Mahal ko ang iyong mga mata
Hinahangaan ko ang bawat yapak ng iyong mga paa
Naiinggit ako sa mga taong nakapaligid sa iyo—makita ka nga'y pahirapan na
Mahal ko ang iyong mga mata
Para itong mayroong malinaw na tubig kung saan naroon ang aking itsura
Ngunit hindi iyon katulad ng sa kanya
Mahal, bakit hindi katulad ng sa kanya?
Sampong metrong layo
Mga matang nag-uusap
Sa tuwing tititigan ka'y kaagad iiwas
Kapag lalapita'y lalayo
Uupo sa likod magsasalita't maririnig
Hindi lilingunin sapagkat takot na magkasalubong ang mga titig
Alam kong paulit-ulit na
Hindi lang ang mga salita kundi maging ang mga pangyayari
Siguro nga'y ano mang oras ay mapapagod ang tadhanang paglaruan tayo
Sa pagtatapos ng taon sana'y makuhanan man lang ng litrato
Na siyang mailalagay sa gilid ng kama pagtapak ng kolehiyo
Mahal, mahal ko ang iyong mga mata
Wari sa pagtalikod ay makikilala ka
Hanggang sa muli,
Aking sinta
—sane.