24. Bölüm

13.6K 1.6K 361
                                    

Merhaba!

•••

Fatih hoca hepimize azar verdikten sonra ailelerimize haber vereceğini söyleyip çıktı. Zil çaldığında herkes çantalarını alıp aşağıya inerken Duygu ve Sefa içeriye girdi. "Oho siz yoktunuz neler oldu neler?" dedim Duygu sırasına otururken.

"Ne oldu?" dedi anlamayarak.

"Sınıfta kargaşa oldu." dediğimde Sefa'nın bakışlarını üzerimde hissettim. Konuşmaya devam edeceğim sırada sınıfa bir çocuk girdi ve bana bakmaya başladı.

Bakışları Sefa'yı bulunca Sefa'ya bakmaya başladım. Sefa ona öfke ve ile bakıyordu. Kimdi bu çocuk?

"Şirin sen olmalısın?" dediğini duyduğumda kafamı çocuğa çevirdim ve kafamı salladım.

"Evet benim."

"Ben de Ayberk." dediğinde kaşlarım çatıldı. Bu çocuk, Duygu'yla konuşmak isteyen ve Sefa'nın eski sevgilisine yanaşan çocuktu.

"Anladım." diyerek kafamı salladım.

"Tanışmak için gelmiştim." dediğinde Ayberk, kolumu tutup beni geriye doğru çeken Sefa'ya baktım.

"Pardon, niye?" diye sordu Sefa. "Niye tanışmak istiyorsun acaba?"

"Tanışamaz mıyım?" diye sordu Ayberk. "Sınıfa yeni gelmiş, bende tanışmak istedim."

"Tanışamazsın." dedi kapıda beliren Murat. "Farkındaysan sen artık bu sınıfta değilsin."

"Murat-"

"Çık sınıftan." dedi Murat, eliyle kapıyı gösterirken.

Ayberk, yumruklarını sıkıp sinirle sınıftan çıkınca Murat'ın Sefa'ya göz kırptığını gördüm. Sefa'nın da sırıtarak çantasını sırtına taktığını gördüm. Ne oluyordu ya?

Duygu ile beraber çantalarımızı alıp aşağıya inerken Sefa ve Murat da arkamızdan geliyordu. "Sen racon keser mıydın be Murat bey?" dedi Sefa.

"Ben kardeşlerim için adam bile keserim, Sefa bey." dediğini duyunca Murat'ın, ister istemez gülümsedim. Hepsinin birbirine bu kadar yakın olması çok hoşuma gidiyordu. "Lan unuttum! Soyunma odasında olay var!"

"Ne olayı?" dedi arkasını dönen Duygu.

"Söyleyecektim işte." dedim. "Hazar ve Salih sınıfta birbirlerine atarlandılar."

"Hadi be!" dedi inanmayarak Duygu. "İkisi hayatta birbirlerine öyle bir şey yapmazlar."

"Niye ki?" diye sordum merakla.

"Kızım hepsi birbirine çok düşkün. Bunlar kolay kolay kavga etmezler." dediğinde Duygu kafamı salladım.

Sefa Ayves...

"Salih." diye mırıldandım. "Lan Salih!"

Bağırıp hızla koşmaya başlayınca Murat'ın da arkamdan geldiğini fark ettim. Kimseye anlatmadığım şeyleri Salih biliyordu. Bizi barıştırmak için her şeyi anlatır mıydı acaba? Hiç sanmıyordum ama yinede telaşla soyunma odasının kapısını ittim.

Salih ve Hazar oturmuş konuşuyorlardı. İkisine durup bakarken Hazar'ın bana sinirle baktığını gördüm.

"Yavaş gir lan şuraya!" dediğinde kaşlarımı kaldırıp ona umursamazca baktım ve daha sonra bakışlarımı Salih'e çevirdim.

"Salih, konuşalım mı?" diye sordum.

"Biz konuşuyoruz." dedi Hazar.

"Beni ilgilendirmiyor." dediğimde bir anda Hazar ayağa kalkıp karşıma dikilince Salih de onu kolundan tuttu.

LİSE SAKİNLERİ SERİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin