(Μερος 2ο)
Τον αφησα εξω και εφυγα. Ανοιξα στον πιτσαδορο και ανεβήκαμε μαζι μεχρι το σπιτι γιατι δε με αφησε να τα κουβαλησω μονη μου. Ειναι και τζεντλεμαν το παιδί.
Li: Και για πες ρε Stefan. Πως ειναι να δουλευεις παραμονη πρωτοχρονιας;
St(efan): Πικρα. Αλλα τουλαχιστον ειναι κερδος. Δεν εχω και τιποτα να κανω σπιτι ετσι κι αλλιως. Εφόσον δε θα παω στους δικούς μου φετος.
Li: Ναι αλλα εισαι μεσα στο κρυο, την ωρα που ολοι γιορταζουν μεσα στην ζεστη.
St: Δε πειραζει. Σου ειπα ειναι ωραια, βλεπω και κοσμο.
Li: Μ αρεσει το πως βλεπεις τα πραγματα. Μπραβο ρε Stefan.
St: Σε ευχαριστω. Συνηθεια.
Li: Ναι αλλα δεν εισαι πολυ μικρος; Προλαβαινεις και σχολη και δουλεια;
St: Ανετα. Ειμαι τελευταιο ετος τωρα και δε μου μενουν πολλα μαθηματα.
Li: Μαλιστα. Μια χαρά. Και σε ευχαριστω πολυ για τις πιτσες, εδω ειμαστε.
St: Το ξερω, εχω μαθει το σπιτι σας πλεον.
Li: Ναι σωστο και αυτο. Μηπως θελεις να περασεις μεσα; Ειμαστε όλοι μαζι.
St: Ευχαριστω για τη προσκληση αλλα εχω και αλλες παραγγελιες. Εσεις καλα να περασετε.
Li: Ευχαριστω, ελα φερε τις πιτσες.
St: Μπορεις;
Li: Ναι ναι το χω.
St: Καληνυχτα και καλη πρωτοχρονια.
Li: Καληνυχτα, τα λεμε Stefan.
Οταν μπηκα μεσα πεσανε ολοι πανω μου για να παρουν τις πιτσες. Γουρουνια ολοι τους. Εκτος απο τον Dylan που καθοταν στον καναπε, την Ari που μιλουσε στο τηλεφωνο στο δωματιο και τον Cameron που δεν εχω ιδεα που ειναι.
Ni: Αντε επιτέλους!
Ca: Τελειωσες τα σαλιαρισματα με το ντελιβερι;
Av: Ο γνωστός ήταν;;
Li: Σκαστε βρε! Και ελεος μη φατε και μενα. Γουρουνια.
Ty: Σιωπη γυναικα.
Li: Που ειναι οι αλλοι;
St: Μεσα.
Li: Καλα εγω πιατα να φερω ήήήήή...;
Dy: Να φερεις. Ελα θα σε βοηθησω εγω.
Ωχ. Δε τη γλιτωσα.
Li: Ν-ναι παμε.
Ariana's POV
Χτυπαει το τηλεφωνο και τρεχω στο δωματιο. Ομγ αγχος αγχος πολυ αγχος. Το σηκωνω, ομως πηγαινω πανω κατω απο την αγωνια μου.
Ar: Ναι;
Γ: Γεια σου κορίτσι μου. Για τις εξετασεις σου τηλεφωνω
Ar: Ναι μαλιστα...τι ειπαν;
Γ: Ολα καλα μια χαρα. Δεν ειστε εγκυος.
Ar: Ειστε σιγουρη;
Γ: Ναι ναι φυσικα δεν υπαρχει κανενας λογος ανησυχιας. Ορμονικο ηταν το προβλημα.
Αr: Αχ σας ευχαριστω παρα πολυ δε ξερετε ποσο χαρηκα, καλη χρονια.
Γ: Επισης.
ΓΙΕΕΕΕΕΕΕΣ!! ! ! ! Παλι καλα μολις εφτιαξε η μερα μουυυυ. Ωωωωωω φιλε τι ηταν και αυτο....
Η ανακουφιση που νιωθω δε περιγραφεται. Εκεινη τη στιγμη χτυπαει και μπαινει ο Cameron. Ευτυχως που δε του ειπα τιποτα γιατι θα ανησυχουσε τζαμπα.
Cam: Μωρο μου;
Ar: Ελα αγαπη μου.
Θελω να τον αγκαλιασω απο τη χαρα μου και ας με περασει για τρελη. Αυτος ομως ειναι πολυ ησυχος. Οπότε δε κανω τιποτα.
Ar: Τι εχεις παιδι μου;
Δε μιλαει...χωρις να πει τιποτα γονατιζει και μου πιανει τα χερια.
Ar: Τι καν-
Cam: Μωρο μου μη μιλας. Ξερω οτι μου κρυβεις κατι και ξερω και τι ειναι και θελω να σου πω οτι δεν χρειαζεται να μου το κρυβεις αλλο. Ξέρω οτι εισαι εγκυος.
Θελω να βαλω τα γελια...
Ar: Cameron ακου με
Cam: Ειμαι ετοιμος να αναλαβω τις ευθυνες μου γιατι σε αγαπαω και δε θελω να το περασεις αυτο μονη σου.
Θα τον φαω.
Ar: Αγαπη ωραια ολα αυτα ομως δεν ειμαι εγκυος.
Cam: Δε χρειαζεται να λες ψεματα. Σου λεω οτι θα το περασουμε μαζι. Εγω δε παω πουθενά αν ανησυχείς για αυτο.
Ar: Σταματα να ξεσηκωνεις ατακες απο σαπουνοπερες, δεν ειμαι εγκυος σου λεω.
Cam: Σε ακουσα που το λεγατε με την Lily.
Ar: Ελα εδω.
Τον φιλαω απαλά και κάνει το ίδιο.
Cam: Γιατι αυτο;
Ar: Γιατι σ αγαπαω.
Cam: Και εγω σ' αγαπαω. Και σου ειπα θα ειμαι διπλα σου.
Ar: Ξεκολλα λεμε δεν ειμαι εγκυος. Αυτο μου ειπαν στο τηλεφωνο. Η γιατρός ηταν.
Cam: Τι, σοβαρα;
Ar: Ναι βρε μωρο μου. Αλλα να ξερεις σημαινει παρα πολλα για μενα που δε θα με αφηνες. Και γενικά όλα αυτά που ειπες.
Cam: Αφου σ' αγαπαω ρε. Αλλα δε ξερεις ποσο ανακουφιστηκα!
Ar: Πλακα κανεις;; Και εγω! Εχω τοση ορεξη που θα σκασω!
Cam: Ελα παμε μεσα να φαμε λοιπόν.
Lily's POV
Παμε στη κουζινα και παω να παρω πιατα αλλα ο Dylan κλεινει το ντουλαπι με το χερι του και στηριζεται σε αυτο. Τωρα εγω ειμαι εγκλωβισμενη αναμεσα σε αυτον και το ψυγειο. Δε με χαλαει προφανώς. Απλα προσπαθω να το παιξω ανετη. Ενώ απο μεσα μου η καρδια κοντευει να σπάσει.
Dy: Πες τωρα τι ελεγες πριν. Ποια κοπελα μου;
Li: Μια ξανθια. Δε ξερω ονομα.
Dy: Δεν εχω κοπελα παιδι μου.
Li: Ο,τι σου ειναι τελος παντων, σας ειδα μαζι κατι μερες πριν. Στο κεντρο.
Dy: Κατσε κατσε...αφου πλακωθηκαμε με τους αλλους ή πριν;
Li: Αφου...
Dy: Σαϊνι μου αυτη που ειδες ηταν η πρωην ενός απ αυτούς που εμαθε για τον καβγά και μας έλεγε μπράβο και τετοια.
Li: Α...δηλαδη ηταν μια απλη κολλιτσιδα...;
Dy: Ναι!!!
Li: Α... ε και παλι ομως μια χαρα την αφηνες να σου την πεφτει.
Dy: Μπορεις να μεινεις εντος θεματος;
Li: Τι ηθελες να μου πεις;
Dy: Ναι... θυμασαι που μου ειπες οτι τελικα δε καναμε τιποτα;
Li: Ναι το θυμαμαι.
Κοκκινιζω. Ομγ πες μου οτι δε κοκκινιζω. Και αυτος δε βοηθαει που ειναι τοσο κοντα μου. Νταξει δεν ειναι και κολλητα αλλα μια φορα στη γωνια στριμωγμενη ειμαι.
Dy: Να... Νομίζω οτι... Μου αρεσε πιο πολυ το προηγουμενο συμπερασμα.
Li: Α ωραια.
Τι ωραια; Κατσε τι μου ειπε; Τι εννοει;
Li: Κατσε, τι;
Dy: Θυμασαι επισης οταν σε φιλησα στο αστυνομικο τμημα;
Μου ερχεται η αναμνηση και χαμογελαω ομως μετα ακολουθει η αναμνηση του Dylan να μου λεει να το αφησουμε εκει και μου κοβεται το γελιο.
Li: Ναι αμε. Και μετα θυμαμαι που το πηρες πισω.
Dy: Δεν επρεπε.
Li: Ναι δεν επ- τι εννοεις;
Dy: Αυτο που καταλαβες.
Li: Dylan δε καταλαβαινω. Και ελεος κανε λιγο πιο πισω εχουμε κολλησει εδω περα.
Dy: Μαλιστα.
Li: Εννοεις δηλαδη οτι το μετανιωσες που πηρες πισω το φιλι.
Dy: Ναι. Κοιτα ειχα λογο που το εκανα ομως εκανα λαθος. Μου ενδιαφέρεις Lily φαντάζομαι το βλεπεις αυτό. Και πολυ περιμενα. Και εσυ δεν εισαι αγια, με προκαλουσες συνεχεια.
Ομγ λιωνω. Μαζεψτε με. Τωρα.
Δε το δειχνω ομως. Θα τον ψησω λιγο. Τωρα που ξερω πως νιωθει και εχω το πανω χερι.
Li: Αχα...και τι σε κανει να πιστευεις οτι εγω τωρα θελω; Με χρησιμοποιεις ουσιαστικα. Οποτε θελει ο κυριος Dylan ολα οκ, οποτε δε θελει απομακρυνεται. Ωραια τα σκεφτεσαι.
Δε νομιζω οτι με πιστευει. Συγγνωμη γραφει το μετωπο μου "σε θελω" και δε με πιστευει; Ουτε λιγο δε μπορω να προσποιηθω δηλαδη; Συνεχιζω παντως. Με πλησιαζει παλι ομως εγω δε πτοουμαι.
Li: Ξερεις ποσο χαλια ενιωσα οταν το πηρες πισω; Τωρα δε θελω εγω. Παει το πουλακι πεταξε. Δε θα ειμαι το παιχνιδακι σου εγω.
Dy: Νομιζω οτι δε σε πιστευω. Και ξερεις πολυ καλα οτι δε σε βλεπω σαν το παιχνιδακι μου.
Li: Δικο σου προβλημα που δε με πιστευεις.
Dy: Κοιτα με στα ματια και πες μου οτι δε θες μια επαναληψη σε εκεινο το φιλι.
Li: Χα. Μπορω να σε φιλησω και να μη νιωσω τιποτα. Και εν πασει περιπτωσει που την βρηκες εσυ τοση αυτοπεποιθηση; Δε λεω μου αρεσες αλλα τωρα το ξεπερασα.
Μιλαω πολυ ρε γαμωτο... να γιατι δε με πιστευει. Με πλησιαζει κι αλλο και με κοιταει στα ματια. Επιτηδες το κανει. Ηλιθιο πλασμα.
Εγω δε κουνιεμαι ομως ξερω τι θα κανει. Θα με φιλησει.
Και ναι ειχα δικιο. Με φιλαει. Ομγ με φιλαει. Δε θα το συνηθισω ποτε αυτο το φιλι του.
Dy: Δεν ενιωσες τιποτα; Ε;
Οκ πρεπει να συνελθω.
Li: Τιποτα απολυτως.
Dy: Μμμ καλα τοτε.
Που παει;
Li: Τι κανεις;
Dy: Παιρνω τα πιατα στα παιδιά.
Πως ειναι τοσο ηρεμος; Με παιζει το βλημα. Καλαααα. Φευγει και εχω ενα ηλιθιο χαμογελο. Καλα αυτη παιζει να ειναι και η καλυτερη παραμονη πρωτοχρονιας.
Παω παλι στο σαλονι και καθομαι διπλα στον Tyler. Ο Dylan με κοιταει. Δε μπορω να μη χαμογελασω ακομα και που δε τον κοιταω και ξεροντας μονο οτι με κοιταει. Σε λιγο βγαινουν και τα παιδια απο το δωματιο. Φαινονται καλα. Πολυ καλα. Κοιταω την Ariana και με ενα νευμα μου δειχνει οτι δεν ειναι εγκυος. Ουυυφ ευτυχως.
Av: Λοιπον παιδια εχουμε να σας ανακοινωσουμε κατι.
Την κοιταμε ολοι δινοντας της το ελευθερο να συνεχιζει.
Av: Φευγουμε στο εξωτερικο!
Ar-Li: Τι;;; Ααααααααααα! ! ! ! Μπραβοοοοοοο! ! ! !
St: Φευγετε; Ποιοι;
Av: Εγω, ο Nick και η Cara.
Cam: Πως και το αποφασισατε;
Av: Προσφεραν σε εμενα δουλειά. Η Cara θα ερθει μαζί να τελειωσει τις σπουδες της εκει. Και ο Nick θα ερθει μαζι μου.
Ar: Δεν μπορεσες να την αφήσεις ε;
Ο Nick κουναει αρνητικα το κεφαλι και κοιταει κατω ντροπαλα.
Ar: Γλυκουληηηη.
Li: Αυτο ειναι υπεροχο παιδιααα!
Dy: Ποτε φευγετε;
Ca: Σε τρεις μερες.
Ty: Γρηγορα...πολυ γρηγορα.
Av: Ακριβως. Οποτε παιδια αυτη ειναι η τελευταια βραδια μας ολοι μαζι.
--
Συνεχισαμε να μιλαμε και ειχαν περασει οι ωρες. Παιζαμε χαρτια ενω πλησιαζαν μεσανυχτα. Κερδιζω ομως νομιζω οτι ή ο Tyler ή η Ariana μου κλεβουν μαρκες. Ασχολιαστο. Ειναι παρα 11:59 και σηκωνομαστε ολοι για την αντιστροφη μετρηση...
5
4
3
2
1
Ολοι μαζι: Καλη χρονιααααα! ! !
Αρχιζουμε να αγκαλιαζομαστε ολοι και οταν φτανω στον Dylan με κοιταει με ενα στραβο χαμογελο το οποιο ομως ερχεται σε αντιθεση με την γλυκια χειρονομια του, καθώς με αγκαλιαζει. Χαμογελαω πανω στον ωμο του και οταν με αφηνει τον φιλαω.
Το φιλι ειναι αργο και με τοσο συναίσθημα, που η καρδιά μου εχει αρχισει παλι να ανεβαζει στροφες.
Li: Καλη χρονια.
Dy: Καλη χρονια.
Αχ μου χαμογελαει😍😍😍
Ar: Λοιπον ωρα για τα δωρα σας!
Li: Α ναι τα δωρα!
Τρεχουμε στα δωματια για να παρουμε τα δωρα τους.
Δινω στα παιδια τα δωρα τους ξεκινωντας απο την Ariana και τελευταιο αφηνω τον Dylan. Του το δινω και απ' οτι καταλαβα του αρεσε πολυ γιατι με φιλησε με μεγαλυτερη διαρκεια αυτη τη φορα. Οταν τραβιεται βλεπει λιγο πιο περα την Ariana να φοραει το κασκολ στον Cameron χαρουμενα και δεν αντεχει να μη σχολιασει.
Dy: Κασκολ και ο Cameron; Συννενοημενες ησασταν;
Li: Οχι ηταν ενα απλο κονεξιον...συμβαινει συχνα τελευταια.
Δε λεει τιποτα. Απλα με κοιταει στα ματια. Αυτο το υφος δε θα το χορτασω ποτε. Περιμενα παρα πολυ καιρο για να τον δω να με κοιταει ετσι. Και τωρα συμβαίνει. Τέλος πάντων, με κοιταει λοιπόν και βγαζει απο το μπουφαν που ηταν διπλα του ενα σακουλακι.
Li: Μου πηρες δωρο;
Λεω περισσοτερο με εκπληξη.
Dy: Τι εννοεις; Φυσικα και σου πηρα δωρο.
Χαμογελαω ανυπομονα ενω προσπαθω να το ανοιξω χωρις να χαλασω την σακουλα ομως δε μπορω.
Dy: Δε το 'χεις ετσι;
Li: Οχι...λιγη βοηθεια;
Dy: Οση θες.
Μου το ανοιγει και μου βγαζει ενα πουγκακι. Το ανοιγω και εχει ενα βραχιολι μεσα. Pandora. Παναγια μου. Ειναι πανεμορφο.
Li: Ρε Dylan αυτο ειναι πολυ ομορφο.
Dy: Χαιρομαι που σου αρεσει.
Li: Αλλα φαινεται ακριβο...να τολμησω να ρωτησω ποσο εχει;
Dy: Να μη σε νοιαζει ποσο εχει.
Li: Με νοιαζει αλλιως δε μπορω να το δεχτω, ειναι ακριβο δε μπορω να το παρω.
Dy: Απλα παρε το καταραμενο το βραχιολι και μη μιλας.
Λεει και μου το φοραει. Δειχνει πολυ ωραιο αλλα θα σκασω αν δε μου πει ποσο εχει...
Ar: Lily φευγουμε ελατε.
Η Avril, o Nick και η Cara δεν προλαβαν να μας παρουν δωρα επειδη ειχαν τρεξιματα αλλα μας διαβεβαιωσαν πανω απο εκατο φορες οτι θα μας κερασουν τα ποτα σημερα... θα τους φυγει μια περιουσια...
Φτασαμε στο μαγαζι και ημασταν τοσο ανεμελοι ολοι που δε θελω να τελειωσει η βραδια. Γελαμε και πινουμε και περναμε τελεια. Η χρονια ξεκινησε καλυτερα απ οτι περιμενα σιγουρα. Δεν ξερω πως θα μπορουσε να γινει καλυτερη η βραδιά.
(Λιγο καθυστερημενα αλλα υγεια)😙😜😍😂😉