Müdürün konuşması üzerine sertçe yutkundum ve etrafıma bakmaya başladım. Erkeklerin hepsi ayağa kalkarken Sefa'nın omzuma dokunmasıyla ben de mecburen ayağa kalktım. Korkudan hızlı nefes alıp verirken beraber sınıftan çıktık. Hepimiz sesimizi çıkartmadan müdürün odasına doğru ilerliyorduk. Diğerlerinin hepsi rahatken ben stres içindeydim. Sefa bana göz kırpıp rahat olmanı söylemeye çalışıyordu. Hem dünkü kavga müdürün kulağına nereden gitmişti ki? Okulla ilgili değildi ki. Müdürü ne ilgilendiriyordu? Müdürün odasına önüne geldiğimizde hepimiz durduk ve müdür bizden önce içeri girdikten sonra biz de içeri girdik.
"Dizilin şöyle önüme." dedi müdür.
Hepimiz yan yana dizildikten sonra müdürün konuşmasını bekledik ama müdür konuşmayıp sadece biz incelemeye başladı. Gözleri en sonunda beni bulunca sertçe yutkundum ve gözlerimi kaçırdım.
"Şirin dünkü kavgada senin ne işin vardı?" diye sordu müdür.
"Hocam zaten Şirin'i kaçırmışlardı diye biz de kavga ettik." dedi Emrah.
"Olay ne çocuklar? Şirin'i kim ne diye kaçırsın?"
"Hocam biz de bilmiyoruz bu iki oluyor. Sürekli aynı kişiler bize saldırmak istiyorlar." dedi Ozan.
"Bunların derdi kiminle tam olarak?"
"Benimle." diyerek konuştu Hazar.
"Bir belaya mı bulaştın Hazar?"
"Hocam onları tanımıyorum yaklaşık iki aydır beni sürekli arayıp çağırıyorlar." dedi Hazar.
"Peki Sefa senin şu yüzünün hali ne?"
"Hocam malum otuz kişi gelmişlerdi ben de tek kişi olarak karşı koyamadım vallahi." dedi Sefa.
"O zaman şöyle yapalım, karakola ifade verip o adamları kim olduğunu bulalım."
"Bence hiç gerek yok biz onları kendi elimizle öldürelim hocam." dedi Murat.
"Murat şu an hiç şakanın sırası değil." dedi müdür sinirle.
"Hocam şaka yapmadın ki, ölümün şakası olmaz." dedi Murat.
"Hocam peki bir tek Hazar mı ifade verecek yoksa bizde mi ifade vereceğiz?" diye sordu Salih.
"Büyük ihtimalle sizinde ifadenizi alırlar."
"Tamam hocam."
"O zaman şimdi hepiniz sınıfa dönün, Şirin sen hariç."
Herkes bir süre bana baktıktan sonra müdürün odasından ayrıldı. Ben de gözlerimi müdürün gözlerine çevirdim. "Kavgada sana bir zarar geldi mi?" diye sordu.
"Hayır hocam bir şey olmadı." dedim.
"Peki sana dokundular mı böyle taciz gibi?"
"Hayır hocam." dediğimde kafasını salladı. "Sizin nereden haberiniz oldu?"
"Bir öğrenci sizi görmüş. Okula gelip bize haber verdi. Biz de sizin yanınıza geleceğimiz sırada sizin söylenen yerde olmadığınızı gördük."
"Kim ki acaba?"
"Ayberk'ti adı sanırım." dediğinde şaşkınca müdüre baktım "Tamam sınıfına geri dönebilirsin."
Sesi bir nefes alıp arkamı döndüm ve odadan çıktım. Bizimkilerin hepsi kapının önünde durmuş bekliyorlardı. "Ne oldu, ne dedi?" diye sordu Umut.
"Hiç öyle bana zarar geldi mi taciz gibi şeyler oldu mu diye sordu." dedim.
"Tamam hadi sınıfa gidelim oyun var oyun." dedi Kadir.
Hepimiz hızla sınıfa gittik ve kapıyı çaldıktan sonra içeriye girdik. Hocadan özür dileyip yerlerimize oturduk. "O zaman sizler de geldiğinize göre başlayalım." dedi hoca.
"Hocam peki nasıl oynayacağız ne tür olacak?" diye sordu Selin.
"Önce komik itiraflardan başlayalım." dedi hoca. "Mesela Umut sen başla."
"Hocam küçükken affedersiniz kakamı yemiştim sonra gidip anneme demiştim, anne bu iğrenç." dediğinde Umut hepimiz kahkaha ile gülmeye başladık.
Hoca gülmesini durdurduğunda konuşmaya başladı. "Hazar sen söyle."
"Hocam ilkokulda ayakkabımı çıkartıp herkese koklatıyordum."
Hepimiz Hazar'a iğrenerek baktıktan sonra hoca tekrar konuşarak Salih'e söz hakkı verdi. "Hocam ilkokulda sevdiğim kızın evine gitmiştik gidip dudağını öpmüştüm sonra da kız ağlamıştı."
Sınıfta kahkahalar yükselirken bu sefer Duygu konuştu. "Ben de ilkokulda sınıfta ip atlarken eteğim düşmüştü sonra hemen ettiğimi yukarı çekip ağlamıştım."
"Bende ilkokuldayken öğretmenler masasının altına girmiştim öğretmenim bayandı ve etek giymişti yanlışlıkla eteğin içine girmiştim." dedi Kadir.
"Ortaokuldayken arkadaşlarla yakalamacılık oynuyorduk yanlışlıkla altıma işemistim gidip hemen çamurlu bir ağacın üstüne atmıştım kendimi. Üst sınıflardan bir kız gelip sen altına mı işedin deyip bana gülmüştü çok utanmıştım." dedi Berfin.
"Ortaokulda bahçede körebe oynarken yanlışlıkla bir erkeğin şeyini tekme atmıştım." dedi Buse.
"Geçen yıl uzun eşek oynarken Emrah'ın kafasına işemistim ama o su döktüm sanmıştı." dedi Mert.
"Lan Allah senin belanı vermesin kafamı komple kesmem gerekiyor." dedi Emrah öfkeyle.
Seslice kahkaha atmaya devam ediyorduk. "Hocam ben de lavabodayken kardeşim içeriye girmişti ve her şeyi görmüştü." dedim utanarak. "Ve benle hâlâ dalga geçmeye devam ediyor."
"İlkokuldayken saçımı erkek gibiydi diye gidip ismimi değiştirip kendimi erkek olarak tanıtıyordum." dedi Şeyma.
"Ortaokulda hoşlandığım kıza annemin tek taşını götürüp vermiştim." dedi Melih.
"İlkokulda bana bulaşan çocuğu götürüp kızlar tuvaletinin ortasına koymuştum ve çişini yapmasını zorlamıştım." dedi Feyza.
"Ortaokuldayken eteğimin arkası tamamen katlanmıştı ve ben de tüm okulu öyle gezmiştim herkes bana gülüyordu ama neden güldüklerini sonradan anlamıştım." dedi Sıla.
"Eski sevgilime yanlışlıkla lavabomu yaparken fotoğraf atmıştım." dedi Sefa.
"Ortaokulda sınavdan düşük almıştım diye kalp krizi geçiriyormuş gibi yaptım ve tüm okulu ayağa kaldırmış oldum." dedi Ece.
"Küçükken annem evde yok diye kalkıp kek yapıyordum sonra da belki kek ağacı çıkar diye götürüp bahçeye görmüyordum." dedi Semra.
Gülmekten karnıma ağrırken artık dayanamayıp karnımı tuttum ve susmaya çalıştım. "Hocam artık dayanamıyorum." diyerek isyan ettim.
"Durun bitmedi daha yeni öğrenci söyleyecek." dedi hoca.
"Beden dersi için üzerimi değiştirmek için soyunma odasına gitmiştim ama gittiğim yer aslında erkek soyunma odasıymış. Üzerimi giyinmeden erkekler gelmişti bile. Çok kötü bir andı." dedi Ceylin.
"O zaman artık ben de bir şey itiraf edeyim." dedi hoca. "Karım ile ikizini karıştırmıştım ve düğün gecesi ikizini öpmüştüm. Yani baldızımı."
Sınıfta önce bir sessizlik oldu. Hepimiz hocaya durmuş şaşkınca bakıyorduk. Daha sonrasında kıyamet koparcasına kahkaha atmaya başladık. Daha bundan sonra hiç kimse bizi susturamazdı bence.
--
Çıkış zamanı gelmişti ve ben kapının önünde yine Emir'i bekliyordum. Beyefendi sonunda yanıma teşrif ettiğinde beraber yürümeye başladık. Omzumda bir kol hissedince yanında duran Sefa'ya baktım. "Ee yemeğimi ne zaman ısmarlıyorsun?" dedi Sefa.
"Bilmem belki yarın belki yarından da yakın." dedim.
"Çok espritüelsin ve ben sana çok gülüyorum gerçekten ha ha ha ha." diyerek alay etti.
"Abla ne yemeği?" diye sordu Emir.
"Sefa yaralandı ya o yüzden hediye almak istedim ona ama o da hiçbir şey beğenmeyince malum ben de ona yemek ısmarlamak zorunda kaldım." dedim.
"Ha sen ben yaralandım diye mi şey ediyorsun?" dedi şaşkınca Sefa.
"Evet."
"Anladım ama buna hiç gerek yok." dedi.
"Hayır bir kere söyledim o yemeğe gidilecek." dedim.
"Peki tamam."
"Ee abla beni ne zaman yemeğe götürüyorsun?" dedi Emir.
"Ben sana her gün evde yemek yapıyorum zaten." dedim.
"Tamam o zaman Sefa abiye de evde yap götür." dediğinde güldüm.
"Sus lan sen? Niye araya giriyorsun? Bu Şirinem ve benim aramda olan bir şey. Sen sevgilini al defol git başka yerde ye." dedi Sefa.
"Ama abi sen şimdi niye bana öyle bir şey diyorsun ki? Hem abla benim ablam sana ne oluyor?" dedi Emir.
"Oğlum ben de onu diyorum ya. Abla senin ablan her dakika görüyorsun zaten. Bırak biraz da biz vakit geçirelim ya çekil git aradan." dedi Sefa bıkkınlıkla.
"Aşk olsun abi." dedi Emir alınarak.
"Ay evet olsun vallahi." dedi Sefa heyecanla. Daha sonra gözleri beni bulunca Emir'in kafasına bir tane vurdu. "Lan ne aşkı nereden çıkardın şu aşkı?"
"Abi ben bir şey demedim sadece aşk olsun dedim." dedi Emir kendini savunarak.
"Bak hâlâ aşk diyor." dedi Sefa.
"Neyse, ne zaman gidelim yemeğe?" diye sordum.
"Bence en mantıklısı ne zaman acıkırsam o zaman gidelim." dedi Sefa. Bu söylediği şeye sokakta seslice güldüm.
"Kızım biraz sessiz gülsene bütün sokağı inlettin."
"Sen de şu an espri yapma o zaman." dedim.
"Ben espri falan yapmadım tövbe." dedi ellerini teslim olur gibi havaya kaldırırken. "Ben ne söylesem sen her şeye gülüyorsun zaten."
"Abi inanır mısın ben de ne söylesem her şeye gülüyor." dedi Emir.
"Şirinem gerçekten şu salağın söylediği her şeye gülüyor musun ya?" dedi Sefa ona iğrenerek bakarken.
"Abi bak gerçekten şu an beni çok pis görmüyorsun ama." dedi Emir. "Hem ben salak falan da değilim sen bana niye salak diyorsun?"
"Lan öyle olmasan söylemem zaten." dedi Sefa.
Onlara gülerek yürümeye devam ederken arabaların arkasında durmuş biz seyreden birini gördüm. Sadece bize odaklanmış bizi izliyordu. Sefa'nın koluna dokundum ve arabaların arkasını gösterdim. Sefa da dönüp bana şaşkınca baktı. Daha sonra bir eliyle benim koluma diğeri ile Emir'in kolunu tuttu ve koşmaya başladık. Yine kavga falan mı olacaktı yoksa?
^^^^
BİTTİİİİİİİ
Oylamayı unutmayın gencolar.