FİKOTRA: Zihin Serisi

17. BÖLÜM - Anılar

Canlarım yine yeni yeniden ben geldim. Geçtiğimiz bölümlerde büyük sırlar öğrendiniz. Aynı zamanda FİKOTRA ile alakalı şeyler öğrendiniz. Bu yüzden heyecanlıyım çünkü bu öğrendikleriniz çok önemli şeylerdi. Neyse daha fazla uzatmayayım. Keyifli okumalar...

Müzik:

Billie Eilish - Khalid / Lovely

G-Eazy - Halsey / Him & I

.

Saatler önce geldiğim bu eve nasıl girmiştim? Nasıl çıkacaktım? Belli değildi. Belki büyük bir umutla, belki de büyük bir hayal kırıklığıyla çıkacaktım. Derin bir nefes aldım ve kafamdakileri toplayarak konuşmaya başladım. "Beste Hanım, ablanıza çok üzüldüm ve belli ki aynı sorun benim de başımda var. Ben bu FİKOTRA ile ilgili şeyleri daha yeni öğreniyorum. Sizin ablanız bu kadar bilgiliyken başaramamış. Ben nasıl yapacağım? Üstelik o en güçlünüzmüş."

"Senin de en güçlü olmadığın ne belli?" Beste Hanım'ın dudaklarından dökülen sözcükler aklıma hiç yatmıyordu çünkü başımda zaten büyük bir dert var. Bir de bu çıkarsa üzerime yüklenecek sorumluluğun altından kalkabileceğimi hiç zannetmiyordum.

"Merak etme. Yakın bir zamanda kurula gidersin. O zaman kategori testin yapılır ve bizde ona göre hareket ederiz." Beste Hanım beni çok yanlış anlamıştı. Ben zaten kurula gitmemek için ona gelmiştim ama o bana kurula gitmemi söylüyordu. Bu olamazdı. "Beste Hanım, ben zaten kurula gitmemek içi size geldim. Bakın benim annem ve babam yıllardır sizin de bildiğiniz gibi bana yalan söylemişler. Üstelik sevdiğim ve hayatımdaki ilk arkadaşlarım, onların kötü amellerinin bir parçasıymış. Ben defalarca sırtımdan bıçaklanmışım ama haberim yokmuş. Şimdi hâlâ kanayan yaralarıma tuz basmamı mı istiyorsunuz? Ben bunu nasıl yapabilirim?"

"Sakin olan güzel kız. Kurula gitmen illaki onlarla görüşmen anlamına gelmiyor ki. Hem benim ablam hâlâ en güçlü FİKOTRA yapabilen kişi olarak geçiyor. Ayrıca bu güç ile alakalı en çok bilgiye sahip olan kişi de benim. Kısaca kurulun başında annen ve baban olabilir ama kurulun başında olan asıl kişi benim ve bunu annengil yalanlıyor, daha doğrusu beni yok sayıyorlar. Hem ben de ölmeden önce onlardan intikamımı almış olurum. Hem de sen onlara bağlı kalmadan hareket edersin."

Aslında Beste Hanım haklıydı. Ablası kurulun hâlâ en güçlüsü ve otoriterin Beste Hanım'da olması çok normal. İçim biraz olsun rahatlamıştı. "Tamam ama ben onlarla görüşmeden sizin yardımınız ile nasıl o kategori sınavına gireceğim?" Beste Hanım derin bir nefes aldı ve kendinden emin bir tavırla konuşmaya başladı.

"Annen ve baban kurulda başkan olduklarını zannediyor olabilirler. Ayrıca kurul çalışanlarının da beni bilmediklerini zannediyor olabilirler ama herkes, her şeyin farkında..."

Bu cümle beni derinden etkilemişti. "Herkes, her şeyin farkında." Gerçekten de öyleydi. Bir tek ben onların gerisinde kalıyordum ama bu açıklığı son zamanlarda öyle bir kapattım ki bedenim, beynim, duygularım sarsıldı, büyük yaralar aldılar ama hâlâ ayaktayım değil mi? İyi tarafından bakalım.

"Eveet, şimdi ben ikimize de kahve yapacağım. Sende ben gelene kadar biraz düşün, taşın. Başka soracağın sorular varsa onları hatırla. Sonra ben gelince konuşuruz olur mu?" Beste Hanım'a kafamı salladım. Ardından dediği gibi düşünmeye başladım.

Başta anlattığı Fransa ile olan bağlantımız beni çok şaşırtmıştı açıkçası. Onun ardından bu güç ile alakalı kullanılan kelimeler çok farklıydı ya da sadece bana farklı geliyordu. Ayrıca Beste Hanım'ın ablası Lena'nın ölümünü kafamda canlandırmak dahi istemiyordum çünkü o kadar acı verici bir ölüm ki düşünmesi bile zor geliyor.