Wat vooraf ging:
'IK WORD ONTVOERD A 3IBADOLAH!' schreeuwde ik en probeerde me los te maken. Voor ik het wist voelde ik een doekje tegen mijn mond. Ik werd stil en begon alles wazig te zien en niet veel later viel ik in slaap....
_________________________________________
PP ISMAEL (broer Amal)
'Baba, geef me alsjeblieft het adres van Amal! Ik mis haar en wil haar weer terug zien!' smeekte ik aan papa zijn voeten. 'Meyek van ik! Laat haar! Vergeet haar safe!' zei hij geïrriteerd en duwde me weg. 'Alsjeblieft! Ik wil haar gewoon zien!' smeekte ik. 'NEE JE GAAT DIE HOER NIET MEER ZIEN, LAAT HAAR!' barstte papa woedend uit. Woedend stond ik op en keek hem boos aan, 'Hoe durf je haar een hoer te noemen?!' siste ik boos. 'Nta malek?! Ze is een hoer en dat blijf ze voor mijn ogen!' schreeuwde hij boos. Ik had zin om hem te bespringen maar hield me toch in. Ik gunde hem nog een koude blik, schudde mijn hoofd en knalde de woonkamer deur dicht.
Ik deed boos mijn schoenen aan en liep naar buiten. Ik snap niet wat er is met hem! Tfoe! 'BRADDAAA!' schreeuwde mijn vriend terwijl hij mij een hand gaf. 'Meyek alsjeblieft, wil even alleen zijn.' zei ik zuchtend en stopte mijn handen in mijn jaszak omdat het koud was. Ik mis Amal heel erg! En wil haar echt graag zien! Maar het probleem is, ik heb haar nummer niet en weet zelfs niet waar ze woont. Wie weet wat er nu met haar gebeurd, sowieso is ze op dit moment verdrietig! Ik had zin om haar te knuffelen en te troostten! Ik zuchtte en schopte een steentje voor mijn neus weg.
Ik besloot om eens langs Safuane en Sofiane te gaan, was lang geleden dat ik ze nog ooit had gezien. Ik stapte mijn BMW in en scheurde de straat uit op weg naar hen. Aangekomen daar parkeerde ik mijn auto en stapte uit. Ik belde aan en een meisje deed open, 'Ow ben ik verkeerd?' vroeg ik vragend. 'Voor wie kom je?' vroeg ze me met een glimlach. 'Euh Sofiane en Safuane.' antwoordde ik. 'Ah, dan ben je op het juiste adres, kom maar binnen.' zei ze lief. Ik knikte en liep naar binnen. Ik deed mijn schoenen en jas uit en liep de woonkamer binnen. 'Ismael, sahbii!' riep Sofiane blij en gaf me een mannelijke knuffel.
'Zit, zit! Wat wil je drinken?' vroeg hij me blij. 'Oh, shokran, ik wil niks.' antwoordde ik. 'Komaan, een muntheetje kan toch?' zeurde hij en liep naar de keuken. Niet veel later kwam hij met een dienblad en legde die op tafel. Hij plofte naast me neer en schonk 2 glazen thee. 'Alsjeblieft.' zei hij en gaf me een glas. 'Shokran.' zei ik en legde die voor me. 'Haha, ik kom je zien en jij brengt hier gewoon allesss.' zei ik lachend. 'Moet toch? Is onbeleefd om de gasten een redbull te geven.' zei hij lachend. 'We zijn broeders, dus maakt niet uit.' zei ik lachend terwijl ik een slokje nam van mijn thee. 'En hoe gaat het met school?' vroeg hij me.
'Ben afgestudeerd, alhamdolilah.' zei ik met een grijns. 'Aighttt, Ismael mabrouk!' zei Sofiane blij. 'Shokran, wanneer ben jij klaar?' vroeg ik hem. 'Bijna, moet nog examen afleggen en ben dan eindelijk klaar.' zei hij blij. 'InshAllah, succes!' zei ik. 'Ah, hoe gaat het met Safuane?' vroeg ik hem. 'Pff, hij was er kapot van, dat Amal werd uitgehuwelijkt aan die Ilyas. Maar hij heeft nu zelf ook trouwplannen.' antwoordde hij. 'O echt?!' zei ik geschrokken. 'Ja man, hij zei dat hij het zonder zijn wil moet doen, ik begrijp het niet zo goed.' antwoordde Sofiane zuchtend. 'Waarvoor die zucht?' vroeg ik hem. 'Raad eens met wie hij gaat trouwen?' vroeg hij me.
'Ik weet het echt niet met wie?' vroeg ik hem. 'Het meisje dat alles heeft kapot gemaakt.' zei hij weer zuchtend. Ik spuugde mijn thee op mijn trui en keek hem met grote ogen aan. 'NEE, HLEF! (zweer)' riep ik geschrokken. 'Wollah, maar hij was echt verdrietig en zei dat hij het zonder zijn wil moet doen.' zei Sofiane. 'Noo, ik moet met hem praten man! Ze is gewoon een sheitana! Hoe ze met taktiek hij en Amal van elkaar had gesplitst, of die naaktfoto's die ze had gemaakt om Amal in de problemen te brengen!' zei ik nog steeds in shock. 'Ik denk niet dat ze zelf die foto's heeft gemaakt hoor! Ik denk eerder dat een specialist of zo dat heeft gedaan, want al die preciesheid en zo, dat is niet echt makkelijk.' zei Sofiane peinzend.
'Wie zou dan die foto's gemaakt hebben, denk je?' vroeg hij me. 'Ik weet het echt niet, wat ik wel weet is dat haar vader een grote drugsdealer is, dus ze kan iemand van daar het hebben gevraagd.' antwoordde ik. 'Pff, ik denk dat er nog veel achter dit verhaal zit en ik wil echt wel de reden weten waarom Safuane met haar moet trouwen, man!' zei ik zuchtend. 'Ik heb haar nog nooit face-to-face gezien en wil haar echt wel eens zien! Maar ik heb Amal beloofd, haar niet op te zoeken.' zei ik zuchtend. 'Bradda, ik denk dat we haar eens moeten aanspreken. Ik wil nog eens met haar praten over het "Amal" gebeuren.' zei ik. 'Ja, ik ga dan mee!' zei Sofiane.
'Saaf, is goed! Ik ga kijken, wanneer we gaan beginnen met onze zoektocht.' zei ik terwijl ik opstond. 'Noo, hahaha ,zoektocht!' lachte Sofiane. 'Ja man, moehiem chalas, ik ga er van door.' zei ik en gaf hem een mannelijke knuffel. Ik liep naar de deur en deed mijn schoenen aan, Sofiane kwam voor me staan en opende de deur. 'Challaz!' zei ik. 'Doeiii zine inou!' zei hij bitcherig en gaf me een knipoog. 'Tfoee, alsjeblieft nee! T'es un homo ou quoi? (ben je homo of wat)' riep ik vies. Hij gaf me een lucht kusje en deed een beweging met zijn hand, alsof hij lang haar had. 'Oké, stop!' zei ik. Hij schoot in de lach, 'Chalaz, habibi !' zei hij en sloot de deur.
Ik greep direct mijn telefoon en ging naar app. 'Zeg niet dat je homo bent en ik er nu pas achter kom?!' schreef ik. 'Ik ben homo, wil je bewijs ♥?👨❤️💋👨' stuurde hij terug. 'NEE NEE NEE, THANKS!' schreef ik en deed lachend mijn gsm in mijn broekzak. Ik opende het portier en stapte in. Ik startte de auto en reed de straat uit. Ik kan niet wachten, tot het achter komen, van wat Sara allemaal heeft gedaan en nog steeds doet. En wie zei in het echt is...
PP ILYAS
Ik trok het meisje met me mee zoenend de auto in. Iedereen stapte zijn auto in en zo scheurden we mijn straat uit op weg naar mijn lounge. 'Naar waar gaan we?' vroeg ze me terwijl ze haar make up bewerkte. 'Habiba, je hebt geen make-up nodig want je bent al mooi genoeg!' zei ik haar lachend terwijl ik een slokje nam van mijn champagne. 'Ohw dankje!' zei ze giegelend. Ik parkeerde mijn auto in mijn privéparking en stapte uit. Ik rende met de fles in mijn hand naar het ander portier en opende het. 'Stap maar uit!' zei ik haar terwijl ik haar een hand bood. Ze nam die aan en ik trok haar uit de auto. Ik nam haar direct van haar middel en begon haar hartstochtelijk te zoenen.
'Asahbee, wacht tot binnen!' zei een van mijn vrienden lachend terwijl ze allemaal naar ons toekwamen nadat ze hun wagen hadden geparkeerd. 'Z*bbie, ik kan niet wachten man!' zei ik terwijl ik haar op tilde van onder haar kont. Ze deed haar armen rond mijn nek en begon me weer te zoenen. Tot er uit de dode hoek mannen in een bivakmuts ons omsingelden. Ik legde mijn meid neer en keek ze vragend aan. 'Zijn jullie mijn mannen?' vroeg ik ze. 'Nee, wij zijn de mannen van Saleh!' antwoordde 1 van hen. Ze laadden hun geweren en mikten op ons. 'ALLEMAAL HANDEN IN DE LUCHT! EN GA ALLEMAAL WEG VAN ILYAS!' schreeuwde er een. Ik hief bang mijn handen in de lucht en keek bang naar mijn vrienden en het meisje die bang aan de kant gingen.
Ik had spijt dat ik mijn gun niet bij me had! 'NEERKNIELEN!' schreeuwde hij weer. Ik knielde neer en keek ze neutraal aan. 'EEN VERKEERDE BEWEGING, EN JE KRIJGT EEN KOGEL DOOR JE HOOFD!' schreeuwde hij. Hij gaf een teken aan een andere man en niet veel later kwam hij naar me toe. Hij gooide een zwarte katoenen zak over mijn hoofd waardoor ik niets zag. Ik hoorde zware voetstappen mijn richting opkomen, waardoor ik nog meer begon te stressen. Niet veel later voelde ik een harde knal tegen mijn hoofd en viel pijnlijk, bewusteloos op de grond....
PP AMAL
... Duizelig opende ik mijn ogen. Ik zag dat ik in een lege kamer was met letterlijk niets! Amper een kartonnetje! Ik stond recht en keek paniekerig rondom me heen. Ya Allah! Waar ben ik?! Waarom hebben ze me ontvoerd?! Ik begon te stressen en liep naar de deur. 'DOE OPEN!' schreeuwde ik huilend. Ya Allah! Niemand reageerde! 'HAAL ME HIER UIT! DOE OPEN!' schreeuwde ik weer. Ik bonkte met al mijn kracht tegen de deur in de hoop ze me te horen. 'YALLAH OPEN DEZE FUCKING (staghfirulah) DEUR!' krijste ik huilend. Ik liep huilend naar het midden van de kamer en keek weer eens rond in de hoop iets te zien dat me kon helpen.
Maar er was niets! Ik ging huilend op de grond zitten en keek bang rond om me heen. Waarom hebben ze me ontvoerd? Wat willen ze met me doen?! Ya Allah, zo véél vragen, maar geen antwoord! Ik hoorde meerdere voetstappen dichtbij komen. Ik stond snel recht op en bonkte weer op de deur. 'HAAL ME HIER UIT!' riep ik gebroken. Ik hoorde het slot draaien en de deur ging open. 4 mannen kwamen naar binnen met Ilyas in hun handen. Ze gooiden hem genadeloos op de grond en liepen weer naar buiten. 'WACHT ALSJEBLIEFT!' riep ik huilend. Ze draaiden weer het slot dicht en ik hoorde de voetstappen vervagen. Ik draaide me gebroken om en ging naar deze klootzak.
Ik zag dat hij zat te bloeden aan zijn hoofd. Uit medelijden deed ik mijn pyjama trui uit en legde het hoofd van Ilyas op mijn schoot (had nog een t-shirt aan). Ik drukte de trui tegen zijn wond, in de hoop het bloed wat minder zou uit stromen. Hoe hard ik hem ook haatte, mag ik hem niet laten doodbloeden! Ik keek huilend naar zijn knap gezicht. Zijn uiterlijk is echt mooi, maar laten we niet beginnen over zijn innerlijk! Hij is gewoon onmenselijk! Safuane was noch uiterlijk noch innerlijk als een diamant! Er waren niet zoveel mensen als hem jammer genoeg! Er druppelde een traan op zijn wang en ik veegde die weg en keek gebroken naar de muur. Wat doe ik hier? Waarom is Ilyas hier ook? Het maakte me echt gek, als ik zoveel vragen had maar geen antwoord kreeg!
Ik leunde met mijn hoofd tegen de muur en sloot mijn ogen. Tot ik opeens het slot hoorde opendraaien. Ik opende geschrokken mijn ogen en keek naar de deur opening waar een jonge man stond die ik nog nooit eerder had gezien. 'Zo, zo Ilyas en zijn vrouwtje!' zei hij met een emotieloze grijns terwijl hij met zijn handen in zijn zakken naar binnen kwam. Ik legde Ilyas' hoofd rustig op de grond en stond bang recht. 'W-wat willen j-jullie van ons?' vroeg ik hem bang. 'Vraag dat maar aan je mannetje!' zei hij boos. 'Waarom zijn we hier? Wat wil je van ons?' vroeg ik hem een 2de keer. 'WRAAK!' riep hij woedend. 'W-w-wraak?' vroeg ik geschrokken...
Vote, share and comment!