Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

Yağız gibi davrandığının farkındasın değil mi?

Ben sürekli Gönenç'i mi savunuyordum? Yoo aslında savunmuyordum. Yani savunuyorsam bile arkadaşım sonuçta. Ama çok mu fazla savunuyordum? Uff banane ya!
"Duru!"diye bağırdı biri. Arkamı döndüm. Aras'tı. Yanıma geldi.
"Efendim?"
"Sana sesleniyorum duymuyor musun?"
"Hı? Duymamışım pardon. Bir şey mi oldu?"
"Etüte katılıyor musun?"
"Belli değil yani bilmiyorum. Neden sordun ki?"
"Katıl katıl. Biz etütte çok eğleniyoruz."
"Etütte mi? Nasıl eğleniyorsunuz?"
"Dersi dinlemeyerek. Yani dinliyoruz ama çokta değil. Arada sırada hocaya soru soruyoruz."
"Aynı sınıfta değiliz ki seninle."
"İstediğin sınıfa gidebiliyorsun. Hem bizimle arkadaşsın bizim sınıfa gelirsin."
"Bilemiyorum Elif'i yalnız bırakmak istemem."
"Elif'in gıcığının sevgilisi bizim sınıfta o da gelir." Güldüm.
"Sorarım Elif'e."
"Tamam. Cevabın olumlu olursa sevinirim."dedi ve el sallayıp yanımdan uzaklaştı. Okul çıkışıydı ve Elif illa benimle gelmek istemişti. İkimizin de evi aynı yöndeydi. Beraber biniyorduk otobüse. Sonunda gelebilmişti. Ama yanında Emre'de vardı.
"Geldim."dedi Elif.
"Ben gideyim o zaman."dedi Emre.
"Eğer siz yalnız gitmek istiyorsanız ben tek başıma giderim."
"Hayır hayır o yüzden demedim."dedi Emre.
"Sorun değil ama gerçekten kendim gidebilirim. Belki konuşacak şeyleriniz vardır."
"Telefonda da konuşabiliriz eğer öyle bir şey olursa. Sen merak etme. Hadi görüşürüz Emre." Elif, Emre'ye sarıldı ve el sallayıp yanından ayrıldık.
"Keşke Emre'yle gitseydin. Daha yeni barıştınız ve sen benimle geliyorsun."
"Ay bir şey olmaz Duru ya. Sen takma kafana." Koluma girdi ve durağa doğru ilerledik.

"Bir şey diyeceğim. Sen Gönenç'le nasıl arkadaş oldun?"
"Nereden çıktı bu şimdi?"
"Bilmem aklıma geldi. Hadi cevap ver."dedi.
"Bilmem. Bir anda gelip konuşmaya başladı işte." Elif sessiz bir çığlık attı. O da nasıl oluyorsa.
"Ne oldu ya?"
"Gönenç seninle bir anda mı konuştu? İlk o mu konuştu?" Kafamı salladım.
"Gönenç'i öyle her kızla konuşmadığını biliyorsun değil mi?"
"Bilmiyordum. Ne olmuş yani?"
"Yani bu demek oluyor ki.." dedi fısıldayarak ve bana yaklaşarak.
"Gönenç seni seviyor olabilir mi?"
"Saçma saçma konuşma Elif. Gönenç'in öyle konuştuğu kızlar vardır. Yanlış anlama ama ona bakılırsa seninle de konuşuyor."
"Onun arkadaşının sevgilisiyim çünkü."
"Haklısın. Ay saçmalama Elif ya. Ben de düşünüyorum olabilir mi diye."
"Demedi deme. Ayrıca okuldaki bazı kızlar sana gıcık kapıyor bunu da biliyorsun değil mi?"
"Şimdi kim yüzünden demeyeceğim. Yağız ve Gönenç yüzünden."
"Yes."dedi Elif.
"Ne yapabilirim yani. O zaman onlarda Yağız'la kavga etsinler. Ayrıca ben Yağız'la arkadaş değilim ki. Gönenç'le arkadaşım ama Yağız'la değilim."
"Onlar öyle işte. Gönenç'in onlarla konuşması için varya kendilerini yırtıyorlar."
"Ne yapabilirim beni ilgilendirmez."
"Yani orası öyle."

Aras'tan
"Tuvalette hatun falan mı indiriyorsun? Neden bu kadar uzun duruyorsun tuvalette?"
"Sanane Aras. İstediğim kadar kalırım. Tuvalette uzun durmam bile batıyor sana ya. Mal mısın sen?"
"Seni görmeye geldim lan ben! Vakit geçir benimle. Sevgilini yalnız mı bırakacaksın?"
"iğrençleşme!"dedi yüzünü buruşturarak.
"Annenle ne konuştunuz?"
"Sanane."
"Uff anlat işte Gönenç ya. Başka kime anlatacaksın zaten."
"Sen bana yalnız mı demeye çalışıyorsun?"
"Çalışmıyorum dedim zaten. Her neyse anlat hadi."
"Anneme olanların yolladıkları parayı harcamadığımı, anakucağına verdiğimi sen mi söyledin?"
"Hayır. Ben Şebnem teyzeden öğrendim. Bana söylemedin. Haberim yoktu. Neden söylemedin?"
"Söyleme gereği duymadım sadece."
"Gönenç neden Yağız gibi davranıyorsun?"
"Onun gibi davransaydım seninle sadece iş için konuşurdum Aras."
"Yağız benimle sadece iş için konuşmuyor. Ayrıca bana ne gibi bir iş veriyor?"
"Şu an konumuz Yağız'ın sana ne gibi işler verdiği mi?"
"İşine geldi mi aynı Yağız gibi davranıyorsun Gönenç."
"Her neyse."
"Paranı neden kendine harcamıyorsun?"
"Kendi payımı alıyorum tabii ki ama hepsini değil. Gerisini anakucağına bağışlıyorum işte."