LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

Üçüncü Kitap - 5. Bölüm

Herkese Selam!

Yorum yapmayı da unutmayın.

Yazım hatası olan yerleri belirtirseniz sevinirim.

Keyifli okumalar...

^^^^^^

Yazar Anlatımıyla...

Hazar, önünde durmuş ona gülümseyerek bakan kız kardeşine baktıktan saniyeler sonra kolunu Murat'ın omzuna atıp arkadaşlarına döndü. "Ne oldu size? Niye böyle şaşırmış gibisiniz?" diye sordu.

Onun kolunun altında olan Murat, şaşkınca kafasını Hazar'a doğru çevirdi. "Hazar." diye mırıldandı.

Hazar, önce Murat'a daha sonra arkadaşlarına anlamayarak baktıktan sonra, Helin'i hiç görmemiş gibi onun yanından geçip kendi sırasına oturdu. Helin, kaşlarını çatarak abisinin arkasından ilerliyordu ki, Sefa onun önünü kesti. "Çık sınıftan." diyerek konuştu Sefa, sertçe. Sesi o kadar sert ve soğuktu ki... Bu sesindeki soğukluk Helin'in kulaklarını parçalamış bile olabilirdi.

Helin, üzgünce, önce abisine daha sonra Sefa'ya bakıp arkadaşıyla sınıftan çıktı. Herkes resmen o buradayken nefesini tutmuştu ve o çıkınca da sesli bir nefes almışlardı. Hepsi birden bu sefer Hazar'a bakmaya başlamışken, Hazar yine az önceki tavrı ile onlara baktı. "Niye bana öyle bakıyorsunuz?" Hazar'ın konuşması ardından hepsi birbirine bakmaya başladı. "Ayrıca o kız kimdi? Niye ona öyle şaşkınca bakıyordunuz?"

Hepsi birden Hazar'a bakmayı bırakmıştı ve kendi aralarında sohbet etmeye başlamışlardı. Duygu, Hazar'ın yanına yaklaşıp koluna dokundu. "Hazar." diyerek mırıldandı Duygu. "O kız kimdi biliyor musun?"

"Hayır." dedi, hiçbir şey bilmiyor gibi, Hazar.

Duygu bir süre bakışlarını Hazar'ın üzerinde gezdirip kafasını salladıktan sonra kızların yanına geçerek sohbetlerine katıldı. Emir, Sefa'nın masasının üzerine oturmuş, Hazar'a bakarken, Sefa geçip yerine oturunca bu sefer ona bakmaya başladı. "Abi ne oluyor?"

"Bende bilmiyorum." dedi sıkıntıyla Sefa.

"Ben ne yapacağım şimdi?" dedi Emir. "Onlarla aynı sınıftayım."

"Onlarla muhatap olma, Emir. Eminim seninle yakın olmayı isteyecekler ve ağzından bizim hakkımızda laf alacaklar." diyerek konuşunca Sefa, kafasını salladı Emir.

Emir, Sefa'nın yanından ayrılıp, sıraya kafasını koymuş olan, Semra'nın yanına ilerledi ve saçlarına dokunup kulağına doğru eğilerek konuşmaya başladı. "Diğer teneffüs sıkıcı kız arkadaşlarından kurtulup benimle bir şeyler içer misiniz hanım efendi?"

Semra, kafasını gülümseyerek kaldırdı ve saçını kulağını arkasına aldı. "Hmm, bilemedim ki şimdi." diyerek naz yapınca, Emir kaşlarını kaldırarak ona bakmaya başladı.

"Beni reddedeceğinizi düşünmüyorum, yürüyen güzellik." diyerek tatlı bir sırıtış belirtti dudaklarında.

"E kabul edeyim madem." dedi gülerek Semra. Emir, ona göz kırpıp sınıftan çıkacakken gözleri Sefa'ya takıldı. Onu üzgün ve morali bozuk bir şekilde görünce, onunda canı sıkılmıştı. Zilin çaldığını duyunca sınıftan çıkıp kendi sınıfına ilerledi.

En arkada oturmuş sohbet eden Helin ve Yağmur'a kısa bir bakış attıktan sonra kendi sırasına geçip oturdu.

"Bence elde etmemiz gereken çocuk bu." dedi Yağmur.