Oenomel: Pleasure In Fraud. (BS7)

kabanata 76

The way sadness works is the strangest riddles of the world.

Sinong makakapaliwanag ng nararamdaman kong ito? Sinong dalubhasa ang makakasagot sa mga katanungan ko. May bang tao na may alam ng formula upang makalabas sa kalungkutan na nararamdaman ko ngayon? Pero bago ko tanungin ang mga katagang 'yun, diba nararapat ko munang sambitin kung may tao ba na handang makinig sa mga daing ko maliban kay Mico.

I found home when I am in his arms, I felt love as his lips touches against mine. I felt warm as he whispered on my ears... he made me feel that fear don't exist. When I am with him.

"Mei,"

Naramdaman ko ang pagtapik ni Ryleigh sa balikat ko nang tawagin ako nito. Pero hindi ako nag-abalang lingunin ang direksyon nya nanatili lamang sa isang piraso ng papel ang paningin ko.

"Mei," she whispered again, "Magang-maga na ang mga mata mo,"

Hinawakan nya ang baba ko. "you are so drain..."

Saglit akong napayuko nang bitiwan nya ang mga katagang 'yun. "I can't h-help it," I sobbed,

"He once told me that I am the woman he needs to hide. The moment I've seen by world they will harm me for sure..." mahahalata ang pagkapaos sa tinig ko nang sambitin 'yun.

Nagbaba ako ng tingin sa piraso ng papel na hawak-hawak ko. Ito na ang ikalimang sulat na ginawa ko para ipadala sa kanya.

"Ate..." I almost whisper, "w-why the world so unfair?"

Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mga mata ko. "ngayon nalang kami nagkita ulit tapos... ihihiwalay nanaman sya saakin..."

"shhh," saad ni Ryleigh habang marahan na hinahaplos ang likuran ko.

"for a year, every single day I am longing for him." I bite my lower lip, "I-isang taon lang 'yun, hindi ko halos kayanin... paano pa ngayon na binagbabantaan syang tuluyang ilayo saakin?"

"Mei, calm down..."

"P-paano ako kakalma, bibitayin si Mico..." I sobbed, "b-bibitayin na sya at wala na akong magagawa—"

"Pero hindi makakatulong ang pag-iyak mo, pinahihirapan mo lang lalo ang sarili mo."
"What do you want me to do?" I gulped, "tanggapin na mawawala na sya at wala akong magagawa... para baguhin 'yun?"

Hindi ko napigilan ang pag-agos ng luha sa mga mata ko. Parang walang katapusan ang sistemang ganito.

"L-last two days before the day they end his life in front the crowd. Last... last two days... a-and I am given no chance to see him..."

Mariin akong napapikit, "Ate... alam kong pinahihirapan sya sa loob ng kulungan."

"The decision made can't be undone, Mei—"

"But the circumstances of crime didn't well-plan."

Napatigil ako sa pagsasalita nang marinig ko ang boses na 'yun. Halos sabay kaming napatingin ni Ryleigh sa pinanggagalingan ng boses. Hindi namin parehong inaasahan ang pagdating ng lalaking nakatayo sa hamba ng pinto.

"Ope,"

"RO," I whispered,

"There is another way to pull him out of this mess, Mei." Mahinang saad nya, "but I'm not sure if you can..."

"what are you talking about, Ope?" seryosong saad ni Ryleigh,

"Ryleigh, you are FBI agent and a Gideon..."

Napatingin ako sa kapatid ko nang marinig ko ang sinabi ni RO. Nanatiling seryoso ang tingin nito kay Ryleigh.

"alam mong hindi lamang nag-iisang hukom ang pwedeng maghatol sa tao,"