Wat vooraf ging:
Tot mijn schrik werden opeens de kartonnen voor me weg getrapt door... Saleh.
'WAAR DENKT MEVROUWTJE NAAR TOE TE GAAN?!' schreeuwde hij woedend en trok me pijnlijk van mijn haar. 'NEE ALSJEBLIEFT NEE!!' schreeuwde ik huilend...
_________________________________________
PP SALEH
'GRIJP ZIJN ARM!' schreeuwde ik woedend. 'NEE NEE NEE!' schreeuwde hij panikerend. Ik zweer op Allah, ik ga hem vermoorden! Hij heeft mijn f*cking gezin kapot gemaakt! Mijn allerliefste mensen die ik altijd bij me wou hebben en waarvan ik hou zijn weg! WEG! Ik greep woedend zijn arm vast en schoof zijn mouw omhoog. Ik slijpte woedend de mes tegen een ander en keek hem genadeloos aan. Ik gooide de ene mes op de grond en liep op hem af. Ik greep woedend zijn arm vast. 'NEE ALSJEBLIEFT!' krijste hij huilend. Genadeloos begon ik als een gek in zijn arm te snijden. Deze vuile zemmel heeft heel mijn leven verpest! Hij heeft de vrouw waarvan ik het meest hou van me genomen! Genadeloos begon ik wild heen en weer te snijden in zijn arm. Hij krijste het uit van de pijn maar dat boeide me niet! De pijn die ik nu voelde is niets vergeleken met die van hem, maar daar gaan we verandering in brengen.
'STOP STOP STOP!' riep hij hysterisch en krijste het van de pijn. Ik beet op mijn kiezen en nam bleekwater (Javel) en gooide het dopje er van. Niet veel later begon ik als een gek heel de vloeistof over zijn wond te gieten. Vuile zemmel! Ik nam de mes weer en begon aan een tweede wond. Deze man ga ik laten lijden, tot hij zelf de dood gaat wensen! Agressief begon ik in zijn arm te snijden alsof ik een stukje vlees was aan het snijden. 'JIJ HEBT MIJN FUCKING VROUW EN KIND VERMOORD!' riep ik woedend en begon agressief heen en weer te gaan met de mes. Hij begon minder te bewegen en niet veel later viel hij als een blok bewusteloos op de grond. 'TFOE!' spuugde ik op zijn gezicht en drukte hard met mijn schoen op zijn gezicht. Hem nu mishandelen heeft geen zin, hij gaat het toch niet voelen.
Met bloed in mijn handen verliet ik woedend de kamer en ging naar mijn kantoor. Ik gooide de deur dicht en ging zitten achter mijn bureau. Mijn blik viel op de foto accolade dat op mijn bureau lag met mijn gezinnetje der op. Ik nam het trillend en keek wazig naar de foto. 'W-waarom?' fluisterde ik zacht, 'YA ALLAH WAAROM?!' schreeuwde ik boos en liet mijn tranen de vrije loop. Ik voel me leeg, zonder mijn gezin! Ik voel me nietsnuttig zonder mijn gezin! De vrouw waarvan ik hield en door het vuur voor ging gaan is weg! Weg! Mijn prachtige zoontje dat amper 4 jaar oud was is ook weg! Ze hebben me verlaten! Ze zijn weg en hebben me hier alleen gelaten! Waarvoor moet ik nu leven? 'Waarom, Inaya?' fluisterde ik huilend en drukte de foto tegen mijn borstkas. 'Je had me beloofd voor altijd bij me te blijven!' fluisterde ik zacht terwijl er weer tranen naar beneden rolden.
'Je hebt me fucking beloofd me nooit te verlaten, dus waarom ben je je belofte niet na gekomen?' fluisterde ik zacht. 'AAAAH!' brulde ik boos en gooide alles op de grond, wat op mijn bureau lag, ook de bureau kantelde ik door de woede om en liet me op de grond vallen met de foto nog steeds in mijn handen. 'Waarvoor moet ik nu leven?' fluisterde ik huilend en wreef over het gezicht van mijn aller liefste, mooiste knapste prachtigste vrouw op deze wereld. 'Jullie zijn weg gegaan en hebben iets van mij met jullie meegenomen.' fluisterde ik zacht. 'MIJN HART HEBBEN JULLIE MEEGENOMEN!' brulde ik woedend. 'IK ZWEER IK NEEM WRAAK!' riep ik huilend en woedend. 'WOLLAH ILYAS EN ZIJN VROUW, GAAN BOETEN!' brulde ik woedend. 'HOE HIJ JE VAN ME HEEFT AFGENOMEN, GA IK HETZELFDE BIJ HEM DOEN!' schreeuwde ik woedend. Ik legde woedend de foto in een kast en rende naar de kamer waar Amal was. Ik zag dat de deur open was en liep snel naar binnen. Tot mijn verbazing zag ik alleen de man op de grond en voor de rest geen Amal.
Ik sprong op mijn man en greep hem van zijn kraag. 'WAAR IS AMAL?!' siste ik boos. 'W-weg gelopen.' zei hij pijnlijk en greep naar zijn neus. Woedend gaf ik hem een vuist tegen zijn neus om het af te maken. 'Auwauw!' kreunde hij. 'WOLLAH ALS IK HAAR NIET TERUG VIND, IK VERMOORD JE!' riep ik hysterisch en rende de kamer uit. 'RAMZI, GA ROEP DOOR DE SPEAKERS DAT DIE FUCKING AMAL WEG IS!' schreeuwde ik door de gang naar een van mijn mannen. Hij knikte en rende naar mijn kantoor waar de microfoon en computer was. Ik gooide woedend alle kamers open en zocht naar haar. Niet veel later hoorde ik 'ZEBBI DE VROUW VAN ILYAS IS ONTSNAPT! ZOEK HAAR NUUUU! ALLE KAMERS CONTROLEREN! JULLIE WORDEN ALLEMAAL ONTSLAGEN ALS ZE ONTSNAPT!' door de speakers.
Niet veel later verliet iedereen zijn plaats en werd het een chaos in de pand omdat alle mannen door elkaar gingen lopen. Ik duwde ze allemaal op zij en zocht in elke kamer en zelfs in de badkamers en toiletten. 'TFOE!' vloekte ik woedend toen ik haar niet vond. Ik rende door de mannen heen en zocht in de 2 de verdieping maar ook daar was ze niet te vinden. 'HELP MET ZOEKEN, WE MOETEN HAAR VINDEN!' riep ik hysterisch en rende de trappen af door de mannen, opeens uit de dode hoek zag ik iets vliegen achter een doos. Ik hief mijn wenkbrauwen omhoog en rende naar de doos, hoe dichter ik kwam hoe meer delen van het lichaam van Amal ik zag. Woedend schopte ik de kartonnen aan de kant en greep haar van haar haar vast. 'WAAR DENKT MEVROUWTJE NAAR TOE TE GAAN?' schreeuwde ik woedend. 'NEE ALSJEBLIEFT NEE!!' schreeuwde ze huilend...
PP ISMAEL (broer Amal)
'ISMAEL!' riep Soukayna blij en sprong op me. 'Hbiba hoe gaat het?' fluisterde ik zacht en knuffelde haar stevig. 'Alhamdulilaah, kan niet klagen!' zei ze blij. 'Dat is goed.' zei ik zuchtend. 'Waarom die zucht?' vroeg ze me bezorgd. Ik ging zitten op het bankje en zij naast me. 'Ik mis Amal en wil haar graag zien, tenminste met haar praten via de telefoon.' zei ik alweer zuchtend. 'Ze heeft me gebeld!' zei ze snel. Ik schrok en keek haar met grote ogen aan. 'En ja hoor, ik heb haar telefoonnummer!' zei ze enthousiast. 'Noo, zeg wollah!' zei ik blij. Ze knikte blij en haalde haar telefoon uit. 'Hier heb je haar nummer.' zei ze en gaf me haar telefoon. Ik haalde snel mijn telefoon ook uit en schreef de nummer over. 'Wollah shokran!' zei ik blij en stopte de telefoon terug in mijn zak.
'Neem het me niet kwalijk, maar ik ga aan de hand van haar nummer haar locatie traceren. Zouden we er van door gaan?' vroeg ik haar twijfelend. 'Tuurlijk habibi!' riep ze blij. Ik nam opgelucht haar hand vast en trok haar naar me toe. 'Je bent echt een schat!' fluisterde ik tegen haar. Ze bloosde en keek me verliefd aan. Ik kuste haar voorhoofd en knuffelde haar stevig. 'Ik kan niet zonder jou!' zei ze en knuffelde me steviger. 'Ik ook niet.' zei ik en plande een kus op haar zachte haren.
'Laten we dan gaan.' zei ik en trok haar tegen me aan. Ik zette haar af bij haar huis, 'Beslama, zie je weer!' zei ze zacht en plande een kus op mijn lippen. DAAMNNN HER LIPS! Ik bleef bij de garage staan tot ze naar binnen ging en daarna ging ik met een bigsmile op mijn gezicht naar een goede vriend van me. Ze maakt me echt gek! Kan niet wachten tot ze officieel de mijne word! Aangekomen bij mijn vriend belde ik aan. 'Sahbee!' riep Anas (vriend) blij. Hij gaf me een mannelijke knuffel. 'Vriend, kom naar binnen!' zei hij blij. Ik knikte en liep naar binnen, ik ging zitten op de zetel en wachtte tot hij ook kwam. 'En, wat heeft dit bezoekje te betekenen?' vroeg hij me terwijl hij naast me plofte met 2 redbulls. 'Ik heb je hulp nodig vriend.' zei ik zuchtend terwijl ik een slokje van mijn redbull nam. 'Waarvoor?' vroeg hij me.
'Kan je aan de hand van een telefoonnummer de locatie traceren?' vroeg ik hem. 'Uh, heb je berichten aan de hand van die nummer gewisseld?' vroeg hij me. 'Nee, heb gewoon de nummer bij me.' zei ik zuchtend. 'Dat gaat dan wat moeilijker zijn, heb je het dringend nodig?' vroeg hij me. 'Pff, niet dringend dringend, maar als het kan zo snel mogelijk.' antwoordde ik. 'Oké tegen morgen heb je het.' zei hij. 'Ik ga je dan de nummer doorsturen.' zei ik en haalde mijn telefoon uit mijn zak. 'Voilà.' zei ik en stopte mijn telefoon terug in mijn zak. 'Safe, ik heb het binnen gekregen, tegen morgen ochtend inshAllah heb je het.' zei hij.
Ik stond op en keek hem dankbaar aan. 'Wollah broer, shokran!' zei ik eerlijk. 'Is niets, hiervoor zijn we broeders!' zei hij lachend. Hij liep met me naar de deur en groette me. Ik liep opgelucht terug naar huis, ik kan niet wachten tot ik Amal terug ga zien! Ik opende de deur en liep naar binnen. 'Waar was je?' vroeg papa toen ik in de zetel plofte. 'Bij een vriend.' antwoordde ik zuchtend. Ik nam mijn laptop en liep naar mijn kamer. Ik passeerde over Amal's kamer en ging snel naar binnen. Ik keek zuchtend rond, 'Amal, inshAllah ga ik je morgen zien!' zei ik zuchtend en liep naar mijn kamer. Na 40 minuten op de laptop gezeten te hebben viel ik als een blok in slaap...
Ik werd wakker gemaakt door mijn telefoon. Slaperig opende ik mijn ogen en greep naar de telefoon. Het bericht: 'Sahbee, hier heb je het adres: Rodemeerstraat 58, chalaaz! Er verscheen een brede grijns over mijn gezicht, ik ga eindelijk Amal zien! 'WOOLLAAH SHOKRAN VRIEND!' stuurde ik terug. Ik sprong blij onder douche. Na 5 minuten droogde ik mezelf en deed een zwarte short aan met een witte polo trui. Ik kamde mijn haren in model en spoot nog OneMillion op. We moeten er fresh uit zien, voor zusjelief, toch? Ik deed mijn witte Louboutin sneackers aan, nam mijn gsm en rende naar beneden. 'Naar waar ga je om 11 uur?' vroeg papa. 'Naar een vriend, kom over 2 uur terug.' zei ik en liep naar buiten.
Gelukkig straalde het zonnetje, ik stapte mijn auto in en stelde de ingebouwde navigatiesysteem in op het adres. 'Je locatie is bereikt.' zei de navigatiesysteem. 'Shokran habiba!' zei ik met een bigsmile tegen "haar" en parkeerde op de grote parking. Ik stapte uit en deed mijn zonnebril uit. Wow, wat een mooie huis! Ik ging naar de grote poort en tot mijn verbazing was die kwart open. Ik wou de poort wijder openen, maar het lukte niet, iets lag er tegen aan. Ik probeerde mijn hoofd tussen de 2 poorten te duwen en tot mijn verbazing lagen daar 2 mannen op de grond?! Ik trok mijn hoofd er weer uit en keek naar de poort. Hoe kan ik binnen geraken? Ik besloot om er over te klimmen. Ik gooide mijn gucci tas over de muur en klom dan zelf over de muur. Ik sprong naar beneden en deed mijn tas weer aan en rende naar de 2 mannen.
'Hey, wakker worden!' schudde ik de ene wakker. Hij gaf geen kick! 'BRADAA!' riep ik en schudde de andere, maar ook hij beweeg niet. Er lag een grote plas bloed rond zijn hoofd, ingebroken?! Ik rende naar de deur en die was ook open. Ik zag spullen op de grond liggen en werd nog meer bezorgder. 'AMAAAL!' riep ik door het huis. Na de woonkamer en de keuken gecheckt te hebben rende ik naar boven, en opende alle kamers, maar ook daar was ze niet! Bang liep ik terug naar buiten, ya Allah waar zou ze zijn?! De enige manier om te weten wat er was gebeurd is aan de hand van de bewakers. Ik rende zenuwachtig naar ze toe, met een glas water. Ik gooide het water op zijn gezicht en tot mijn verbazing schrok hij wakker. Hij greep pijnlijk naar zijn hoofd, ik greep hem van zijn kraag, 'Waar is Amal?' vroeg ik hem bang. 'Z-ze hebben h-haar mee g-genomen.' kreunde hij van de pijn. 'WAT?!' schreeuwde ik geschrokken....
Vote, share and comment!