Uni
ထိုအချိန်တွင်၊ ယန်ချုံးက သူ၏ ငယ်ရွယ်သော မိမိကိုယ်ကို မြင်လိုက်သကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်
ယန်ချုံး အံ့အားသင့်သွားသည်။
'ဒီမေးခွန်းက ဘာလဲ။ ငါဘာလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိရနေဖို့ လိုတာလဲ ?'
[အဲ့တစ်ယောက်က ချောမောတဲ့ကောင်လေးပဲ ။ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းလိုက်တာ။] လင်းဝေ ရဲ့ မက်ဆေ့ချ်က သူမ သက်ပြင်းချလိုက်သလိုပဲ။ [အဲဒါက ဟိုးအရင်ကတည်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ။ နင်တော့ မသိလောက်ဘူး ကျောင်းမှာ ပထမဆုံး စာရင်းသွင်းတဲ့နှစ်လို့ ထင်တယ်။]
ယန်ချုံးက လင်းဝေ ပြောတာကို နားထောင်ရင်း သူမရဲ့ ရှုထောင့်ကနေတစ်ဆင့် တင်းမာတဲ့အမူအရာမျိုး ရှိနေပါတယ်။
[ငါ အရမ်းမိုက်ခဲ့တယ်။ ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန်နဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံရေးမရှိတဲ့အကြောင်း ကောလဟာလတွေကြားရပြီး သူတို့က ပြိုင်ဘက်တွေလို့ထင်တယ် ] လင်းဝေရဲ့ နှုတ်ထွက်စကားများကို ဖန်သားပြင်မှ တဆင့် သူခံစားနိုင်သည်။
[ယန်ချုံးက အစကတည်းက ငါ့ကို ဆွဲဆောင်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပြီး ကျိရှင်းလန် ကလည်း အဲဒါကြောင့် ငါ့အနားကို စကပ်လာတယ်။ ဒါဟာ စစ်မှန်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမဟုတ်ပေမယ့် အဲဒီ Alphaတွေကြားက ပြိုင်ဆိုင်မှုဆိုတာ ငါသိပါတယ်။] လင်းဝေက Alphaနဲ့ စကားပြောတာမဟုတ်လို့ သူမရဲ့ပုံရိပ်ကို ဂရုစိုက်နေစရာ မလိုဘူး။ [ဒါပေမယ့် အဲဒါက ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ ကျိရှင်းလန် နဲ့ ချိန်းတွေ့နိုင်ရင် နင့်ရဲ့အတ္တကို အားကောင်းစေတယ် မဟုတ်ဘူးလား။ သူ ငါ့ကို မကြိုက်ရင်တောင် ထိုက်တန်ပါတယ်]
[သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ငါ့ကို စိတ်ဝင်စားမှုပြတဲ့အတွက် ကျိရှင်းလန် ကို မရွေးချယ်ခင် ခဏလောက် တွန့်ဆုတ်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ ဒီလူယုတ်မာကို ငါ့အဖြေကို ပြောပြတဲ့အခါ သူက ငါ့ကို ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်!]
[အဲဒါက ထူးဆန်းတယ်လို့ ငါထင်ခဲ့တယ်။ သူငါ့ကို မကြိုက်ရင် သူဘာလို့ ငါ့ကို ပရောပရည်လုပ်ပြီး ငါ့ Terminal နံပါတ်တောင်းတာလဲ? သူရူးနေတာလား? ဘာလဲ! ငါ ချိန်းတွေ့ဖူးတာ နှစ်အတော်ကြာနေပြီ ၊ သူ့လိုလူကို တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး၊ စည်းမျဥ်းအတိုင်းလည်း မလုပ်ဆောင်ဘူး!]
ယန်ချုံးက ဖန်သားပြင်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း အသက်ရှုကြပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ကျိရှင်းလန်က အမှန်တကယ်ပင် ဤကဲ့သို့ ရိုင်းစိုင်းသော အကျင့်ကို လုပ်နိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။
[အစတုန်းကတော့ သတိမထားမိပေမယ့် နောက်ပိုင်းကျတော့ နားလည်လာတယ်။ ငါတို့အတူရှိတုန်းက သူ့မျက်လုံးတွေက တခြားတစ်ယောက်ယောက်ကို အမြဲစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။] လင်းဝေက သူ့ဆီ မက်ဆေ့ချ်ပို့လာတယ်။ [ယန်ချုံး ရဲ့ မတော်တဆမှုအကြောင်း နင်သိတယ်မဟုတ်လား]
ယန်ချုံး နှာခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ [ အင်း ]
အဲ့ဒါက လှပတဲ့ မှတ်ဉာဏ်တစ်ခုမဟုတ်တာကြောင့် မှတ်မိဖို့ အတော်လေး ဝန်လေးခဲ့ပါတယ်။
[ကျိရှင်းလန်က ယန်ချုံး မတော်တဆမှုဖြစ်ပြီးနောက် ဒုတိယနေ့မှာ ကျောင်းမတက်ခဲ့ဘူး။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျောင်းမတက်တာ တစ်နှစ်ခွဲနီးပါးရှိပြီ။ ထိုအချိန်က အချို့ ကောလဟာလတွေက သူ လက်စားချေဖို့ ကြိုးစားတာကြောင့် ယန်ချုံး မတော်တဆမှု ဖြစ်ခဲ့ရတယ်လို့ပြောကြတယ် ။ တခြားသူတွေ ယုံသလားတော့ မသိဘူး၊ ဒါပေမယ့် ငါ့တော့ မယုံဘူး ။ နောက်ပိုင်းမှာ စုံစမ်းစစ်ဆေးမှု အစီရင်ခံစာတွေအရ ဒါဟာ တကယ့်ကို ယာဉ်မတော်တဆမှုလို့ ပြောတယ် ]
[ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ငါက ယန်ချုံး ကြိုက်တဲ့ မိန်းကလေးပါ။ သူနဲ့ချိန်းတွေ့ဖို့ ငါသဘောမတူခဲ့ပေမယ့် သူ့ကို ဂါရဝပြုဖို့ သူ့သင်္ချိုင်းကို ခဏခဏ သွားလေ့ရှိပါတယ်။ အချိန်တိုင်း၊ ငါ ကျိရှင်းလန် ဆီကို ပြေးဝင်မိတယ်။ သူအဲဒီမှာရပ်ထားသလိုပဲ နေ့တိုင်းထိုင်နေခဲ့တယ်။ သူတို့ သာမာန် ဆက်ဆံရေးမျိုး ဘယ်လိုရှိနိုင်မှာလဲ ?] လင်းဝေက ယုတ္တိတန်သော ငြင်းခုံမှုကို ထုတ်ဖော်ခဲ့သည်။ [နောက်ပိုင်းမှာ ငါ သိချင်လာတယ်၊ ဒါကြောင့် တချို့အရာတွေကို စူးစမ်းခဲ့တယ်။ အုတ်ဂူကို သူ့နာမည်နဲ့ ဝယ်ထားတာကို သတိထားမိပြီး ယန်ချူံး အုတ်ဂူဘေးက အုတ်ဂူကိုလည်း သူတစ်ချိန်တည်းမှာ ဝယ်ထားတယ်]
လင်းဝေ သတိရသောအခါတွင် သူမ၏ နှလုံးသားသည် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေဆဲပင်။ [အဲဒီတုန်းက ငါ တုန်လှုပ်သွားတယ်၊ ဒါကြောင့် သူ့မိသားစုကို သူ့ စိတ်အခြေအနေကို အာရုံစိုက်နိုင်စေဖို့ သူ့မိသားစုဆီ ဆက်သွယ်ဖို့အတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုကို အမြန်စဉ်းစားခဲ့တယ်။ သူအဆင်ပြေနေတဲ့အတွက် ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်မိတယ် ]
အဲ့ဒါကိုမြင်တော့ ယန်ချုံးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ချက်ချင်း ကျယ်သွားသည်။
ယခု သူမပြောသောစကားကြောင့်သာ ယန်ချုံးက သူမကို ယုံကြည်နေခဲ့ရသည်။
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ်ဟာ များသောအားဖြင့် အလွန်ထက်မြက်ပါတယ်။ လင်းဝေက ကျိရှင်းလန် သူနဲ့အတူရှိတုန်းက တခြားတစ်ယောက်ယောက်ကို အမြဲကြည့်နေတယ်လို့ ပြောရင် အမှန်ပဲဖြစ်မယ်။
ယန်ချုံးက သူနဲ့အတူရှိတုန်းက ကျိရှင်းလန် ဘယ်လိုလဲဆိုတာ ပြန်သတိရဖို့ ကြိုးစားတယ်။
ကျိရှင်းလန်က သူ့ကိုပဲ ကြည့်နေတာကို သူ သတိရမိသည်။ ယန်ချုံး မသိစိတ်က သူ့ကိုကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တိုင်း သူ့အကြည့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တစ်ကြိမ် သို့မဟုတ် နှစ်ကြိမ်သာ ဖြစ်ပွားခဲ့လျှင် မတော်တဆမှုဟု ယူဆနိုင်သော်လည်း အကြိမ်တိုင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။
အဲဒီလူက ကြောင်ကိုတောင် မနာလိုဖြစ်လိမ့်မယ်။
ယန်ချုံးက သူ့နှလုံးသားကို ဆုပ်ကိုင်ထားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ တုန်ခါသွားတယ်။ သူဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။
လင်းဝေက ဒီအခြေအနေကို မသိဘူး။ သူမက အတွေ့အကြုံရှိတာကြောင့် ကျိရှင်းလန်နဲ့ ချိန်းတွေ့တာကို ဆန့်ကျင်ဖို့ ကြိုးစားဆဲဖြစ်သည်။ [ဘာပဲပြောပြော သတိထား]
[သူက ငါ့အပေါ် လုပ်ခဲ့သလိုပဲ နင့်ကို လောလောဆယ် လုပ်နေတယ်လို့ ငါယုံကြည်တယ်။ အချစ်မှာ သစ္စာရှိနိုင်သူဆိုတာ မယုံဘူး။ သူကြိုက်တဲ့လူက သေတာကြာပြီ ဆိုပေမယ့် အခုထိ သူ့ကို မမေ့နိုင်သေးဘူးမလား ? ကျိရှင်းလန်က ရှဲ့ယွီကို ချစ်မိနေပြီပြီးတော့ ရှဲ့ယွီက နင့်ကို သဘောကျတဲ့အတွက်ကြောင့် သူက နင့်ကို စပြီး နှုတ်ဆက်ခဲ့တာ ။ အဲ့တာကိုကြွေဆင်းမသွားနဲ့ ။ သူနင့်ကို သဘောကျတယ်လို့ ကိုယ်တိုင်ဝန်ခံမထားရင်တောင် မယုံပါနဲ့ ]
ယန်ချုံး စိတ်ထဲတွင် ရှုပ်ထွေးနေသည်။ လင်းဝေက သူ့ဆီပို့လိုက်တဲ့ စာတစ်ကြောင်းတောင် မဖတ်ဘူး။
ယန်ချုံးက အတန်းတစ်ဝက်ကို လျစ်လျူရှုပြီးထိုင်နေကာ အဖြေများတောင်းရန် ကျိရှင်းလန်ဆီ ပြေးသွားချင်ခဲ့သည်။
ကျိရှင်းလန် ပြောတာကို နားထောင်ဖို့ ပိုပြီး စိတ်အားထက်သန်တယ်။
လင်းဝေပြောခဲ့တာတွေက အမှန်ဆိုရင် ကျိရှင်းလန်က ဘာလို့ အဲ့ဒါတွေကို မပြောတာလဲ ?
ယန်ချုံး အဝေးကို ထွက်သွားမှာကို ကြောက်ပြီး ယန်ချုံးက သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားတာကြောင့်လား ?
ယန်ချုံး ကျိရှင်းလန်ကို မကြိုက်ပါက ဤအရာများကို သိပြီးသည်နှင့် နောင်တွင် သူ့အိမ်တွင် ဆက်နေတော့မည် မဟုတ်ကြောင်း သေချာပေါက် သိသည်။
ထို့အပြင် ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန်ကို နှစ်သက်ကြောင်း အရိပ်အယောင် တခါမှ မပြဖူးပေ။ သူ့ကို အေးအေးဆေးဆေးသာ ဆက်ဆံပြီး လှောင်ပြောင်ခဲ့သည်။
…....
ကျိရှင်းလန်က သူ့လက်တွေကို အိတ်ကပ်ထဲတွင် ထည့်ထားပြီး ဘာမှမထူးခြားပေ။ ရှဲ့ယွီနဲ့ အတူတူ လမ်းလျှောက်လာရင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်နေကြသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကို မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသလို တစ်ချိန်လုံး ရန်ဖြစ်တော့မယ့်ပုံပါပဲ။ ယန်ချုံး က ဒါကိုမြင်တော့ မတ်တပ်ထရပ်ပြီး နောက်တံခါးကနေ ပြေးထွက်သွားလိုက်တယ်။
ရှဲ့ယွီက ယန်ချုံးကိုမြင်သောအခါ၊ သူက ချက်ချင်းပင် သူ့အင်္ကျီလက်ကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ကျိရှင်းလန်ကို ဒေါသတကြီးပြောသည် "ယန်ချုံးက ငါ့မိသားစု။ ကျိရှင်းလန် မင်းသူ့ကို အနိုင်ကျင့်ရင် ငါမင်းကို သေချာပေါက် ရိုက်ပစ်မယ်။ နောက်ပြီး မင်းရဲ့ အထင်ကြီးလေးစားသူတွေ အားလုံး မင်းနဲ့ အတူတူရှိဖို့ မျှော်လင့်ချက်မရှိဘူး ဆိုတာ သေချာပါစေ ”
ကျိရှင်းလန်နဲ့ ငြင်းခုံနေစဉ် ရှဲ့ယွီ လည်ပင်းတွန့်နေသည်ကို ယန်ချုံး တွေ့လိုက်ရပြီး ရှဲ့ယွီက သူ့အတွက် တရားမျှတမှုမရှိဟု ခံစားမိနေသည်မှာ ထိုအချိန်မှပင် သတိထားမိလိုက်သည်။ ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန်ကို မနာလိုဖြစ်နေကြောင်းနှင့် ကျိရှင်းလန်ကို အခြားမိန်းကလေးများနှင့် ခပ်ဝေးဝေးနေရန် ပြောရန် မဝံ့ရဲခဲ့ဘဲ ရှဲ့ယွီကသာ ကျိရှင်းလန်ကို ပြောနိုင်သည်။
ကျိရှင်းလန်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ရှဲ့ယွီ ပြောတဲ့ အခြားအရာများနှင့် ပတ်သက်၍ သူ့တွင် သဘောထားတစ်စုံတစ်ရာမရှိသော်လည်း ရှဲ့ယွီရဲ့ ပထမစာကြောင်းက အနည်းငယ်စိတ်ပျက်သွားစေသည်။
သူက ယန်ချုံးရဲ့ အင်္ကျီလက်ကိုကိုင်ထားသည့် ရှဲ့ယွီရဲ့လက်ကို စိုက်ကြည့်ကာ အနည်းငယ်စိတ်ပျက်သွားပုံရသည်။ သူသည် ယန်ချုံးရဲ့ တစ်ခြားအင်္ကျီလက်တစ်ဖက်ကို အမြန်ကိုင်ပြီး ပြောလာတယ် "ငါ့ဟာ"
ကျိရှင်းလန်က သူ့အင်္ကျီလက်ကိုင်ထားသည်ကို ကြည့်ပြီး ယန်ချုံး မျက်နှာပေါ်တွင် ထူးဆန်းသော အကြည့်တစ်ခု ရှိနေသည်။ ကျိရှင်းလန်ကို သူ့ကြည့်တဲ့အခါ သူ့မျက်လုံးထဲမှာ လေးနက်တဲ့အကြည့်တစ်ခု ရှိနေတယ်။ ယန်ချုံး ဘာပြောချင်မှန်း မသိသောကြောင့် အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်နေလေသည်။
ရှီယွီနှင့် ငြင်းခုံနေသည့်အတွက် ယန်ချုံးသဘောမကျဘူးလို့ သူထင်ခဲ့သည်။ပြီးတော့ ရှဲ့ယွီမှာ ကာကွယ်ရမယ့် သူ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရှိတယ်။ ကြီးမားသောခါးသီးတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ ကျိရှင်းလန်က လွှတ်လိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင် လှေကားမှ ပုံမှန်မဟုတ်သော အသံအချို့ ထွက်ပေါ်လာသည်။
ယန်ချုံးက ဆူညံသံများဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဟိုမှာ ရပ်နေသော လူအများအပြား ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့အားလုံးသည် ဖိုရမ်တွင် အတင်းအဖျင်းပြောဆိုသူများဖြစ်ပြီး အချို့မှာ ကင်မရာများပင် ကိုင်ဆောင်ထားကြသည်။
ကျိရှင်းလန်က ယန်ချုံးရဲ့ အကြည့် ဦးတည်ရာသို့ ကြည့်လိုက်ရာ ၎င်းတို့ကို စောင့်ကြည့်နေကြောင်းကိုလည်း သူ သတိပြုမိသည်။ ယန်ချုံးက လူကြားထဲ လူကြားထဲ ရင်းနှီးရတာကို မကြိုက်ဘူးဆိုတာ သူသိတဲ့အတွက် ယန်ချုံး ရဲ့ အင်္ကျီစကို လွှတ်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် နောက်တစက္ကန့်မှာတော့ ယန်ချုံးက သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။
ယန်ချုံး မျက်နှာမှာ ဘာအမူအရာမှ မရှိပါဘူး။ သဘာဝကျကျ လှုပ်ရှားမှုများဖြင့် သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နည်းနည်းလေးမှ စိတ်ရှုပ်မခံဘဲ သူက ကျိရှင်းလန် ရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လှေကားထစ်ကပြေးဆင်းသွားတယ်။
ယန်ချုံး စွန့်လွှတ်လိုက်သော အလင်းရောင်သည် အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေသည်။ သူတို့ထွက်သွားတာကိုကြည့်ရင်း အုပ်စုက အံ့အားသင့်သွားပြီး မလှုပ်မယှက်ဖြစ်သွားတယ်။
ရှဲ့ယွီက မြေကြီးပေါ်တွင် အမြစ်တွယ်နေပြီး စွန့်ပစ်ခံထားရသော ဧရာမကလေးငယ်တစ်ဦးကဲ့သို့ အံ့သြထိတ်လန့်သွားပုံရသည်။
သို့သော် သူ့ဘောစ့်က ကျိရှင်းလန်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သောကြောင့် တုန်လှုပ်သွားခြင်း မရှိသော်လည်း သူ့ဘောစ့်နဲ့ ပတ်သက်မှု တစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှစ်အတော်ကြာအောင် သိခဲ့ကြပြီး ယန်ချုံးက အဲဒီလို တုံ့ပြန်တာကို သူ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ သူ့ခံစားချက်တွေကို ထိန်းထားပုံရတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုလည်း ရှိနေပြီး မုန်တိုင်းနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတော့မယ့်ပုံပေါ်ပါတယ်။
ရှဲ့ယွီ မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ ကျိရှင်းလန်က ယန်ချုံးကို တစ်နည်းနည်းနဲ့ စော်ကားခဲ့ကြောင်း သူ ပြင်းပြင်းထန်ထန် သံသယဖြစ်ခဲ့တယ် ။ ထို့ကြောင့် ယန်ချုံးက သူ့ကို ရိုက်နှက်ဖို့ လူသူကင်းမဲ့သော နေရာတစ်ခုသို့ ဆွဲခေါ်သွားချင်ခဲ့သည်။
"ကြည့်ရတာ ကျိရှင်းလန်က ဒီတိုက်ပွဲကို နိုင်သွားပုံပဲ"
Alphaနှစ်ကောင်ကြားက တိုက်ပွဲဟာ လှပစွာပြီးဆုံးသွားပြီး ယန်ချုံး နဲ့ ကျိရှင်းလန် ထွက်သွားတဲ့ လမ်းကြောင်းကို ကြည့်ရင်း ဘေးမှကြည့်သူတွေ သက်ပြင်းချခဲ့ကြပါတယ်။
ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန် ကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကျောင်းမှထွက်လာခဲ့သည်။
ကျိရှင်းလန်ရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ လျင်မြန်စွာ လျှောက်သွားသည်။ သူ့ခေါင်းကို နောက်ပြန်မလှည့်ဘဲ ရှေ့ကို ရွေ့သွားကာ ကားပါကင်ကို ရောက်သည်နှင့် အနီးနားတွင် လူမရှိသည်ကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ကားတံခါးကိုဖွင့်ကာ ကျိရှင်းလန် အတွင်းထဲ ဝင်မထိုင်ခင် အထဲကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။
စိုးရိမ်လွန်းတာကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပေမယ့် ယန်ချုံး တံခါးကိုပိတ်လိုက်တာ အတော်လေး ကြမ်းတမ်းခဲ့ပါတယ်။ တံခါးကို ကျယ်လောင်သော အသံနှင့်အတူ ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့အလျင်စလိုလုပ်မှုကြောင့် ယန်ချုံးကအင်္ကျီအနားကို အချိန်မီ ဆွဲမချနိုင်တော့ဘဲ ဖိမိသွားသည်။
ယန်ချုံးက ကြိမ်ဖန်များစွာ ဆွဲယူလိုက်သော်လည်း မဆွဲထုတ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ကျိရှင်းလန်က ကားထဲကို တိတ်တဆိတ် တွန်းချခံရပြီးနောက်၊ သူက အင်္ကျီကိုရုတ်တရက်ချွတ်နေတဲ့ ယန်ချုံးကို စူးစူးစိုက်စိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ နောက်တော့ သူ မကူညီနိုင်တော့ဘူး။ သူက တခစ်ခစ်ရယ်နေတော့ ယန်ချုံးမျက်နှာက နီရဲလာတယ်။
သူ ရယ်လိုက်သည်နှင့် နောက်ထိုင်ခုံတွင် ထိုနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို ယန်ချုံး ချက်ချင်း သတိရသွားသည်။ ကားထဲတွင် pheromone ထူထူများနှင့်အတူ မွှေးရနံ့များဖြင့် ပြည့်နေပါသည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ရက်က၊ ယန်ချုံးကို ကျိရှင်းလန်က သူ့မှာ အမှန်တကယ်ကို 18cm ရှိကြောင်း ဤကားထဲတွင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သက်သေပြခဲ့သည်။
ယန်ချုံးက လေးလေးနက်နက် ခံစားရပြီး သူ့ကို အော်ဟစ်လိုက်သည်။ "ငါ ဒီမှာ အလေးအနက်ထားနေတာ"
“......…”
ကျိရှင်းလန်က ယန်ချုံးကို ကြည့်လာသည်။ သူ့လှပသော မျက်လုံးတွေက ရွှင်မြူးစွာ တောက်ပနေခဲ့သည်။ ယန်ချုံးက သူ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီးသည့်တိုင် ပြင်းထန်စွာပြောနိုင်မည်ဟု သူမယုံပုံရသည်။
“လှည့်စားတာကို ရပ်လိုက်။ ငါမင်းကိုတကယ်မေးစရာရှိတယ် " ယန်ချုံးက သူ့လက်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နှာခေါင်းကို ခဏပွတ်လိုက်သည်။ “ငါ့စျာပနကိုမင်း ကိုင်တွယ်တာလား? ” ဟု တတ်နိုင်သမျှ တိုးတိုးလေးပြောကာ သူကြိုးစားခဲ့သည်။
ကျိရှင်းလန်က အနည်းငယ် အံ့သြသွားပုံရသည်။ ယန်ချုံးက သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ကခုန်နေသည့် ပျော်ရွှင်မှုတွေ လျင်မြန်စွာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူ့အကြည့်တွေကို မသိမသာလွှဲလိုက်ပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။ ယန်ချုံး က သူဘာတွေတွေးနေမှန်းမသိဘူး။
ကျိရှင်းလန်က အလွန်ထက်မြက်သူဖြစ်သည်။ သူ့ကိုမေးလိုက်သည့်အခိုက်တွင် ယန်ချုံး တစ်စုံတစ်ခုကို သိဖို့ရရှိလိုက်သည်ကို သူသတိပြုမိခဲ့သည်။
“ဟုတ်တယ်” ကျိရှင်းလန်က အတတ်နိုင်ဆုံး အေးအေးဆေးဆေး ဖြေဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။
ယန်ချုံး ရဲ့ဈာပနကို ကူညီတာဟာ မကောင်းတဲ့အရာမဟုတ်သလို သူအဲ့တာကို ဝန်ခံထားရင်တောင် ဘာအမှားမှမရှိပါဘူး။ သူစိုးရိမ်တာက ယန်ချုံးက ဒါကို ဘာကြောင့်ပြောတာလဲဆိုတာကိုပေါ့။သူက သဲလွန်စတွေကို ပုံဖော်ခြင်းအားဖြင့် အဆုံးမှာ နောက်ထပ်အရာတွေအကြောင်းကို သိရှိသွားတာလား?
“ဒါဆို မင်းငါ့ပုံကို ဘာလို့ မင်းရဲ့စာကြည့်ခန်းထဲမှာထားရတာလဲ? ” သူမျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ယန်ချုံးက သူ့ကို စစ်ဆေးမေးမြန်းနေသည်။ သူက မျက်စောင်းထိုးပြီး ကျိရှင်းလန် ငြင်းလို့မရအောင် ညွှန်ပြလိုက်သည်။ သူက ပြင်းထန်တဲ့ပုံစံနဲ့ “အဲ့တာကိုငြင်းဖို့တောင် မစဉ်းစားနဲ့။ပထမနေ့မှာ ငါကိုယ်တိုင်တွေ့တယ်။ မင်းအိမ်မှာ ဘာလို့ငါ့ပုံရှိနေတာလဲ?”
“.....…”
ယန်ချုံး က သူစကားမပြောတာကိုမြင်တော့ သူ့ပါးစပ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ တစ်ခုခုထပ်ပေါင်းထည့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ “တကယ်လို့ ငါ့ကို အမှန်အတိုင်း မပြောပြရင် စာကြည့်ခန်းထဲမှာ ငါ့ပုံကို ပစ္စည်းအဖြစ်နဲ့ မင်းကိုယ်မင်း နေ့တိုင်း ထိတွေ့နေတယ်လို့ ငါထင်သွားလိမ့်မယ်”
ယန်ချုံးရဲ့ ခြိမ်းခြောက်မှုက အလွန်အားပျော့သည်။ ကောက်ကျစ်တဲ့ မြေခွေးနဲ့တူတဲ့ ကျိရှင်းလန်ကို ရင်ဆိုင်ဖို့က အရမ်းအားနည်းနေပါသေးတယ်။
သူက အရာအားလုံးကို အရှက်ကင်းမဲ့စွာ မရမကဖက်တွယ်ထားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူက မေးခွန်းကို ရှောင်လိုက်ပြီး ယန်ချုံး၏ ကမ်းလှမ်းချက်ကို ဖြေကြားရန် ရှောင်ဖယ်လိုက်သည်။ သူက ပြုံးပြီးပြောလိုက်တယ် “မင်းထင်ချင်သလိုသာထင် ”
ယန်ချုံးက ဒါကို အထင်အမြင်သေးပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ထိုအချိန်တွင်၊ ကျိရှင်းလန် ယခင်က သူ့ကိုယ်သူ ထိတွေ့နေခဲ့သလားဟု ယန်ချုံးတွေးမိသည်။
“ကောင်းပြီ” ကျိရှင်းလန် က ဝန်ခံရန် ငြင်းဆိုသောကြောင့် ယန်ချုံးက အဖြေပေးရန် မဖိနှိပ်ခဲ့ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက အဲ့တာကိုအရေးတကြီး မလိုအပ်ပါဘူး။ သူက ခေါင်းစဉ်ပြောင်းလိုက်တယ်။ “ဒါဆိုတစ်ချိန်တုန်းက ငါ လင်းဝေကို လိုက်ပိုးခဲ့ဖူးတာကို မင်းမှတ်မိလား?”
ဒါကို သူကြားလိုက်တာနဲ့ ကျိရှင်းလန် ရဲ့ အမူအရာက အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားတယ်။ ယန်ချုံးက သူ(ကျိရှင်းလန်) မမှတ်မိချင်တဲ့အရာတစ်ခုကို ပြောခဲ့မိလိုက်တဲ့ပုံရတယ်။
ယန်ချုံး က သူ့ကို ဒီနေ့ အမှန်အတိုင်း ပြောပြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ထို့ကြောင့် သူက ဆက်လက်တောင်းဆိုပြီး အဖြေကိုဆက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ “ဒါဆို ငါ့ကိုပြောပြလေ။ လင်းဝေကို လိုက်ပိုးတဲ့အချိန်တုန်းက မင်းဘာလို့ ငါနဲ့ပြိုင်ရတာလဲ? ငါလက်လွှတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ မင်းသူ့ကို ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်လို့ လင်းဝေပြောတယ် ဘာကြောင့်လဲ?”
“ကဲ ? မစ္စတာကျိ ၊ ငါ့ကိုပြောပြပါဦး ”
ယန်ချုံး သူ့မျက်နှာကို နီးကပ်စေခဲ့ပြီး မေးစေ့ကို စောင်းထားရန် လက်လှမ်းလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် ကျိရှင်းလန် က သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ကိုနေရာမှာ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။
ကျိရှင်းလန်က သူ့မေးခွန်းကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်နေပုံရသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူမည်ကဲ့သို့ဖြေရမည်ကို မသိသောကြောင့် ယန်ချုံးရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သောအခါတွင် အနည်းငယ်တင်းကျပ်သွားခဲ့သည်။သူက သူ့ကိုကားမောင်းသူထိုင်ခုံဆီ ဖိထားလိုက်တယ်။
ထိုင်ခုံနှင့်ဖိညှပ်ခံထားရသောအခါ သူ့ပုံစံက အနည်းငယ် သနားစရာကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ယန်ချုံးက သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ကြည့်ပြီးတော့ ကျိရှင်းလန်ရဲ့လက်နဲ့ကိုင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကိုကြည့်ရင်း အနည်းငယ်ပြုံးလိုက်တယ်။
ကျဉ်းမြောင်းသောကားထဲရှိ အပူချိန်က လျင်မြန်စွာတိုးလာခဲ့သည်။ ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန်၏ မျက်နှာဆီသို့ သူ့မျက်နှာကို ချဉ်းကပ်လိုက်သည်။ သူကကျိရှင်းလန် ရဲ့နားထဲကို တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ် “ကောင်းပြီလေ။ နောက်ဆုံးမေးချင်တာက အဲ့ဒီရည်းစားစာကတစ်ကယ်ပဲ ငါ့အတွက်လား?”
ယခင်က ချုံပုတ်တစ်ဝိုက်တွင် သူရိုက်နှက်ခံခဲ့ရဖူးတယ်ဆိုရင်တော့ အခု နောက်ဆုံးမေးခွန်းမှာ လိုချင်တဲ့အချက်ဆီ သူ့ကို တည့်တည့်သွားခိုင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။
ကျိရှင်းလန် က သူ့အတွက် ရည်းစားစာ ရေးခဲ့တာလား?
ကျိရှင်းလန် က လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်က သူ့ကိုကြွေသွားခဲ့တာလား?
သူလား ? ဒါမှမဟုတ် သူ မဟုတ်ဘူးလား?
ယန်ချုံးက ကျိရှင်းလန် ကို ကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို အနည်းငယ် မော့လိုက်သည်။ ကျိရှင်းလန်က သက်တောင့်သက်သာရှိသော ပုံစံဖြင့် ကျောမှီကို မှီနေသော်လည်း ယခုအခါ ကားပြတင်းပေါက်ကို ထောက်ထားသော တံတောင်ဆစ်မှာ ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။သူက သူ့လက်ကို ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး အတော်တောင့်တင်းတဲ့ လှုပ်ရှားမှုနဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေကိုကွေးလိုက်တယ်။
ကျိရှင်းလန်အောက်ငုံ့လိုက်သည်။ သူ့ လက်ရာမြောက်သော အသွင်အပြင်က လှပနေသေးသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများတွင် အနည်းငယ် ကြိတ်မှိတ်သည်းခံမှုရှိသည်။
ဘေးမှနေ၍ ယန်ချုံးက သူ၏ကော့နေသော မျက်တောင်များက တဖျပ်ဖျပ်ခတ်နေသည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။ ယန်ချုံးလည်းတံတွေးမြိုချလိုက်သည်။
“မင်းလုပ်ခဲ့တာကိုတောင် ဝန်ခံဖို့ သတ္တိမရှိတာက ဘာကြောင့်လဲ? မင်းငါ့ကိုကြောက်နေတာလား? ငါ မင်းကို မကြိုက်မှာကို ကြောက်လို့လား?” ယန်ချုံးက သူ့ရဲ့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေသော အသံတိတ်အမူအရာကို ကြည့်လိုက်သည်။သူ့ပုံစံက အဲ့အချိန်တုန်းက ကျိရှင်းလန်နဲ့တူနေသည်။အဲ့ဒီသဘာဝအတိုင်းတမင်ကျူးလွန်မိတဲ့ဟာက သူ့ကိုလှုံ့ဆော်လိုက်ပြီး ကျိရှင်းလန်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။
ကျိရှင်းလန်က စိတ်တည်ငြိမ်အောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ယန်ချုံးက သူ့(ကျိရှင်းလန်)နှုတ်ခမ်းတွေ တုန်ရီနေကြောင်းကို ပြောနိုင်သည်။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ရှည်လျားပြီး လက်ဆစ်တွေက သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ထင်ရှားနေတယ်။ ယခုမူကား၊ သူတို့သည်လည်း ဖြူဖျော့ပြီး သွေးမရှိတော့တဲ့ပုံစံလိုဖြစ်နေသည်။
“မင်းသိတယ်ပေါ့ ” အချိန်တစ်ချို့ကြာပြီးနောက် သူယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်တယ်။ ငါအရာအားလုံးကိုသိတယ်”
“ငါ မင်းကိုကြိတ်ချစ်နေတာကြာပြီ ပြီးတော့ငါ့မှာ မင်းအကြောင်းကို ပြောမပြနိုင်လောက်တဲ့ အိပ်မက်တွေ ရှိတယ်။ ငါက(လိင်သဘာဝ) ဖောက်ပြန်တဲ့သူပါ” ကျိရှင်းလန်က ယန်ချုံးကို ဝန်ခံပြီးအောက်ကိုငုံ့လိုက်သည်။ “ဒါပေမယ့် မင်းက ငါ့ကို မကြိုက်ဘူးဆိုတော့ ငါမင်းကို အရိပ်တွေထဲမှာပဲ ကြည့်နေတာ။ ငါ မင်းရဲ့ကျောင်းကို မကြာခဏသွားတတ်ပေမယ့်အဲ့တာက လင်းဝေကို ရှာဖို့မဟုတ်ဘူး။ ငါမင်းကိုတွေ့ချင်လို့ပဲ။မင်းမှာ မင်းကြိုက်နေတဲ့ ကောင်မလေးရှိတယ် ပြီးတော့ မင်းသူ့ကို အရမ်းကြင်နာတာကို ငါမြင်တော့ငါရူးသွားလောက်အောင် မနာလိုဖြစ်မိတယ်”
ယန်ချုံးက သူ့ရဲ့ လှပသော ဘေးဘက်ပုံရိပ်ကို ကြည့်လိုက်ရာ သူ့မျက်လုံးများ နီရဲလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ကျိရှင်းလန်က ဘုရားသခင်ကောင်းချီးပေးသော ကလေးတစ်ဦးအဖြစ် မွေးဖွားလာခဲ့သည်။ သူလိုချင်တာမှန်သမျှ ရနိုင်တယ်၊ပြီးတော့ ဘယ်သူမှ သူ့ကိုဂရုမစိုက်ဘဲမနေရဲဘူး။ လက်တွေ့အားဖြင့် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှလူအားလုံးက သူ့ကိုသဘောကျကြပေမယ့် သူတကယ်လိုချင်တဲ့အရာတစ်ခုကို သူ မရရှိနိုင်ပေ။
ယန်ချုံး အသက်ရှူမဝဖြစ်နေတယ်။ သူ့လည်ချောင်းနဲ့ နှလုံးထဲမှာ တစ်ခုခု ကပ်နေသလို ခံစားလိုက်ရပြီးအဲ့တာက ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ပဲ။
ကျိရှင်းလန်က သူ့ကို အချိန်အကြာကြီး သဘောကျခဲ့မယ်ဆိုရင် ယန်ချုံး ကွယ်လွန်သွားတဲ့အခါတုန်းက ကျိရှင်းလန် ဘယ်လိုတုံ့ပြန်မလဲဆိုတာကို သူ တွေးတောင်မတွေးကြည့်ရဲတော့ဘူး။
သူ့ရဲ့စာသင်ခန်းထဲမှာ သူ့(ယန်ချုံး)ပုံကို နံရံမှာချိတ်ထားပြီး အဲ့တာကိုနေ့တိုင်းရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။သူတို့က အခန်းထဲမှာ တစ်ဦးတည်းသောသူတွေဖြစ်၍ သူကမည်သူကိုမျှ သူ့စာကြည့်ခန်းထဲကိုဝင်ခွင့်မပြုခဲ့ပေ။
နေ့တိုင်း သူက ဥယျာဉ်သို့သွား၍ နှင်းရည်တွေစိုစွတ်နေတဲ့ လတ်ဆတ်သော ပန်းများကို ခူးဆွတ်ပြီး သူ့အုတ်ဂူရှေ့တွင် တင်ထားလေသည်။
သူက ယန်ချုံးဈာပနအခမ်းအနားတွင် ကူညီပေးခဲ့ပြီး၊ သူက အပတ်တိုင်း သူ့စိတ်ကိုပျံ့လွင့်သွားစေရန် သင်္ချိုင်းအတွင်းရှိ အေးမြသော သင်္ချိုင်းဂူတစ်ခုအား စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။
ထိုနေ့တွင် လူနာဆောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက် ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုခဲ့ကြောင်း ရှဲ့ယွီ ပြောပြခဲ့ဖူးသည်။ အဲ့တာ သူပဲလား?
“ ငါတောင်းပန်ပါတယ်” ကျိရှင်းလန် ၏လေးနက်သောမျက်လုံးများတွင် အရာအားလုံးကို ဖုံးကွယ်ထားသလိုပင်။ “ငါ မင်းကို အမှန်အတိုင်း မပြောပြရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းပြန်ရောက်လာခဲ့တာကို ငါသိလိုက်ရတာနဲ့ ငါဘယ်လောက်ပျော်နေတယ်ဆိုတာ ဘုရားသခင်ပဲသိတယ်။ ငါ့ အခန်းဘေးမှာ မင်းတကယ်အိပ်နေတာကို ငါသတိရတဲ့အခါမှာ ငါတစ်ညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်ခဲ့ဘူး”
ယန်ချုံး မျက်လုံးတွေက တောက်ပလာသည်။ သန်းခေါင်ယံမှာ “ထွက်ပြေး” ဖို့ကြိုးစားမိတဲ့အခါ သူ(ကျိရှင်းလန်)ဖမ်းမိသွားတာကို သူ သတိရသွားတယ်။ဘာကြောင့် သူ့ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တာလဲဆိုတာ အံ့သြစရာတော့မရှိပါဘူး။ ကျိရှင်းလန်က လုံးဝမအိပ်ဘဲ သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို အာရုံစိုက်နေတယ်။
“နောက်ဆုံးတော့ မင်းနဲ့ငါ ပိုရင်းနှီးလာခဲ့ပြီးတော့ မင်းနောက်ထပ်ထွက်သွားမှာကို ငါကြောက်တယ်......” ကျိရှင်းလန် အသံကပြာနေသည်။သူတည်ငြိမ်နေပုံရနေပေမယ့် သူ့မျက်တောင်တွေက တဖျပ်ဖျပ်ခတ်နေတယ်။
ယန်ချုံး နှလုံးသားနာကျင်တာက သူ့အတွက် ဆိုးရွားလှသည်။သူ ဘာပြောရမှန်းမသိသောကြောင့် သူ့စကားများကို အစားထိုးရန်အတွက် သူ့အပြုအမူကိုသာ အသုံးချနိုင်ခဲ့သည်။
စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ရှေ့သို့တိုးသွားကာ ကျိရှင်းလန် ၏လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိုင်းဖက်လိုက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းဖို့စောင်းလိုက်သည်။ ယန်ချုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက အတွေ့အကြုံမရှိမှုကို ပြသခဲ့ပြီး သူက ကျိရှင်းလန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက်ပေမယ့်အဲ့တာက လုံလောက်နေပြီဖြစ်သည်။
အမှန်တော့ လုံလောက်နေပါပြီ။
သူ့အတွက် တခြားဘာမှပြောစရာတောင်မလိုတော့ဘူး။ကျိရှင်းလန်က သူ့ရဲ့ချစ်ခြင်းရဲ့ ကြေငြာချက်ကို ကောင်းကောင်းနားလည်နေပြီဖြစ်သည်။ ရုတ်တရတ် အံ့အားသင့်မှုနှင့် ပီတိများ ပြည့်နှက်သွားပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိုးနှက်လိုက်ကာ ခုန်ထွက်တော့မည်ကိုတောင် သူ ခံစားလိုက်ရသည် ။
ယန်ချုံးက သူ့ကို နမ်းနေတယ်။
ယခုအချိန်တွင် ယန်ချုံးက သူဘာပြန်ပြောသင့်သလဲဆိုတာကို မသိပေ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရုံနဲ့ ဒီစကားတွေကို ထပ်ခါထပ်ခါ ပြောနိုင်ခဲ့တယ်။
“ ငါလည်းမင်းကိုချစ်တယ်”
ကျိရှင်းလန် ဘယ်လောက်နစ်မွန်းနေသလဲဆိုတာကို မြင်သောအခါ ယန်ချုံးက စိတ်ဆိုးသော်လည်း သဘောကျသွားခဲ့သည်။ ကျိရှင်းလန် ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ပြီး သူ့ရဲ့ပူလောင်နေသော သူ့(ကျိရှင်းလန်)ရဲ့လည်ပင်းမှာ ထိကပ် ထားရင်း သူ့နှလုံးသား နာကျင်သွားသည်။
“ ငါတကယ်ပြောတာ ၊ မင်းငါ့ကိုချစ်တာထက် ငါကပိုစောနေခဲ့တာသေချာတယ်”
“ မင်းဒီလိုပြောတယ်ဆိုတော့ ငါမင်းကိုစပြီး ယုံရတော့မှာပေါ့ ” ကျိရှင်းလန်က ခေါင်းကိုမော့ပြီး သူ့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူက နည်းနည်းပါးပါး ပြုံးလိုက်ပြီး ပျော်လွန်းလို့ အရည်ပျော်သွားတော့မလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
“အရင်က ငါ့ကို ယုံကြည်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့ ” ယန်ချူံး က သူ့နှုတ်ခမ်းကို ညင်သာစွာ နဲ့တတိတိကိုက်လိုက်သည်။
“အဲဒီတုန်းက ငါကငယ်သေးတယ်လေ။ ငါမပြောဖူးတဲ့ စကားတွေကို ဘယ်တော့မှ ပြောခွင့်ရှိမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ငါထင်ခဲ့တာ” ကျိရှင်းလန် ၏ မျက်နှာပေါ်ရှိ အပြုံးက အပြစ်ကင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ အချစ်မြစ်ထဲကို ဆင်းသက်လာတဲ့ ဖြူစင်တဲ့ ဆယ်ကျော်သက်တစ်ယောက်လိုပါပဲ။
သူလက်လှမ်းလိုက်ပြီး ခေါင်းထိပ်ကို ညင်သာစွာ မနမ်းခင် ယန်ချုံးရဲ့ နူးညံ့သောလည်ပင်းနားကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူ့ အပြုအမူများသည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ အဖိုးတန်ရတနာအချို့ကို ဆက်ဆံနေသလိုမျိုး ဂရုစိုက်မှုနှင့် ပြည့်နှက်နေပါသည်။
ယန်ချုံးက သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ကာ သူမျက်လုံးတွေထဲကို လေးလေးနက်နက် စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူလည်းပြုံးပြီး သူ့(ကျိရှင်းလန်)လည်ပင်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ညှပ်ရိုးကို ကိုက်ခြင်းဖြင့် စိတ်ခံစားမှုများကို ထုတ်ဖော်ရန် လည်ပင်းအကောက်တွင် သူ့ခေါင်းကို မြှုပ်နှံထားလိုက်သည်။
သူ သူ့ကိုကိုက်နေစဥ်တွင် သူက “ ဒါက သူရဲဘောကြောင်တဲ့ မင်းအပြစ်ပဲ။ မင်းငါ့ကိုဘာလို့ စောစော ဝန်မခံရတာလဲ?! ”လို့ အသေအချာပြောလိုက်သည်။
သူ ငြီးတွားနေသော်လည်း ဘာကြောင့်မို့ ကျိရှင်းလန်က သူ့ကို ရူးရူးမိုက်မိုက် ဝန်ခံရဲခြင်းမရှိသည်ကို ယန်ချုံး နားလည်နိုင်သည်။
အဲ့တာကတော့ ယန်ချုံးလည်း အလားတူပါပဲ။
ယန်ချုံးက သူ့ကို သဘောကျသော်လည်း ဘာစကားမှ မပြောရဲဘူး။ သူက ကျိရှင်းလန်နဲ့စေ့စပ်ထားသူမဟုတ်တာကြောင့် ကျိရှင်းလန်ရူးသွားလိမ့်မည်ကို သူစိုးရိမ်နေမိသည်။ ကျိရှင်းလန်က သူ့ကို သဘောကျပေမယ့် အဲ့တာကိုမပြောရဲဘူး။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျိရှင်းလန်က သူ့ကို မှတ်မိကြောင်း သိလိုက်ရတာနဲ့ ယန်ချုံးထွက်သွားမှာကို သူစိုးရိမ်မိတာကြောင့်ပါ။
ဒါပေမယ့် ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ပဲ လှည့်ကွက်တွေ အလှည့်အပြောင်းတွေလုပ်သွားပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ သူတို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပျောက်ဆုံးမသွားခဲ့ပါဘူး။
အပြန်အလှန်နားလည်မှာဖြင့် ဖွင့်ဟပြောနေစရာမလိုအပ်တဲ့ သဘောတူညီချက်အရ သူတို့ဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မုန်းတီးနေကြသည်ဟု ထင်မြင်ခဲ့ကြပြီး ပါးလွှာတဲ့ရေခဲပြင်ပေါ်မှာ နင်းလျှောက်ရင်း ဤဆက်ဆံရေးကို ထိန်းသိမ်းထားကြသည်။ မထင်မှတ်ဘဲ သူတို့၏ခြေထောက်အောက်ရှိ အဲ့တာက ပါးလွှာသောရေခဲပြင်တွေ မဟုတ်သော်လည်း အဲ့ဒီအစား ဘယ်သောအခါမှ ကွဲကြေမသွားမည့် တောင်ဝင်ရိုးစွန်းမှ ရေခဲပြင်ကြီးဖြစ်နေလေသည်။
ယန်ချုံးက သူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းကို အသာလေးနမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျိရှင်းလန်က သူ့ခေါင်းနောက်ကိုဖိကာ နက်ရှိုင်းစွာ နမ်းလိုက်သည်။ လေထုထဲတွင် အပူချိန်က တဖြည်းဖြည်း တိုးလာပုံရသည်။
ယန်ချုံးက အခြေအနေ ထူးဆန်းလာသည်ကို သတိပြုမိသောအခါ နီရဲနေတဲ့မျက်နှာဖြင့် ကျိရှင်းလန်ကို တွန်းလိုက်သည်။သူ့ဆီကနေပုန်းရှောင်ဖို့ ခရီးသည်ထိုင်ခုံမှာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်စဥ် သူက ခေါင်းအုံးကိုလည်းဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ “ တော်လောက်ပြီ။ တခြားအရာတွေ ရှိသေးရင် ငါအိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါမှ ပြန်ပြောလို့ရတယ်”
ကျိရှင်းလန်က သူ့မျက်နှာကို ပွတ်သပ်ပြီး ခါးသီးစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင် ယန်ချုံးက သူ၏ ဆယ်ကျော်သက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမှာ ဤကဲ့သို့ စိတ်ဓာတ်ကမြင့်မားနေခဲ့သည်။
........
Author :ဂုဏ်ယူပါတယ် ၊ လန်လန် ၊ဇနီးသည်နဲ့ မင်းရဲ့ နေ့ရက်တွေကို ပျော်ရွှင်ရတော့မယ်!
T/N 1 : ရှဲ့ယွီ ! Best bro! Best friend ! Best Alpha! Best everything!
T/N 2 : နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ ဝန်ခံခဲ့ကြပြီ
･ﾟ✧*:･ﾟ✧ヽ(T ▽ T)ﾉ✧･ﾟ: *✧･ﾟ
💙17.4.2022