Ντριιιιιιν ντριιιιιν.
Ντριιιιιιν ντριιιιιν.
Ποιος στο διαολο ειναι πρωι πρωι;
Ανοιγω τα ματια μου. Μεσημερι. Οκ. Τα ξανακλεινω προσπαθωντας να ξανακοιμηθω. Αλλα το τηλεφωνο επεμενε. Βαζω το μαξιλαρι πανω απ το κεφαλι μου. Μπα δε βοηθαει. Βλεπω στο απεναντι δωματιο την Ariana να κοιμαται σαν το μοσχαρι. Τελειως αναισθητη. Ουυ ξυπναει.
Ar: Lilyyyy τηλεφωνοοο
Η φωνη της τοσο νυσταγμενη που ηθελα να γελασω. Αλλα νυσταζα υπερβολικα πολυ για να το κανω.
Li: Σηκωσε τοοοο...
Ar: Για σενα θα 'ναι.
Li: Οχι για σενα θα 'ναι.
Ar: Αντε σηκωσε το μού χει σπασει τα νευρα.
Li: Θα μου φυγει ο υπνος, σηκωσ' το εσυ.
Ολα αυτα τα λεγαμε με κλειστα τα ματια. Ετσι γιατι θελουμε να διατηρησουμε και εναν υπνο, οχι αστεια. Ακουω ακομα τον εκνευριστικο ηχο του τηλεφωνου, ποιος σκατα επιμενει τοσο πολυ; Ακουω την Ariana να ξεφυσαει και να σηκωνεται. Μετα απο λιγα δευτερολεπτα ακουγεται σαν κατι να εσπασε. Και το τηλεφωνο σταματησε. Η καθολου νευρικη φιλη μου πεταξε το τηλεφωνο στον τοιχο. Μπραβο, οχι μπραβο...εφτασε μεχρι εκει και αντι να το απαντησει ή εστω να το κλεισει το πεταξε στον τοιχο... Συγχαρητηρια👏. Τουλαχιστον το βουλωσε το τηλεφωνο. Κατι ειναι και αυτο. Ξανακοιμηθηκα και ξυπνησα στις 5. Ενταξει τωρα μπορω να σηκωθω. Βλεπω την Ariana ακομα να κοιμαται. Δε μου κανει εντυπωση. Πηγα κατευθειαν στη κουζινα να φτιαξω καφε. Μετα απο λιγο βλεπω την Ariana να τεντωνεται και να τριβει τα ματια της ενω περνουσε απο τη κουζινα για να κατσει στο σαλονι.
Ar: Καλημερα.
Li: Καλημερα. Θες καφε;
Ar: Ναι κανε.
Φτιαχνω και τον δικο της και τον δικο μου και παω στον καναπε μαζι της. Σηκωνω το βλεμμα μου για να τη κοιταξω και τρομαζω λιγο. Δε ξεβαφτηκε εχθες και ολο το μολυβι και η μασκαρα εχουν γινει σκατα και ειναι σε ολο της το προσωπο. Η Ariana οταν με κοιταει παιρνει την ιδια φατσα με μενα.
Ar: Εμ..εχεις κατι στο...εδω...και...ναι...
Li: Ναι...και εσυ...λιγο...τετοιο στο...αμ
..
Παμε στο μπανιο να ξεβαφτουμε. Γυρισαμε στο σαλονι και συνεχισαμε τον καφε μας. Αλλα ηταν καπως, την εβλεπα.
Li: Τι εχεις εσυ;
Ar: Στεναχωρηθηκα για τον Cameron...για εχθες.
Li:Γιατι βρε πουλακι μου; Ειδες; Τον ετσουξε. Αρα ενδιαφερεται.Αυτο δεν ηθελες;
Ar:Ναι αλλα νιωθω ασχημα...
Li: Δεν ειναι μωρο, θυμωσε, θα του περασει, τελος.
Ar: Επρεπε να βρουμε αλλο τροπο.
Li: Τι αλλο δηλαδη;
Ar: Ε δε ξερω κατι που να μην τον στεναχωρουσε ετσι.
Li: Μπορει να στεναχωρηθηκε ομως τουλαχιστον ταρακουνηθηκε λιγο.
Ar: Παιξαμε με τα αισθηματα του...
Li: Ποια αισθηματα; Αυτα που δε παραδεχεται οτι εχει;
Ar: Ναι αυτα.
Li: Αρα δε φταις εσυ. Αυτος φταιει που δε τα εδειξε.
Ar: Δε βγαζω ακρη...απλα νιωθω ασχημα, αυτο ειναι ολο. Πες τωρα εσυ τι εγινε με τον Zac.
Li: Τι να γινει μωρε που με παρατησες μονη μαζι του...
Ar: Ναι για να δεις αν σου αρεσει.
Li: Ε δε ξερω...ενταξει ειναι ωραιος και ενδιαφερων ανθρωπος αλλα-
Ar: Αλλα τι; Αλλα δεν ειναι Dylan;
Li: Δεν ειπα αυτο...
Ar: Ναι ξερω πολυ καλα τι ηθελες να πεις. Ο Dylan δε προκειται να κανει κατι και να σε θελει. Ειναι πολυ ξενερωτος για κατι τετοιο. Δηλαδη ελεος, σ' αρεσει τοσο πολυ καποιος που αδιαφορει για σενα. Δε σε βλεπει ετσι, δεξου το. Σε βλεπει φιλικα. Και να μη σε βλεπει φιλικα πιστευεις θα κανει κινηση αυτος; Τι νομιζεις δηλαδη, οτι σου κανει καλο ολο αυτο; Πρεπει να ξεκινησεις απο καπου για να τον ξεπερασεις αν δε θες να του πεις τι νιωθεις.
Li: Ναι αυτο δε παιζει. Ακριβως επειδη με βλεπει φιλικα, δε θελω να βρεθω στη θεση να φαω χ και να πρεπει να τον τρωω στη μαπα συνεχεια εφοσον ειμαστε στην ιδια παρεα.
Ar: Ακριβως. Γιατι δε βλεπεις πως θα παει με τον Zac;
Li: Τι να δω μωρε, ουσιαστικα μου λες να τον χρησιμοποιησω ως πειραματοζωο... πολυ σωστο.
Ar: Και πως θα προχωρησεις δηλαδη; Θα καθεσαι και θα περιμενεις να ερωτοχτυπηθεις παλι ενω εχεις τον Dylan μεσα στην ιδια σου τη παρεα;
Li: Αμαν ρε παιδι μου με τις σοβαρες συζητησεις ακομα δε ξυπνησαμε. Δηλαδη πρεπει να αποφασισω τωρα αμεσως τι θα κανω;
Ar: Ναι!
Li: Γιατι δε μου λες καλυτερα εσυ τι θα κανεις με τον Cameron. Θα τον παρεις τηλεφωνο;
Ar: Δε ξερω... σκεφτομουν να του μιλησω οταν βρεθουμε παλι ολοι μαζι.
Li: Βασικα και να θες να τον παρεις τηλεφωνο δε μπορεις, γιατι το εσπασες...
Ar: Ε μου την εδωσε. Υπαρχουν και κινητα.
Li: Ναι αντε να το φτιαξουμε τωρα ομως.
Ar: Σιγα την τεχνη μωρε. Θα το φτιαξουμε μονες μας.
Li: Ναι οκ να φερω τον αδερφο σου;
Ar: Ναι αλλα σε λιγο.
Li: Και δε μαθαμε ουτε καν ποιος ητανε...
Ar: Χεστηκαμε. Αν ειναι σημαντικο ας παρει στο κινητο.
Li: Μ' αρεσει που δε δινεις δεκαρα για τιποτα.
Ar: Ετσι...ετσι.
--
Κατα τις 8.
St: Νταξει κοριτσια ετοιμο το τηλεφωνο.
Ar: Ευχαριστουμε.
St: Πως εσπασε ειπαμε;
Li: Η αδερφη σου...
St: Ασε μη πεις αλλα.
Li: Γιατι δε φωναζεις τον Tyler να φαμε κανα σουβλακι;
St: Δε μπορει ειναι με κοπελα.
Ar: Α με ποια; Καινουρια;
St: Δε ξερω δε μου λεει.
Li: Ε καλα τι θες τωρα και συ αστον τον ανθρωπο, αμεσως να τα μαθεις ολα.
St: Τι μυγα σε τσιμπησε;
Li: Τιποτα.
St: Να πω τους αλλους;
Ar: ΟΧΙ!
Li: ...
St: Καλα παιρνετε τιποτα εδω μεσα και οι δυο; Εσυ παλι τι επαθες;
Ar: Τιποτα απλα δε θελω να μαζευτουμε ολοι εδω παλι.
St: Θες να παμε αλλου;
Ar: Οχι δε θελω να βρεθουμε καθολου!
St: Καλα μη κανεις ετσι. Θα παρω αν ειναι τον Cameron να βγουμε οι δυο μας. Παρεπιπτοντως, τι επαθε ο Cameron εχθες και εφυγε; Τι του κανατε πειτε!
Li: Γιατι να του καναμε κατι εμεις;
St: Γιατι εσεις τον πηρατε και μετα εξαφανιστηκε.
Ar: Δε ξερουμε τι επαθε.
St: Παντως το τηλεφωνο που τον πηρα πιο πριν δεν το απαντησε. Μηπως επαθε κατι;
Li: Χτυπα ξυλο! Μια χαρα θα ειναι απλα μπορει να κοιμαται.
St: Τοσες ωρες;
Ar: Ναι γιατι απαγορευεται;
St: Τι να πω δε ξερω...πολυ περιεργος...
Ar: Παιδια εγω θα παω μεσα δεν εχω διαθεση.
St: Δεν νιωθεις καλα;
Ar: Απλα λιγο κουρασμενη ειμαι.
St: Πριν τρεις ωρες δε ξυπνησες;
Ar: Ναι. Και;
St: Οχι ενταξει πηγαινε.
Li: Να σου φερω τιποτα;
Ar: Ενα σκοινι να κρεμαστω σου βρισκεται;
St: Τι-
Li: Πλακα κανει καλε!
--
20 λεπτα μετα.
Li: Ειιι κοιμασαι;
Ar: Ναι
Li: Ε δε κοιμασαιι
Ar: Κοιμαμαι
Li: Να ερθω να ξαπλωσουμε μαζι;
Ar: Ο Steven που ειναι;
Li: Εφυγε πριν απο λιγο.
Ar: Με αντιπαθει Lily...
Li: Ελα μην ακουω βλακειες. Γιατι να σε αντιπαθει ο αδερφος σου;
Ar: Για τον Cameron λεω!
Li: Α... γιατι το λες αυτο;
Ar: Του εστειλα μηνυμα και δεν απαντησε.
Li: Μπορει να μην ειναι μεσα, δε δειχνει τιποτα αυτο.
Ar: ... Το διαβασε και δεν απαντησε.
Li: Α... δεν μπορει να εχει κατι που δε μπορει να ξεκαθαριστει. Και βασικα δεν εχει καποιον σοβαρο λογο να μη σου μιλαει.
Ar: Το γεγονος οτι φιλησα καποιον αλλον;
Li: Ναι αλλα αυτος υποτιθεται δε νιωθει τιποτα...πως θα το εξηγησει δηλαδη οτι τον πειραξε; Δε μπορει. Θα σου μιλησει αργα ή γρηγορα.
Ar: Ναι...αργα...
Li: Εμ με τετοια αρνητικη ενεργεια που εχεις τι νομιζεις; Αντε βγες απ'το κρεβατι και ελα να βγουμε μια βολταααα.
Ar: Μεχρι τωρα εγω ημουν αυτη που σε παρακαλουσα να βγουμε.
Li: Τωρα ειμαι εγω. Ελα ξεκολλα παμε.
Ar: Δε θελω ασε μεεε.
Li: Θα βγουμε παει και τελειωσε!
Ar: Βγες. Εμενα ασε με εδω. Μεχρι να ξεκαθαριστει το πραγμα με τον Cameron δε το κουναω απο το σπιτι.
Li: Θες να του μιλησω;
Ar: ΟΧΙ!
Li: Καλα καλα. Παω εγω. Αν χρειαστεις κατι φωναξε, μεσα θα 'μαι. Θα καθαριζω.
Ar: Γιατι;
Li: Γιατι ετσι. Γιατι μου ηρθε. Θες να το κανεις εσυ;
Ar: Οχι οχι πηγαινε. Με την ευχη μου, αντε.
Τα καθαριζα ολα. Ντουλαπια, συρταρια, πατωματα, κουφωματα, ΟΛΑ. Οταν εχω υπερενταση ετσι κανω. Μηπως τελικα ηταν λαθος αυτο με το ζηλεια; Η αλλη ουτε που βγαινει απο το δωματιο... Αμαν ρε Cameron... Αμαν... Χαλια την εκανες. Ετσι με τον κοτσο, τις φορμες και τα γαντια που ημουν χτυπαει το κουδουνι.
...: Γεια..