ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)

အခန်း(၈၉)

伪装学渣
Wei Zhuang Xue Zha

UNICODE

လူလူချင်းကြား ကွာခြားမှု

"ဘယ်လောက်တောင်သောက်ထားတာလဲ?"

"ငါးပုလင်း ခြောက်ပုလင်းလောက်?"

". . . . . . မင်းတယ်ဟုတ်လှချည်လား. ."

ရှဲ့ယွီမျက်မှောင်ကြုတ်ထားမိရင်း ဟိုလူတစ်စုထွက်သွားမှ လက်ကိုလွှတ်လိုက်၏။

"ဆေးလိပ်မသောက်ခိုင်းတော့ မင်းကအရက်ပြောင်းသောက်တယ် ချော်ပြီးတွေးခေါ်ပစ်လိုက်တာပေါ့လေ။"

ဟယ့်ကျောင်းက သူ့ကိုသာစိုက်ကြည့်လို့နေလျက် စကားမဆို။

ရှဲ့ယွီသည် ဟယ့်ကျောင်းနှုတ်ခမ်းစွန်းထက်ကရောင်နေသည့်ဒဏ်ရာကိုပါတွေ့လိုက်ရာ 'ရန်ပါဖြစ်သေးတယ်ပေါ့'ဟုပြောမည်အပြုမှာပဲ ဟယ့်ကျောင်းကလက်ကိုဆန့်၍ သူ့အားရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာပွေ့ဖက်လာခဲ့သည်။

"မလှုပ်နဲ့. ."

ဟယ့်ကျောင်းက ရှဲ့ယွီလည်တိုင်ကြားထက်နဖူးကိုအပ်ကာ တိုးလျလျဆိုလာသည်။

"ဆေးလိပ်မသောက်ဘူးလေ ၊ ကိုယ်ခဏလောက်ဖက်ဦးမယ်။"

လမ်းမကြီးထက်ကား လူရှင်းလျက် တိတ်ဆိတ်လို့နေ၏။ အရက်ရှိန်မှာ တိုက်ခတ်လာသည့်လေအေးတို့ကြောင့် တစ်ဝက်မျှလျှော့ပါးသွားခဲ့သည်။ ကလေးလေးမှာ ပွရောင်းရောင်းဂျာကင်အရှည်အားဝတ်လို့ထား၍ ဖက်ပွေ့ရသည်မှာနူးညံ့အိစက်နေသလိုခံစားရပြီး စိတ်မရှည်ဟန်ပေါက်နေသည့်မျက်နှာထားနှင့်ကတော့ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပင်။

လမ်းမဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီက လမ်းမီးတိုင်တို့မှာ ကြယ်အလင်းရောင်တို့အလား မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းထိတိုင်ဖြန့်ကျက် ကြဲပတ်လျက် ညအမှောင်ထုထဲပျော်ဝင်နေ၏။

ခဏကြာပွေ့ဖက်ထားပြီးမှ ဟယ့်ကျောင်းမေးမိသည်။

"မင်းဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ။"

ရှဲ့ယွီ : "ချစ်သူကောင်လေးရဲ့အလောင်းကို လာကောက်တာ။"

ဟယ့်ကျောင်းမှာ အမူးပြေသွားတာနှင့် ကြွားဝါအမွမ်းတင်ခြင်းတွေပြန်စလို့လာသည်။