Oenomel: Pleasure In Fraud. (BS7)

kabanata 43

Kumunot ang noo ko habang hawak ko ang cellphone ko. I didn't expect Luzane to call me in this time.

"Thank god! You answer the call!" Halata ang pagkabigla sa boses nya, "Where are you, Mei."

Pasimple kong nilingon ang likod ko nang may marinig akong yabag doon. I sighed when I saw no one is there, maybe it's just my imagination. Mico is way so busy cooking, mukhang hindi naman nya napansin na umalis na ako.

"I'm... I'm at a hotel," pagsisinungaling ko dito,

"Nagpakawala sila ng teargas kahapon ah. 5 polices died because of that incident. Ikaw, okay ka lang ba? Paano ka nakawala?"

Marahas akong napalunok sa paraan ng pagtatanong nya. "nakatakbo ako, my eyes are still hurting at that time, when somebody helped me."

"hmm... who?"

Biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko. Muli kong nilingon ang likuran ko, sa pagkakataon na ito nakakita na ako ng tao doon. Nakatayo si Mico malapit sa bukana ng salas, direkta ang mga mata nito habang nakatingin saakin.

"I'm safe here," wala sa sariling saad ko habang nakatingin kay Mico.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa isipan ko ngayon, pero ang inaalala ko ay hindi ang pagtataka o sasabihin ni Luzane. Parang mas nag-aalala pa ako sa magiging reaksyon ng lalaki sa harapan ko.

"Who's that?"

Pasimple kong tinakpan ang speaker ng cellphone ko bago maglakad papalapit sa kanya. "Luzane,"

"hmm," he slowly nodded,

Umangat ang gilid ng labi ko nang makita ko ang pag seryoso ng mga mat anito. Hindi na ako nagsalitang pa, agad kong ni loud speaker ang cellphone ko.

"Are you, Mei?"

Sinenyasan ko si Mico na tumahimik sya, bago ko pinulupot ang kamay ko dito. "Why did you call?"

"I just want to check on you, ay by the way... on the way na ako papunta sa bahay ng parents mo."

"huh?" I mumbled, kumunot bigla ang noo ko nang marinig ang sinabi nya. "Why... anong gagawin mo jan?"

Napatingin ako kay Mico nang maramdaman ko ang isang kamay nya sa baywang ko. Nanatiling seryoso ang mukha nya habang nakatingin sa cellphone na hawak ko. Mukhang hindi nya nagugustuhan ang pagtawag ng lalaking kausap ko ngayon. I can sense that one.

"it's your parent's anniversary and they invited me..."

Napauwang ang labi ko pagkatapos nyang sabihin 'yun. Damn, how could I forget about that one?

"Oh..." I mumbled, "is my squad—"

"Nandoon na lahat ng Burgurls, kasama ang mga asawa nila. Even Dr. Hermes invied Colonel Vendez." Saglit na natahimik ang kabilang linya matapos nyang bigkasin ang mga 'yun, "Don't worry Mei, you got me there."

Naramdaman ko ang pagdiin na paghawak ni Mico sa baywang ko. I take a glanced at the man whom holding me. Alam ko naman na nagbibiro lamang si Luzane nang sambitin nya ang huling mga linya pero may parte saakin na anim'y nakakaramdam ng sakit. Para akong sinasampal ng katotohanan na hindi basta-bastang lalaki ang may hagkan saakin ngayon.

"okay, thank you for informing me." I said the call, "papunta naman na ako jan, just a few minutes..."

Hindi ko na inantay ang pagsagot nya, binabaan ko na ito ng tawag. Agad ko na 'yung pinatay. Parang may kumurot sa puso ko nang magtama ang mata naming ni Mico.

"that's an annual celebration... my parents used to invite special people for them." panimula ko, mas hininaan ko ang pagsasalita nang sambitin ko ang kasunod na linya. "I hope I can bring you there, like how my friends bring their love ones. I hope I can introduce you to them..."