İkisinin ne konuştuğunu merak ettiğim için hemen yataktan kalkıp kulağımı duvara yasladım. Ses gelmiyordu. Sanırım babam Emir'le düzgün konuşmaya çalışıyordu. Çünkü Emir babam konusunda bayağı hassastı ve onu kırmak istemiyordu anlaşılan.
Kulağım, duvarın soğukluğu ile üşürken geri çekildim. Zaten ses falan da gelmiyordu. Geri yatağıma oturduğumda babam içeriye girdi ve yatağıma oturdu.
Sesimi çıkarmayıp kafamı eğdim. "Emir'in kolu kanıyor."
"O da benim saçımı çekti." diyerek konuştum.
"Keşke birbirinize vurmak yerine, sözlü kavga etseniz daha iyi." diyerek konuştu.
"Evet ama sinir anında öyle yapmak geliyor işte." diyerek konuştum.
"Emir ile nadir kavgalarınızdan." diyerek gülümsedi. "Olur öyle. Biraz sonra barışacağınıza eminim."
"Bende." dediğimde odamdan çıktı. Babam odamdan çıkınca kendi kendime konuşmadan edemedim.
"Benim hiç suçum yoktu. Ben ona ders anlatacaktım." diyerek konuştum.
Sessizce odamda oturmaya devam ederken telefonumun çalması ile telefonu elime aldım ve ekrana baktım. Selin arıyordu. Cevaplandırıp kulağıma götürdüm.
"Kız sen bana parayı neden vermedin? Bende babama eksik sayı söyledim! Adama siparişleri verdik! Babama tekrar aramasını söyledim, adam kabul etmedi!" diye bağırarak konuştu Selin.
"Ben hallettim o işi." dedim gülümseyerek.
"Nasıl?!"
"Sefa'nın eski formasını giyineceğim." dedim.
"Vay canına!" dedi bağırarak Selin.
"Ne oldu ki?" dedim.
"Eski formasıyla bugün ki forması aynı mı olacak sanki?" diye sordu.
"Olmayacak mı?"
"Olmayacak." dedi."
"Bir şey olmaz daha. Üzerimde forma olsun yeter." dedim.
"Aynen tamam." dedi ve telefonu yüzüme kapatınca gülmeden edemedim. Alışmıştım artık buna.
Bir süre sonra annem 'yemek hazır' diye bağırınca tedirgince odamdan çıktım. Koridorda Emir ile karşılaştık. Banyodan çıkıyordu. Yüzünü yıkamıştı ve gözleri kızarmıştı. Ağlamış mıydı? Doğrudur. Emir'le genelde kavga edince o hep çok üzülürdü.
Önümden geçip içeriye giderken bende peşinden gittim. Yere oturdum ve sofra bezini üzerime çektim. Samet'e baktığımda onun da ağlamış olduğunu gördüm. "Sen niye ağladın?" diye sordum.
"Siz kavga edince korktu çocuk." dedi babam. Samet'in de ağlamasına üzülmüştü babam. "Birbirinize şiddet uygulamanız hoş değildi."
"Şirin, Allah'tan bir yaş büyük. Beş altı yaş büyük olsaydı cesedim çıkardı."
"Yaş ile ne alakası var?"
"Büyüksün diye her haltı yapabileceğini sanıyorsun."
"Öyle bir şey yok."
"Tamam, he he."
"Emir, lütfen." dedi babam. "Ne konuştuk biz odada?"
Başımı önüme eğdim ve yemeğimi yemeye devam ettim. O anda Emir ayağa kalkınca ona baktım. "Nereye?" diye sordu annem.
"Doydum." dedi Emir.
"Otur, yemeğini ye." dedi babam.
Emir tekrar yerine oturdu ve bana sinirle bakınca gözlerimi kaçırdım. "Tamam. Yeter daha konuşmayın." dedi annem.
Yemeğimizi yemeye devam ettik. Bir süre sonra babam sofradan kalkınca Emir de ardından kalktı. Samet de kalkıp televizyonun başına oturunca bende ayranımı kafaya diktim.
"Sen niye karışıyorsun Emir'e?" dedi annem sessizce.
"Ben sadece ona geri zekâlı dedim. O bana vurdu hemen." diyerek kendimi savundum.
"Siz ne zaman düzgün konuşacaksınız?" dedi annem yerden kalkarken. Babam odaya girip tepsiyi yerden aldı ve mutfağa girdi. Bende sofra bezini ve ekmekleri alıp mutfağa girdim.
Annem ile bulaşıkları toplarken Emir mutfağa girdi. Durup ona bakarken o ise su içiyordu. Suyunu bitirip bana baktı. "Ne bakıyorsun?" dedi.
"Özür dilerim." dedim ve önüme döndüm. Onun mutfaktan gittiğini zannederken bir anda arkamda belirdi ve elini kafama koydu.
"Çok acıdı mı?" diye sordu.
"Evet." diyerek konuştum.
"Özür dilerim." diye mırıldandı.
"Boş ver." dedi ve mutfaktan çıktı. Ellerimi yıkayıp Emir'in odasına girdim.
"Ders anlatayım mı?" diye sordum.
"Gerek yok. Sağ ol. Ben çalışırım." dediğinde kafamı sallayıp odama girdim.
Akşam ezanı okununca ayağa kalktım ve odamdan çıktım. Lavaboya girecektim ki Emir odasından çıktı. "Allah rızası için önce ben gireyim!" dediğinde gözlerimi devirdim ve lavabonun önünden çekildim.
Bir süre Emir'in çıkmasını bekledim. Emir çıktıktan sonra ben girdim ve ihtiyacımı gördükten sonra çıktım. Banyoya girdiğimde Emir abdest alıyordu. Ayaklarını yıkadıktan sonra ellerini sabunlamaya başladı. O anda Samet girdi banyoya.
"Bende kılacağım." dedi Samet.
"Çocuk bak beni uğraştırma. Senin yüzünden rahat namaz kılamıyorum. Git babam ile kıl." dedi Emir sinirle.
Emir banyodan çıktıktan sonra hemen niyet edip abdest almaya başladım. O anda Samet de beni izliyordu. Ona gülümsedim ve abdestimi aldıktan sonra banyodan çıkıp odama girdim.
Eteğimi giyinip, yazmamı örttükten sonra seccademi serdim ve niyet edip namaza durdum.
-----
Sabah erkenden gelmiştim okula. Çünkü çıkardığım notların fotokopisini çektiriyordum. Matematik dersini bana vermişlerdi. Yirmi tane çektirdikten sonra bizim sınıfa doğru ilerledim.
O anda koridora esneyerek Sefa girdi. Bu hâline gülümsedim ve yanına gittim. "Günaydın." dedim.
"Gün aydı mı ya? Hiç haberim yok." dedi Sefa.
Güldüm. "Çoktan!" dedim.
"Sen niye erken geldin?" diye sordu.
"Fotokopi çektim." dedim elimde ki kağıtları göstererek.
"Anladım. Bana sen anlat." dediğinde gülümsedim ve kafamı salladım.
Sınıfa girdiğimiz de çoğu kişinin geldiğini gördüm. "Gençler!" diyerek sınıfa girdi Semra.
"Ne oldu?" diye sordu Hazar.
"Yarın okul çıkışı eve gitmiyoruz." dedi Semra.
"Neden?" diye sordum.
"Ders çalışacağız. Müdürden izin aldım." dedi Semra. "Haftaya sınavlar var."
"İyi yapmışsın!" dedi Kadir. "Bravo sana! Hep böyle başarılı ol!"
Semra'nın yanına yaklaştım. "Baban ile ilgili bir gelişme oldu mu?" diye sordum.
"Annem ile boşanacaklar." diyerek konuştu. "Eve de gelmiyor. Bana yaklaşması yasak."
"Ay şükür valla." dedi Murat. "İkinici bi', Kemal'im yapmaz, olayı yaşamadık."
Yerime oturacak iken uykulu uykulu Duygu girdi sınıfa.
"Kız gece uyumadın mı hiç?" dedi Ozan.
"Yok ya." dedi sersem sersem konuşarak.
"Neden?" diye sordum.
"Hazar ile konuştuk." dedi esneyerek.
Hızla Hazar'a döndüm. Hepimiz ona bakarken Hazar, Duygu'ya kalemini fırlattı. "Hey yoksa!" diyerek konuştum.
Hazar utançla kafasını sıraya gömdüğünde hepimiz, Sefa hariç, gülmeye başladık. "Gülmeyin!" diye bağırdı Hazar, başını kaldırmadan.
"Neye gülüyorsunuz?" diye sordu Umut.
"Hazar ve Duygu-"
"Harbi mi lan?!" dedi Umut, daha lafımı bitirmeden.
"Evet." diyerek konuştum.
"Dün zaten el ele tutuştular. Neye şaşırıyorsunuz?" dedi Sefa. Onu umursamadık.
Herkes tamamen gelince, tahtaya çıktım. "Beni dinler misiniz?" dedim.
"Tabi ki!" dedi Sefa, hemen başını kaldırarak.
"Ne oldu Şirinem?" dedi Mert.
"Bunları dağıtacağım." dedim elimde ki kağıtları göstererek. Hepsi kafasını sallayınca teker teker dağıtmaya başladım.
"Allah razı olsun!!" diye bağırdılar hepsi aynı anda.
"Vatan sağ olsun!" diyerek bağırdım bende.
"Yok olmaz bu kızdan!"
"Beceremiyor böyle işleri!"
"Biriniz buna öğretin!"
"Allah aşkına bu benim yanımda espri yapmasın! Fenalık geliyor bana!"
"Sen bir daha böyle espri yaparsan, ben doğururum şuraya!"
"Ya size ne?!" dedi ayağa kalkarak Sefa.
"Bu çocuğa sahip çıkın!"
"Ben bunu döverim!"
"Bu çok değişti!"
"Bu aşık olmasın!" dedi Murat. "Hayattan soğuyorum!"
"Allah'ım sen bana sabır ver!" dedi Sefa ve yerine oturdu. Daha sonra bana baktı ve, "Otursana cınım." dedi gülümseyerek.
Bende gülümsedim ve yerime oturdum. Bir süre sonra matematik hocası sınıfa girdi ve hemen dersi anlatmaya başladı. "Hoca hiç bize selam da vermiyor aga." diyerek sessizce konuştu bana doğru dönen Umut.
"Selamünaleyküm Umut!" dediğinde hoca, Umut önüne döndü.
"Aleykümselam hocam." dedi Umut.
"İçin rahat ettiyse, derse devam ediyorum." dedi hoca.
"Çok rahat etti. Hemde öyle böyle değil." dedi Umut.
"O zaman sen gel. Burada x'e değer ver. Benimde için rahat etsin." dedi hoca.
"Ben kimseye ederinden fazla değer vermem. X olsa bile." dedi Umut.
"Alla alla." dedi hoca.
"Mesela hocam, burada y'nin ne suçu var? Ona da değer verelim. Z'ye de verelim. Bana da verelim." dediğinde Umut, gülmeden edemedim.
"Müdür versin istersen." dedi hoca.
"Ne demek şimdi bu hocam?" diye sordu Umut.
"Müdürün yanına mı gitmek istiyorsun Umut, demek." dedi hoca.
"Oraya gitsem de, değeri ben veririm hocam." dedi Umut.
"Tamam Umut." dedi hoca ve dersine devam etti.
Daha sonra Umut bana doğru döndü. "Yazık! Bu hocaya hiç değer vermemişler. Kendinde görmediği değeri x'e y'ye veriyor. Hayat işte. Acımasız. Ama kanka ben hep görüyorum, bu hoca hiç cumaya falan gitmiyor. Her gün öğretmenler odasında. Öğle namazını gelip kılmıyor. Şimdi kurban olduğum Rabbim ne yapsın? Bak bana bile kötü davranıyor. Hayır bana yapma bari. Bana yapılır mı bu ya? Ayıptır, günahtır."
"Umut müdürün odasına!!"
^^^^^^^
Sınıfın krokisini çizdim idhsosjaosjsla
Bence güzel oldu gülmeyin shskakaoanalkaal
Oylamayı unutmayın
Hoşça kalın kitapla kalın ❤️❤️