Φερνει τα χερια μπροστα και μου δειχνει ενα γατακι. Ενα μικρο γκρι γατακι. Μου δινει να το κρατησω ενω εγω εχω μεινει με το στομα ανοιχτο.
Li: Τι πηγες και εκανες ρεεε;
Dy: Ειχες πει οτι παντα ηθελες μια γατα. Και οριστε.
Li: Ωωωω Dylan ειναι υπεροχο! Σ' ευχαριστω!
Πεφτω πανω του και τον αγκαλιαζω. Οταν βεβαια συνειδητοποιησα τι εκανα, τραβηχτηκα καπως. Και αυτος παιζει να ενιωσε λιγο αμηχανα με την ξαφνικη μου "επιθεση" αλλα δε το εδειξε οποτε μπορει να ηταν και η ιδεα μου.
Li: Πως το σκεφτηκες;
Dy: Σου ειπα.
Li: Και πως τον λενε;
Dy: ΤΗΝ λενε Lydia. Ή τουλαχιστον οι προηγουμενοι την λεγαν ετσι, τωρα ειναι δικια σου οποτε την λες οπως θες.
Li: Λεω να την πω Malia.
Dy: Οπως σ αρεσει. Τελος παντων εγω να πηγαινω...
Li: Οχι γιατι; Εννοω αν θες κατσε, μη φυγεις ακομα.
Dy: Αμ οκ.
Li: Για πες λοιπον πως σου φαινεται το παρτυ; Βγηκε οπως το σχεδιασατε;
Dy: Σημασια εχει να αρεσε σε εσενα. Αυτό είναι που μετραει.
Li: Το λατρεψα. Και σε εχω πριξει αλλα πραγματικα σε ευχαριστώ ηταν τα καλυτερα γενεθλια που θα μπορουσα να εχω.
Dy: Δεν ξερεις ποσο χαιρομαι που το ακουω αυτο.
Ενω προσπαθώ να βρω κατι να γεμισω τη σιωπη που καλυψε το δωματιο, θυμαμαι οτι ακομα εχω τη ζακετα του.
Li: Α ξεχασα την ζακετα σου.
Κανω λιγο πισω για να φτασω τη ζακετα που ειχα ακουμπισμενη στην ακρη του κρεβατιου και μετα του την δινω.
Dy: Σ ευχαριστώ. Μισο... Την επλυνες;
Λεει και την μυριζει καλυτερα.
Li: Ο-όχι δεν βρηκα ευκαιρια απο προχθες.
Dy: Μυριζει... ωραια... για αυτο.
Μολις ειπε οτι μυριζω ωραια;
Li: Μονο εγω τη φορεσα... Οποτε λεω να το παρω ως κοπλιμεντο.
Ως απαντηση γελαει λιγο και σκυβει το κεφαλι κατω περνώντας τα χερια του από τα μαλλια του.
Li: Ακους φασαρια απο μεσα;
Dy: Σε παρτυ εισαι τι περιμενεις να ακουσεις;
Li: Ελα μαζι μου.
Βγηκαμε απο το δωματιο και πηγαμε προς το σαλονι. Εκει ειδαμε δυο τυπους να παιζουν ξυλο και τον Steven με εναν αλλον που δεν ξερω να προσπαθουν να τους χωρισουν. Ο Cameron με την Ariana γελουσαν σε μια γωνια με κατι που λεγανε. Τι γλυκουλιδες που ειναι μαζιιι. Σε μια αλλη γωνια ειναι πεντε εξι ατομα που καπνιζουν κατι που πολυ αμφιβαλλω οτι ειναι κανονικο τσιγαρο και ανταλλασουν και κατι σακουλακια. Ωχ θεε μου μεσα θα παμε... Ενας απο τους δυο που τσακωνονται χτυπαει τον αλλον στο προσωπο και πεφτει αναισθητος. Η κατασταση γινεται ολο και καλυτερη... Κατι αγορια που ηταν στο μπαλκονι τρεχουν μεσα φωναζοντας "οι μπατσοι, οι μπατσοι" και βγαινουν απο τη πορτα και τους ακολουθουν και ολοι οι υπολοιποι. Εχουμε μεινει μονο η κλασσικη παρεα, ο αναισθητος στο πατωμα, και τα σακουλακια με το "αγνωστο υλικο" στο πατωμα...θα τα ξεχασαν πανω στο πανικο τους. ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΟΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗ ΠΟΡΤΑ.
Li: Και αυτο μερος του παρτυ ειναι;
Dy: ...οχι ιδιαιτερα.
Ar: Παιδια τι θα κανουμε; Ανεβαινει η αστυνομια!
Λεει η Ari τρομοκρατημενη.
Av: Ψυχραιμια. Να παμε τον τυπο μεσα.
Li: Μα γιατι αφου δε τον χτυπησαμε εμεις...
Dy: Ναι προσπαθησε να το εξηγησεις αυτο στους αστυνομικους που ερχονται.
Cam: Γιατι να ερχονται σε εμας;
St: Ε λογικα καποιος θα εκανε παραπονα για τη φασαρια.
Li:Και τοτε γιατι δε πανικοβαλλομαστε;
Ty: Γιατι αν πανικοβληθουμε ΤΩΡΑ καηκαμε.
Li: Αν δε πανικοβληθουμε ΤΩΡΑ ποτε θα πανικοβληθουμε;;;
Av: Λοιποοον παμε τον αναισθητο μεσα!
Li: Και αν ψαξουνε μεσα;
St: Γιατι να ψαξουνε μεσα; θα μας πουν να κλεισουμε τη μουσικη και θα φυγουνε!
Ar: Μη φωναζεις Stev. Με τα ναρκωτικα τι θα κανουμε;
Ni: Ποια ναρκωτικα ρε παιδια;
Ty: Αυτα εκει τα ναρκωτικα.
Ni: Ποιανου ειναι αυτα;
Cam: Κατι emo τα φερανε και τα αφησανε εδω.
Li: Να τα ξεφορτωθουμε μηπως; Ποση ωρα πιστευεις οτι θελουν οι αστυνομικοι για να ανεβουν;
Dy: Παμε πρωτα τον τυπο μεσα.
Ty: Lily μαζι μου να κουβαλησουμε τον αλλον μεσα.
St: Πας καλα ρε θα κουβαλησει αυτη αυτον; Ερχομαι εγω.
Ar: Αντε ομως!
Cam: Ελατε να πεταξουμε τα ναρκωτικα!
Dy: Που να τα πεταξουμε δηλαδη; Στα σκουπιδια;
Ni: Γιατι οχι;
Ar: Γιατι ειναι το πρωτο μερος που θα ψαξουν!
Li: Για διαταραξη κοινης ησυχιας ηρθαν ρε παιδια οχι για ελεγχο, μη δειχνετε ενοχοι να μη ψαξουν στα μεσα δωματια!
Τοτε χτυπαει το κουδουνι ααααχ αχ αχ παναγια μου.
Li: Παω να ανοιξω, Dylan παρε καποιους και καθιστε σαν να κανουμε παρτι... Και καποιοι να αναλαβουν τα σακουλακια επιτελους!
Cam: Τι να κανουμε να τα καταπιουμε;!
Li: Παρτε τα μεσα στο δωματιο της Ari.
Ar: Τι;! Και αν ψαξουν.
Li: Σκασε δε θα ψαξουν. Avril παρε παγο και πανε βοηθα τα παιδια με τον αλλον. Ari και Cameron κρυψτε τα σακουλακια στο δωματιο της Ari και μη βγειτε. Εμεις θα αναλαβουμε τους αστυνομικους.
Ανοιγω τη πορτα επιτελους.
Ασ(τυνομικος) 1: Καλησπερα σας.
Li: Γεια σας.
Ασ(τυνομικος) 2: Σαν πολυ ωρα δε κανατε να ανοιξετε;
Li: Ειχαμε μια παρα πολυ σημαντικη συζητηση με...τα παιδια απο δω.
Ασ1: Και τι κανετε εσεις και τα...παιδια...εδω;
Li: Παρτυ κυριε αστυνομε μου...Γενεθλιων.
Ασ2: Το γνωριζετε οτι ειναι ωρα κοινης ησυχιας και εσεις εχετε βαλει τη μουσικη στη διαπασον;
Li: Μ-μαλιστα. Μας συγχωρειτε.
Ασ2: Δε σας βλεπω να το κλεινετε ομως.
Li: Ναι βεβαια...εεεμ...πανε κλειστο σε παρακαλω.
Λεω αναφερομενη στον Dylan με ενα ψευτικο χαμογελο ζωγραφισμενο στα χειλη μου.
Dy: Αμεσως αμεσως.
Ασ1: Ο κυριος...;
Li: Οριστε;
Ασ1: Ποιος ειναι ο κυριος λεω. Αδερφος σας; Ποιος ειστε κυριε;
Li: Ααμ ο...ειναι ο...εεμμ..
Dy: Το αγορι της ειμαι κυριε.
Λεει και περναει το χερι του απο τους ωμους μου. Κοκαλωνω αλλα το ξεπερναω γρηγορα.
Li: Ναι το αγορι μου...τελος παντων να μη σας κραταμε.
Ασ2: Βιαζεστε;
Li: Εμεις; Αντε καλε. Για σας το λεμε. Σιγουρα θα εχετε πολλες δουλειες. Και με αυτην τελειωσατε οποτε...
Ασ1: Ο κυριος μεσα ποιος ειναι;
Li: Εε φιλος. Γενεθλια εχω ενα φιλο δε θα καλεσω;
Ασ2: Και ολο αυτο το σκηνικο για τρια ατομα;
Li: Μ-μαλιστα...γιατι τοσες ερωτησεις;
Ασ2: Δε το λεω αυτο συχνα αλλα και οι δυο σας συμπεριφερεστε πολυ υποπτα. Κρυβετε κατι;
Dy: Τι λετε κυριε οργανο μου...εμεις ενα παρτακι καναμε και τωρα τελειωσε κιολας.
Ασ1: Μαλιστα...σας πειραζει να ριξουμε μια ματια μεσα;
Νιωθω οτι ασπρισα.
Li: Γ-γιατι;
Ασ2: Για ελεγχο.
Dy: Ενταλμα εχετε;
Ασ1: Υπαρχει λογος για να βγαλουμε;
Li: Οχι βεβαια. Απλα ειναι παρανομο.
Ασ1: Αν δεν κρυβετε τιποτα γιατι φοβαστε;
Dy: Δε φοβομαστε. Παρακαλω. Περαστε.
Τους αφηνει να περασουν κανοντας στην ακρη, και οταν μενουμε πισω του γουρλωνω τα ματια και τον χτυπαω δυο τρεις συνεχομενες φορες με τη βλακεια που ειπε. Θα μας μπουζουριασουν ολους μαζι...
Παει ο ενας στον διαδρομο και ο αλλος μενει στο σαλονι. Αρχιζει να προχωραει...η καρδια μου....ας μη μπει στο δωματιο μου, ας μη μπει στο δωματιο μου! ! ! Παει προς το δωματιο της Ariana. Ωχ...τα κρυψανε τωρα τα σακουλακια; Για να ειμαι σιγουρη καλυτερα να τους προειδοποιησω.
Li: Κυριε αστυνομε μου σε αυτο το δωματιο δεν υπαρχει λογος να μπειτε!
Λεω φωναζοντας καπως για να με ακουσουν και αν δε τα εχουν ηδη κρυψει, να το κανουν. Αυτος με κοιταει χωρις να πει κατι. Ανοιγει τη πορτα και αμεσως λεει ενα "ωω συγγνωμη" και την κλεινει. Εγω ειμαι ετοιμη να σκασω στα γελια και ο Dylan το ιδιο. Μας κοιταει καπως αμηχανα ο αστυνομικος και παει να φυγει.
Li: Μα δε θα ψαξετε και στο αλλο δωματιο;
Ασ1: Εεμ οχι οχι δεν υπαρχει λογος. Συγγνωμη για την ενοχληση. Και χρόνια σας πολλα.
Dy: Βεβαια μη το συζητατε.
Ασ1: Παμε
Λεει αναφερομενος στον αλλον αστυνομικο. Φευγουν και πεφτουμε και οι δυο στον καναπε.
Ni: Καλα τι ειδε ο αστυνομικος και εφυγε ετσι;