Lily's POV
Οταν αποφασισαμε να κοιμηθουμε ο Steven πηγε στο δωματιο της Ariana's, ο Dylan κοιμηθηκε στο καναπε μιας που βαριοταν να γυρισει σπιτι και δε τον πειραζε και η μυρωδια του καπνου και το θεμα ηταν πού θα κοιμηθει ο Tyler.
Ty: Τι που θα κοιμηθω ρε, εδω μαζι σου θα κοιμηθω.
St: Δε παιζει να κοιμηθουμε μαζι σα τις γκομενες. Να πας στον καναπε.
Ty: Στον καναπε κοιμαται ο Dylan.
St: Ε να πας στην Lily.
Ty: Τι λες ρε ηλιθιε;
Li: Γιατι ρε Tyler; Θα ειναι ωραια οπως τοτε στο καμπινγκ.
Ty: Δε ξερω ρε Lily ημασταν ολοι μαζι τοτε...
Li: Μη φοβασαι δε θα σε βιασω.
Ty: Ε εισαι πολυ βλημα...αντε θα ρθω μη με παρακαλας αλλο.
Li: Χαλαρωσε πετρα του σκανδαλου. Αντε εμπα μεσα. Dylan εσυ αν χρειαστεις κατι μη ντραπεις να το φερεις μονος σου. Μη νιωθεις γενικα. Αντε καληνυχτα.
Αφου καναμε ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ να κοιμηθουμε πρωτον επειδη τον Tyler τον επαιρναν τηλεφωνο συνεχεια οι γκομενες και δευτερον επειδη γελουσε σαν καθυστερημενο, τελικα μας πηρε ο υπνος. Καποια στιγμη πρεπει να τον εριξα τον Tyler κατα λαθος και το τονιζω, καταλαθος, γιατι οταν ξαναξαπλωσε ταραξε το συμπαν... και φυσικα με ξυπνησε.
Li: Ρεεεε...τι κανεις βραδιατικα;
Ty: Εγω τι κανω; Εσυ με εριξες κατω.
Li: Καλα συγγνωμη, πεσε κοιμησου τωρα παλι.
Ty: Πως να κοιμηθω; Εχεις πιασει σχεδον ολο το κρεβατι. Πανε πιο κει.
Πηγα λιγο πιο κει λοιπόν.
Ty: Πιο κει το λες αυτο;
Li: Ναι...
Με κανει ακομα πιο κει με τον κωλο του και με ριχνει κατω απο το κρεβατι. ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΡΙΧΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ! Ξυπνια πλεον, τον κοπαναω με το μαξιλαρι απο τα νευρα μου και παω στη κουζινα να πιω λιγο νερο. Βλεπω το φωτιστικο διπλα απο τον καναπε ανοιχτο και τον Dylan ξυπνιο.
Li: Τι κανεις ξυπνιος τετοια ωρα παιδακι μου;
Dy: Τιποτα απλα δε με επαιρνε υπνος.
Li: Ειναι τεσσερις.
Dy: Εσυ γιατι εισαι ξυπνια;
Li: Γιατι ο Tyler με πεταξε απο το κρεβατι μου...
Dy: Α... οκ.
Li: Έγινε κατι;
Dy: Σαν τι να εγινε;
Li: Δε ξέρω φαινεσαι καπως.
Dy: Τίποτα απλα δε με επαιρνε ύπνος...
Li: Μμμναι μάλιστα... Λοιπόν εγω πινω λιγο νερο εσυ μην ενοχλεισαι.
Dy: Οκ οκ.
Παω στη κουζινα και οταν γυριζω παω και κάθομαι διπλα του.
Li: Ελα τελειωνε πες τι τρεχει.
Dy: Τιποτα δε τρεχει ρε. Απλως σκεφτομουνα.
Χασμουριεμαι.
-Μη χασμουριεσαι τωρα Lily!
-Μα νυσταζω.....
-Σκασε.
Ναι εσωτερικος μονολογος.
Li: Αν σε απασχολει παντως κατι πες μου. Τι φιλοι ειμαστε ρε;
Dy: Lily ξεκολλα απλα σκεφτομουν.
Li: Κοιτα τον που επιμενει. Αφου σε βλεπω κατι σκεφτεσαι. Λεγε.
Dy: Lily λοιπον επειδη εισαι πριχτρα ελα μαζι μου.
Με παιρνει απο το χερι και πηγαινουμε στο δωματιο μου. Πηγαινουμε προς το κρεβατι και με βαζει να κατσω.
Dy: Κατσε.
Παω να ξανασηκωθω.
Dy: Μεινε.
Li: 😐 Γαβ...
Γονατιζει μπροστα μου επειδη με βλεπει οτι μουτρωσα. Θελω να μαθωωωωω. Ισως να μην έπρεπε να δείξω το ποσο με νοιάζει, αλλα θα σκάσω.
Dy: Κοιμησου τωρα γιατι θα ξυπνησεις τον Tyler.
Li: Ενταξει μπαμπα θα κοιμηθω. Καληνυχτα.
Dy: Καληνυχτα κορουλα μου.
Λεει και σηκωνει το φρυδι. Οταν σηκωνεται να φυγει μου ανακατευει γλυκουλικα τα μαλλια. Κανονικα θα τον εβριζα που μου εκανε χαλια τα μαλλια αλλα τωρα ειναι σκατα ετσι κι αλλιως οποτε χαλαλι.
--
Εχει ξημερωσει πλεον και ο Tyler ειναι σε μια γωνιτσα του κρεβατιου και εγω πιανω ολο το υπολοιπο κρεβατι. Τον ταρακουναω ελαφρα για να ξυπνησει.
Li: Tyler ξυπνα.
Ty: Αγαπη μου ξυπνησες;
Li: Ε;
Τι φαση...
Ty: Δε θελω να παω μωρο μου...
Li: Τι λες ρε ζωο πρωινιατικα;
Ty: Μαμα...
Α καλα. Παραληρει.
Li: Tyler σηκω!
Ty: Αα τι εγινε; Τι φωναζεις μωρε πρωι πρωι;
Li: Ελεγες ασυναρτησιες ρε.
Ty: Ε τι θες να κανω απο τον υπνο ειμαι.
Li: Καλα καλα. Αντε σηκω.
Ty: Ε να σου πω.
Li: Τι;
Ty: Βλεπω δεν εχασες καιρο, τον εβαλες τον Dylan στο δωματιο σου "κορουλα μου".😂
Li: Δε κοιμοσουνα ρε;
Ty: Οχι😅
Li: Ωραια και τωρα τι;
Ty: Για πες τι παιζει τελικα; Προχωρησε το πραγμα;
Li: Δε καταλαβαινω τι εννοεις...ο Dylan μου εχει περασει.
Ty: Ναι Lily και μετα εγω λεω τις ασυναρτησιες.
Βγαινω απο το δωματιο και παω προς το μπανιο. Βγαινοντας πεφτω πανω στον Steven.
Li: Επ.
St: Ωπ.
Ναι αυτο ηταν ολο κι ολο. Πηγαινω στο σαλονι και βλεπω τον Dylan να κοιμαται. Ειναι τοσο ομορφος δε μπορωωωω...Λεω να τον ξυπνησω. Ιδανικα λοιπον ηθελα να τον ξυπνησω καπως ετσι:
Επειδη λοιπον δεν μπορουσα, προφανως, τον ξυπνησα καπως ετσι:
Α καλα. Αλλος με το παραληρημα. Ποιος ξερει τι εβλεπε και αυτος στον υπνο του. Ηπιαμε καφε εγω και αυτος μαζι με τον Steven και τον Tyler και βλεπαμε μπομπ σφουγγαρακη.
Ty: Ρε παιδια τους αλλους δυο τους ξεκλειδωσε κανεις;
Li: Ιιιι το ξεχασαμε...
St: Καλα ρε πατε καλα η αδερφη μου ειναι ολο το βραδυ και το πρωι κλειδωμενη με τον Cameron οι δυο τους;
Ty: Καλα πως κανεις ετσι...σκεψου οτι μπορει να τα βρουν και να σταματησουν να τσακωνονται.
St: Για την αδερφη μου μιλαμε...δε σταματαει ποτε να τσακωνεται.
Li: Ναι εδω ενα δικιο το εχει. Αλλα παιδια δε θελω να τους ανοιξω εγω. Φοβαμαι. Θα ειναι εξαλλη μαζι μου.
Ty: Ή ευγνωμων...δεν ξερεις.
St: Σκασε ρε ηλιθιε. Λοιπον παω να τους ανοιξω εγω.
Dy: Οπα οπα περιμενε. Το ακουτε αυτο;
Li: Τι;
Dy: Κατι ακουγεται απο διπλα.
Παμε ολοι και κολλαμε στον τοιχο που ενωνει το σπιτι μας με των αγοριων.
Ar: Ναι!
Cam: Ελαα!
Ar: Αχ ελα το εχεις!
Cam: Δε μπορω να το κανω!
Ar: Πωω κοιτα ποσο μεγαλη ειναι!
Cam: Αμ δε το βλεπω!
Ar: Απλα βαλε λιγο παραπανω δυναμη!
Ολοι κοιταζομαστε μεταξυ μας και ο Steven κοντευει να αφρισει απο τη φρικη.
St: Οκ αυτο ηταν. Ηρθε η αρχη του τελους τους!!!
Τρεχει προς την πορτα εξαλλος.
Li: Οχι οχι περιμενε!
Ty: Steven μη το κανεις περιμενε!
Dy: Πιαστε τον.
Τρεχουμε ολοι απο πισω του προσπαθωντας να τον κρατησουμε. Ανοιγουμε τη πορτα και σταματαμε ολοι.