Herkese merhabalar♥ Nasılsınız kuzucuklarım♥ Sizlere birbirine yakın Zeyker getirdimm♡ Düşüncelerinizi merak ediyorum♥ Hepinizi çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》
"Kerem evden ayrılmış ameliyatı yapan doktora gitmişti ve pansuman yaptırmıştı. Eve döndüğünde çalışma odasına geçip Ufuğu çağırdı yanına. "
_ Ufuk ne buldun?
_ Tahmin ettiğimiz kişi efendim. Karışılık bekliyorduk ama böyle değil. Evde onca adama onca kameraya rağmen böyle bir şeye cesaret etmişler.
_ Beni vuran kimmiş?
_ Adı Recep Aldemir. Araştırdık hemen araştırtık fakat adam tesadüftür ki sizi vurduktan dört saat önce ölmüş.
" Kerem elini ensesine götürdükten sonra sıktığı çene kasını daha da sıktı. Boynunda gerilen damar fark dilmeyecek gibi değildi. "
_ Ölmüş demek. O herif nerde Ufuk?! O herifi bul hemen bana! Cehennemin dibine de gitse bul çıkar ve bana getir!
_ Kerem bey şuanda iyi değilsiniz efendim.
_ Ufuk! Hemen dediğimi yap! Bir şeyim yok iyiyim. Doktor da iyi olduğumu söyledi. En kısa zamanda istiyorum o iti! Bana hemde evimde bunu yapmaya nasıl cesaret ediyor öğrenelim bakalım! O daha benim kim olduğumu öğrenmemiş! Özellikle takip edeceksin Ufuk. Şuanda giriş yapan tüm mallar durdurulacak. O itin üzerinde imzası olan her şey durdurulacak!
_ Peki efendim. Siz nasıl isterseniz. Başka bir emriniz var mı?
_ Yok. Çıkabilirsin sen.
"Ufuk önündeki ellerini çözüp çıktı odadan. Kerem bir süre daha kalıp sakinleşmeyi bekledi. Sakinleşmeliydi çünkü Zeynep ve Duygu vardı. Elini koyduğu masaya sert şekilde çarptıktan sonra çıktı. Belindeki ağrı ilki gibi değildi. Daha iyiydi. Odasına geçecekken vazgeçti ve aşağıya inmeye başladı. Duygu da Zeynep de ortalarda yoktu. Gelen sesler doğrultusunda mutfağa yöneldi. Duygu'nun gülme sesleri gelirken Zeynep'in tam tersine yakınma sesleri geliyordu. Mutfağa girdiğinde Zeynep Duygu'nun çikolata olmuş yüzünü ve ellerini siliyordu. "
_ Çok güzel bir şey yapmışsın anneciğim. Gül aferin.
" Duygu çikolata olan elini ağzına götürmeye yeltendiğinde Zeynep tuttu. "
_ Duygu. Vereceğim dedim çikolatayı niye daldın içine kızım?
"Duygu elini çekmek için zorlayınca bıraktı ve elini ağzına götürmesine izin verdi. Onun yüzüne bu sefer gülerek baktı. Yanlarına yaklaşan Kerem'i ayak sesinden fark ettiler. Zeynep başını çevirdiğinde Kerem yanlarına ulaşmıştı bile tüm siniri geçmiş gitmiş bir şekilde. "
_ N'oldu benim kızıma?
_ Çikolata canavarı olmaya karar vermiş.
" Kerem onu böyle gördükçe daha fazla gülümsüyordu. Duygu kendisini görünce bir elini ağzından uzaklaştırıp babasına doğru sallamaya başlamıştı. "
_ Baba.
" Kerem mutluluktan uçacağını hissettiğinde tezgahın üzerinde otururan kızının iki elini de tutup öptü. Bu da ona yetmezken yine çikolata olmuş daha da tatlı olan yanaklarını öpmeye başladı. "
_ Baba diyor ya. Baba diyor. Yerim seni ben. Sen baba de ben sana bunlardan bir sürü alırım. Ne kadar istersen.
_ Şımartma çocuğu. Sonra büyüdüğünde başa çıkamayız.
_ Şımarsın. Şımarmak onunda hakkı. Havalar ısınsa da parka götürsem.
_ Daha iyi misin?
_ Evet iyiyim. Doktor da iyi olduğumu söyledi.
_ Sevindim. Bende acıkmışsındır diye sen gittiğinde kıymalı börek yaptım gelince yersin diye.
"Kerem Duyguyu öpmeye devam ederken bir an durdu. İşte şimdi mutluluğu daha da katlanmıştı. Başını çevirip büyümüş olan gülümsemesiyle baktı Zeynep'e. "
_ Ciddi misin sen?
_ Çok ciddiyim.
_ Çok acıktım valla.
_ Tamam sen Duygu'nun yanında dur ben hazırlayayım.
_ Tamam.
" Kerem tüm hevesiyle onaylarken Zeynep onun bu haline gülümseyip diğer tezgaha ilerledi. Tepsideki böreklerden iki tanesini tabağa koyup geri geldi. Kerem'in önüne bıraktıktan sonra aynı gülümseyen ifade ile baktı. "
_ Afiyet olsun.
"Kerem hiç beklemeden yemeye başlarken Zeynep onun böyle aceleyle alacaklarmış gibi yemesine şaşkınlıkla baktı. Beklemediği bir hızda bitmişti tabaktakiler. "
_ Başkasının elinden yiyemeyeceğim sanırım bir daha.
_ Afiyet olsun. Dediğim gibi ne zaman istersen yaparım.
_ Eğer burda durursam kendimi tutamayacağım. İçeri geçelim mi?
_ Olur ama önce bu çikolata canavarını temizlemem lazım. Sen geç istersen bende Duyguya banyo yaptırayım.
_ Bende gelebilir miyim? Yanında durmak için.
"Zeynep istediğin cevabından emin olamadı. Ne diyeceğini düşünürken istekli gözlerine baktığında olumsuz cevap veremeyeceğini anladı."
_ Peki.
" Kerem sevinirken kızını aldı kucağına. "
_ Kerem yavaş biraz, sırtını ağrıtacaksın.
_ İyiyim ben bir şeyim yok geçti gitti. Bünyem de sağlamdır.
" Kerem'in heyecanla ilerlemesi üstüne Zeynep de gülerek arkasından ilerledi. Zeynep'in odasına girdiklerinde Kerem ona döndü. Ne yapacağını bilmiyordu."
_ Banyoya geçelim.
" Zeynep'in kapıyı açması ile banyoya girdiler. Duygu Kerem'in kucağında olduğundan o da suyu açıp küvetin dolmasını bekledi. Su dolunca kapatıp onlara döndü. Ne yapacağız der gibi Kerem'e yaklaştı."
_ Sen tut ben üstünü çıkartayım.
" Onun başını sallaması ile çikolata olmuş üstünü çıkartıp kenara koyduktan sonra ayağındaki köpekli ayakkabıları ve çoraplarını da çıkarttıktan sonra alt pijamasını da çıkarttı. Duygu banyo yapmayı sevdiği için babasının kucağında hareketlenmeye başlamıştı bile. Kerem üstünden kıyafetleri çıkınca ilginç şekilde baktı ona. Küçükcüktü daha sevimliydi. Biraz kaldırıp sırtını öptü. Daha sonra küvetin içine bıraktıklarında Duygu kenarlardan tutunup ayakta duruyordu ve kendilerine gülümseyerek bakıyordu. Kerem yere eğilerek öyle izledi kızını. "
_ Keşke daha önceden bulsaydım sizi.
_ Efendim.
_ Çok tatlı benim kızım bence aynı bana çekmiş.
_ Emin olamadım şimdi.
_ Niye?
_ Kızım bana çekti de ondan.
_ İşte bende buna emin olamadım.
_ Anne.
" Duygu'nun sesi ile Kerem'i bırakıp mutlulula döndü kızına. "
_ Efendim anneciğim.
"Duygu boynunu biraz eğilip arkada ki ördeğini gösterdi. Zeynep uzattığı elini öptükten sonra gösterdiği ördeğini alıp suya bıraktı. Duygu bir eli ile tutunurken biraz eğildi ve aldı ördeği. İki elini de bıraktığında Kerem ile Zeynep aynı anda atılıp tuttular kızlarını. Elleri birbirine değer değmez önce Duyguya daha sonra da birbirlerine odalandılar. O korku ile ellerini çekemezlerken Duygu'nun gülmesini fırsat bilip çektiler. Zeynep Duyguyu yıkadıktan ve biraz da oyaladıktan sonra bornozunu giydirip çıkarttı. Odaya geçtiklerinde kızını yatağa uzandırdı. Kerem de yanına oturup onu öpmeye başlayınca gülümseyerek dolaba yöneldi. Kıyafetlerini alıp o da oturdu. Duygu'nun mis gibi kokusu tüm odayı sarmıştı bile. İçinde rahat ettiği sevdiği tulumlardan bir tanesini giydirdikten sonra tutup kaldırdı. Öptükten sonra elleriyle düzeltti kıvırcık saçlarını. "
_ Artık bir canavara benzemiyorsun anneciğim. Daha temiz bir çocuk oldun.
_ Bence her şekilde tatlı. Ben her şekilde öpebilirim şirinemi.
_ Fark ettik. Onu öperken sende çikolata canavarı oldun şirin baba. Bence sende gidip duş al.
"Kerem elini yanağına götürdüğünde çikolata olduğunu gördü. Ama aklına gelen şeyle elini çekip Zeynep'e baktı gülümseyerek."
_ Şirineyi temizledin belki şimdi de şirin babayı temizlemek istersin.
" Kerem söylediği şeyden sonra kendini odadan nasıl attığını bilmiyordu. Çünkü eğer kendini odadan dışarı atmasaydı Zeynep üstüne atlayacaktı. Kahkahalarla odasine girerken yine kahkaha attığına şaşırmıştı. Yine doyasıya içinden gelerek gülmüştü. Duşa girip üstünü giydikten sonra çıktı odadan. Zeynep'in odasının kapısını açık görünce içeri girdi. Ortada kimse yoktu ama beşiğe bakınca kızının mışıl mışıl uyuduğunu gördü. Dayanamayıp öptükten sonra gelen su sesini duydu. Su uzun süreli olunca Zeynep'in duş aldığını anladı. "
"Zeynep işi bittikten sonra havluyu kollarının altından sardı ve kapıyı açtı. Banyonun kapısını kapatmıştı ve önüne dönmüştü ki yatağın üstünde oturan Kerem'i görmesiyle korkup geriledi. Eli hemen göğsünün üzerine gitti. "
_ N'apıyorsun burda? Çıkar mısın Kerem ? Duşta olduğumu anlamadın mı?
"Kerem oturduğu yerden yavaşça kalkarken konuştu aynı yavaşlıkta."
_ Anladım. Bir şey yapmadım sadece bekledim.
"Her yavaş adımda daha da yaklaşıyordu Zeynep'e. O ise karşısında böyle durduğu için utançtan kıpkırmızı olmuştu. Kararmış gözler yine ortaya çıkarken artık çok yakınlardı. "
_ Kerem çık lütfen.
_ Sadece neden her yakınlaştığımızda böyle kızardığını, utandığını, geri çekildiğini merak ediyorum.
_ S-saçmalama. Doğru değil de ondan.
_ Doğru olmayan ne peki?
_ B-bu yakınlık işte.
_ Neden? Yakında evlenmeyecek miyiz?
_ Gerçekten olan bir şey değil biliyorsun. Neden tekrar ettiriyorsun? Çık lütfen Kerem.
" Kerem her adımda haddinden fazla yaklaşırken aralarında hiç mesafe bırakmamıştı. Ellerini kaldırıp ona dokunmuyordu çünkü bunun onu kötü hissetireceğini biliyordu. Ama onunla yakın olmaktan mutluluk duyuyordu. Bunu istiyordu. O ürkek ifadeler daha da dikkatini çekmesine neden oluyordu. Ağzını açıp konuşacakken daha da yakınlaşacakken arkadan kızının sesini duydu. Bu onu gülümsetmişti. "
_ Bu sefer kızım kurtardı seni. Bu soruların ve daha fazlasının cevabını merak ediyorum. Bir daha ki sefere böyle kurtulamayabilirsin. Şimdi çıkıyorum. İyi geceler.............