'Doei!' Roep ik door mijn kamer. 'Wat doei? Wat bedoel je met doei?' Echt, serieus, als Floris zo keek dan leek hij net een domme koe. 'Ik moet me toch aankleden? Dus vort! Mijn kamer uit'! Toen Kieran ook uit bed wilde stappen hield ik hem tegen. 'Je kleren liggen toch hier ergens?' 'Geen idee, zou goed kunnen. Ze kunnen ook in de badkamer liggen. Ik kijk wel.' 'Blijf?' met een pruillip keek ik hem aan. Toen ik zag dat Floris en Vivienne waren weggegaan en de deur dicht hadden gedaan ging ik weer half op Kieran's schoot zitten. 'Waar waren we gebleven?'
Pas om een uur dacht ik er ook maar aan om naar de douche te gaan. Met moeite verlaat ik het lekkere warme bed en trok mijn kastdeuren open. De koude lucht tintelt op mijn huid. 'Jasie?' 'Ja?' 'Je hebt kippenvel' Grinnikt Kieran achter me. 'Ja duh weet je wel hoe koud het buiten de dekens is!' Nu laat hij zich ook uit bed glijden en gaat naast me staan. Ineens valt de kou een stuk mee.
Met natte haren van het douchen loop ik langzaam de trap af. Volgens mij was Kieran al naar beneden gegaan toen ik mijn haar aan het kammen was, dus als het goed is hangt hij hier ergens rond. Zodra ik beneden ben zie ik ze alle drie voor de tv zitten. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv uit. 'Hé! Wij waren aan het kijken hoor!' 'Goed gebruik van de verleden tijd. Dat weet ik, heel goed zelfs, maar ik wil NU weten wat het addertje onder het gras was van vanochtend. Samenzwerend kijken Vivienne en Floris elkaar aan. Dan zie ik dan Kieran ook een nerveuze blik in zijn ogen heeft. Weet hij ervan? Als ze me het niet binnen een minuut vertellen ben ik echt niet verantwoordelijk voor enige schade die ik aanbreng.