even before she make a protest, he cuddled her, right in an instant. "Don't leave," he whispers, "I don't want you to leave me."

Pero, habang ginagawa iyon ni Ivan sa kaniya, mas lalo lamang siyang naguguluhan.

"Tigilan mo na 'to, Ivan. Huwag kang umastang mahalaga ako. You are here with me because you have no choice...because I need you."

Para namang mangiyak-ngiyak na siya sa sinabi niyang katotohan. If this is just a game for Zeus' great grandson, well, he plays this well. Nagtagumpay itong guluhin ang kaniyang utak at patibukin ang kaniyang puso.

"I am here, because I choose to." He pulls her again towards him. At mabilis na ikinulong sa kaniyang braso, "Masyado ka lang nasaktan sa mga nangyayari sa buhay mo. All your life, you've felt so all alone. All your life, you fight your battles all by yourself. Hindi kita masisisi." Mas lalo siya nitong kinabig at dumantay ang baba nito sa kaniyang ulo, "All I want from you is a little faith, a little hope, and maybe, a little trust. Trust me, I won't hurt you."

Parang gusto niyang umiyak. Kay sarap pakinggan, ngunit kay hirap ding paniwalaan.

"You should not trust me, Ivan. Hindi ikaw ang nakatakdang mapapangasawa ko. Hindi ikaw ang prinsipeng hahalik sa mga labi ko, oras na matutulog na naman ako. Hindi ikaw iyon. Wake up, Ivan. You don't belong in a fairytale like me."

"Shhhhh. Just stop. Do you really think that I care for that?"

Parang ayaw ni Diara na huminga sa mga titig nitong ubod ng seryoso. His dark eyes sparkle. Nangungusap iyon, at kapag papakinggan niya iyon, matutunaw siya ng tuluyan sa harapan ni Ivan.

"Wala bang pag-asa?" tanong nito sa kaniya. "It is because of Claire? Or your bastard prince? It is because of your family? Or your world?"

Halos hindi makasagot si Diara sa sunod-sunod nitong mga katanungan. Sa sobrang dami ng kailangang isipin, hindi na niya alam kung saan doon ang mali, o saan doon ang mga bagay na nagsasabing hindi sila pwede.

Halos mapaluhod na siya sa lupa,katabi ng mga rosas na naroon. Halos, hindi na siya makakita sa mga luhang nag-uunahang pumatak sa kaniyang mga mata. Sa isang iglap, parang gusto niyang mabasag na lang at hahayaan ang sariling madurog. Kahit isang beses lang, hahayaan niya ang kaniyang sarili na sabihing mahina rin siya, na hindi na niya kaya, na sobra-sobra na ang parusang mayroon siya. Napapagod rin.

"Diara," he calls her name, "Let's go back. May kailangan kang makilala."

Akma na sana siya nitong hahawakan sa balikat nang bigla na lang siyang lumayo. "Just leave me alone." Umiiral na naman ang kaniyang defense mechanism, "Do not take me anywhere. Take me to Yuteria. They need me there. Brooke needs me!"

At doon niya naisip na nanganganib pala ang buhay ng kaniyang prinsipe. Hindi lamang si Brooke, nanganganib na rin pati ang buhay ng iba. She needs to take a risk.

"Hell!" Halos salubong na ang mga kilay nitong nakatingin sa kaniya, "Masyado magulo ang lugar na iyon para sa 'yo. I will take you in a safer place."

Tumayo si Diara habang nakakunot na ang noo. "Huwag mo akong pangunahan, Ivan. This is my life. That is my world. This is my problem."

"Diara, look - "

"I said take me to Yuteria! I don't need your explanation!"

"Ako ang pupunta roon. Ako lang. You stay in this world."

"This isn't your battle." Naglalakad na si Diara papalayo kay Ivan.

"Not anymore." Halos hindi ako makagalaw nang bigla na lang siyang nagteleport sa aking harapan...na naman. "They hurt you a lot. Sinaktan nila ang babaeng gusto kong protektahan nang higit pa sa buhay ko. At hindi ko iyon palalampasin nang ganun-ganun na lang. I know I should not act like this, but what can I do? You're getting special in every second passed."

"Ivan - "

"Just let me speak, princess. I know I'm not your prince but I am that man who won't ask for a true love's kiss. I am that man who won't let you sleep to death again. I am that man won't ride in white horse to save you. I will be that man who can be with you with no crown,who will stay with you and won't leave you behind."

"Ivan - "

"Is it too good to be true, knowing that I am falling in love to a fairytale character?"