အခန်း(၂၂)

10.2K 2.2K 245
                                    

伪装学渣
Wei Zhuang Xue Zha



ZAWGYI



ေသာက္ေခ်ာႀကီးေတာ့ အခုခ်ိန္ဆို ေစာင္ေခါင္းၿမီးျခံဳၿပီး တုန္ေနေလာက္ၿပီ



အခန္း(2-3) စာသင္ခန္းအတြင္းၾကည့္လိုက္စဥ္မွာေတာ့ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္မည္းလ်က္ရွိေခ်၏။ မသိပါက ညပိုင္းself-studyအတန္းဆင္းသြားၿပီလို႔ပင္ ထင္ရေလာက္သည္။

"သူတို႔ဘာေတြထပ္ၿပီး လုပ္ေနၾကျပန္တာလဲ?"

ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ အေနာက္မွေလွ်ာက္လာရင္း မေရမရာျဖင့္ အတန္ငယ္စိတ္ထင့္လို႔လာရသည္။

ရွဲ႕ယြီသည္ တံခါးေပါက္ကိုမွီလိုက္ၿပီး အခန္းတြင္းအားလွမ္းျမင္ရဖို႔ မ်က္ဝန္းတို႔ကိုေမွးက်ဥ္းလိုက္ပါ၏။

ဝမ့္သာမွာ ေျခသံၾကားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ လွည့္ျကည့္လာရင္းမွ အံ့ၾသဝမ္းသာစြာျဖင့္ေအာ္ေျပာလာသည္။

"တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ၊ ငါတို႔ကအခုမွစမလို႔ ၊ အတူပါပါ့လား?"

ဟယ့္ေက်ာင္းက ေျခႏွစ္လွမ္းမွ်ေနာက္ဆုပ္လို႔သြားရစဥ္ ရွဲ႕ယြီကလွမ္းဆြဲလို႔ထားေလသည္။

"ဒီေန႔ေတာ့ပံုျပင္မေျပာေတာ့ဘူး. ."

ဝမ့္သာကဆိုလို႔လာသည္။

"ငါတို႔ ခဲတံေထာက္ၿပီး ဝိညာဥ္ေခၚတမ္းကစားမလို႔။ ေခြး႐ူးကခုနေလးတင္ထြက္သြားတာမို႔ စိတ္ခ်ရတယ္။"



"အစ္ကိုေက်ာင္း ၊ ဒီမွာထိုင္ ၊ အထူးကိုမင္းအတြက္ ေနရာခ်န္ေပးထားတာ။"

ဟယ့္ေက်ာင္းက ပံုမွန္ဆိုအေတာ္ေလးဖ်တ္လတ္တက္ႂကြလြန္းသူျဖစ္တာေၾကာင့္ ဝမ့္သာကဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔အားမေမ့မေလွ်ာ့ေခၚတတ္သည္။

". . .  . . . အရမ္းပဲစိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတယ္။"




ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ စိတ္ထဲမွေနေျပာမိရ၏။ ခ်ီးကိုစိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတာလား ၊ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ စာေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘဲနဲ႔ ပတ္ၿပီးဗ႐ုတ္က် ကျမင္းေနၾကတာပဲ။

ဝမ့္သာသည္ ေျပာၿပီးေနာက္မွ ရွဲ႕ယြီကိုျဖင့္တစ္ေယာက္တည္းမတ္တပ္ရပ္ခ်န္ထားခဲ့လို႔ကလည္း မသင့္ေလ်ာ္ဟု ခံစားမိရျခင္ေၾကာင့္ ထပ္မံေမးလိုက္သည္။

ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now