Lily's POV
Ειχαμε ετοιμασει ολα τα πραγματα και ημασταν ετοιμοι να φυγουμε. Ειχαμε ξυπνησει απο τις 8. Ουτε λιγο δε μπορεσαμε να κοιμηθουμε δηλαδη. Στο ενα αυτοκινητο ημασταν ο Cameron, η Avril, o Dylan, εγω και η Ariana. Στο αλλο ηταν η Cara, ο Tyler, ο Nick και ο Steven.
Πισω ημασταν εγω, η Ari και η Avril ενω μπροστα ο Dylan και ο Cameron που οδηγουσε. Στο αλλο αυτοκινητο δεν εχω ιδεα πως καθοντουσαν το μονο που ξερω ειναι οτι οδηγουσε η Cara. Εγω κοιμομουνα απο την αρχη της διαδρομης, με δυσκολια βεβαια γιατι η Avril και η Ariana δε το βουλωνανε. Και απο την αλλη ηταν και η μουσικη που, εφοσον αφησαμε τον Cameron dj, μας ειχε παρει τα αφτια. Τα τραγουδια παιζανε στη διαπασον. Ετσι που ακουμπουσα το κεφαλι μου στο παραθυρο καμια φορα που ανοιγα τα ματια μου εβλεπα τον Dylan απο μπροστα να κοιταει τη διαδρομη. Τον παρατηρουσα για ωρα μερικες φορες. Τοσο ομορφος... Και εγω τοσο κριπι με αυτο κανω...
Ειχαμε ανεβει αρκετα ψηλα στο βουνο και ο καθενας μπορουσε να διακρινει τον δυνατο αερα που φυσουσε. Καποια στιγμη που δε κοιμομουνα αλλα και παλι νυσταζα, ειδαμε το αυτοκινητο της Cara σταματημενο στην ακρη του δρομου σε ενα σημειο με αρκετο φαρδος μεν, γκρεμιλα του θεου απο κατω δε. Σταματησαμε και εμεις για να δουμε τι εγινε.
Cam: Τι εγινε ρε;
Ca: Λαστιχο...
Dy: Λαστιχο; Αφου δεν εχει πετρες κατω, ασφαλτος ειναι.
Ca: Δε ξερω πως, παντως εγινε.
Ar: Ρεζερβα δεν εχετε;
St: Οχι δεν εχει.
Ar: Εσυ που το ξερεις μωρε; Την Cara ρωτησα.
Av: Οχι δικιο εχει δεν εχουμε ρεζερβα...την χρησιμοποιησαμε αλλη φορα και ποτε δεν την αντικαταστησαμε...
Ty: Πωωω τερμα χαλαστρα.
Li: Γιατι ρε παιδια;
St: Τι γιατι ρε Lily, hello επαθαν λαστιχο, πως θα παμε στη πλαγια που σχεδιαζαμε για το κωλοπικ-νικ;
Li: Ρε παιδι μου κοιτα πισω σου. Υπαρχει ενα παρα πολυ ωραιο δασος. Θα αφησουμε τα αυτοκινητα εδω, θα παρουμε τα πραγματα και θα βρουμε ενα σημειο μεσα στο δασος.
Av: Και αν εχει αγρια ζωα;
Li: Οπως;
Ty: Οπως καμια αρκουδα...
Ca: Κανα λυκο.
Dy: Δεν υπαρχουν λυκοι σε αυτη τη περιοχη εδω και χρονια.
Ni: Και αν ξεμεινε κανενας;
Cam: Τι χεστες που ειστε ρε, αντε παμε να τελειωνουμε, το πολυ πολυ κανενα κουνελι ή καμια αλεπου να βρεις.
Li: Αχ παιδια δε χρειαζεται να με ευχαριστειτε που βρηκα την ιδεα!😌😏
Cam: Εσυ καλα κοιμοσουνα ολη την ωρα. Ησυχασε το κεφαλι μας.
Πηραμε λοιπον τα πραγματα, κλειδωσαμε τα αυτοκινητα, περασαμε τον δρομο και μπηκαμε στο δασος. Περπατουσαμε για ωρα αλλα ενα καλο μερος για να στησουμε τα πραγματα δε βρισκαμε. Ακουσαμε ενα θροϊσμα στα χορτα πισω απο εναν μεγαλο θαμνο και παγωσαμε ολοι. Συνεχισαμε να το ακουμε και στραφηκαμε ολοι προς το σημειο απο το οποιο ακουγοτανε. Αλλα ακουσαμε και κατι αλλο. Σαν...σαν γρυλισμα...ή κατι σκυλισιο τελος παντων...ή μήπως να πω...λυκισιο...;
Av: Παιδια φοβαμαιιιιι.
Ar: Λετε να 'ναι λυκος;
Dy: Ειπαμε δεν υπαρχουν λυκοι στ-
Ca: Θα σκασεις; Αυτο εδω σαν τι σου ακουγεται εσενα; Σαν αγελαδα; Λυκος ειναι.
Επειδη ειμαι και πολυ γενναιος τυπος πηρα ενα μεγαλο ξυλο που βρηκα στα ποδια μου και μπηκα μπροστα. Αν οντως ειναι λυκος πρεπει με κατι να αμυνθουμε.
Dy: Τι κανεις παιδακι μου;
Li: Μας προστατευω. Αν ειναι λυκος πιστεψε με θα το χρειαστουμε.
Dy: Φερτο εδω. Εχω περισσοτερη εμπειρια με λυκους απο σενα.
Li: Δωστο μου. Το να βλεπεις ντοκιμαντερ δε θεωρειται εμπειρια!
Dy: Φυσικα και θεωρειται.
Li: Εγω εχω παλεψει με ενα ντομπερμαν οταν ημουν μικρη. Βεβαια ηθελε να με γλυψει και οχι να με δαγκωσει, αλλα δε το ηξερα τοτε.
Dy: Φερε το ξυλο δε σε αφηνω να μπεις εσυ μπροστά.
Li: Δεν εισαι η μανα μου!
Τοση ωρα λοιπον ο ενας επαιρνε το ξυλο απο το χερι του αλλου. Οταν τελικα αποκαλυφθηκε τι εκανε τον θορυβο, εμεις ακομα τσακωνομασταν. Με το που εμφανιστηκε ολοι τσιριξαμε αλλα μετα συνειδητοποιησαμε τι ηταν και ηρεμησαμε.
Li: Ωωωωω τι γλυκουλι που εισαιιι!!!
Av: Ελα εδω φατσουλαα!
Ηταν ενας σκυλος. Οχι πολυ μικρος αλλα σιγουρα οχι πολυ μεγαλος και απ' οτι αποδειχθηκε του αρεσαν τα χαδια. Αφου ηρεμησαμε ολοι συνεχισαμε το περπατημα με τον σκυλο να μας ακολουθει. Τωρα τι κανει ενας σκυλος μεσα στο δασος μονος του δεν ξερω.
Τελικα βρηκαμε ενα ωραιο μερος να κατσουμε. Δεν φυσουσε αλλα εγω κρυωνα πανω απο τη ζακετα μου.
Ar: Κρυωνεις;
Li: Ναι λιγο.
Ar: Δεν εφερα και το μπουφαν μαζι μου να σου δωσω. Το αφησα στο αμαξι.
Li: Σιγα ρε. Δε κρυωνω πολυ.
St: Ναι οκ για να μην αρρωστησεις παρε τη ζακετα μου.
Li: Ναι και μετα να αρρωστησεις εσυ και να σε νταντευουμε. Οχι ευχαριστω.
Ar: Παρτο ρε. Δε νιωθει αυτος ειναι χοντροπετσος.
St: Lily φοραω μακρυμανικο απο μεσα, παρτο.
Li: Οχι. Και βασικα μου εφυγε το κρυο οποτε ολα καλα.
Dy: Παρε τουλαχιστον τη δικια μου.
Li: Dylan το ιδιο ισχυει και για σενα, και ακομα περισσοτερο γιατι φορας μονο ενα κοντομανικο απο κατω. Φορα την ζακετα σου τωρα.
Ty: Τωρα εσυ κανεις σαν την μανα του. Εμενα δε θα μου πεις οχι ε;
Li: Πωπω τι gentlemen που εχουμε σε αυτη τη παρεα...εσυ Cameron; Θα προσφερεις και εσυ την ζακετα σου;
Cam: Εγω την φυλαω για αλλη.
Κοιταει την Ari και αυτη γυρναει απο την αλλη το κεφαλι και χαμογελαει. Καλα αυτη η "μονο φιλικη" φαση θα αντεξει το πολυ... μια εδβομαδα και μετα θα τα φτιαξουνε. Ειμαι σιγουρη.
Li: Ωραια εν πασει περιπτωσει δε θελω. Ειστε ολοι πολυ ευγενικοι αλλα ειπαμε οχι. Και μην επιμεινεις Tyler γιατι θα σου καρφωσω το πιρουνι σε κανα ματι.
Ο Tyler σηκωνει τα χερια σε στυλ παραιτησης και οι υπολοιποι συνεχιζουμε να τρωμε. Εννοειται πως δεν σταματησα να κρυωνω αλλα ενιωθα ασχημα να φορεσω τη ζακετα τους και να ξερω οτι αυτοι κρυωνουν. Ειδικα ο Dylan ο οποιος φορουσε ενα απλο κοντομανικο μπλουζακι απο κατω. Δηλαδη ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΌ. Αφου φαγαμε και ενω χαζολογουσαμε, αρχιζα να βηχω, και να κρυωνω περισσοτερο απο πριν.
Dy: Εισαι καλα;
Li: Ναι μια χαρα.
Dy: Εσυ τρεμεις.
Η Ariana βαζει το χερι της στο μετωπο μου για να δει την θερμοκρασια μου. Εγω προσωπικα ποτε δε το καταλαβα αυτο.
Ar: Τι μια χαρα ρε εσυ καις.
Ty: Σηκω. Φευγουμε.
Li: Τι να φυγουμε ρε παιδια κανα δυωρο εχει μονο που ηρθαμε.
St: Ναι αλλα εισαι αρρωστη οποτε φευγουμε.
Τα παιδια μαζευανε τα πραγματα και η Ari με κρατουσε αγκαλια για να με ζεστανει. Ερχεται ο Dylan και μου φοραει τη ζακετα του.
Li: Τι κανεις; Σου ειπα δε θελω.
Dy: Σκασε και φορα τη ζακετα σε παρακαλω. Για μενα.
Li: Φορας ενα κοντομανικο μονο θα αρρωστήσεις...
Dy: Εχω αντισωματα. Ελα σηκωθειτε να παμε στο αμαξι.
Ty: Περιμενε. Ελα φορα και αυτο για να εισαι πιο ζεστα.
St: Βαλε και τη δικια μου ζακετα.
Li: Ρε πατε καλα; Με τέσσερις ζακετες θα ειμαι;
Ar: Οσο πιο ζεστα τοσο πιο καλα.
Με τα χιλια ζορια περπατησα για να παμε στο αμαξι. Πωω φιλε ενιωθα τοσο αδυναμη. Καθισα πισω και ο Dylan με την Ariana τσακωνονταν για το ποιος θα κατσει πισω μαζι μου. Χαμογελουσα σαν το ηλιθιο μεσα απο τις τεσσερις ζακετες που φορουσα, δεν ενιωθα ουτε πυρετο, ουτε κρυο, ουτε τιποτα τωρα απο τη χαρα μου. Ηθελα να κατσει πισω μαζι μου!!! Περα απο αυτο ομως, μυριζα το αρωμα του Dylan τοσο κοντα μου λογω της ζακετας, που ειχα τρελαθει. Απλος παραδεισος.
Dy: Εγω ειμαι πιο μεγαλόσωμος για να ξαπλωσει πανω μου, εσεις ειστε το ιδιο μεγεθος.
Ομγ θελει να ξαπλωσω πανω του.
Ar: Ναι αλλα εγω σπουδαζω νοσηλευτικη. Κατα καποιο τροπο ειμαι στην ειδικοτητα μου να φροντιζω αρρωστους και εσυ παρεμβαινεις.
Dy: Ναι αλλα εχεις να πατησεις στη σχολη κανα μηνα. Ενω εγω εχω παρακολουθησει μαθηματα και ξερω. Εχω γενικα μια εμπειρια.
Αχου εχει εμπειριαα. Αστον ρε Ariana να κατσει πισω μαζι μουυυυυυ!
Ar: Ναι αλλα εγω την ξερω πιο πολυ. Απο μικρες οταν η μια ηταν αρρωστη την φροντιζε η αλλη.
Dy: Και εγω οταν καποιος αρρωσταινε απο την οικογενεια μου φροντιζα αποκλειστικα την φροντιδα του. Ενω εσυ πηγαινες και εφευγες. Ξερω καλυτερα απο σενα.
Ar: Ναι αλλα-
Av: Παιδια γιατι δε καθεστε και οι δυο πισω μαζι της; Θα κατσω εγω μπροστα.
Ερχονται και καθονται η μια αριστερα μου και ο αλλος δεξια μου.
Ar: Πως νιωθεις;
Li: Καλα ειμαι παιδια αληθεια. Ενα απλο κρυωμα ειναι.
Dy: Θες να ακουμπησεις πανω μου για να ειναι πιο ξεκουραστα;
Κοιτα ερωτηση...
Li: Αν σε κουρασω πες μου.
Ή ετσι
(Κρατηστε οποιο θελετε τελος παντων, ηταν το πιο κοντινο που βρηκα)
Ακουμπαω πανω του λοιπον και αυτος περναει τα χερια του ετσι ωστε να με κραταει. Οκ ξεχαστε αυτο που ειπα για το αρωμα του πριν. ΤΩΡΑ ειναι ο παραδεισος. Βολευτηκα εντελως και δεν ηθελα να τελειωσει με τιποτα η επιστροφη. Καποια στιγμη ζεσταθηκα επειδη βαλαμε και θερμανση στο αυτοκίνητο οποτε εβγαλα τις ζακετες του Tyler και του Steven. Του Dylan την κρατησα ομως (😏). Ενιωθα και τη ζεστασια απο το σωμα του. Μπορει να κρατησει για παντα αυτη η στιγμη; Κατα διαστηματα με κοιτουσε η Ariana με ενα πονηρο βλεμμα. Εγω χαμογελουσα γιατι ηξερα ακριβως τι σκεφτοταν. Οτι ειμαι τυχερη μεσα στην ατυχια μου. Και ναι ειχε τοσο δικιο. Μετα απο κανα δυωρο και παραπανω φτασαμε σπιτι. Ο Cameron ειχε σταματησει κατω απο το σπιτι μας και κατι ελεγε με την Ariana απο το ανοιχτο παραθυρο, η οποια ειχε βγει ηδη εξω. Εγω και καλα κοιμομουνα και αυτο γιατι δεν ηθελα να φυγω απο την αγκαλια του Dylan. Καταλαβαινα οτι εψαχνε τροπο να με ξυπνησει αλλα δεν ηξερε το πως. Ειμαι μεγαλο κωλοπαιδο που απλα δεν ανοιγω τα ματια μου αλλα καταλαβετε με και μενα. Που θα ξαναβρώ τέτοια ευκαιρία;
Dy: Lily ξυπνα φτασαμε.
Αχ θελω να τον φαω.
Dy: Lily...
Ενταξει ας "ξυπνησω" μη το χεσουμε κιολας.
Li: Μμμ..
Dy: Φτασαμε στο σπιτι σας.
Li: Α ωραια.
Σηκωνομαι απο πανω του και τον βλεπω που με παρατηρει.
Dy: Πως νιωθεις;
Li: Σαν να εχω πυρετο...
Του χαμογελαω και χωρις προειδοποιηση με φιλαει στο μετωπο...σαν αυτο που εκανε η Ari πριν, για να δει αν εχω πυρετο. Παγωνω οση ωρα προσπαθει να καταλαβει τη θερμοκρασια μου.
Καλε αυτός το παίρνει πολύ πατριωτικά όταν κάποιος είναι άρρωστος... Τι λες τώρα. Πολυ με βολεύει. Βρήκαμε την ευαισθησία του Dylan κυριες και κυριοι.
Dy: Ακομα εχεις πυρετο.
Li: Θα παρω αντιπυρετικο και θα 'μαι οκ.
Γελαει και τον κοιταω με απορια.
Dy: Ξερεις... Πρεπει να αφηνεις τους ανθρωπους να σε φροντιζουν που και που Lily.
Li: Δε καταλαβαινω τι εννοεις ειμαι οσο ανοιχτος μπορει να ειναι ενας ανθρωπος.
Dy: Ναι ναι καλα αντε πηγαινε τωρα.
Li: Σ' ευχαριστω για σημερα.
Dy: Σιγα ρε τι εκανα.
Li: Με κρατουσες πανω απο δυο ωρες, μου εδωσες τη ζακετα σου...α τη ζακετα σου να σου δωσω πισω.
Πηγα να την ξεκουμπωσω αλλα με σταματησε.
Dy: Αστο αστο μου τη δινεις την επομενη φορα που θα ερθω.
ΓΙΕΣ! Θα την μυριζω μέχρι την Δευτέρα Παρουσία.
Li: Και παλι ευχαριστω.
Βγηκα απο το αμαξι και μαζι με τον Tyler τον Steven και την Ariana ανεβηκαμε πανω. Τα αγορια μου ειπαν περαστικα και αφού τους ευχαριστησα, μπηκαμε μεσα. Πηγα στο κρεβατι μου και μετα απο λιγο ηρθε και η Ariana για να μου βαλει θερμομετρο και να μου δωσει μια ζεστη σοκολατα. Ξερω οτι το φυσιλογικο ειναι να μου φερει τσαι αλλα ξερει πολυ καλα οτι δε μ αρεσει οπως δε της αρεσει και αυτηνης. Πηγε να φυγει για να με αφησει να ξεκουραστω αλλα της ειπα οτι θελω παρεα και καθισε μαζι μου. Η γλυκουλα μου. Στο μεταξυ εγω την ζακετα του Dylan ακομα τη φορουσα, και ας ειχα βαλει πυτζαμες. Ηθελα να τον νιωθω κοντα μου. Βεβαια εξαιτιας αυτου κερδισα και πολλα πειραγματα απο την Ariana αλλα χαλαλι.