The Desperate Marriage

Epilogue

(Kabanata 58)

"When you lose this capacity to dream, you lose capacity to love."

        —— Pope Francis—-—

***

Jamie POV

"Hon kaya mo yan.."

I don't understand what I'm feeling now. Hindi ko alam kung matatae or maiihi sa nakikitang nagdedeliver siya ng aming anak.

Were now in delivery room. Ten cm na kasi ito at umeere na siya para mailabas ang may kalakihan naming anak.

"Ere Mrs. Nakikita na namin ang ulo ng baby niyo."

The doctor said while my wife was breathing hardly. Namamawis at napapangiwi ito sa subrang sakit.

"I swear Nathaniel, I will kill you after this."

She crumpled my hair and I don't care if she'll kill me basta mailabas lang ng maayos si Thirdy. Napansin kong nagpipigil lang ang mga assistant nurses at ang Doctora sa pagmumura at pagmamalupit ng asawa ko sa akin.

"Inhale, exhale lang Hon.."

This is the hardest part for me. Yong nakikita siyang nahihirapan sa subrang sakit at parte ito sa lahat ng mga normal delivery kaya I should extend more patience. Nung nanganak ito kay Keira noon halos mamaga ang pisngi ko sa kakasapak niya at ngayon naman pakiramdam ko mauubusan ako ng buhok sa pagsasabunot nito. Mas higit pa dun ang nararamdaman niya kaya I should understand her.

"Ere.. malapit na ito. Konting tiis na lang.

Nagboblow siya ng hangin at humuhugot para makapag-ere ng maayos. Kung pwede ko lang siya palitan. Sinabi ko naman sa kanya na CS na lang kung mahirapan siya sa subrang sakit pero she choose this dahil ito daw talaga ang essence ng panganganak.

"Hon, do it kaya mo yan. Please baby Thirdy huwag mo na pahirapan si Mommy."

Hinawakan ko ang tiyan niya at medyo gumalaw ito. Umere siya ng huling beses sabay impit na pagsigaw. Nabuhayan ako ng loob. I took a deep breathed and pray harder. Hanggang sa narinig ko ang malakas na pag-iyak ng isang sanggol.

"Thanks God. Finally!"

I shouted with joy.

I was so engrossed staring at my baby. Inilagay ito sandali sa tyan ng asawa ko. At last! Thirdy saw the world.

"Welcome to the world baby Thirdy."

I spoke delightedly, hindi ko namamalayan na tumulo na pala ang luha ko. Tears of joy.

"Thank you so much, honey for giving us Thirdy. I love you so much."

I murmured at my wife then gave her a mind blowing kiss. Her eyes sparkling with so much delight. Umiyak din ito sa saya. I wiped her tears at hinalikan siya sa noo. At these moments wala na akong pakialam sa paligid. I am only seeing my wife and baby around. Happiness is understatement.

Pinunasan ko ang asawa ko habang nililinisan ng mga nurses ang baby namin. She's helplessly lying on bed. May nagvivideo din sa loob. I want everything in details. Gusto ko pati ito ay maisalba sa aming unforgettable moments as a family.

**

Nagsidatingan na ang aming mga pamilya. Pinagkakaguluhan na nila si Thirdy.

"Look at him, darling sa akin nagmana."

Dad spoke delightedly. Karga karga niya si Thirdy at tuwang tuwa siyang kinakausap ito kahit tulog na tulog yong baby namin.

"Iba na talaga kapag matanda na. Masyadong vivid na ang imaginations."