TULUNGAN
Tulala ako habang naglalaba sa may gripo. Hindi pa rin mawala sa sistema ko ang ginawa ni Harry kanina. He kissed me! He literally kissed me! Para saan iyon?
Sinapo ko ang dibdib ko at namilog ang mata ko nang naramdaman ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko.
Hindi. Hindi maaari, Bea. Naka-move on ka na sa kanya. Tandaan mo na nandito lang siya para sa anak ninyo at wala nang iba.
Ipinilig ko na lang ang ulo ko at nagbaba ng tingin sa mga damit na halos hindi pa nakalima.
"Tulungan na kita."
Nanlaki ang mata ko at agad nag-angat ng tingin kay Harry na ngayon ay nakaupo sa kahoy malapit lang sa balde. Ang kanyang pantalon na suot niya ngayon ay nakatupi hanggang tuhod at topless pa siya.
"Ano na naman?" mataray ko na tanong.
Akmang kukuha na siya ng damit sa balde nang bigla ko itong hinablot at inilayo sa kanya. Nagulat siya sa ginawa ko. Agad akong nag-iwas ng tingin at inilapag sa gilid ko ang balde na may lamang mga maruming damit.
"Hindi mo na ako kailangang tulungan!" pagalit kong sinabi at iniwakli ang kamay niya na akmang kukunn ang sabon.
Nilakasan ko ang pag-agos sa tubig at itinapat ang palanggana roon. Bakit naman niya ako tutulungan? Marunong ba siyang maglaba? Asa naman na marunong ang lalaking ito. Pati siguro sa pagluto ay walang nalalaman. Ang tanging alam niya lang ay ang manakit ng damdamin.
He's an asshole! A jerk. Hindi ko maiwasang kwestiyonin ang sarili ko kung bakit ko siya nagustuhan at minahal. Siguro na-scam ako sa pagmumukha kasi sobrang guwapo niya noong college years namin. Misteryoso siya at masungit kaya importante talaga na kilitisin ang tao bago patulan.
"I know how to do it," kalmadong aniya at pilit inabot ang balde na nasa gilid ko.
Inis ko siyang tiningnan. "Ano naman ngayon? Trabaho ko 'to, huwag ka nga mang-agaw! Siguro pati brief mo hindi mo alam paano labhan!"
Hinawakan ko ng mahigpit ang balde at umusog para makalapit ako sa tubig. Ano ba naman ang nilalapit niya rito? Sana mag-focus siya sa anak ko para mas lalo niyang makuha ang loob. Hindi 'yong para siyang aso na sunod nang sunod sa akin.
Narinig ko ang kanyang pagbuntonghininga at pagtikhim. "Are you mad at me because I kissed you?"
Natigilan ako at nanigas sa aking puwesto. Naramdaman ko ang unti-unting pag-init ng pisngi ko at halos naging balisa na sa harapan niya. Bakit pa niya pinaalala? Akala niya yata ang nagustuhan ko ang halik niya.
"Hindi ko pinagsisihan na hinalikan kita, Bea," mahina niyang sinabi. "I am your husband."
"Paulit-ulit?" hindi ko maiwasang sabihin iyon. "Hindi ka ba napapagod kaka-remind niyan sa akin?" Halos itapon ko na sa kanya ang hawak ko na sabon. Nag-iwas ako ng tingin at nag-focus na lang sa mga damit.
"But I am still your husband," giit niya pero sa kalmadong paraan.
Biglang kumulo ang dugo ko sa narinig. Galit ko siyang nilingon at itinapon sa kanya ang maruming dammit namin ni Amer pero halos abutin ko na ang mukha niya nang masali ang panty ko na nasa ulo niya. Bago ko pa man makuha ay naunahan na niya ako. Namula ang buong pagmumukha ko at mabilis na tumayo.
"A-Akin na iyan!" Pilit ko siyang abutin pero tumayo rin siya at kunot-noong tiningnan ang hawak niya.
Gulat niya akong binalingan. "Gusto mo ako ang maglaba nito?"
Tinakpan ko ang mukha ko sa hiya at mabilis na inagaw sa kanya ang panty. "W-Wala akong sinabi at h-hindi kita a-asawa!"
Ngumisi siya at bumalik sa pag-upo. Tumingala siya sa akin. "If you say so." He chuckled.
Pinagmasdan ko siyang kumuha ng maruming damit sa balde at nilagay sa palanggana. Wala akong mmagawa kundi ang pagmasdan siya sa kanyang ginagawa. Nasa akin pa rin ang panty at hindi ko maiwasan ang mahiya para sa aking sarili.
"You are working hard, huh?"
Napakurap-kurap ako at kunot-noo siyang tiningnan. Nagsimula na siya sa paglalaba habang sinasabi niya iyon. Hindi ko tuloy maiwasan ang pagmasdan siya dahil alam ko na hindi siya sanay sa ganitong gawain. Harry is competitive. Iyon ang katangian na alam ko sa kanya na sobrang obvious simula pa lang. Hindi siya sanay sa gawaing bahay dahil may gagawa para sa kanya. He came from a wealthy family even before he had his own success.
"Ano naman ngayon?" Lumapit ako at sinara ang gripo. "Tigilan mo nga iyan! Sigurado ako na hindi ka marunong maglaba kasi washing machine lang gamit niyo. Kung gusto mo makuha ang loob ng anak ko, pumunta ka sa kanya at ako na ang bahala rito! Mas lalong tumatagal trabaho ko dahil sa iyo, eh!"
"Paano ko naman makukuha ang loob mo kung gano'n?" Natigilan ako sa sinabi niya at napaatras. Nakita ko na natawa siya ng mahina at napailing. "Ang hirap kung gano'n."
Umirap ako. "Paano mo naman kukunin ang loob ko? Mamamatay ako."
"Now, you are trying to be funny when you're not. Alam mo kung ano ang sinasabi ko, Bea. Stop acting like a dumb." Umigting ang panga niya at tinigil ang paglalaba.
Mas lalo akong nainis.
"Ako na nga sabi ang maglalaba, eh!" sabi ko at binalewala na lang ang sinabi niya.
"No..." Nag-iwas siya ng tingin at nagpatuloy.
Kumuyom ang kamao ko at mabilis na kinuha ang balde at saka marahas kong ibinuhos ang laman sa palanggana. Nakita ko ang panlalaki ng kanyang mata at natigilan.
Inis kong inilapag ang balde at pinamewangan siya. "Ayan! Gusto mo kasi maglaba! Ayan, suit yourself! Nakakainis ka talaga!"
Inis ako na tumalikod at bumalik na sa loob ng bahay. Hinihingal na pumasok ako at naabutan ko ang anak ko sa sala na naglalaro sa kanyang bagong laruan. Gusto kong tanungin ang anak ko sa totoong naramdaman niya nang nakita niya ang Papa niya pero nagdadalawang-isip ako.
Nilapitan ko siya.
"Ame!" tawag ko at umupo sa tabi niya.
Nakita ko na inaayos niya ang laruan sa center table na hindi ko naintindihan.
"Ano ang mga iyan?" kunot-noo kong tanong at kinuha ang karton na siyang lalagyan ng kanyang laruan.
"Mama, transformer po ito!" Ipinakita niya sa akin ang laruan. "Binigyan po ako ni Papa."
Hindi ko maiwasan ang mainggit kay Harry. Nabibili niya kasi ang gusto ng anak ko, samantalang ako ay kailangan ko pang kumayod.
Umusog ako para mas lalong makalapit sa anak ko.
"Anak, gusto mo ba ang papa mo?" mahinahon ko na tanong sa kanya.
Tumingin sa akin ang anak ko at saka nakangiting tumango. "Opo, Mama! Ang ganda pala kapag may papa! Hindi na ako aawayin ng mga kapitbahay. Hindi na nila ako aasarin!" Puno ng pag-asa ang kanyang boses at kita ko talaga ang saya sa kanyang mukha.
Kumirot ang puso ko sa sinabi niya at nag-iwas na lang ng tingin. Kinagat ko ang ibabang labi ko at nilingon ang pintuan sa kusina kung saan makikita ang bakuran. Ano na kaya ang nangyari kay Harry?
Plano ko pa naman ang maglinis ngayong araw pero mukhang hindi ito ang tamang panahon.
Tatayo na sana ako nang biglang nag-beep ang cellphone ko. Agad ko itong kinuha at sinilip kung sino ang nag-text. Nang masilip ko ay kumunot ang noo ko nang makita ko ang pangalan ni Oliver. Tipid akong napangiti at pinindot ang kanyang mensahe.
Oliver:
Uy, hello. Hindi na ako mang-aakyat ng ligaw ah. Itatanong ko lang sana sa 'yo Bea kung ano ba ang ginagamit mo na sanitary napkin. Please reply asap!
Umawang ang labi ko sa sinabi niya at napakurap-kurap. Baka namamalik-mata lang ako sa aking nabasa. Bakit naman siya magtatanong sa akin ng ganiyan? Sa pagkakaalam ko ay wala naman siyang kapatid na babae o baka naman...
Agad akong nagtipa ng reply.
Ako:
Manyak.
Inis kong nilapag sa lamesa ang cellphone at napahalukipkip. Mabuting tao naman itong si Oliver. Medyo clumsy lang at madaling mataranta. Kaya noong umakyat siya ng ligaw sa akin ay halos hindi na siya tinantanan ng anak ko. Siya lang naman ang nagpumilit na ligawan ako kahit alam ko na wala talaga siyang gusto sa akin at kahit ako, hindi ako papayag.
Ilang saglit ay nag-reply siya kaya agad kong kinuha ang phone ko sa lamesa at tiningnan ang kanyang mensahe.
Oliver:
Hala.
Oliver:
Hindi, bibili kasi ako. May spoiled brat na nireregla. Hindi ko alam kung ano ang bibilhin ko. Ano ba ang dapat? With wings? Tulungan mo naman ako, Bea. Mamamatay ako ng maaga dahil sa spoiled brat na ito.
Oliver:
Sige na, Bea. Ayokong mamatay na virgin.
Kumunot ang noo ko sa kanyang text. Sino ba ang spoiled brat na sinasabi niya? Huwag mong sabihin na may girlfriend na siya? Good for him pero sa text niya pa lang ay para namang hindi.
Bumuntonghininga ako at ni-reply-an ko na siya para hindi na niya ako guguluhin. Kailangan ko pang silipin ang ginagawa ni Harry sa bakuran.
Ako:
Whisper with wings. Huwag ka nang mag-reply.
In-off ko ang phone ko at ibinalik na sa lamesa. Hinaplos ko ang buhok ng anak ko bago tumayo. Ano na kaya ang nangyari sa nilalabhan niya? Nagmamarunong kasi.
Nang nakalabas ako ay nakita ko na sinasampay na niya ang mga damit na siyang pinagtataka ko. Ang dali naman niya yatang natapos.
Huminga ako nang malalim at lumapit sa kanya. Nakita ko na sinulyapan niya ako saglit bago nagpatuloy sa pagsasampay.
"Marunong ka pala maglaba?" tanong ko at kimuha sa balde para tulungan siya sa pagsasampay. "Akala ko pa naman ay hin—" Agad akong natigilan nang naramdaman ko na madulas pa ang damit. Umawang ang labi ko at tiningnan ang damit na hawak ko. Gusto ko nang sumabog dahil sa inis at galit na naramdaman ko ngayon.
"Bakit hindi mo binanlawan?" pasigaw ko na tanong sabay kuha sa kanyang mga sinasampay. Nakita ko na nagulat siya sa aking ginawa at napaatras.
Inis na inis kong ibinalik sa balde ang mga damit na sinabunan niya pero hindi binanlawan ng tubig. Sino ang tanga ba ang gagawa no'n?
Tiningnan ko siya.
Umiling siya. "I though—"
Inis ko siyang binalingan. "Nagmamarunong ka kasi! Puwede ba? Tantanan mo na ako! Mas lalong dumami ang trabaho ko sa iyo! Sino ba naman kasi ang tangang magsasampay na hindi pa binabanlawan?"
"Ako," inosente niyang sagot at kunot-noo akong tiningnan.
Napasapo na lang ako sa aking noo at kinagat ng mariin ang ibabang labi ko. Hindi na lang ako nagsalita at inis na hinila ang maliit na upuan at sinimulan muli na sabunan ang mga damit. Nakakainis! Imbis na tapos na sana ako ngayon, magsisimula na naman ulit.
Narinig ko ang kanyang mahinang pagbuntonghininga. "I'm sorry..."
Natigilan ako saglit at napapikit na lang. Bumuga ako ng hangin at hindi na lang pinansin ang kanyang presensya.