"Sanırım bu 9. özel çocuk sensin demek oluyor." dedi Kevın bana sırıtarak bakarken. Ne yani? Ben özel çocuk muyum?
"Ben özel çocuk falan değilim. Tek gücüm ateş." dedim. Herkes şaşkın şaşkın bana bakıyordu.
"Bilemiyorum Lisa. Belki de henüz tehlike yaratmadığı için fark etmemişizdir." dedi bayan Nathalie.
"Ah... Bunu anlamanın tek bir yolu var. Lisa ile başka biri güç değişimi yapmalı." dedi olayları dikkatle izleyen bayan Case.
"Evet. Haklısın Case. Tek yolu bu. Peki o zaman. Kevın. Lisa ile güç değişimi yapacaksın." dedi bayan Nathalie. Kevın kafasını salladı ve Jack Will'in yerine geçerken "İzninle." dedi sırıtarak ona bakıp. Jack Will geri çekildiğinde Kevın karşıma geçti. Ellerimi tuttu ve gözlerini kapattı. Ben de aynısını yaptım ve bir dakika sonra gözlerimi açtım. Kevın eliyle bir ateş topu oluşturmuştu. Bayan Nathalie "Ah... Bu doğruymuş. Lisa. Sen de özel çocuklardansın." dedi.
"Yani özel çocuk olarak ne yapmam gerekiyor?" dedim. Hala kafam karışıktı.
"Eğer buraya geçen sene gelmiş olsaydın, senin de özel çocuklarla birlikte bayan Case'in okuluna gitmiş olman gerekirdi. Ama bu sene geldin ve özel çocukların eğitimi çoktan bitti. Fakat iyi olan bir şey var ki senin özel gücünü şimdiye kadar fark etmedik. Bu özel gücünün çok fazla zarar vermeyeceği anlamına geliyor. Yani okula döndüğümüzde sen de özel çocuklarla birlikte eğitimine devam edebilirsin." dedi bayan Nathalie.
"Pekala. Ben artık gitmeliyim Nathalie. Yeni gelecek olan özel çocukları alıp okula götüreceğim. Tekrar görüşmek üzere. Hoşçakal." dedi bayan Case ve tekneye bindi. Tekne yavaş yavaş uzaklaşırken bayan Nathalie "Çocuklar. Bu akşam okula geri dönüyoruz. İsterseniz son kez Meksika'nın tadını çıkarın. Ben otele dönüyorum. Akşam gitme vakti geldiğinde lütfen hepiniz orada olun." dedi. O otele doğru yürürken bir grup peşinden gitti. Diğerleri de yavaş yavaş dağıldı. Anna yanıma gelip "Vaaaay... Demek özel çocuk ha?" dedi.
"Bunca zaman nasıl fark edilmedi?" dedi Zoe.
"Özel gücü etrafa zarar vermediği için fark edilmedi tabi ki." dedi Amy de. Kevın ve arkadaşları da otele dönmüştü. Oysa Kevın'a sormam gereken sorular vardı. Özel çocuk olmamla ilgili. Belki de bir yanlışlık olmuştur. Ben özel çocuk falan değilimdir.
"Ben de hiç fark etmedim. Bunda bir yanlışlık var gibi." dedim.
Kevın
Bayan Nathalie otele doğru giderken biz de arkasından gittik. Otele girmek üzereyken bana "Kevın!" diye seslenen o sese hiç aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Bana tekrar seslendi ve sonunda koşarak yanıma ulaştı. Önüme geçti ve konuşmaya başladı.
"Sana sormam gereken bir şey var. Lisa. O garip davranıyor. Sanki beni hatırlamıyor gibi. Neler oluyor?" dedi Jack Will.
"Bu seni ilgilendirir mi? Hayır!" dedim ve yanından geçip otele doğru birkaç adım attım.
"Ona benim sormamı ister misin?" dedi arkamdan. Durdum ve ona döndüm. İşte nefret ettiğim Will bu.
"Ne istiyorsun?" dedim dik dik bakarak. Mavi gözlerini bana dikerek "Neden beni hatırlamıyor gibi davranıyor?" diye sordu.
"Çünkü gerçekten hatırlamıyor. Uzun zaman önce bir trafik kazası geçirdi ve kimseyi hatırlamıyor."
"Kimseyi mi? Seni de mi?" dedi pislik bir sırıtış ile.
"Ben kimse değilim." dedim. "Eğer bir şeyler hatırlarsa hafızası olumsuz etkilenebilir. Bu yüzden çeneni kapalı tutacaksın." dedim sonra. Tabii ki yalan söylüyordum. Tek amacım Lisa'ya vaktinden önce bir şeyler hatırlatmasını engellemekti.
"Merak etme. Benim için yeniden başlamak da olur." dedi. Bu çocuktan gerçekten nefret ediyordum. Arkamı dönüp otele girdim. Bir kenara geçip babamı aradım ve beklemeye başladım. Telefon açılır açılmaz olanları anlatmaya başladım.
"Alo. Baba. Özel çocuklar geldi. Fakat güç değişimi esnasında Lisa'nın özel gücü tabii ki başkasında işe yaramadı. Ben de Lisa'nın özel çocuk olabileceğini söyledim. Şu an Lisa'yı da özel çocuklardan sanıyorlar." dedim.
Lisa ve Jack Will'in güç değişimi yapmaya çalıştığını söylememiştim. Jack Will ile kavga etmem konusunda endişelenmesini istemiyordum çünkü. Bugün olanlar sadece benim özel gücümün işiydi. Çünkü Lisa ve ben zaten kimseyle güç değişimi yapmaya ihtiyaç duymuyorduk. Ben de Lisa ile güç değişimi yapmış gibi davrandım. Böylece Jack Will ve Lisa'nın güç değişimi yapamamasının sebebi, yani Lisa ve benim farkım ortaya çıkmamış oldu.
"Bu iyi. Durumu şimdilik kurtardın. Ama ya ilerleyen zamanlarda Lisa ve bir başkası tekrar güç değişimi yapmaya kalkarsa ne olacak? Lisa belki yapabilecek ama karşısındaki kişinin yapamaması insanlara tuhaf gelecektir." dedi babam.
"Haklısın. Onun da bir çaresine bakarız sonra. Ee? Albert ile ilgili haberler nasıl gidiyor?"
"İyi sayılır. Albert geçenlerde bir bankanın güvenlik kamerasına yakalanmış. Bankada çalışan bir arkadaşım sayesinde öğrendim ben de. Kameraları inceliyoruz şu an. Belki bir iz bulabilirim."
"Güzel. Umarım işler iyi gider. Sonra tekrar arayacağım. Hoşçakal."
"Hoşçakal oğlum."
Telefonu kapattım ve otelden çıktım. Lisa hala gelmemişti. Sahile doğru yürümeye başladığımda bana seslendiğini duydum Lisa'nın. Sesin geldiği yöne baktım. Lisa yanıma yaklaşıp "Ben de seni arıyordum. Bu özel güç meselesi ile ilgili hala anlamadığım şeyler var. Tüm bunlar ne demek oluyor?" diye sordu.
"Ne ne demek oluyor?" dedim.
"Özel çocuk falan değilim. Bu saçmalıklar da ne?" dedi sinirle.
"Özel çocuk olmadığını kim söyledi ki?"
"Bunu biliyorum. Birinin söylemesine ihtiyacım yok."
"Üzgünüm ama öylesin. Bunu neden kötü karşılıyorsun ki? Özel çocuk olmak kötü bir şey mi?"
"Bunu istemiyorsam eğer bana göre öyledir."
"Tamam... Benden ne istiyorsun o zaman?"
"Okulda özel çocuklara ne yapıyorlar?" dediğinde güldüm.
"Eğer istenileni yapmazlarsa onları bir yere yatırıp ayaklarına demirle vuruyorlar. Sonra da akşama kadar çalıştırıyorlar. Aslında düşündüm de... Jack Will için bayan Nathalie'den böyle bir şey isteyebilirim."
"Ah... Bir kere de doğru düzgün cevap versen olmaz değil mi?" dedi Lisa sinirle. Bir iç çekip "Onlar da bizim gibi derslere giriyorlar. Ama onların bizden ayrı dersleri de var. Sen de normal derslerden ayrı olarak özel güç derslerine onlarla birlikte gireceksin." dedim. Lisa birkaç saniye bir yere odaklanarak düşündü. "Bir sorun mu var?" dediğimde bana bakarak "Hayır y-yok." dedi.
"Emin misin?" dediğimde birden gözlerini sıkıca kapattı. Elini karnına koyduğunda bir şey olduğunu anladım.
"Lisa! Lisa iyi misin? Neler oluyor? Lisa!" dediğimde cevap vermedi. İki saniye sonra yere diz çöker vaziyette düştü. Ben hızla yere çöküp onu tuttuğumda bilinci kapanıyordu.
"Lisa! Lisa! Lisa beni duyuyor musun?" dedim ama hala bir cevap alamıyordum.
2 saat sonra (Yazardan)
Lisa gözlerini açtığında beyaz tavanla karşılaştı. Gözlerini aşağıya indirdiğinde beyaz bir yatağın üzerinde uzanıyordu. Doğrulamaya çalıştığında karnındaki acıyla durdu.
"Uyandın mı?" diyen sesle kafasını sol tarafa çevirdiğinde tekli koltukta, bir ayağını dizine koymuş ve arkasına yaslanmış vaziyette duran Kevın'ı gördü.
"Neden uyuyordum?" diye sorduğumda ayağını dizinin üzerinden indirdi ve öne doğru eğilip ellerini kavuşturdu.
"Biz konuşurken birden karnını tuttun ve sonra bayıldın." dedi Kevın.
"B-ben... Birden tuhaf bir acı hissettiğimi hatırlıyorum. Sanki biri kontrol ediyormuş gibi... Bilmiyorum."
"Yani aniden hiçbir şey yokken oldu öyle mi?" dediğinde Lisa kafasını hafifçe salladı.
"Peki doktor falan bir şey dedi mi? Yani nedeni hakkında." diye sordu Lisa.
"Hiç bir sorununun olmadığını söyledi. Serum bağladılar ve gittiler. Psikolojik olabilirmiş." dedi Kevın ve birden kapı açıldı. İçeri Amy, Anna ve Zoe girip hemen Lisa'nın yanına gidip ona iyi olup olmadığını sordular. Kevın ayağa kalkıp "Kızlar ben çıkıyorum siz rahat rahat konuşun. Birşey olursa bahçedeyim." dedi. Kızlar kafasını salladığında Kevın "Geçmiş olsun Lisa." dedi. Lisa hafifçe gülümseyerek "Yardım ettiğin için teşekkür ederim Kevın." dedi. Kevın odadan çıktı ve hızla çıkışa doğru yürüdü. Hastane kapısına geldiğinde ileride arkası dönük bir şekilde oturmuş pembe saçlı kıza doğru yürüdü.
"Bunu neden yaptın?" dedi bankın arkasından. Pembe saçlı kız ayağa kalkıp yavaşça arkasını döndü ve mahcup bir şekilde bakarak "Merhaba pamuk şekerim." dedi. Gözleri hüzünlüydü. Kevın bir nefes aldı ve "Bunu neden yaptın?" dedi tekrar. Kız yutkundu ve "Ben sizi orda görünce sandım ki..." cümlesini tamamlayamadan Kevın sinirle:
"Jessie sevgilimmişsin gibi davranmayı ne zaman bırkacaksın? Bu kaçıncı oluyor!" dedi.
"Ama pamuk şekerim ben-"
"Lütfen bana pamuk şekerim demeyi bırak artık!"
"Özür dilerim." dedi Jessie. Gözleri dolmuştu.
"Özür dilemen gereken kişi ben değilim. Hemen şimdi yukarı çıkıp ondan özür dile." dedi Kevın. Jessie bunu ilk kez yapmıyordu. Daha önce de birkaç kez aynı olay yaşanmıştı. Kevın'ın yanında birini görmeye dayanamıyordu.
"Bunu yapacağım ama şimdi olmaz. Özel çocukların yanına dönmem gerektiğini biliyorsun. Ondan mutlaka özür dileyeceğim. Söz veriyorum." dedi Jessie. Kevın bir iç çekip "Pekala." dedi. Jessie gözlerini elinin tersiyle sildi ve "Ben... Seni çok özledim." dedi ve gidip Kevın'ın boynuna sarıldı.
"Jessie lütfen bunları yapmayı bırak. Seni arkadaşım olarak gördüğümü defalarca kez söyledim."
Jessie yavaşça geri çekildi ve "Umrumda değil. Yine de hep seni seveceğim." dedi hüzünle gülümseyerek.
Eve geri dönme zamanı
Lisa hastaneden çıkmıştı ve herkes eşyalarını toplayıp otobüslere binmişti. Anna ve Lisa birlikte oturmuştu. Kevın ve Lovis de hemen yanlarındaki koltukta yan yana oturuyorlardı. Özel çocuklar ayrı bir otobüs ile çoktan okula dönmüştü. Sıkıcı bir yolculuk sonrası vapura ve oradan da okula geri dönmüşlerdi.
Herkes odasına çekildi ve eşyalarını yerleştirdi. Kızlar odasında konuşurken Lisa da Zoe'nin onun için hazırladığı sıcak çikolatayı içiyordu.
"Özel çocuklar bizim sınıfa mı gelecek sizce?" diye sordu Anna.
"Biz buraya gelmeden önce hangi sınıflarda kalıyorlarsa oraya geri dönecekler diye duydum." dedi Zoe.
"Yani Lisa'nın sınıf değiştirmesi gerekmiyor. Bu iyi." dedi Anna Lisa'ya bakarken. Ama Lisa onları dinlemiyordu bile. Sabah yaşadıkları ile ilgili düşünüyordu. Jack will ve Kevın arasındaki tuhaf bakışmaları ve sonrasında olanları düşündü. Anna "Lisa ne düşünüyorsun?" dediğinde kafasını ona çevirdi ve biraz düşündükten sonra "Bilmiyorum, sadece kafam karışık. Tamamlayamadığım bir yapboz var. Bir parçası eksik. Ama kendimi eksik parça gibi hissediyorum. Ve o yapboz hep eksik kalacakmış gibi." dedi.
Amy Lisa'nın bir süredir aklını okuyordu. Aklından geçenleri biliyordu. Lisa'nın yanına oturarak elini omzuna koydu ve "Benim bildiğim yapbozlarda her zaman son parça anormal bir şekilde ortaya çıkar. Yani kafana takma. Beklemediğin anda tüm yapboz tamamlanmış olacak." dedi.
"Umarım bu çok geç olmaz." dedi Lisa.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Selam. Uzuuuuun zaman sonra ilk defa yazmak biraz zor oldu. Bölüm başlığını neden koyduğumu ve Yaz Kampı için ne gibi planlarım olduğunu biraz hatırlamış bulunmaktayım.
8. Özel çocuğu aklını kullanan bulmuştur. O tabiki Jessie. Ve evet Jessie Kevın'a platonik olarak aşık gibi görünüyor. Jessienin sırları ileriki bölümlerde ortaya çıkacak. Tabi ben üşenmeyip yazarsam. Jsjsksksks her neyse.
Kafası karışıklar vardır Lisa gibi... Diğer bölüm birşeyler açık açık ortaya çıkacak. Ama nerden devam edeyim inan bilmiyorum. Neyse bir ara kafama eserse yazıp atarım sjajjsjaskks.
E tamam hadi bitti bu kadar ne diyim daha like verin yorum yapın gidin. Bu gadar.