The Desperate Marriage

Part of Me and You

(Kabanata 53)

See there's a place in me where your finger prints still rest, your kisses still lingers, and your whispers softly echo. It's the place where a part of you will forever be a part of me.

-Unknown_

***

Jamie POV (Unedited)

"Huwag kayong titigil hangga't hindi niyo nahahanap ang asawa ko. Damn!"

Galit na galit kong utos sa mga pulis. Dahil according sa witness, may babae daw na binuhat ng isang lalaki at sinakay sa isang SUV. Hindi daw niya nakuha ang plate number dahil she thought na baka nahilo lang daw yong babae at isinakay lamang sa sasakyan para saklolohan. Hindi daw niya nakita ang mukha pero base na rin sa sinabing diskrepsyon, alam kong yon ang asawa ko. Ang sout nitong red gown, at heels ay yon ang makakapagpatunay. And when I saw the CCTV footage, hindi ako nagkamali. Si Mr. Lucky Manzania who kidnapped my wife. At ipinapangako ko, dudurugin ko ang mga buto niya kapag nakita ko siya. Lintek lang ang walang ganti.

Plus, she's missing six hours now. Restroom lang yong paalam niya at kung alam ko lang na envited pala ang lalaking yon dito, hindi ko na hinayaan ang asawa na mag-isa.

Goodness! Pakiramdam ko mamamatay ako sa kakaisip kung okay lang ba siya, hindi ba siya napahamak o kung ano ang ginawa ni Lucky sa kanya. I swear I will kill him for abducting my wife! Shit! Sh*t! I clenched my fist remembering the face of that asshole. I gritted my teeth in anger. Hindi na ako makapagtimpi ngayon.

"Fvck! Why did you envite him!? You know he doesn't belong here."

I exclaimed at Nicholas. He took a deep breath before he speak.

"I'm sorry Jamie, but his father who I envite. Pero hindi ko naman alam na siya pala ang ipapadadala ni Uncle Rad as a substitute guest. Besides, I don't know anything about your rivalry towards Zea. At least you told me pero..."

Yumuko ito at alam ko kung gaano siya kadismaya sa pangyayari ngayon. The grand opening of their newest hotel, was a time na may naganap na abduction and the worst is, it's my wife who kidnapped with that asshole. My one and only wife. Sa naisip, ay bumalik na naman ang poot sa dibdib ko. Hindi ko malaman ang gagawin. Hindi ko alam kung dapat ko bang kasuklaman ang sariling katangahan at masyado akong naging kumpyansa na walang mananangkang masama sa pamilya ko.

Lumapit si Chasity at inalo ang asawa sa matinding frustrations. Kinuha niya si Nathan sa akin kanina nang magkagulo na at siya ang nagpaasang sa kanya muna ang pangangalaga nito. Sumang-ayon naman agad ako dahil kung sa mga lolo't lola siya nito ay baka mapansin niyang may kakaiba at malamang nawawala ang mommy niya. Ayokong pati anak ko ay magkaroon ng takot o trauma sa pangyayari ngayon. Masyado pa siyang bata para makaranas nang ganitong depression.

"I swear I will kill that bastard! Shit!"

Narinig kong bungat ni Nicholas. Bagaman sa isang di inaasahang pangyayari ay nag-aalala din ito sa kapakanan ng asawa ko. Everyone knows she's pregnant. And everyone was depressing here.

"Oh God, ilayo sana ang anak ko sa kapahamakan. Diyos ko, Edward.. "

My mother in law is crying at his shoulder's husband. Galit at pag-aalala din ang nararamdaman ni Dad Eddie. Si Mommy Regina ay nahilo at agad namang iniuwi ni Dad para makapagpahinga. Nakipagtulungan na kami sa pamilya Manzania. Pati ang mga magulang nito ay hindi makapaniwala at kasalukuyan silang nasa U.S. para sa pagpapagamot ng asawa nitong may breast cancer. Binayaran namin ang media na huwag munang ilabas ang balitang ito until 24 hours dahil baka maalarma si Lucky at tuluyang ilayo ang asawa ko.