YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

79.BÖLÜM

Evett bekletmeden ben geldim! Çok ara koymadım ve hemen yazdım sizlere yeni bölümümüzü. Heyecanlı sahneler olacak ve bende çok heyecanlıyım! Onlarada az kaldı merak etmeyin! Sizden tek istediğim yorumlarınızı benimle paylaşmanız. Onları gördükçe mutlu olup motivasyon sahibi oluyorum.  Sizler çok değerlisiniz lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın. Sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

_ Hadi baba hadi!

Duygu babasının elinden küçücük eli ile tutmuş çekiştiriyordu.  Kerem kızının odasından onunla birlikte çıkıp çekiştirmesiyle gülümseyerek ilerledi ve diğer elini de tutup önüne aldı.  Duygu oyun yapıp hemen Kerem'in bacaklarının arasına girdiğinde başını kaldırıp babasına bakmıştı gülümseyerek. Kerem de hemen başını eğip kızını karşıladığında onun  hergün büyüdüğünü görüyordu. 

Duygu babasının ellerini sıkı tutarken ilerlerdi ve merdivenlere  gelince durdu. Çünkü babası böyle söylemiş böyle öğretmişti. Kerem buna mutlu olurken hemen kızını kucağına aldı ve öptü. Duygu kollarını babasına sararken en rahat ettiği yerdeydi. En mutlu olduğu yerdeydi. Onlar  aşağıya inerken kapı çalmıştı. Onlar kapıya giderken mutfaktan da Zeynep çıkmıştı.  Kızıyla ve kocasıyla karşılaşırken kızının yanağını okşadı ve konuştu.

_ Birini mi bekliyorduk hayatım? 

_Hayır güzelim. Bakalım bi.

Kerem kapıya ilerledi ve açtı beklemedi. Zeynep de yanına gelirken karşılarında Can ve Yağmuru görmüşlerdi. İkiside çok sevinirken yüzlerinde gülümseme oluşmuştu. Kerem hemen konuştu.

_ Hoşgeldiniz.  Gelin içeri çok soğuk dışarısı.

Karşılarındakilerde gülümseyerek karşılık verdi ve içeri girdiler.

_ Hoşbulduk. 

Kerem hemen kapıyı kapatırken Zeynep Yağmura özlemle sarılmıştı. Bir an aralarında mesafe bırakan ve büyümüş olan karnı ona bebeğini hatırlatsada istifini bozmadan gülümseyerek daha sarıldı.

_ Hoşgeldiniz.  Ne iyi ettiniz.

_ Hoşbulduk canım. Uzun zamandır uğrayamadık hatırlatmak istemem ama malum bazı şeyler vardı.

Ayrıldıklarında Kerem den ayrılan Cana sarıldı Zeynep.  Kerem de Yağmura sarılıp ayrılırken Duygu Yağmura seslenmişti kollarını uzatırken.

_ Teyze!

_ Birtanem!

Yağmur da onun gibi heyecanlı bir şekilde karşılık verip hemen üzerindeki montu çıkardıktan sonra Duyguyu kucağına aldı öperek. Yağmur karnına baskı uygulamadan onu severek salona ilerledi. Diğerleri de arkasından gelirken Zeynep bir an dudaklarını birbirine bastırdı. Gözlerini daldığı yerden çektiğinde kocasının gözleri ile karşılaştı. Aynı duyguyu onda da gördü. Kerem ona yaklaşıp kolları altına aldığında başından öptü ve kulağına eğildi.

_ İyi misin güzelim?

Zeynep ona tamamen dönüp sığırken alnını ve ellerini göğsüne yasladı gözlerini kapatırken. Bir süre cevap vermesede kendini topladı ve başını kaldırıp aşağı yukarı salladı.

_ İyiyim.  Daha iyi olacağım. İçeri geçelim merak etmesinler.

Kerem gözlerine uzun uzun baktıktan sonra tüm duyguları bir araya gelmişti. Ardından başını salladı ve uzanıp alnından öptükten sonra birlikte salona ilerlediler. Yağmur ve Can koltukta Duygu ile konuşuyorlardı. İkiside onların oturduğu koltuğun yanındakine oturduklarında onlara dönmüşlerdi. Yağmur Duyguyu oyuncakları ile oynaması için yere bırakırken tamamen onlara döndü.