Η Ariana απο εχθες που εφυγε ο Cameron ειναι χαλια. Ο,τι και αν κανω για να της φτιαξω το κεφι δε πιανει. Και τα αγορια προσπαθουν απο εχθες να της φτιαξουν το κεφι αλλα τιποτα. Ο Steven βασικα πιο πολυ θελει να μαθει τι συνεβη, αλλα η Ari δε του λεει γιατι αν μαθει ολα αυτα για τον Cameron θα γινει εξαλλος. Ηρθε πολλες φορες σπιτι για να δει πως ειναι, αλλα η Ari ειναι κλεισμενη στο δωματιο. Ετσι λοιπον οταν χτυπησε η πορτα νομιζα οτι αυτο ηθελε παλι, να δει τι κανει η αδερφη του ομως οοοοοχι δεν ειμαι τοσο τυχερη.
Li: Παλι εδω ρε; Ειπαμε δε θελει να μιλησει, αστην.
St: Οχι για σενα ηρθα.
Li: Τι;
St: Ελα λιγο εξω.
Li: Τι ρε;
St: Γιατι δε μου ειπες οτι σε φιλησα την μερα που μεθυσα;
Li: Ε;
St: Με ακουσες σκατο. Λεγε.
Li: Γιατι δεν υπηρχε λογος και δεν το θυμοσουνα καν. Γιατι να το αναφερω;
St: Για να σου ζητησω συγγνωμη, να σου εξηγησω, και γιατι οπως και να χει επρεπε να ξερω.
Li: Και τωρα που το εμαθες δηλαδη τι εγινε;
St: Τιποτα...
Li: Γι' αυτο σου λεω. Και βασικα πως το εμαθες;
St: Το θυμηθηκα. Ετσι στο ασχετο.
Li: Ε καλα μωρε δεν ηταν κατι σημαντικο...
St: Δε θες να το συζητησουμε δηλαδη;
Li: Οχι.
St: Ρε Lily φιληθηκαμε και δεν θα το συζητησουμε;
Και εκειιιιινη ακριβως τη στιγμη βλεπω τον Dylan. Σοβαρα τωρα γιατι; Εναν λογο θελω που επρεπε να ερθει ΑΥΤΗΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ!!! Εχει μεινει λιγο με το κινητο στο χερι...σιγουρα ακουσε αυτο το τελευταιο και ουτε και γω ξερω ποσα ακομα. Μας κοιταει και τους δυο και μετα φευγει βιαστικα. Χωρις να το πολυσκεφτω τον ακολουθω. Δεν γυριζει καν να με κοιταξει. Μα τι επαθε; Γιατι να θυμωσει; Δεν εχει κανενα δικαιωμα. Δε καταλαβαινω γιατι αυτη τη στιγμη τρεχω απο πισω του να του εξηγησω αυτο που ακουσε. Αλλα φυσικα το κανω οπως και να χει. Οταν τελικα βγηκε απο την πολυκατοικια και εγω δεν τον εφτασα, ανεβηκα παλι πανω και ειδα τον Steven στο ιδιο σημειο.
St: Σορρυ ρε μικρη....τον προλαβες; Του εξηγησες;
Li: Οχι...
St: Παντως για να φυγει καλο σημαδι για σενα.
Li: Ναι πολυ καλο...
St: Παει να πει πως τον πειραξε. Αν αδιαφορουσε δε θα εφευγε.
Li: Εναξει ψυχολογε μου. Εγω θα παω βολτα τον σκυλο της αδερφης σου γιατι αν περιμενω απ'αυτην θα ψοφισει το ζωντανο απο μελαγχολια.
St: Καλα...να το συζητησουμε ομως.
Li: Ρε ξεκολλα ολα οκ. Κανενα θεμα δεν εχω. Καταλαβαινω. Αντε γεια σου τωρα.
--
Ετσι οπως περπατουσα περναει απο διπλα μου ενα περιπολικο. Ενταξει δε σοκαριστηκα, εχω ξαναδει. Οταν ομως εριξα μια γρηγορη ματια μεσα ειδα τον....τον Dylan; Παιδια τι λεμε τωρα δε μπορει να συμβαινει αυτο! Κανω μια μεταβολη εχοντας καρφωμενα τα ματια μου στο αμαξι. Προσπαθω να καταλαβω αν αυτος ειναι ο Dylan....δεν ειμαι τρελη, αυτος ειναι. Οπως λοιπον ηταν αναμενομενο δεν μπορουσα να μεινω ετσι. Παω την Cookie σπιτι και παρεπιπτοντως εκει βρισκω την Ariana αγκαλια με την γατα μου... Οκ...αυτο ειναι κατι που δε περιμενα να δω, αν λαβουμε υποψιν μας οτι η Ariana την μισει. Τελος παντων δε μπορω να ασχοληθω τωρα με αυτο.
Ar: Που πας;
Li: Στο αστυνομικο τμημα.
Ar: Γιατι;
Li: Γιατι οσο εβγαζα βολτα τον σκυλο ΣΟΥ ειδα τον Dylan σε ενα περιπολικο.
Ar: Και εσυ τι θα πας να κανεις;
Li: Να δω αν μπορω να βοηθησω καπου.
Ar: Πως να βοηθησεις;
Li: Δε ξερω, θα δω.
Ετρεξα προς τα εξω και φευγοντας μου φωναξε ενα "δε θα σ' αφησουν να τον δεις"
αλλα δε το σκεφτηκα δευτερη φορα. Μπορει να επαθε κατι. Οπως και να 'χει πρεπει να μαθω. Σχεδον μπουκαρα λοιπον στο αστυνομικο τμημα και οταν πηγα στη γραμματεια για να ρωτησω, λιγο πιο εκει ειδα κλειδωμενο τον Dylan. ΣΕ ΚΕΛΙ! Θα τα παρω τωρα. Με ποιο δικαιωμα τον βαζουν εκει μεσα; Πριν προλαβω να ρωτησω τον αστυνομικο στη γραμματεια που για καποιο λογο ηταν απο την εξω πλευρα του γραφειου και οχι απο την μεσα οπως θα επρεπε, με βλεπει ο Dylan.
Dy: Lily;
Li: Dylan!
Ασ(τυνομος): Απομακρυνθειτε απο το κρατητηριο κυρια μου. Απαγορευεται αυτο που κανετε.
Li: Γιατι τον συλλαβατε;
Ασ: Υποθεση της αστυνομιας. Εσεις ποια ειστε;
Li: Μια φιλη. Μπορω να τον δω;
Ασ: Απαγορευεται.
Li: Αν ηταν συγγενης δεν θα μπορουσε να τον δει;
Ασ: Δεν ειστε συγγενης, δεν υπαρχει τροπος να του μιλησετε.
Li: Σας παρακαλω. Τον ξερω τον ανθρωπο, δεν εχει κανει τιποτα.
Ασ: Εκτος και αν εχετε αλλον λογο που ειστε εδω, καλυτερα να φυγετε. Δεν υπαρχει περιπτωση να του μιλησετε.
Τοση ωρα ο Dylan μας κοιταει. Αχ εχει αυτα τα κουταβισια τα ματακια που δεν μπορω, τον λυπαμαι. Ασε που δεν μπορω να αφησω την κατασταση ετσι. Ε δεν μου αφηνει αλλη επιλογη. Ριχνω μια μπουνια στον αστυνομικο μπροστα μου. Με αυτο σε πανε κρατητηριο ετσι δεν ειναι; Αχ το χερι μου ποναει τοσο πολυ. Ο αστυνομικος δε φαινεται να πονεσε και πολυ (τι πονο να νιωσει και αυτος, αφου εγω τον χτυπησα) αλλα φαινεται οτι τον εκνευρισα αρκετα ωστε να με κλειδωσει μεσα μαζι με τον Dylan. Για καλη μου τυχη ειχα δικιο και αντρες και γυναικες τους βαζουν μαζι εφοσον δεν ειναι "κανονικη φυλακη". Ο Dylan εχει το υφος "τι εγινε μολις τωρα" και εμενα το μονο που με νοιαζει ειναι να βρεθω εκει μεσα μαζι του. Ο αστυνομικος φευγει αφου μουρμουριζει κατι θυμωμενα. Εγω δε δινω σημασια, το μονο που κανω ειναι να σκεφτομαι τι να κανω για να μην νιωθω την αμηχανια που νιωθω αυτη τη στιγμη.
Dy: Πας καλα;
Li: Δε με αφηνανε να σε δω αλλιως.
Dy: Και εδωσες μπουνια σε αστυνομικο για να βρεθεις στο ιδιο κρατητηριο μαζι μου;
Li: Ναι...
Dy: Γιατι...;
Li: Γιατι θελω να σου εξηγησω...αυτο που ακουσες.
Dy: Lily...δεν υπαρχει λογος...αληθεια. Δεν ξερω γιατι θυμωσα ηταν παραλογο και ηλιθιο. Δεν επρεπε να φυγω ετσι, σοβαρα δεν ξερω γιατι με πειραξε.
Δεν ξερει γιατι τον πειραξε...μαλιστα....
Li: Δεν σκεφτηκες καθολου γιατι σε πειραξε δηλαδη;
Dy: Ναι αλλα δε κατεληξα καπου...
Li: Α...
Dy: Ναι...ηθελα να σου ζητησω και συγγνωμη που εφυγα ετσι. Εννοω...μπορεις να φιλιεσαι με οποιον θες, ποιος ειμαι εγω που θα σου πω το αντιθετο;
Li: Μα...δεν εγινε ετσι. Ο Steven με φιλησε και-
Dy: Αληθεια δε θελω να μαθω περισσοτερα...
Li: Σκασε και ασε με να τελειωσω. Ηταν μεθυσμενος, ουτε καν αυτος δεν ηξερε τι εκανε, και εγω δεν ανταποκριθηκα....νομιζω δηλαδη.
Dy: Τι παει να πει αυτο; Οτι μπορει και να τον φιλησες και απλα να μη το θυμασαι;
Ωχ...εχει αρχισει να γινεται ειρωνικος...θυμωσε. Δε καταλαβαινω ακομα γιατι καθομαι και απολογουμαι στον Dylan αφου απ' οτι λεει δε με θελει! Δηλαδη οκ πολυ θα ηθελα να συνεβαινε το αντιθετο αλλα μολις μου ειπε οτι δε ξερει γιατι τον πειραξε.
Li: Ναι...δηλαδη οχι. Οχι δε τον φιλησα.
Dy: Δεν μου ακουγεσαι σιγουρη.
Ε τωρα τα πηρα.
Li: Εσυ δεν ειπες οτι δεν εχεις λογο που θυμωσες; Γιατι το συνεχιζεις λοιπον;
Dy: Γιατι αλλα λες, αλλα εννοεις, αλλα σκεφτεσαι.
Li: Αυτο δε βγαζει καν νοημα!
Dy: Ακριβως!
Ασ: Ησυχια εκει μεσα!
Li: ...
Dy: Ακομα δε μπορω να πιστεψω παντως οτι χτυπησες αστυνομικο για να ερθεις εδω μεσα...ποιος κανει κατι τετοια;
Ο Dylan καθεται στο κρεβατακι που εχει εδω μεσα και εγω αφου παιρνω μια ανασα για να ηρεμησω καθομαι διπλα του.
Li: Θες να μου μιλησεις; Τι συμβαινει;
Dy: Τιποτα, τι θες να συμβαινει;
Li: Dylan...με μενα μιλας...εγω ειμαι φιλη σου.
Dy: Ναι ισως αυτο να ειναι το προβλημα.
Li: Τι εννοεις;
Δε θελει να ειμαστε πια φιλοι; Οοοοοοοοχι οχι δε συμβαινει αυτοο!
Dy: Τιποτα αστο...
Li: Οχι δε το αφηνω; Τι μου λες οτι δε θες να ειμαστε φιλοι;
Dy: Τι; Δεν ειπα αυτο!
Li: Αυτο ειπες!
Dy: Οχι καταλαβες αλλο...και εν πασει περιπτωση απλα ξεχνα το.
Li: Λεγε! Τι εχεις παθει; Σου εχω κανει κατι; Ξερεις ποσο με μπερδευει η συμπεριφορα σου;
Dy: Ρε Lily μπορεις να σταματησεις να ρωτας γαμωτο;
Li: Οχι. Πες μου. Τι εννοουσες;
Δε λεει τιποτα. Παμε καλα; Εχει σκοπο να το αφησει ετσι; Αυτο θελει; Γιατι να μην θελει να ειμαστε φιλοι πια; Τι εκανα λαθος; Μηπως καταλαβε οτι τον θελω και θελει να σταματησουμε να κανουμε παρεα για να μην εχει να το αντιμετωπισει αυτο αργοτερα;
Dy: Γιατι επιμενεις;
Li: Εσυ γιατι τα παρατας;
Με κοιταει. Μονο αυτο. Και τοτε με φιλαει.
Οπα περιμενε. ΜΕ ΦΙΛΑΕΙ; ΜΕ ΦΙΛΑΕΙ Ο DYLAN ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ;
Ρε μπας και ονειρευομαι; Οχι παιδια με φιλαει. ΟΜΓ! Με χανετε. Τι κανει; Και τι κανω; Τον φιλαω και γω. Παλι καλα. ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;;;;!!!!! ΚΞΗΒΦΓΚΘΞΡΕΒΓΘΓΞΗΒΓΞΡΚΒΓΡΥΘΓΒΞΡΗΒΓΓΚ!!!!!!! .... Οκ μετα απο αυτο νομιζω μπορω να ηρεμησω. Απομακρυνεται και με κοιταει σαν να μην το περιμενε ουτε και αυτος. Στη συνεχεια ομως μου χαμογελαει. Εγω αυτη τη στιγμη πεταω στον εβδομο ουρανο, αντε να με προσγειωσετε τωρα...και φυσικα αυτη τη τελεια στιγμη επρεπε να την διακοψει Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ.
Ασ: Εσυ! Βγαινεις.