LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

Üçüncü Kitap-25. Bölüm

Herkese Selamm

Nasılsınız? Ben iyiyim.

Meslek sınavlarım bu hafta başlıyor. Yarın üç tane sınavım var. En korktuğum ise bilgisayarlı muhasebe. En düşük ondan alırım muhtemelen.

Oy ve yorumları unutmayalım lütfen.

------

Sefa Ayves...

Çocuklara gergince ve sinirli bir şekilde bakarken onlar bana gevşekçe bakıyorlardı. Sokağın başında bizi izleyen Şirinem arabaların arkasına geçip saklanınca içimin rahatlığıyla sırıtmaya başladım. Beni böyle gören çocukların yüzü gerilirken kafamı yana yatırıp sokağın diğer tarafını gösterdim. Evimin önünde kavga edemezdim. Çocuklar önden ilerlerken hızla arkamı döndüm ve kafasını eğmiş bize bakan Şirin'e elimle, git, işareti yaptım ve çocukları takip ettim.

Şirin, gider miydi yoksa bizi takip eder miydi, bilmiyorum. Gitse iyi olur çünkü bu çocukların onu görmesini istemiyordum.

Kısa bir süreliğine arkama baktığımda hiç kimsenin olmadığını gördüm ve içim bir anda olsa rahat etmişti.

Şirin Berma...

Sefa'nın bana eliyle 'git' işareti yapmasıyla onlar sokaktan çıktıktan sonra arkamı dönüp hızla okula koşmaya başladım. Aynı zamanda elime telefonu almıştım ve bizimkilerden birinin numarasını bulmaya çalışıyordum.

Sefa onlarla tek başına da başa çıkabilirdi ama çocuklarda alet varsa hiç iyi olmazdı.

Yan sokaktan okula doğru ilerleyen Ayberk'i gördüğümde üzerine doğru koştum. Şaşkınlıkla bana bakarken nefes dahi almadan konuşmaya başladım. "Sefa kavga edecek. Çocuklar evinin önüne gelmişlerdi."

"Ne tarafa gittiler?!" diye sordu telaşla.

"Kendi evlerinin oradan sola doğru ilerlediler."

"Tamam, nereye gittiklerini biliyorum. Çocuklar kaç kişiydi?"

"Rahat yedi sekiz kişi vardı!"

Konuşmadan hemen koşmaya başladığında bende okula doğru koşup içeriye girdim. Yukarı doğru çıkarken aşağıya inen Salih'i gördüğümde hemen önünü kestim.

"Salih, Sefa kavga edecek." Kaşlarını çattı. "Evinin önüne gelmişlerdi. Ayberk de yanlarına gitti."

"Neredeler?"

"Evlerinden sola doğru gittiler."

"Biliyorum nereye gittiklerini!" dedi ve hızla aşağıya indi. Neredelerdi ki herkes yerlerini biliyordu?

Dizlerimi tutarak biraz dinlendinkten sonra yavaş yavaş yukarı çıktım ve bizim koridora girdim. Bizim sınıftan çıkan Emir'i görünce ona yöneldim.

"Kızım neredesin sen ya?" dedi sinirle. "Ödüm koptu. Bir şey oldu sandım. Hani Sefa nerede?"

"İşi vardı!"

"Senden önemli ne işi vardı? Okula seninle beraber gelemeyecek ne olabilir ki?"

"Kavgaya gitti!"

"Sende gideydin, iyi dövüyorsun!" diyerek dalga geçince omzuna vurdum ve sınıfa ilerlemeye başladım.

Sınıfa girdiğimde çantamı sırama koyup camdan dışarıya bakmaya başladım. Allah'ım lütfen hem bizimkilere hem de karşı tarafa zarar gelmesin!

Mert Can...

Gözlerimi ovuşturarak sokakta yürürke kolumdan sarkan çantamın kolunu omzuma geçirdim. Esnerken gördüğüm sahneye inanamayıp durdum ve gözlerimi ovuşturmaya devam ettim.