Nadat koning Arvid erkent werd als heerser van Aderia, nam iedereen afscheid van elkaar.
Koning Mort ging via een gecreeërde portaal terug naar zijn zanderige koninkrijk, Larosha. Toen al zijn soldaten er door heen liepen, vroeg hij aan Ilya om met hem mee te gaan. De havik wilde dat maar al te graag, maar haar zus Ina liet weten dat ze haar weer mee terug wilde nemen naar de Vergeten Landen.
De zussen hadden een emotioneel moment en uiteindelijk liet Ina haar geliefde tweelingzus gaan. De verliefde Ilya pakte de hand van de Laroshaanse koning en liep met kriebels in haar buik door het portaal heen.
Waarna ze na een paar maanden trouwde met de Laroshaanse koning en twee mooie zonen kreeg die de geliefde prinsen van Larosha werden.
De zonen hadden geen havikgenen, waardoor zij normale mensen bleven. Ilya vond dat niet erg en ookal hield ze van haar havikgedaante, ze genoot ook enorm van het mensenleven. Een rijkelijk mensenleven als koningin van Larosha.
Ina keerde terug naar de Vergeten Landen, samen met Maltar en Ayla.
Maltar heersde daar als koning en zijn dochter kreeg meer kennis te leren van haar mede-leeuwen over de cultuur en de wereld.
Maltar vond het belangrijk dat zijn dochter ging ontdekken wie ze echt was.
Mira werd de nieuwe leidster van de Inya's en ging samen met haar stam en bomen naar de plek waar het Levende Woud zich in eerste instantie bevond.
Koning Arvid keerde terug naar Cazadon met zijn vloot, waarbij hij de Askanen en Aderianen meenam, zodat zij ook naar huis konden gaan.
Zoals hij Amara beloofd had liet hij zijn Cazaanse bouwers naar Zilverstad reizen om het kasteel en de stad weer te repareren.
Aderianen kregen hun huizen weer terug en koning Arvid wees Rayon, de centaur, aan om Aderia te leiden onder zijn bevel. Rayon waardeerde de taak die hij van de Cazaanse koning kreeg enorm en wist de visie van koningin Reya en koningin Amara in stand te houden.
Mark werd door koning Arvid uitgenodigd om in Cazadon te verblijven. Hij, zijn zoon Yemi, Thomas en zijn volk in Bradford. Er waren niet veel mensen meer over, maar iedereen wilde de armoedige stad verlaten. Mark stemde ermee in en ging met zijn zoon en volk aan boord van de Cazaanse vloot.
Hij kreeg een hoge positie in de hoofdstad van Cazadon, de Zwarte Citadel, aangeboden, maar hij sloeg deze af. Hij wilde een normaal huis en een gelukkig en rustig leven met zijn zoon leiden. Thomas kreeg een eigen huis om in te leven. Dichtbij Mark en Yemi.
Niet veel later begroeven ze samen Sil in het kerkhof van de Zwarte Citadel en zoals Mark het verlangde, leefden ze een gelukkig leven.
Yemi wilde een Cazaanse soldaat worden en trainde vaak mee met de soldaten. Mark ontwikkelde een onverwachte hobby: koken, want wanneer Yemi van training thuis kwam stond er een heerlijke stoofpot klaar.
Thomas besloot om heerlijk te genieten van de rust en zijn nieuwe thuis.
Diep vanbinnen miste hij Maltar en ook de avonturen die ze samen hadden beleefd.
Daarom stond een reis naar de Vergeten Landen op zijn lijstje.
Toen Aveline, Stef en Lura terugkwamen in Aderia zochten ze David op, die zichzelf al had teruggetrokken uit de strijd na Kyra's dood. De vier vrienden dronken gezamenlijk een bier in de herberg waar David dagelijks kwam. Ze deelden hun verhalen van hun reis en het grote bloedbad in Trivah met hem.
Ook vertelde Lura dat ze niet lang meer in Aderia zou verblijven. Ze wilde terug gaan naar Melo, de broer van Maltar, die zich met een kleine leeuwenstam in Oud-Asken bevond.
Aveline had ook nieuws om te delen. Zij had door alle dierbaren die overleden waren ingezien dat het leven erg kort kon zijn. Haar droom was om naar het westen van de wereld te reizen om daar het Dorp van Genezing te vinden, waar ze meer zou leren over haar eigen genezingskrachten en om er beter in te worden. Tranen werden gelaten door dit onverwachte afscheid van twee belangrijke personen.
Die avond lachten ze en dronken ze.
De volgende dag werden Aveline, Stef en Lura met hevig nieuws geconfronteerd.
Er werd een lijk gevonden buiten de muur van Zilverstad. Er was iemand van de muur afgesprongen. Het bleek David te zijn.
Hij had een briefje bij zich dat hij had gewacht op de terugkomst van zijn vrienden om te horen of de daders van Kyra's dood waren afgeslacht. Daarna zou hij zichzelf van het leven nemen, want leven kon hij al een lange tijd niet meer. Wijn was zijn enige vriend in de tijd dat hij alleen was en zijn meest pijnlijkste en kwaadste gedachtes zorgden voor deprimerende gevoelens. Nu er rechtvaardigheid was voor Kyra had hij geen reden meer. Zij was zijn enige echte liefde en hij kon niet wachten om haar voorbij de sterren te zien.
Aveline, Stef en Lura namen afscheid van elkaar nadat ze David hadden verbrandt op een groot stapel hout. Ze zongen een laatste lied voor hem.
Lura keerde terug naar Melo in Oud-Asken en Aveline verdween op een schip voorbij de horizon van de ondergaande zon varend naar het onbekende westen.
Einde.
Er komt een deel 2.