နောက်နေ့မနက် ရောက်တော့ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးတဲ့ အခါ ကျွန်တော်ပြနေကျ ဆေးရုံသို့ရောက်လာသည်။တုန်ကင်နံပါတ်က ဒီရက်ဆို ကြိုရထားတာကြောင့် ချက်ချင်းတန်းဝင်ရသည်။ဟိုရောက်တာ နဲ့ ဆရာဝန်က စစ်ဆေးပေးသည်၊စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်တာကြောင့် စက်ကိရိယာတွေ ထက် ဆွေးနွေးတိုင်ပင်မှု အပိုင်းက ပိုများသည်လေ။
"Perth မင်းအပြင်မှာပဲစောင့်နေလိုက်"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါအတူနားထောင်မယ်"
"မရဘူး "
"ဘာလို့ မရတာလဲ"
အခြေအနေကတင်းမာ စပြုလာတာကြောင့် ထပ်ပြီးညင်းနေတာတွေ ဖြစ်ပြီး ရန်ပွဲဆက်တော့မည်။ဆေးရုံမှာရှိနေတာကြောင့် စိတ်လျော့လိုက်သည်။
"အကို Dear ရပါပြီ"
"အိပ်မပျော်တဲ့ အခြေအနေပြန်ဖြစ်တာ ကလွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လကနော် ဒီ လ ရော အိပ်မရတာ ရှိလား"
"ဟုတ် ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်းဆို အိပ်မရတာတွေရှိပါတယ် "
"ဆေးသောက်ဖြစ်လား အကိုပြောတာ အိပ်ဆေးကိုပြောတာ"
"မသောက်ပါဘူး "
"အင်း ဒါဆို အတိတ်တွေ ကရော ပြန်ပြန်ပြီးခေါင်းထဲဝင်လာတတ်သေးလား "
"မဝင်လာပါဘူး ကျွန်တော် နာမည်ကို အမြဲမေ့ထားတာကြောင့်ပါ သူ့နာမည်ကြားရင်တော့ နည်းနည်း"
"ဟုတ်ပြီ ဆေးပုံမှန်သောက်ပါ ဒီတစ်လအတွင်း အိပ်မပျော်ရင် အိပ်ပျော်စေမဲ့ အရာတစ်ခု ကြိုးစားလုပ်ကြည့် အိပ်တဲ့ အခါ မီးတွေ မှိတ်မထားပါနဲ့ မင်းကကြောက်စိတ်တွေ အမှောင်ထဲမှာ စိုးစိုးဝါးဝါးပြန်ပေါ်လာလိမ့်မယ် "
"ဟုတ် အကို "
"အရင်လက အရမ်းအခြေအနေပြန်ဆိုးသွားတာ အခုပြန်သက်သာလာလာတကယ်ကောင်းတယ် ငါကတော့ အိပ်ရေးအပျက်မခံစေချင်ဘူး "
Saint ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ပြီးတော့
ဆေးတွေ ယူပြီး Perth နဲ့ အတူ ကားပေါ်တတ်ကြသည်။ပြီးတော့ သူမောင်းရာနေရာ လိုက်သွားရုံပဲလေ။
Perth အခြားသူတွေနဲ့ အပြင်မှာ အိပ်နေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းတွေကိုအမြဲကြားနေရသည်။Social media ပေါ်မှာ SN ရဲ့အမွေဆက်ခံသူအကြောင်းအမြဲပါလာပြီး ဘယ်သူနဲ့ Date နေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကအစ Hot တစ်ခုလိုဖြစ်နေတော့သည်။အခုရပ်ပိုင်းအတွင်းမဟုတ်ဘူး အရင်လကရော အခုလ ရော သူကျွန်တော့်ကို မထိတွေ့ခဲ့ဘူး ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော်က သူ့ဘဝထဲကနေပျောက်ကွယ်တော့မဲ့ အရိပ်ကလေးလိုပဲ
*Ring........
"Hello......အတွင်းရေးမှူး Leo"
"အိမ်တော်ကို လာဖို့ မဒမ်ခေါ်နေပါတယ်"
"ဒီနေ့နားရက်ကို ဘာအရေးကြီးကိစ္စရှိလို့လဲ "
"မစ္စတာ အိမ်တော်ကိုရောက်နေလို့ပါ"
ဖေဖေ......တစ်သက်လုံး တစ်ခါလေးမှ ပြန်မလာဖူးတဲ့လူကြီး။ကိုကိုနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ခွဲသွားခဲ့တဲ့လူကြီး ဒါပေမဲ့သူဟာကျွန်တော့်အဖေဖြစ်နေဆဲ
အိမ်တော်ကို တန်းပြီးမောင်းသွားခဲ့ပေမဲ့ ဘေးက Saint ပါလာသည်ကို သူမေ့သွားမိသည်။အိမ်တော်ကိုရောက်လာတော့ ကားပါကင်ထိုးကာ စက်သက်လိုက်သည်။
"ဒီထဲမှာ ပဲနေခဲ့ ငါပြန်လာခဲ့မယ် "
"အင်း"
ကားတံခါး ကနည်းပိတ်လိုက်သံနဲ့အတူ အရာအားလုံးကတိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။
တစ်နာရီနှစ်နာရီ သုံးနာရီကျော်လာတဲ့ အထိသူပြန်ရောက်မလာခဲ့ဘူး။ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ ရာသီ ဥတုအခြေအနေကို သူမသိလို့များလား။တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေချွဲနစ်လာပြီး ခေါင်းကိုက်လာသည်ကို ခံစားနေရသည်။အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး လေရအောင် ခါးယမ်းပြီးနေနေရသည်။မူးနောက်လာတဲ့ခေါင်းက မျက်စိတွေ ဝေဝါးသည်အထိ ။မနက်စာ ပဲ စားလာသည်မို့ ဗိုက်ကဆာလာပြီး အဆာလွန်သည့်အခြေအနေထိ ရောက်နေပြီ။လက်တွေကတုန်တုန်ယင်ယင်နှင့်ပင်
ပူလောင်မှု မွန်းကြပ်မှု ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု ရေငတ်မှုဒဏ် ထက် ပိုပြီးခံစားလာရသည်။နာရီပေါင်းများစွာကြာလာတော့ တံခါးပွင့်လာသည်။ကျွန်တော်သိသည်။ကျွန်တော့်ရဲ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးနီရဲပြီး မျက်လုံးတွေကအားယူပြီးဖွင့်နေရသည့်အခြေအနေ။အခုမှ လေကိုအပြည့်အဝ ရှူသွင်းလိုက်ရတာကြောင့်လည့်ပါသည်။အင်္ကျီကို ပြန်ပြင်ဝတ်ပြီးအခြားတစ်ဖက်သို့ ခေါင်းလှည့်ထားမိသည်။ကားစထွက်လာတော့ ခေါင်းတွေ သေအောင်ထိုးကိုက်လာတော့သည်။
"ငါမှန်ဖွင့်လို့ရမလား"
မှန်တံခါးကျလာတော့ တိုးဝင်လာတဲ့ လေတွေကိုသေသေချာချာရှုရှိုက်ပြီး ထွက်နေတဲ့ချွေးတွေလည်း အနည်းငယ်ခြောက်သွေ့သွားတော့သည်။နှုတ်ခမ်းကြောတွေနဲ့ လက်ြ တစ်ဆက်ဆက်တုန်ယင်လာသည်ကြောင့် တံခါးဘောင်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ထိန်းထားရသည်။
အိမ်သို့ပြန်ရောက်တဲ့အခါ ဆာလောင်မှု ဒဏ်ကို ကျွန်တော်ဆက်မခံနိုင်တော့ဘူး အခုက ညနေ ၆ နာရီရှိနေခဲ့ပြီလေ
"Plia ထမင်းပွဲပြင်ပေးပါ "
"သခင်လေး ဗိုက်ဆာနေပြီလား မြန်မြန်ပြင်ပေးမယ်နော် "
ထိုင်လိုက်ပြီး အရင်ဆုံးလာချပေးသည့် ထမင်းအဖြူသည်ကို နှစ်လုပ်သုံးလုပ်စားလိုက်ပြီး ရေခွက်အပြည့်ကိုမော့ချလိုက်သည်။
"သခင်လေး ဖြေးဖြေး နေလည်စာ မစားရသေးဘူးလား အစာလွန်နေတာဖြစ်မယ် "
"အဲ့ဆို သခင်လေးအတွက် ကြီးကြီးကြက်သားဆန်ပြုတ်လေးပြုတ်လိုက်မယ် "
"ရတယ် ရတယ် ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ် "
အပေါက်ဝမှာ ရပ်ပြီး ကြည့်နေတဲ့သူဌေးကိုတွေ့တော့ ကြီးကြီးကပဲ လူကြီးပြီပြီ စကားဝင်ပြောရတော့သည်။
"သူဌေး အတွက် ပါ ထမင်းပွဲပြင်ထားပါတယ် "
"မစားတော့ဘူး "
Perth အပေါ်ကိုတတ်သွားတော့ စာနေတဲ့ ထမင်းလုပ်ကို ပြန်ချမိသည်။/ငါ့ကို ဦးချပြီးမှငါအရင်စားပြီးမှ မင်း စားရမယ် အဲ့ဒါကိုနားလည်လား ငါကမင်းလက်ထပ်ထားတဲ့ မင်းယောက်ျား မလို့ပဲ/ ထိုစကားတွေ ကိုသူခဏမေ့မိသွားတယ်။Perth စိတ်ဆိုးသွားတာပဲထင်သည်။
"သခင်လေး ဝပြီလား နည်းနည်းပဲစားရသေးတယ်လေ"
"Perth ကိုသွားခေါ်မလို့ ကြီးကြီး"
"Plia တို့ကိုခေါ်ခိုင်းလိုက်ပါ သခင်လေး နေ့လည်ကတည်းကမစားရသေးတာကို"
"ရပါတယ် ကလေးတွေ အအော် ခံနေရမှာစိုးလို့ ကျွန်တော်သွားခေါ်လိုက်မယ်"
ကျွန်တော် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး လှေကားပေါ်ခြေလှမ်းစ လှမ်းလိုက်သည်။အခန်းတံခါးကို ခေါက်ပြီး ဝင်လိုက်တော့ ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့သူကို
"Perth ငါတောင်းပန်ပါတယ် ထမင်းလားပါ"
"...."
"ငါမင်းကို မစောင့်ဘဲ စားလိုက်မိတယ် ဒါက မင်းကို ငါဒေါသထွက်စေမိရင် ငါထပ်တောင်းပန်ပါတယ်"
"မင်းပါးစပ် ဘယ်လိုမှ ပိတ်မှာလဲ"
"~~~"
"သွား.......- ငါဆင်ခဲ့မယ် "
ကျွန်တော် ထပ်ပြီးသူ့ကို ဘာမှမပြောဘဲ အောက်ကို ဆင်းလာခဲ့သည်။သူလာတဲ့အထိထိုင်စောင့်နေပြီး ထိုင်တော့မှ သူ့ပန်းကန်ထဲ ဟင်းခပ်ထည့်ပေးလိုက်သည်။လက်တွေက တုန်နေဆဲပင်
ထမင်းစားပြီးတော့ ကြီးကြီးက ဆေးတစ်မျိုးလာပေးပြီး
"သောက်လိုက်ပါသခင်လေး အစာလွန်ပြီး အခုမှ စားတော့ အစာအိမ်နာနေလိမ့်မယ်"
"ကျေးဇူးပါကြီးကြီး ကျွန်တော် ရေသွားချိုးလိုက်ပါအုံးမယ် "
"သခင်လေး နာရီဝက်လောက်နေမှ ရေချိုးပါလား အခုမှ ထမင်းစားပြီး တာကို"
Saint ကြီးကြီးကို ကြည့်ပြီး မျင်ရည်တွေ ဝဲတတ်လာသည်။ကြီးကြီးကအရင်ကဆို အိမ်အလုပ်တွေ လုပ်ပြီးရင်အနားယူတတ်ပေမဲ့ ကျွန်တော် နေမကောင်းဖြစ်တဲ့ရက်ကစပြီး စိုးရိမ်တကြီး ဂရုစိုက်ပေးလာသည်။ကျွန်တော် ဟိုးအငယ်လေးကတည်းက မိဘမဲ့တစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့် မိဘလိုမေတ္တာမျိုးကို မခံစားခဲ့ရဘူး။အခုကြီးကြီးကြောင့် ကျွန်တော် ချက်ချင်း ထိုမေတ္တာတရားကိုခံစားမိလာသည်။
"ဟုတ်ကြီးကြီး"
Perth ကတော့ အပေါ်ကို တတ်သွားသည်။ကျွန်တော် တစ်နေကုန် ချွေးတွေနဲ့ နေခဲ့ရတော့ယားယံနေပင်မဲ့ နာရီဝက်ပြည့်အောင် အိမ်အောက် ထပ်မှာ TV ကြည့်ရင်းစောင့်နေမိသည်။
"အပေါ်တတ်ခဲ့တော့"
ရေချိုးဝတ်စုံကြီးနဲ့ဆင်းလာကာ လာခေါ်သူကြောင့် တတ်သွားရသည်။Plia တို့ရဲ့ စိုးရိမ်အကြည့်တွေကို မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်းသာ
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာမသာယာခဲ့ပါဘူးလေ သူအိမ်မှာ မရှိတဲ့ရက်ဆိုမျှောနေခဲ့ရသည်။ရှိနေတဲ့ရက်ဆိုပြသနာတစ်ခုခု ဖြစ်မှာကြောက်နေရစမြဲ။
ရေဝင်ချိုးပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံလဲကာ လှဲလျောင်ူလိုက်သည်။ပြန်ထွက်လာကတည်း ကမရှိသည့် သူကြောင့် လည်းပါမည်ထင်သည်။
အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သူအားကြည့်လိုက်ပြီး တဆက်တည်း Perth ရဲ့အောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်မိသည်။Saint စိတ်ထဲ တွေဝေနေပေမဲ့
တကယ်တမ်း လက်ထပ်ထားပြီးကြတာပဲ ။အမြဲသူဒေါသတကြီး လုပ်ရင်း ကျွန်တော် ငြင်းဆန် ရင်းနဲ့ သူ့ကို စိတ်အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေချင်တော့ဘူး။
"ဒီည ယူမှာလား"
"ဘာလဲ"
ညအိပ်ဝတ်စုံလဲ နေရင်း ကျွန်တော့်ကို မျက်မှောက်ကြီးကုတ်ကာ ကြည့်လာသည်။ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီး အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်ကာ တစ်ဆက်တည်း ဘောင်းဘီ ကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သည်။သူအိပ်နေရင်း အောက်ကို ဆင်းလာတာ ဒါကြောင့်ပဲ ထင်တာပဲ။သူလိုချင်လို့ပေါ့ ဒါပဲ ရှိတာ။
"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ"
"အဆင်သင့်ပြင်ပေးနေတာလေ "
"မလိုဘူး ငါမင်းကို မလိုအပ်တော့ဘူး"
"ဘာလို့လဲ မင်းလက်ထပ်ထားတဲ့ ငါ့ကို ထားပြီးတခြားသူ တွေ နဲ့ အိပ်နေတာ ဘာလို့လဲဟင် "
"...."
"ငါပေးနိုင်ပါတယ် မင်းယူပါ အခြားသူတွေ နဲ့ ထပ်ပြီး အတူမရှိနေပါနဲ့တော့ ငါကြောက်ရွံ့နေပေမဲ့ ငါတစ်ယောက်တည်းအိပ်နေရတဲ့ အချိန် မင်းတခြား တစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမောနေပါလားဆိုတဲ့ အသိစိတ်က ငါ့ကိုခြောက်လှန့်နေလို့ပါ "
"ငါ့ကို အပိုစကားတွေပြောမနေနဲ့ နားငြီးတယ် "
"ငါ့ကို မင်းဘေးက ဖယ်မထုတ်သေးကြောင့်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် "
ဘယ်လောက် ရက်စက်သူဖြစ်နေပါစေ၊ Perth ဟာ ကျွန်တော် သိပ်ချစ်ရတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ပါပဲ။
အဝတ်အစားတွေ ပြင်ဆင်ဝတ်ကာ စောင်လေးကို ရင်ညွှန့်ထိဆွဲ တင်ပြီး တစ်ဖက်သို့ကျောခိုင်းကာ အိပ်ဖို့အားယူရသည်။ပြည့်လျှံနေတဲ့ အရည်ကြည်တစ်ချို့ကတော့ ပိတ်ကျသွားတဲ့ မျက်ခွံလေးကြောင့် နေရာဖယ်ပေးကာ စီးဆင်းသွားကြတော့သည်။
-----------------------------------------------------------
"Yewoon နဲ့ လက်ထပ်ဖို့အတွက် အရှုပ်ဇယားတွေ မေမေရှင်းလိုက်မယ် "
"အဲ့တာက အဆင်မှ မပြေနိုင်တာ Yewoon ကို ကျွန်တော်သိတာမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ Saint က"
"သူကသားအကို ကိုသတ်ထားတာ သားမေ့နေတာလား သားသူ့ကိုစောင့်ရှောက်နေတာ မေမေမသိဘူးထင်နေလား ကွာရှင်းလိုက် သား"
"ဘာအတွက်လဲ သားလုံးဝ လက်မခံနိုင်ဘူး"
"ညှိနှိုင်းလို့ မရရင်လည်း Pet ဆီ အပြစ်ကြွေးဆပ်ဖို့ သူ့ကို ပို့လိုက်ရုံပဲလေ"
ထိုင်ခုံလက်ရမ်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။အံကိုကြိတ်ခဲလိုက်ပြီး
" ကျွန်တော်ကြည့်စီစဥ်လိုက်ပါ့မယ် မေမေ ပြန်ပါတော့ "
"အခုပဲ မေမေလိုက်ခဲ့မယ် "
နေ့လည် တစ်နာရီဝန်းကျင်မှာ ကားလေးတစ်ဆင်းက အိမ်ငယ်လေးဆီသို့ဦးတည်နေပြန်သည်။
.......
Saint. ....
မနက်အိပ်ယာနိုးတော့ ၈ နာရီပဲရှိသေးသည်၊Perth ရှိမနေတော့ မူးနောက်နောက် ဖြစ်နေသည့် ခေါင်းကြောင့် ထပြီးစိတ်ကြည်အောင်ရေမိုးချိုးပြီး မနက်စာစားဖို့ဆင်းသွားလိုက်သည်။ပြင်းရှရှ ကော်ဖီအနံ့ကြောင့် ဘေစင်မှာထိုးအန်ပြီး အားပျက်သလို လဲကျမိသည်။
"သခင်လေး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
"ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ကော်ဖီ ကအနံ့ဆူးနေလို့ "
"သခင်လေးသောက်နေကျပါပဲ Foi သွန်လိုက်မယ်နော် "
Foi ကော်ဖီတွေ သွန်လိုက်ပြီး ကြီးကြီး ကိုခေါ်လိုက်သည်။သခင်လေးနှုတ်ခမ်းတွေကဖြူနေပြီး မျက်ဝတ်သားတွေ ရဲနေတာကြောင့် ဖျားနေသည်ဟုထင်ရသည်။ဆရာဝန်ကိုဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး လာကြည့်ခိုင်းရပေအုံးမယ်။
"ရပါတယ် ကြီးကြီး ကျွန်တော် ရင်ပြည့်တာ ဖြစ်မယ် "
"မဟုတ်ပါ သခင်လေးရယ် အခန်းထဲပြန်နားနေပါ နော် ဗိုက်ဆာပြီလား"
"ဘာမှ တော့ စားချင်စိတ်မရှိဘူး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မသိဘူး"
ကြီးကြီးဆီက သက်ပြင်းချသံနဲ့ အတူ သူ့ကို Plia တိုက အခန်းထဲ ဝင်ဖို့ ကူတွဲပေးကြသည်။
ဆရာဝန်ရောက်လာတော့ သေချာစမ်းသပ်ပြီး ဗိုက်ကို လက်နဲ့ စမ်းလိုက် နှလုံးခုန်နှုန်ူစမ်ူလိုက် နှင့်
နောက်ဆုံး အဖျားတိုင်းသလို အတံလေးတစ်ခုပေးလာသည်။
"ကိုယ်ဝန်က နှစ်ပတ်လောက်ရှိနေပြီ ပိုပြီး သေသေချာချာ စစ်ချင်ရင် ဆီးသွားရင် ထပ်စစ်ကြည့် အမျိုးသားဖြစ်နေတော့ အခုကတည်းက ဆေးရုံပြပြီး ကြိုပြင်ဆင်သင့်ပြီ"
"ကိုယ်ဝင်သခင်လေးက ယောက်ျားလေးလေ"
"ကျွန်တော်ပြီးကျမှ ရှင်းပြပါ့မယ် ကြီးကြီး"
ဆရာဝန်ပြန်သွားတော့ အဖေနှစ်ယောက်ကအစ အကြောင်းစုံပြောပြလိုက်တော့ ကြီးကြီးတို့ရော ကလေးတွေကပါသဘောပေါက်သွားကြသည်။ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာယပျော်စရာလာဘ်တစ်ပါးပေမဲ့ ~~~~~
@Period-K
Seeyou 😞
Zawgyi
ေနာက္ေန႕မနက္ ေရာက္ေတာ့ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့ အခါ ကြၽန္ေတာ္ျပေနက် ေဆး႐ုံသို႔ေရာက္လာသည္။တုန္ကင္နံပါတ္က ဒီရက္ဆို ႀကိဳရထားတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းတန္းဝင္ရသည္။ဟိုေရာက္တာ နဲ႕ ဆရာဝန္က စစ္ေဆးေပးသည္၊စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ စက္ကိရိယာေတြ ထက္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္မႈ အပိုင္းက ပိုမ်ားသည္ေလ။
"Perth မင္းအျပင္မွာပဲေစာင့္ေနလိုက္"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငါအတူနားေထာင္မယ္"
"မရဘူး "
"ဘာလို႔ မရတာလဲ"
အေျခအေနကတင္းမာ စျပဳလာတာေၾကာင့္ ထပ္ၿပီးညင္းေနတာေတြ ျဖစ္ၿပီး ရန္ပြဲဆက္ေတာ့မည္။ေဆး႐ုံမွာရွိေနတာေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္သည္။
"အကို Dear ရပါၿပီ"
"အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ အေျခအေနျပန္ျဖစ္တာ ကလြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လကေနာ္ ဒီ လ ေရာ အိပ္မရတာ ရွိလား"
"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းဆို အိပ္မရတာေတြရွိပါတယ္ "
"ေဆးေသာက္ျဖစ္လား အကိုေျပာတာ အိပ္ေဆးကိုေျပာတာ"
"မေသာက္ပါဘူး "
"အင္း ဒါဆို အတိတ္ေတြ ကေရာ ျပန္ျပန္ၿပီးေခါင္းထဲဝင္လာတတ္ေသးလား "
"မဝင္လာပါဘူး ကြၽန္ေတာ္ နာမည္ကို အၿမဲေမ့ထားတာေၾကာင့္ပါ သူ႕နာမည္ၾကားရင္ေတာ့ နည္းနည္း"
"ဟုတ္ၿပီ ေဆးပုံမွန္ေသာက္ပါ ဒီတစ္လအတြင္း အိပ္မေပ်ာ္ရင္ အိပ္ေပ်ာ္ေစမဲ့ အရာတစ္ခု ႀကိဳးစားလုပ္ၾကည့္ အိပ္တဲ့ အခါ မီးေတြ မွိတ္မထားပါနဲ႕ မင္းကေၾကာက္စိတ္ေတြ အေမွာင္ထဲမွာ စိုးစိုးဝါးဝါးျပန္ေပၚလာလိမ့္မယ္ "
"ဟုတ္ အကို "
"အရင္လက အရမ္းအေျခအေနျပန္ဆိုးသြားတာ အခုျပန္သက္သာလာလာတကယ္ေကာင္းတယ္ ငါကေတာ့ အိပ္ေရးအပ်က္မခံေစခ်င္ဘူး "
Saint ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့
ေဆးေတြ ယူၿပီး Perth နဲ႕ အတူ ကားေပၚတတ္ၾကသည္။ၿပီးေတာ့ သူေမာင္းရာေနရာ လိုက္သြား႐ုံပဲေလ။
Perth အျခားသူေတြနဲ႕ အျပင္မွာ အိပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြကိုအၿမဲၾကားေနရသည္။Social media ေပၚမွာ SN ရဲ႕အေမြဆက္ခံသူအေၾကာင္းအၿမဲပါလာၿပီး ဘယ္သူနဲ႕ Date ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကအစ Hot တစ္ခုလိုျဖစ္ေနေတာ့သည္။အခုရပ္ပိုင္းအတြင္းမဟုတ္ဘူး အရင္လကေရာ အခုလ ေရာ သူကြၽန္ေတာ့္ကို မထိေတြ႕ခဲ့ဘူး ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ဘဝထဲကေနေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မဲ့ အရိပ္ကေလးလိုပဲ
*Ring........
"Hello......အတြင္းေရးမႉး Leo"
"အိမ္ေတာ္ကို လာဖို႔ မဒမ္ေခၚေနပါတယ္"
"ဒီေန႕နားရက္ကို ဘာအေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လဲ "
"မစၥတာ အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္ေနလို႔ပါ"
ေဖေဖ......တစ္သက္လုံး တစ္ခါေလးမွ ျပန္မလာဖူးတဲ့လူႀကီး။ကိုကိုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြဲသြားခဲ့တဲ့လူႀကီး ဒါေပမဲ့သူဟာကြၽန္ေတာ့္အေဖျဖစ္ေနဆဲ
အိမ္ေတာ္ကို တန္းၿပီးေမာင္းသြားခဲ့ေပမဲ့ ေဘးက Saint ပါလာသည္ကို သူေမ့သြားမိသည္။အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္လာေတာ့ ကားပါကင္ထိုးကာ စက္သက္လိုက္သည္။
"ဒီထဲမွာ ပဲေနခဲ့ ငါျပန္လာခဲ့မယ္ "
"အင္း"
ကားတံခါး ကနည္းပိတ္လိုက္သံနဲ႕အတူ အရာအားလုံးကတိတ္ဆိတ္သြားေတာ့သည္။
တစ္နာရီႏွစ္နာရီ သုံးနာရီေက်ာ္လာတဲ့ အထိသူျပန္ေရာက္မလာခဲ့ဘူး။ထိုင္းနိုင္ငံရဲ႕ ရာသီ ဥတုအေျခအေနကို သူမသိလို႔မ်ားလား။တစ္ကိုယ္လုံးေခြၽးေတြခြၽဲနစ္လာၿပီး ေခါင္းကိုက္လာသည္ကို ခံစားေနရသည္။အေပၚအကၤ်ီကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေလရေအာင္ ခါးယမ္းၿပီးေနေနရသည္။မူးေနာက္လာတဲ့ေခါင္းက မ်က္စိေတြ ေဝဝါးသည္အထိ ။မနက္စာ ပဲ စားလာသည္မို႔ ဗိုက္ကဆာလာၿပီး အဆာလြန္သည့္အေျခအေနထိ ေရာက္ေနၿပီ။လက္ေတြကတုန္တုန္ယင္ယင္ႏွင့္ပင္
ပူေလာင္မႈ မြန္းၾကပ္မႈ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ေရငတ္မႈဒဏ္ ထက္ ပိုၿပီးခံစားလာရသည္။နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာေတာ့ တံခါးပြင့္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္သိသည္။ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံးနီရဲၿပီး မ်က္လုံးေတြကအားယူၿပီးဖြင့္ေနရသည့္အေျခအေန။အခုမွ ေလကိုအျပည့္အဝ ရႉသြင္းလိုက္ရတာေၾကာင့္လည့္ပါသည္။အကၤ်ီကို ျပန္ျပင္ဝတ္ၿပီးအျခားတစ္ဖက္သို႔ ေခါင္းလွည့္ထားမိသည္။ကားစထြက္လာေတာ့ ေခါင္းေတြ ေသေအာင္ထိုးကိုက္လာေတာ့သည္။
"ငါမွန္ဖြင့္လို႔ရမလား"
မွန္တံခါးက်လာေတာ့ တိုးဝင္လာတဲ့ ေလေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာရႈရွိုက္ၿပီး ထြက္ေနတဲ့ေခြၽးေတြလည္း အနည္းငယ္ေျခာက္ေသြ႕သြားေတာ့သည္။ႏႈတ္ခမ္းေၾကာေတြနဲ႕ လက္ျ တစ္ဆက္ဆက္တုန္ယင္လာသည္ေၾကာင့္ တံခါးေဘာင္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ထိန္းထားရသည္။
အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဆာေလာင္မႈ ဒဏ္ကို ကြၽန္ေတာ္ဆက္မခံနိုင္ေတာ့ဘူး အခုက ညေန ၆ နာရီရွိေနခဲ့ၿပီေလ
"Plia ထမင္းပြဲျပင္ေပးပါ "
"သခင္ေလး ဗိုက္ဆာေနၿပီလား ျမန္ျမန္ျပင္ေပးမယ္ေနာ္ "
ထိုင္လိုက္ၿပီး အရင္ဆုံးလာခ်ေပးသည့္ ထမင္းအျဖဴသည္ကို ႏွစ္လုပ္သုံးလုပ္စားလိုက္ၿပီး ေရခြက္အျပည့္ကိုေမာ့ခ်လိဳက္သည္။
"သခင္ေလး ေျဖးေျဖး ေနလည္စာ မစားရေသးဘူးလား အစာလြန္ေနတာျဖစ္မယ္ "
"အဲ့ဆို သခင္ေလးအတြက္ ႀကီးႀကီးၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေလးျပဳတ္လိုက္မယ္ "
"ရတယ္ ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္ "
အေပါက္ဝမွာ ရပ္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့သူေဌးကိုေတြ႕ေတာ့ ႀကီးႀကီးကပဲ လူႀကီးၿပီၿပီ စကားဝင္ေျပာရေတာ့သည္။
"သူေဌး အတြက္ ပါ ထမင္းပြဲျပင္ထားပါတယ္ "
"မစားေတာ့ဘူး "
Perth အေပၚကိုတတ္သြားေတာ့ စာေနတဲ့ ထမင္းလုပ္ကို ျပန္ခ်မိသည္။/ငါ့ကို ဦးခ်ၿပီးမွငါအရင္စားၿပီးမွ မင္း စားရမယ္ အဲ့ဒါကိုနားလည္လား ငါကမင္းလက္ထပ္ထားတဲ့ မင္းေယာက္်ား မလို႔ပဲ/ ထိုစကားေတြ ကိုသူခဏေမ့မိသြားတယ္။Perth စိတ္ဆိုးသြားတာပဲထင္သည္။
"သခင္ေလး ဝၿပီလား နည္းနည္းပဲစားရေသးတယ္ေလ"
"Perth ကိုသြားေခၚမလို႔ ႀကီးႀကီး"
"Plia တို႔ကိုေခၚခိုင္းလိုက္ပါ သခင္ေလး ေန႕လည္ကတည္းကမစားရေသးတာကို"
"ရပါတယ္ ကေလးေတြ အေအာ္ ခံေနရမွာစိုးလို႔ ကြၽန္ေတာ္သြားေခၚလိုက္မယ္"
ကြၽန္ေတာ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ေလွကားေပၚေျခလွမ္းစ လွမ္းလိုက္သည္။အခန္းတံခါးကို ေခါက္ၿပီး ဝင္လိုက္ေတာ့ ခုံေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့သူကို
"Perth ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ထမင္းလားပါ"
"...."
"ငါမင္းကို မေစာင့္ဘဲ စားလိုက္မိတယ္ ဒါက မင္းကို ငါေဒါသထြက္ေစမိရင္ ငါထပ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မင္းပါးစပ္ ဘယ္လိုမွ ပိတ္မွာလဲ"
"~~~"
"သြား.......- ငါဆင္ခဲ့မယ္ "
ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ၿပီးသူ႕ကို ဘာမွမေျပာဘဲ ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ့သည္။သူလာတဲ့အထိထိုင္ေစာင့္ေနၿပီး ထိုင္ေတာ့မွ သူ႕ပန္းကန္ထဲ ဟင္းခပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။လက္ေတြက တုန္ေနဆဲပင္
ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ႀကီးႀကီးက ေဆးတစ္မ်ိဳးလာေပးၿပီး
"ေသာက္လိုက္ပါသခင္ေလး အစာလြန္ၿပီး အခုမွ စားေတာ့ အစာအိမ္နာေနလိမ့္မယ္"
"ေက်းဇူးပါႀကီးႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ပါအုံးမယ္ "
"သခင္ေလး နာရီဝက္ေလာက္ေနမွ ေရခ်ိဳးပါလား အခုမွ ထမင္းစားၿပီး တာကို"
Saint ႀကီးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး မ်င္ရည္ေတြ ဝဲတတ္လာသည္။ႀကီးႀကီးကအရင္ကဆို အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီးရင္အနားယူတတ္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့ရက္ကစၿပီး စိုးရိမ္တႀကီး ဂ႐ုစိုက္ေပးလာသည္။ကြၽန္ေတာ္ ဟိုးအငယ္ေလးကတည္းက မိဘမဲ့တစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မိဘလိုေမတၱာမ်ိဳးကို မခံစားခဲ့ရဘူး။အခုႀကီးႀကီးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ထိုေမတၱာတရားကိုခံစားမိလာသည္။
"ဟုတ္ႀကီးႀကီး"
Perth ကေတာ့ အေပၚကို တတ္သြားသည္။ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေနကုန္ ေခြၽးေတြနဲ႕ ေနခဲ့ရေတာ့ယားယံေနပင္မဲ့ နာရီဝက္ျပည့္ေအာင္ အိမ္ေအာက္ ထပ္မွာ TV ၾကည့္ရင္းေစာင့္ေနမိသည္။
"အေပၚတတ္ခဲ့ေတာ့"
ေရခ်ိဳးဝတ္စုံႀကီးနဲ႕ဆင္းလာကာ လာေခၚသူေၾကာင့္ တတ္သြားရသည္။Plia တို႔ရဲ႕ စိုးရိမ္အၾကည့္ေတြကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္းသာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးဟာမသာယာခဲ့ပါဘူးေလ သူအိမ္မွာ မရွိတဲ့ရက္ဆိုေမွ်ာေနခဲ့ရသည္။ရွိေနတဲ့ရက္ဆိုျပသနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာေၾကာက္ေနရစၿမဲ။
ေရဝင္ခ်ိဳးၿပီး ညအိပ္ဝတ္စုံလဲကာ လွဲေလ်ာင္ူလိုက္သည္။ျပန္ထြက္လာကတည္း ကမရွိသည့္ သူေၾကာင့္ လည္းပါမည္ထင္သည္။
အခန္းထဲ ျပန္ဝင္သူအားၾကည့္လိုက္ၿပီး တဆက္တည္း Perth ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။Saint စိတ္ထဲ ေတြေဝေနေပမဲ့
တကယ္တမ္း လက္ထပ္ထားၿပီးၾကတာပဲ ။အၿမဲသူေဒါသတႀကီး လုပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ ျငင္းဆန္ ရင္းနဲ႕ သူ႕ကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။
"ဒီည ယူမွာလား"
"ဘာလဲ"
ညအိပ္ဝတ္စုံလဲ ေနရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေမွာက္ႀကီးကုတ္ကာ ၾကည့္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး အေပၚအကၤ်ီကို ခြၽတ္ကာ တစ္ဆက္တည္း ေဘာင္းဘီ ကိုပါဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။သူအိပ္ေနရင္း ေအာက္ကို ဆင္းလာတာ ဒါေၾကာင့္ပဲ ထင္တာပဲ။သူလိုခ်င္လို႔ေပါ့ ဒါပဲ ရွိတာ။
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"အဆင္သင့္ျပင္ေပးေနတာေလ "
"မလိုဘူး ငါမင္းကို မလိုအပ္ေတာ့ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ မင္းလက္ထပ္ထားတဲ့ ငါ့ကို ထားၿပီးတျခားသူ ေတြ နဲ႕ အိပ္ေနတာ ဘာလို႔လဲဟင္ "
"...."
"ငါေပးနိုင္ပါတယ္ မင္းယူပါ အျခားသူေတြ နဲ႕ ထပ္ၿပီး အတူမရွိေနပါနဲ႕ေတာ့ ငါေၾကာက္႐ြံ႕ေနေပမဲ့ ငါတစ္ေယာက္တည္းအိပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ မင္းတျခား တစ္ေယာက္နဲ႕ မိန္းေမာေနပါလားဆိုတဲ့ အသိစိတ္က ငါ့ကိုေျခာက္လွန့္ေနလို႔ပါ "
"ငါ့ကို အပိုစကားေတြေျပာမေနနဲ႕ နားၿငီးတယ္ "
"ငါ့ကို မင္းေဘးက ဖယ္မထုတ္ေသးေၾကာင့္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္သူျဖစ္ေနပါေစ၊ Perth ဟာ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပါပဲ။
အဝတ္အစားေတြ ျပင္ဆင္ဝတ္ကာ ေစာင္ေလးကို ရင္ၫႊန့္ထိဆြဲ တင္ၿပီး တစ္ဖက္သို႔ေက်ာခိုင္းကာ အိပ္ဖို႔အားယူရသည္။ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ အရည္ၾကည္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပိတ္က်သြားတဲ့ မ်က္ခြံေလးေၾကာင့္ ေနရာဖယ္ေပးကာ စီးဆင္းသြားၾကေတာ့သည္။
-----------------------------------------------------------
"Yewoon နဲ႕ လက္ထပ္ဖို႔အတြက္ အရႈပ္ဇယားေတြ ေမေမရွင္းလိုက္မယ္ "
"အဲ့တာက အဆင္မွ မေျပနိုင္တာ Yewoon ကို ကြၽန္ေတာ္သိတာမဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့ Saint က"
"သူကသားအကို ကိုသတ္ထားတာ သားေမ့ေနတာလား သားသူ႕ကိုေစာင့္ေရွာက္ေနတာ ေမေမမသိဘူးထင္ေနလား ကြာရွင္းလိုက္ သား"
"ဘာအတြက္လဲ သားလုံးဝ လက္မခံနိုင္ဘူး"
"ညွိႏွိုင္းလို႔ မရရင္လည္း Pet ဆီ အျပစ္ေႂကြးဆပ္ဖို႔ သူ႕ကို ပို႔လိုက္႐ုံပဲေလ"
ထိုင္ခုံလက္ရမ္းကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းငုံ႕ထားလိုက္သည္။အံကိုႀကိတ္ခဲလိုက္ၿပီး
" ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္ ေမေမ ျပန္ပါေတာ့ "
"အခုပဲ ေမေမလိုက္ခဲ့မယ္ "
ေန႕လည္ တစ္နာရီဝန္းက်င္မွာ ကားေလးတစ္ဆင္းက အိမ္ငယ္ေလးဆီသို႔ဦးတည္ေနျပန္သည္။
.......
Saint. ....
မနက္အိပ္ယာနိုးေတာ့ ၈ နာရီပဲရွိေသးသည္၊Perth ရွိမေနေတာ့ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္ေနသည့္ ေခါင္းေၾကာင့္ ထၿပီးစိတ္ၾကည္ေအာင္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး မနက္စာစားဖို႔ဆင္းသြားလိုက္သည္။ျပင္းရွရွ ေကာ္ဖီအနံ႕ေၾကာင့္ ေဘစင္မွာထိုးအန္ၿပီး အားပ်က္သလို လဲက်မိသည္။
"သခင္ေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေကာ္ဖီ ကအနံ႕ဆူးေနလို႔ "
"သခင္ေလးေသာက္ေနက်ပါပဲ Foi သြန္လိုက္မယ္ေနာ္ "
Foi ေကာ္ဖီေတြ သြန္လိုက္ၿပီး ႀကီးႀကီး ကိုေခၚလိုက္သည္။သခင္ေလးႏႈတ္ခမ္းေတြကျဖဴေနၿပီး မ်က္ဝတ္သားေတြ ရဲေနတာေၾကာင့္ ဖ်ားေနသည္ဟုထင္ရသည္။ဆရာဝန္ကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး လာၾကည့္ခိုင္းရေပအုံးမယ္။
"ရပါတယ္ ႀကီးႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ရင္ျပည့္တာ ျဖစ္မယ္ "
"မဟုတ္ပါ သခင္ေလးရယ္ အခန္းထဲျပန္နားေနပါ ေနာ္ ဗိုက္ဆာၿပီလား"
"ဘာမွ ေတာ့ စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး"
ႀကီးႀကီးဆီက သက္ျပင္းခ်သံနဲ႕ အတူ သူ႕ကို Plia တိုက အခန္းထဲ ဝင္ဖို႔ ကူတြဲေပးၾကသည္။
ဆရာဝန္ေရာက္လာေတာ့ ေသခ်ာစမ္းသပ္ၿပီး ဗိုက္ကို လက္နဲ႕ စမ္းလိုက္ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္ူစမ္ူလိုက္ ႏွင့္
ေနာက္ဆုံး အဖ်ားတိုင္းသလို အတံေလးတစ္ခုေပးလာသည္။
"ကိုယ္ဝန္က ႏွစ္ပတ္ေလာက္ရွိေနၿပီ ပိုၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ခ်င္ရင္ ဆီးသြားရင္ ထပ္စစ္ၾကည့္ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေနေတာ့ အခုကတည္းက ေဆး႐ုံျပၿပီး ႀကိဳျပင္ဆင္သင့္ၿပီ"
"ကိုယ္ဝင္သခင္ေလးက ေယာက္်ားေလးေလ"
"ကြၽန္ေတာ္ၿပီးက်မွ ရွင္းျပပါ့မယ္ ႀကီးႀကီး"
ဆရာဝန္ျပန္သြားေတာ့ အေဖႏွစ္ေယာက္ကအစ အေၾကာင္းစုံေျပာျပလိုက္ေတာ့ ႀကီးႀကီးတို႔ေရာ ကေလးေတြကပါသေဘာေပါက္သြားၾကသည္။ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာယေပ်ာ္စရာလာဘ္တစ္ပါးေပမဲ့ ~~~~~
@Period-K
Seeyou 😞