Wat vooraf ging:
Ilyas nam mijn hoofd in zijn handen en kuste mijn voorhoofd... Safe het is klaar, ik ben nu van hem! Ik barstte in huilen uit.... Mijn leven was ingestort!....
_________________________________________
Na 3 seconden trok hij zijn smerige lippen van mijn voorhoofd af. 'Benti niet huilen!' zei papa *bezorgd* en veegde ruw mijn tranen weg, 'Stop met huilen!' siste hij boos. Iedereen begon te joelen en te klappen en de muziek stond weer hard. Ilyas nam mijn hand en trok me weer naar de bank. Ik ging zitten en keek wazig voor me uit. Ik had zin om op te staan en weg te lopen. Ik mis mama, normaal gezien ging ze hier staan, en me steunen. Maar jammer genoeg staat ze hier niet, wat de pijn nog erger maakt in mijn hart.
De tranen bleven maar stromen, ya Allah waarom ga ik trouwen met deze psychopaat?! Ilyas keek me aan en zag dat ik zat te huilen. 'Amal zeg niet weer dat je zit te huilen!' fluisterde hij boos. 'Wat wil je dan dat ik doe?' vroeg ik hem huilend. Hij zweeg en veegde met zijn duimen mijn tranen weg. 'Raak me niet aan!' fluisterde ik boos en duwde zijn handen weg. Ik zag dat hij wou uitbarsten maar een meisje kwam naar ons toe.
'Salam, zou ik samen een foto met jullie mogen maken? Ik wil het op mijn fb pagina plaatsen.' vroeg ze. Ik wou antwoordden maar Ilyas was me voor. 'Tuurlijk Hasnae, doe maar!' zei hij en trok me dichter naar zich toe, hij sloeg zijn armen om me heen, en keek blij naar de camera. 'Lach een beetje.' fluisterde hij in mijn oor en gaf me daarna een kus. Ik had echt de neiging om hem een kopstoot te geven!! Ik keek met een scheve lach naar de camera. 'Dank jullie wel!' zei ze blij en liep weg.
De feest was eindelijk klaar en de woonkamer begon leeg te worden. Tot er eindelijk de ouders van Ilyas, papa en Ismael over bleven. Ik stond recht en begon met opruimen. 'Nou wij gaan er ook van door.' zei de moeder van Ilyas. Wow door gaan, zonder te helpen op te ruimen? Pff Ilyas wou me knuffelen maar ik duwde hem weg, wat denkt hij wel niet? Ik wou geen feest en toch deed hij die?! Ze liepen weg en papa kwam naar de woonkamer. 'Yallah opruimen!' zei hij en liep de trap op. Zuchtend begon ik met opruimen, Ismael hielp me gelukkig ook. Na opgeruimd te hebben ging ik bidden en daarna slapen.
Volgende ochtend ... Ik opende moe mijn ogen, en ging recht zitten. Ik haalde mijn gsm er bij en scrolde door de fb pagina van school. Ik zag een berichtje passeren van gisteren: 'Morgen diploma uitreiking om 10:00!!' las ik. Safuane! Hij is afgestudeerd mijn schat! Snel deed ik mijn kleren aan en liep naar de kamer van Ismael . Hij deed net zijn trui aan, 'Ismael kom snel, vandaag is de diploma uitreiking van Safuane!' zei ik snel. Hij knikte en snel liepen we de trappen af. 'Ik ga met Amal een wandeling maken.' loog Ismael tegen papa.
We deden onze schoenen aan en liepen de deur uit. Ik stapte de BMW van Ismael in en zo reden we naar school. Aangekomen stapte ik uit en rende de school binnen, ik liep de zaal binnen en zag net dat ze hun mortarboard in de lucht gooiden. Ik keek met tranen in mijn ogen naar Safuane. Hij liep blij de trap af en omhelsde zijn familie. Ik heb deze man gemist! Langzaam liep ik naar hem toe en tikte hem op zijn schouder. Hij draaide zich om, 'Gefeliciteerd.' zei ik met tranen in mijn ogen.
PP SAFUANE
Telkens als ik opstond en me weer herinnerde dat Amal niet meer van me is barst ik in tranen uit! Mijn aller belangrijkste en mooiste vrouw is weg! Ze is weg! 'ZE IS WEG!' riep ik huilend en begroef mijn gezicht in mijn handen. Ik bleef maar huilen tot er op de deur werd geklopt. Ik negeerde het, en bleef maar huilen. De deur werd geopend en Sofian, mijn broer verscheen bij de deur opening.
Hij kwam bezorgd naar me toe. 'Broer serieus? Huil je nog steeds?' vroeg hij me bezorgd. 'Wat denk je dan dat ik ga doen?!' riep ik huilend. 'Ik ben mijn vrouw verloren, Sofian! Dat is niet makkelijk, vooral als ik nog van haar hou!' zei ik huilend. Sofian trok me in een omhelzing, en suste me. 'Broer, houd je sterk, inshAllah komt ze ooit naar je terug!' zei hij terwijl hij op mijn rug wreef. 'Ik weet niet hoe ik dit moet volhouden.' zei ik huilend. 'Ik weet hoe!' zei hij.
Ik stopte met huilen en keek hem aan. 'Je moet op haar wachten broer! Verdiep je in de Islam, en Allah zal je zeker helpen! Als ze jouw mekteb is, gaat ze zeker naar je terug komen, inshAllah! En vergeet ook niet dat je morgen eindelijk je diploma krijgt! Je bent dan klaar met school en gaat een heel nieuw leven beginnen.' zei hij terwijl hij mijn tranen weg veegde. Wat ben ik toch zonder mijn broer?! Ik knuffelde hem stevig, 'Shokran broer, ik kan echt niet zonder jou.' zei ik. 'We zijn toch broers?' zei Sofian lachend. Ik keek hem ook lachend aan.
'Ga je nu opfrissen, dan gaan we iets leuks gaan doen!' zei Sofian terwijl hij opstond. Ik knikte dankbaar en stond op. Sofian duwde kleren in mijn handen en duwde me de badkamer in. Zuchtend ontdeed ik me van mijn kleren en ging me zelf opfrissen. Na een goede kwartiertje stapte ik uit en droogde me zelf. Ik poetste mijn tanden en deed daarna mijn grijze Island trui aan. Ik trok mijn witte Polo broek aan en kamde mijn haren in model.
Fresh verliet ik de badkamer en zag Sofian kijken naar een foto dat op mijn nachtkastje lag, van ik en Amal. Ik liep naar hem toe, en keek ook naar de foto. 'Ze is prachtig hé?' vroeg ik hem zacht. Sofian knikte en zette de foto weer op mijn nachtkastje. 'Aighttt fresh!' zei Sofian terwijl hij me scande. Hij liep naar mijn kast en haalde er een Rolex uit. 'Doe deze nog aan.' zei hij en overhandigde het me. Ik sloeg de horloge over mijn pols en deed daarna mijn grijze Gucci schoenen aan.
'Yallah kom naar beneden.' zei Sofian. Ik knikte en liep hem achterna naar beneden. 'Salam wladi (mijn kinderen)' zei mama blij. Ik kuste haar voorhoofd en ook die van papa die achter de krant schuilde. Ik gaf Hind (zus) een zoen en ging daarna ook zitten. 'Morgen jouw diploma uitreiking!' zei papa blij. 'InshAllah.' zei ik met een glimlach. 'Mijn zoon word groot!' zei mama verdrietig. Ik keek haar bedroefd aan. 'Wesh mama wil je dat we kleine baby's blijven of wat?' vroeg ik haar lachend.
'Moest het kunnen? Ja, want ik kan geen genoeg van jullie krijgen!' antwoordde ze. 'Ohn zo lief!' zei Hind blij. Ik smeerde een boterham met pasta en schonk voor mijn zelf een glas thee. Na het ontbijt eindigde ik met 'Hamdoulilah.' en stond op. 'Yallah Sofian kom we gaan.' zei ik. 'Naar waar gaan jullie?' vroeg mama. 'We gaan iets leuks gaan doen, en daarna moskee.' antwoordde ik. Ze keek me blij aan. Sofian stond ook op en kwam naar me toe. We namen afscheid van iedereen en liepen de deur uit.
'Wat wil je dat we gaan doen?' vroeg Sofian. 'Ik weet niet al gelijk.' antwoordde ik. 'Gaan we anders ergens gaan eten?' stelde Sofian voor. 'Hahaha, we hebben net ontbeten.' zei ik lachend. 'O ja, vergeten.' zei hij lachend. 'Ik heb een nieuwe broek nodig, kom anders shoppen.' zei ik. 'Kifash denk je we zijn meisjes?' vroeg Sofian. 'Hoe moet ik het dan noemen, winkelen?' zei ik. 'Moehiem kom, we gaan naar stad.' zei hij lachend terwijl hij zijn auto instapte. Ik stapte ook in, en zo reden we naar de stad.
Aangekomen daar, stapten we uit en liepen we de eerste winkel in. Ik zocht voor broeken, en vond uiteindelijk 1 die ik leuk vond. 'Pff heb nieuwe LV schoudertasje nodig.' zei Sofian bij de kassa. 'Kom we gaan er dan eentje voor je halen.' zei ik terwijl ik betaalde en de tas dan overnam. We liepen de winkel uit, en liepen naar de LV winkel. Sofian koos zijn schouder tasje. Hij betaalde en daarna liepen we de winkel weer uit. 'Heb je alles?' vroeg Sofian. 'Heb een broek gevonden, dus ja.' antwoordde ik.
Hij keek op zijn horloge en zag dat het 12:43 was. 'Heb je honger?' vroeg hij me. 'Ja man, na al het winkelen heb ik honger, ja.' antwoordde ik. We liepen een Turkse zaak binnen en gingen zitten. We bestelden 2 grote kapsalons en 2 redbulls en wachtten op onze bestelling. Ik praatte met Sofian over ditjes en datjes tot er opeens een meisje voor me ging staan. Ik keek omhoog en zag ... Sara! Ik duwde boos mijn stoel naar achter en ging woedend voor haar staan.
'Wat is je f*cking probleem?!' riep ik boos. 'Safuane geloof me ik heb helemaal niets te maken met alles wat er met Amal is gebeurd!' zei ze huilend. 'Spreek haar naam niet uit!' riep ik boos. 'Waarom geloof je me niet?!' vroeg ze me huilend. 'Door jou, heeft haar vader haar aan een jongen uitgehuwelijkt!' riep ik boos. 'Door jou, zijn ik en Amal uit elkaar!' riep ik woedend. Ik had gewoon zin om haar een vuist te geven, maar jammer genoeg sla ik gaan meisjes! 'Ga weg, voor ik iets verkeerds ga doen!' siste ik boos.
Ik keek boos naar Sofian, die de hele tijd mee keek. Hij begreep de hint, en trok haar uit de zaak. 'IK WIL JE KK KOP NOOIT MEER ZIEN!' riep ik boos en ging rustig terug zitten. Ik probeerde me weer wat te kalmeren, de laatste die ik wil zien is haar! Sofian kwam terug, 'Broer ze wilt niet weg gaan.' zei hij zuchtend. Ik stond op 'Dan gaan wij weg!' siste ik boos. Sofian nam snel de kapsalon en drank en liep me achterna. 'SAFUANE GELOOF ME!' huilde ze. Ik keek haar woedend aan, en spuugde voor haar voeten.
Ze trok aan me, maar ik duwde haar weg en liep snel naar de RR van mijn broer. Hij opende die en snel stapte ik in. 'Rijd naar huis.' zei ik. 'Maar broer, we hebben amper iets gedaan.' snauwde hij. 'Rijd naar huis Sofian!' riep ik boos. Hij zweeg en startte de auto en reed weer terug naar huis. Ik stapte zuchtend uit en opende de deur, 'Kijk eens wie we daar hebben!' riep papa blij. Ik glimlachte naar hem en ging zitten in de woonkamer. 'Ik heb een pak voor je gehaald!' zei papa terwijl hij een zak voor me neer legde. 'Oh ja, was helemaal vergeten! Shokran baba.' antwoordde ik blij.
Ik heb nog wat tv gekeken, en vertrok daarna met papa en Sofian naar de moskee. Daarna keerden we terug naar huis. We keken met zijn allen een leuke film en doken daarna allemaal onze bed in, op weg naar morgen! Volgende ochtend ... 'Safuane opstaan, je hebt vandaag je diploma uitreiking!' zei mama terwijl ze de gordijnen open deed. Ik opende mijn ogen en strekte me uit. 'Ga je gaan opfrissen, en doe die pak aan.' zei mama en liep weg.
Met Amal in mijn gedachten nam ik snel een douche. Ik poetste daarna mijn tanden en deed mijn HugoB pak aan. Ik kamde mijn haren met wat gel, en spoot nog wat parfum op. Om te eindigen gooide ik een horloge op mijn pols en nam mijn gsm. Ik liep de trap af, naar de keuken waar iedereen zat te ontbijten. 'Salam.' zei ik en groette iedereen. Ik nam plaats en ontbeet. Daarna vertrokken ik, papa, mama, Sofian en Hind naar mijn school.
Aangekomen daar, begon ik te stressen, de dag waar ik heb gewacht, komt er eindelijk aan! Al mijn vrienden, strak in pak kwamen naar me toe. We gingen dan samen naar de grote zaal, bij de ingang kregen we een mortarboard. We gingen allemaal zitten, en begonnen te babbelen, tot we de microfoon hoorden. 'Zouden de afgestudeerde studenten naar voor komen?' hoorden we een man zeggen op het podium. Ik stond blij op samen met mijn vrienden. Blij* Maar toch mist er iemand, Amal. Ik had gehoopt dat ze hier ging zijn...
We liepen de kleine trappen op en gingen allemaal in een genummerde rij staan. Een vrouw deelde de diploma's uit, ik kon niet wachten tot ik ze in mijn handen kreeg! Ik kreeg eindelijk de mijne en keek blij naar mijn familie in de verte. 'GEFELICITEERD!' riep de man, en we gooiden allemaal te gelijk de mortarboard in de lucht. Ik liep blij naar mijn vader en knuffelde hem, ook mama, Sofian en Hind gaf ik een knuffel. Nu miste er gewoon 1 iemand!... Amal. Ik voelde een tik op mijn schouder. Ik draaide me om en zag... Amal. 'Gefeliciteerd.' zei ze met tranen in haar ogen.....
Vote, share and comment!