LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

11. Bölüm

Oy ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar...

¤¤¤

Elimde telefonumla sokaklarda koşuşturuyordum. Kimi aramalıydım? Ne yapmalıydım? En son kararıma göre Hazar'ın numarasına tuşladım ve karanlık sokakta durup cevaplandırmasını bekledim. "Efendim." diyerek yanıtladı.

"Hazar." dedim telaşla. "Sefa eve gitmemiş. Aradığımda nefes nefeseydi. Kustuğunu duydum. Daha sonra telefon kapandı. Ona bir şey olmuş olmalı."

"Bunu bana niye anlatıyorsun?" dediğinde tepkisiz kaldım. Bu kadar acımasız olamazdı.

"Lütfen..." diyene kadar telefonu kapattı. "O seni kurtarmaya gelmişti ama." diye mırıldandım telefona bakarken. Sinirle koşmaya devam ettim.

Yazar Anlatımıyla...

Hazar, eve gireceği sırada telefonunun çalmasıyla duraksadı ve arayan kişiye baktı. Şirin'in onu aramasına oldukça şaşırmıştı ve merak ediyordu. "Efendim." diyerek yanıtladı.

"Hazar." dedi telaşla. "Sefa eve gitmemiş. Aradığımda nefes nefeseydi. Kustuğunu duydum. Daha sonra telefon kapandı. Ona bir şey olmuş olmalı."

"Bunu bana niye anlatıyorsun?" diyerek merdivenlerden aşağıya inmeye başladı.

"Lütfen..." diye konuştuğunda telefonu suratına kapattı ve binadan çıkarak etrafına baktı. Daha sonra Sefa'nın nerede olduğunu bilmeden sokak sokak koşmaya başladı.

"Neye bulaştın yine Allah'ın belası?! İki gün doğru düzgün adam ol lan!" deyip söylenmeyi de ihmal etmiyordu. Telefonunu eline aldı ve Ozan'ı aradı.

"Efendim." diyerek yanıtladı Ozan.

"Ozan, Sefa kayıpmış. Şirin aramış onu ama sesi kötü geliyormuş. Berfin'i eve bırakmadıysan siz de aramaya başlayın." diye konuştu koşarken, Hazar.

"Tamamdır." dedi Ozan ve eve girecek olan Berfin'in kolunu tutarak koşmaya başladı.

"Ne oluyor?!" dedi şaşkınca Berfin.

"Sefa iyi değilmiş. Onu arayacağız." diye açıkladı Ozan.

"Boşu boşuna demiyorum bela, diye." dedi Berfin sokaklara bakınırken.

Hazar, Ozan ile konuşmasını bitirince Duygu'nun numarasına tuşladı ve kulağına götürerek sokağın ortasında durdu. "Hazar." diyerek cevaplandırdı Duygu.

"Duygu, Sefa kayıp, hepimiz onu arıyoruz sende ara." dedi nefes nefese Hazar.

"Anlaşıldı." diyerek telefonu kapattı Duygu. Evden çıktı ve nereye gideceğini bilmediği sokakta koşmaya başladı.

Hepsi beraber bu karanlık sokaklarda Sefa'yı aramak için koşuşturuyordu. Saat geç olmak üzereydi ama beş genç Sefa'yı bulmak için çırpınıyordu.

Şirin nerede bir sokak görürse oraya koşuyordu ve artık dizlerinde derman kalmamıştı. "Ah! Neredesin bela, neredesin?!" Bir süre elleri dizinde bekledikten sonra tekrar koşmaya başladı.

Hazar, ondan nefret etse de anlık bir telaşa kapılmıştı ve ona bir şey olmamasını diliyordu. "Allah'ım inşallah bir şey olmamıştır!" dedi Hazar bir sokağa giriş yaparken. "Onu daha sorgulayacaktım."

Ozan ve Berfin farklı sokaklara dalarken "Dikkat et!" diye bağırdı Ozan arkasına bakmadan. Berfin karanlıktan korkardı ama bunu yok sayıp tek başına bilmediği sokaklarda Sefa'yı aramayı hiç bırakmadı. "Seni bulup ben geberteceğim, bela!" diye söylendi ve bir caddeye çıktı.

Ozan, yolun kenarında ne kadar esnaf varsa her birine Sefa'nın fotoğrafını göstererek buradan geçip geçmediğini sordu ama hep olumsuz yanıt aldı. "Kim bilir hangi tenhalardasın?!" dedi ve etrafına bir süre bakındıktan sonra bir sokağa dönerek koşmaya başladı.