Pfff: stem-goal H116 NIET compleet. .... maak verandering in, jullie kunnen het!♥
Wat vooraf ging:
Ik stormde naar binnen en zag oma aan de rand van haar bed zitten met een kist in haar handen. ... De kist waar alle reispassen in zaten. Mijn ogen sperden zich wijd open. Ze keek op en glimlachte. 'Oma, je hebt toch niet...' riep ik hoofdschuddend.
_________________________________________
PP ISMAEL
'Oma, je hebt toch niet...' riep geschrokken en rende naar binnen. 'Wat heb ik toch niet?' vroeg ze terwijl haar glimlach verdween. 'D-de reispas van Amal, w-waar is die?' vroeg ik met een bonzend hart terwijl ik dichter naar haar toe stapte. 'Amal's reispas?' vroeg ze geschrokken. 'Ja, oma, alsjeblieft zeg niet dat je hem aan oom Chahin hebt gegeven!' riep ik panikerend. 'Maar nee, joch!' zei ze en griste de reispas uit de kist. Jullie moesten weten wat voor een grote opluchting ik toen had! Gestrest plofte ik op het bed en uitte een diepe zucht.
'Ismael, waarvoor stres je? En waarom mag Chahin haar reispas niet hebben?' vroeg oma nadat ze de kist terug sloot en het naast haar op bed zette. 'Niks oma, geef mij maar alle reispassen.' zei ik opgelucht en ging van het bed. 'Wil je het je oma niet vertellen, waarmee je zit?' vroeg ze dan bezorgd en ging over mijn getrimd baardje. 'Haha, oma, er is niks wollah.' loog ik dan snel. Ik wilde haar niets daarover vertellen, want na het verlies van haar ene zoon, moest ze echt niet weten, wat haar andere zoon van plan was. Ze glimlachte lief en draaide zich terug om naar de kist waar ze alle drie de reispassen (van ik, Amal en Safuane) uithaalde en die in mijn handen duwde.
'Shokran.' zei ik en kuste haar voorhoofd waarna ik me omdraaide en de kamer verliet. Toevallig en heel random zag ik iemand in mijn ooghoek bewegen. Ik keek die kant op, maar zag niets. Ik hief mijn schouders op en liep snel naar mijn kamer. Ik sloot de deur en ging naar de klerenkast. Helemaal rechts boven zette ik de reispassen en gooide wat kleren op zodat ze helemaal verstopt zouden zijn. Daarna ging ik in bed liggen en nam mijn gsm erbij. Ik stuurde een lief/schattig berichtje naar Soukayna en scrolde wat door insta. Na een half uur, trok ik mijn nikes aan en liep terug naar beneden terwijl ik verrast keek naar alle mensen in de woonkamer.
'Salam.' zei ik een beetje ongemakkelijk en zette mijn rolex goed. 'Weldi, groet maar je ooms, tantes, nichten en neven.' zei oma die met een dienblad de salon binnenliep. Het verbaasde me, dat ze oma niet hielpen en daar gewoon op hun kontje zaten maar oké. Ik deed ongemakkelijk mijn schoenen uit en ging zo'n beetje met een rood hoofd naar de rechterkant van de mensen. 'Salam.' zei ik en schudde de handen van mijn "nichtjes" die me dromerig aankeken. Na ook mijn tantes en ooms te hebben gegroet ging ik snel bij mijn lieve oma zitten.
'Ismael sterkte van je vader, Allah Irhemho.' zei de oudste van hen. Ik knikte en nam een slokje van mijn thee die ik ondertussen kreeg van mijn oom. 'Jij bent gegroeid zeg!' zei de 2de oom. Ik glimlachte scheef en keek naar mijn glas. 'Groot genoeg om te trouwen.' zei de 3de oom. 'Met mijn dochter Salma bijvoorbeeld?' zei een van de tantes. 'Nee shokran.' zei ik en glimlachte. 'Jij vind zeker mijn dochter Aicha mooi hé? Daar is ze, de derde.' zei de 2de tante en wees naar een meisje. Ik volgde haar vinger en belande bij een meid die overdreven zat te knipperen met haar wimpers.
'Laa (nee) shokran.' zei ik snel en haalde mijn telefoon uit mijn zak. 'Waarom niet, dan?' vroeg die tante beledigd. 'Uh, omdat ik al iemand heb.' zei ik dan glimlachend en haalde mijn oortjes uit mijn hoesje. Letterlijk al die meisjes keken me boos aan. Ik gunde ze een glimlach en stopte dan mijn oortjes in mijn oren en begon te genieten van de rap.
PP AMAL
Moe opende ik mijn ogen en probeerde op te staan, wat niet echt lukte. Ik draaide mijn hoofd om en glimlachte diep toen ik Safuane's knap gezicht zag. Ik draaide me helemaal om en plande een kus op zijn wang. 'Safuane, ik hou van je.' fluisterde ik en plande nog een kus op zijn mondhoek waarna ik rustig ging zitten. Langzaam hief ik zijn zware, gespierde bronze armen van me af en legde die rustig op het bed. Ik liep rustig het bed uit en hief lachend zijn zware voet die uit het bed leg terug op het bed. Daarna trok ik de deken helemaal over hem heen en plande nog een laatste kus op zijn voorhoofd.
Zuchtend griste ik een proper lingerie, make up-tasje, bruine hemd met witte details, die over mijn kont viel en een witte broek met hele lichte schuurtjes uit mijn koffer en liep de badkamer binnen. Na me zeer goed gewassen te hebben, stapte ik de douche uit en droogde mezelf. In mijn handdoek poetste ik mijn tanden en trok toen mijn schone kleren aan. Ik droogde mijn haren met een föhn die hier toevallig lag. Daarna deed ik nog consealer om mijn donkere wallen te verbergen. Ook smeerde ik een lipbalsem op mijn lippen.
Ik ging met de borstel door mijn haren en maakte er toen een invlecht van. Zuchtend ruimde ik alles op en liep terug naar de koffer waar ik een mooie witte horloge uithaalde en die om mijn pols sloeg. Snel nog een klein beetje parfum en klaar was ik. Ik ritste mijn koffer terug dicht, nam mijn telefoon en liep rustig de kamer uit om Safuane niet wakker te maken. Geluidloos sloot ik de deur en liep door de hang naar Ismael's kamer. Ik klopte en kreeg geen gehoor. 'Ismael?' vroeg ik terwijl ik rustig de deur opende. Ik merkte dat hij er niet was. Ik sloot de deur weer dicht en liep de trappen af. Ik voelde mijn gsm trillen en haalde die uit mijn zak.
Terwijl ik op mijn telefoon zat liep ik de salon binnen en lachte met mezelf toen ik Soukayna's gekke gezicht zag verschijnen op snap. Toen ik lachend van mijn telefoon keek, schrok ik me een eindje! Ik werd rood en mijn glimlach verdween. 'S-salam.' zei ik ongemakkelijk. Sommige antwoordden, anderen niet, waaronder mijn nichten. Ze keken me kapot vies aan, moesten blikken kunnen doden, dan was ik al lang dood! Mijn neven in tegenstelling keken me met zo'n gevaarlijke Marokkaanse chanteer blik. 'Benti, kom naast mij zitten.' zei oma glimlachend en klopte naast haar. Ik knikte en ging snel naast haar zitten.
Ze deed haar arm over me heen en plande een kus op mijn haar. 'Amal, nu dat je vader Allah Irhemho overleden is, gaan wij zijn plaats innemen.' begon de oudste oom. Ismael keek op, hief zijn ene wenkbrauw omhoog en trok zijn oortjes uit. 'Omdat?' vroeg hij. 'Omdat euh, ja, ze is nu onze verantwoordelijkheid.' zei de 2de. De tweede wenkbrauw schoot ook omhoog en Ismael begon non-chalant te lachen. 'En wat doe ik hier?' vroeg hij agressief. 'Ik ben haar broer en zal de verantwoordelijkheid op mezelf nemen.' zei hij terwijl hij met zijn knokkels op de tafel klopte.
'Ismael, kom eens met me mee.' zei oma en stond rechtop. Ismael stond ook rechtop en liep achter oma weg. Ik uitte een lichte zucht en keek naar mijn vingers. Ik voelde letterlijk alle blikken op mij branden. Na een ongemakkelijke stilte kwam oma terug. 'Amal en de meiden maak jullie klaar, we gaan naar de stad.' zei oma. Ik stond op en trok mijn bruine nikes aan. Ik groette mijn ooms en liep toen achter mijn ome naar buiten, op weg naar de stad. ...
PP CHAHIN (oom van Amal)
Net op het moment dat ik naar moeder (oma Amal) wilde gaan zag ik Ismael de trap op rennen. Met alle snelheid verstopte ik me achter de muur en wachtte tot hij binnen was. Na zo'n 10 minuten liep hij de kamer uit ... met de reispassen in zijn handen! Ik kon me nog snel verstoppen, voor hij me doorhad. Hij liep gehaast naar zijn kamer. Snel liep ik geluidloos achter hem aan en hoopte dat hij de deur niet ging sluiten, maar dat had hij wel gedaan. ...
Paar minuten later werd ik geroepen door moeder. Heel familie was er en zo. Vandaag word Hicham begraven en moeder wilt niet dat Amal dat weet, dus besloot ze met haar en de andere meiden naar het stad te gaan. Toen was de kust vrij! 'Kijk eens wat ik gefixt heb.' zei mijn jongere broer en duwde een zakje in mijn handen. 'Wat is dat?' vroeg ik. 'Slaapmiddel!' giechelde hij. Een brede grijns verscheen op mijn gezicht. 'Ik ga thee maken.' zei ik snel en stond op naar de keuken. Na thee te hebben gemaakt, gooide ik heel het zakje in een glas dicht bij de berrad en mengde die goed.
Daarna liep ik snel terug naar de woonkamer. 'Alsjeblieft.' zei ik en gaf Ismael die glas. Hij glimlachte scheef en legde de glas voor zijn neus. Nadat iedereen zijn glas had, ging ik naast hem zitten. 'Waarom drink je je thee niet?' vroeg ik hem. 'Oh, ja sorry.' zei hij afwezig en nam een slokje van de thee. Een brede grijns verscheen op mijn gezicht en ook op die van mijn jongere broer. Na dat hij zijn glas leeg had, legde hij zijn glas vermoeid op tafel. 'Sorry, ben moe, ik ga slapen in mijn kamer.' zei hij en stond op waarna hij de salon verliet.
Ik wenkte naar mijn jongere broer dat we moesten opstaan. We verlieten de salon en lieten de rest achter. Met een enge grijns keek ik naar Oussama mijn broer. 'Mezian, hij gaat nu slapen, kom!' zei ik en liep snel de trap op. We liepen door de hang naar zijn kamer en zagen de deur open staan. 'Meskien, hij is zo moe dat hij amper de deur kon sluiten.' zei ik grijnzend. We liepen de kamer binnen en zagen hem inderdaad op bed liggen. 'Snel, hij liep naar deze kant.' zei ik en wees naar de kant van het nachtkastje, klerenkast en bureau. Ik liep snel naar de nachtkastje en opende die.
Oussama ging naar de bureau en zocht daar in. 'Hier zit niets.' fluisterde ik en stond op. 'Kijk in de kast.' zei hij. Ik liep snel naar de kast en opende alle lades maar vond daar niets in. Ik opende de schuifdeur en keek onder elke stuk kledij. 'We moeten die reispas vinden.' fluisterde ik onderzoekend. Ik ging naar de hoogste lade en onderzocht overal tot ... ik het eindelijk vond.
'Hebbes!' riep ik grinnikend. ....
STEM-GOAL: 167! GUN MIJ JOU STEM!!♥