The Desperate Marriage

Just Give Me a Reason

(Kabanata 30)

It's not hard to finds someone who tells you they live you, its hard to find someone who actually means it. If I could choose between loving you and breathing, I would use my last breathe to say 'I LOVE YOU'.

- Unknown-

**

Zea POV

.

Hindi ko alam kung anong masamang nangyari sa asawa ko dahil bigla na lamang akong kinaladkad ni Mica palabas sa convention at sabi nito my husband is in trouble right now.

Binundol ng malakas na kaba ang aking dibdib. Dyos ko, wag sanang pahintulutan na may masamang nangyari sa kanya. I think lumipad na yata ang espiritu ko sa ibang mundo sa mga oras na ito.

Pumasok kami sa isang bar na na attached lang ng isang malaking hotel ng Bora. May isang umpukan ng mga tao. Kinabahan ako nang makita ko ang gulo. Agad akong dumutdot sa crowd para makiusyoso. Palinga linga ako sa palibot para tingnan kung nasaan na ang asawa ko.

I saw a man naglupasay na nakaluhod sa sahig. Lango ito sa alak. At may nakita akong dugo sa gilid ng kanyang bibig. And my husband was standing there, paharap sa lalaki and I have the feeling na siya ang may kagagawan sa pagbugbog sa lalaking yon.

I was shocked in horror nang hablutin muli nito ang damit ng lalaki.

"You're crazy! I'll never forgive you bastard! No one dares to fvcking fight with Zamora! I'll make---"

"Enough Nathaniel! Please.. What are you doing huh?"

Agad kong singit sabay hila sa kanya. I've seen the palpable shock registered in his face when he saw me.

Pabalang niyang binitiwan ang nanghihinang lalaki at nagpatangay sa akin. May nakita akong konting dugo sa gilid ng bibig niya. Napaaway talaga ang asawa ko.

I gently cupped his face at nag-aalalang tiningnan ang kundisyon .

nito. He's eyes were full of rage in anger.

"What are you doing? Are you okay? Nasaktan ka ba?"

Nag-aalala kong tanong. His fury eyes replace with soft expression. Niyakap ko siya at hinalik-halikan. Hindi ko na namamalayang pinagtitinginan na pala kami sa loob ng bar. But I don't care! He's my husband after all.

Kumalma siya at nakatitig lang sa akin. Hindi ko mawari kung ano ang iniisip niya. Basta ang alam ko gusto ko siyang suyuin ngayon instead na pagalitan at husgahan siya sa ginawang pambubugbog.

Nakatitig lang siya sa akin. Niyakap ko siya at pinakalma.

"Mas mabuti pang umalis na kayo, you two go to your suit. Ako na ang bahala dito."

Bulong ni Mica sa akin. Muntikan ko ng makalimutan na kasama ko pala siya pagpunta dito. Tumango ako.

"Kuya magtanda kana. Ang init ng ulo mo."

Inirapan niya ang nakatatandang kapatid, which made me chuckled.

**

"Ano bang problema mo at nagwala ka doon?"

Marahan kong tanong habang ginagamot yong konting pilas sa bibig niya. He sighed at sa akin lang nakatuon ang mga mata nito.

"Ouch!"

Sigaw niya nang medyo diniinan ko yung bulak sa bibig niya. I smiled, tapos hinalikan ko yong lips niya.

To my surprise niyakap niya ako at pinangko sa kanyang hita. Isiniksik niya ang kanyang mukha sa aking leeg. He's acting like a baby. For the first time, naglalambing ang asawa ko.