“Welcome back, Ali!” malakas na bati sa akin ni Demi nang makita niya akong palabas ng airport. Niyakap niya ako nang mahigpit at saka nag-tatalon sa sobrang tuwa.
“Parang three days lang naman akong nawala,” saad ko nang bumitaw na siya sa pagkaka-yakap sa akin.
“Three days is like forever, you know? Matagal na iyon for me.”
I gave her a huge smile at saka binaling ang atensiyon ko kay Ate Mhina na ngayon ay kausap na si Justine. I wasn’t any longer wondering why. Ngayon ay alam ko nang iisa lang pala ang grupo ng kaibigan namin ni Justine.
“Siya nga pala, Demi. Hindi lang kaming tatlo nila Justine at Carol ang umuwi,” naka-ngiting pahayag ko.
“Huh?” she said and gave me a puzzled look.
Tumingin ako sa likod ko upang ituro sa kanya ang lalaking palapit sa amin. Tiningnan ko si Demi at kitang-kita ko sa mga mata niya ang matinding pagka-gulat.
“Demi?” pag-tawag ko sa pangalan niya ngunit parang hindi niya ako narinig.
Nanlaki ang mga mata niya at animo’y tumigil ang mundo niya. Maging ang pag-hinga niya ata ay natigil.
“M-Miggy,” mahinang saad niya nang makalapit sa kanya si Miggy at yakapin siya nito. Parang nakakita pa rin ng multo si Demi noong mga panahon na iyon. Nagmistula siyang isang kandilang matindi ang pagkakadikit sa semento. Ni hindi siya gumalaw upang yakapin pabalik si Miggy.
“Demi. Na-miss kita,” Miggy said when he finally let go of Demi. Mabilis namang pumunta si Miggy sa pwesto ni Lexie at niyakap din ito.
Tila wala pa rin sa katinuan si Demi noong mga oras na iyon, kaya ang ginawa ko at inapakan ko ang paa niya.
“Ouch! Bakit mo ‘ko inapakan, Ali?”
“Para ka kasing estatwa d’yan,” natatawang saad ko.
“Kasi naman, nag-hahallucinate ata ako na bumalik na si Miggy,” seryosong pahayag niya at saka kumamot pa sa ulo niya.
“Stop scratching your head,” sabi ni Miggy mula sa likod ni Demi nang hawakan niya ang kamay nitong gamit pang-kamot sa kaniyang ulo.
Bigla namang namula nang husto si Demi. Pinanlakihan niya ako ng mata na animo’y tinatanong sa akin kung ano’ng nangyayari.
Demi slowly turned around to face Miggy.
“M-Miggy,” muli na namang utal na saad niya.
“Well?” naka-ngiting tugon naman ni Miggy.
“I-ikaw nga.”
“Yes. Ako nga.”
“Nandito ka na.”
“Bumalik na nga ako.”
“Nandito ka na.”
“Hahahahaha!” malakas na tawa ni Miggy at saka niya muling hinatak si Demi upang yakapin. Makalipas ang ilang sandali ay kumalas siya sa yakap at saka ginulo ang buhok ni Demi.
Nakasakay kami nang taxi na wala pa ring kibo si Demi. Ngayon ko lang siya nakitang matameme. Hindi siya ‘yong Demi na sobrang daldal na halos gusto mo na lang i-packing tape ang bibig niya para manahimik siya. Ngayon ay animo’y bigla siyang naging pipi na sa tuwing kakausapin siya ni Miggy ay tatango lang siya o kaya naman ay iiling.
Kakaiba.
Pero parang pakiramdam ko naman ay alam ko kung bakit. Pakiramdam ko ay may nararamdaman siya kay Miggy.
Hindi sumabay sa amin sa taxi si Paul. Humiwalay sila ni Ate Mhina kasama si Carol at ang iba pang kaibigan ni Carol na sumundo naman sa kanya.
Sumama sa amin si Miggy pabalik dito sa Pilipinas dahil gusto niya akong tulungang makaalala. Gusto niya raw makabawi sa mga taong lumipas na hindi man lang niya alam kung ano ang nangyari sa akin.
BINABASA MO ANG
Chasing Love (Sequel to Hopeless Love)
Teen Fiction[BOOK 2 of HOPELESS LOVE] Paul had never stopped chasing Aaliyah. After a short while, Aaliyah got chased. But Paul left her. She waited. He came back. But he wanted them to go separate ways. Aaliyah lost her memories. Paul wanted her to forget abou...
