LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

İkinci Kitap-8. Bölüm

Emir, önde koşmaya devam ederken, bende arkasından koşuyordum, Samet ise arkamızdan gülerek koşuyordu. Evin önüne gelince Emir durdu ve bana doğru döndü.

"Beni darp mı edeceksin?" diye sordu Emir.

"Hayır." dedim ve yanından geçerek apartmana girdim.

Arkamdan girdi ve, "Lan niye beni kovaladın o zaman?!" diye sordu sinirle.

"E sen kaçtın. Kaçan kovalanır." dediğimde sırtıma vurdu. Ona vurmak için elimi kaldırmıştım ki annem ile babam da yanımıza gelince bir şey yapmadım. Sonra 'sen büyüksün' diyerek ben suçlu oluyordum.

İçeri girdiğimiz de hemen banyoya girdim ve ellerimi yıkadım. Daha sonra odama girip kıyafetlerimi ayarladım ve duşa girdim.

-----

Okula girdim ve yavaş yavaş merdivenleri çıkarak sınıfıma gittim. Bizim kata girdiğimde Sefa da karşı taraftan geliyordu. Gülümseyip durduğumda o da gülümsedi ama yanımdan geçip ilerledi.

Kaşlarımı çattım ve bende arkasından ilerledim. "Günaydın." diyerek konuştum.

"Günaydın." dedi elleri cebinde iken.

Gidip koluna girdiğimde bir anda durdu ve kolumu itti. "Ne yapıyorsun Şirinem?" dedi.

"Koluna giriyorum. Erkek arkadaşım değil misin?" dedim kaşlarımı kaldırarak.

"Okulda aşk yok cınım." deyip yoluna devam edince anlamayarak bende peşinden ilerlemeye devam ettim.

"Nasıl yani?" diye sordum.

"Sen hiç, Ozan ile Berfin'i ve Emrah ile Ece'yi okulda birbirlerine çok yakın bir şekilde gördün mü?" diye sordu.

"Görmedim." dedim.

"Hah işte bende onu diyorum. Biz buraya okumaya geliyoruz. Evet bir ilişkimiz var, hâlâ daha geçerli ama okul aşk yaşamak için pek uygun değil tatlım. Yani okulda ilişki bitiyor." diyerek konuştu Sefa.

Kafamı salladım ve gülümseyerek omzuna vurdum. "N'aber kanka?!" diyerek konuştum.

Olduğu yerde durup yüzünü sıvazladı. "Hep geç anlıyorsun." dedi bıkkınlıkla. "Kanka değiliz lan biz!"

Yüzüm değişik bir hâl almıştı şu an. "Okulda ilişki yok dedin." diyerek konuştum. "E o zaman kankayız."

"Yazıklar olsun." dedi Sefa. "Beynine yazıklar olsun."

Arkasını dönüp giderken bende sergilediğim oyunculuğa güldüm. Elimi gelişi güzel salladım ve, "Boş ver." diyerek peşinden gittim. "Bana köfte ekmek alsana."

"Paran mı yok?" dedi Sefa.

"Ben dakikamı tamamen sana harcıyorum. Sende bana köfte ekmek al." dedim.

"Tamam." dediğinde kantine girdik ve ben gidip bir masaya oturdum.

Bir süre sonra eli boş masaya gelince durup boş boş yüzüne baktım. "Sabah sabah yenmez." dediğinde kafamı salladım. "Daha sonra hatırlatma, alayım."

"Hatırlatmazsam nasıl alacaksın acaba?" dedim.

"Bilmem." diyerek omuzlarını silkti. Bize doğru gelen Hazar ve Salih'i görünce gülümsedim.

"Günaydın." dediler ikisi de aynı anda.

"Günaydın." dedik Sefa ile.

"Nasılsın Şirinem?" diye sordu Salih.

"İyi sen?"

"İyi. Allah'a şükür."

"Okula ne ile geldin?" diye sordu Hazar, Sefa'ya bakarak. Sefa ise kafasını çevirip ona bakmadı. "Konuşmuyor musun?" dedi Hazar.