Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

Gerçekten üzgünüm.

Elif'ten
"Ne söylemek istiyorsun? Hızlı ol."
"Aras seninle konuştu mu?"
"Hayır. Neden?"
"Seninle öyle şeyler konuştu ya o yüzden."
"Heee anladım. Aras'ın değilde senin konuşman gerekmiyor mu? Bence sen bana kendini pek ifade edemedin."
"Evet. Galiba."
"Anlat o zaman derdini. Kendini ifade et bana."dedim. Biraz daha yaklaştı bana.
"Ben aslında bu Aras yüzünden kavga ettiğimizi düşünüyorum. Yani çok boş bir şey. Tamam bazı şeyler de haklısın ama gizli tutmamızı isteyen sendin. Ayrıca ben bizimkilere bizden bahsetmiyorum evet çünkü onlar sormadığı sürece ben neden söyleyeyim ki?" Aslında haklıydı ama bizim ilişkimizi söylemesi için onların sorması gerekmiyordu.
"Bu konuyu kapatsak artık. Gerçekten sıkıcı ve gereksiz bir konu."
"Senin için gereksiz konu mu gerçekten? Bizim ilişkimizle ilgili bu konu."dedim hafif sesimi yükselterek.
"Konu tam olarak ilişkimiz değil ki Elif. Konu Aras'ın sana saçma sapan şeyler söylemesi."
"Neden sadece Aras'ı suçluyorsun? Ayrıca Aras'ın bahsettiği şey tam olarak ilişkimizle ilgili. Bana resmen ne zaman ayrılacaksınız dedi ya! Bak Emre, ben normlade böyle şeyleri takmam çünkü çocuksu olduğunu düşünürüm. Ama Aras biraz haddini aştı ve senin yapmam gereken şeyleri yapmıyor olman beni sinirlendirdi." Emre saçlarını elinin arasından hızlıca geçirdi.
"Elif şu an kendimi ifade edemediğim için çok üzgünüm ama gerçekten özür dilerim." Emre'yle iki gündür konuşmuyorduk sayılır ve ben Emre'yi çok özlemiştim. Affetmeli miydim bilmiyordum. İkimizde konuşmuyorduk. Susmuştuk. Emre öksürdü. Rahatsız olduğu belliydi.
"Affet kızım artık ya."dedi biri yanımızdan geçerken. Ayhan'dı. Onlara bahsetmiş miydi? Anca kavgamızı anlatırdı zaten! Emre bana biraz daha yaklaştı. Ve daha sonra bana yavaşça sarıldı.
"Gerçekten çok üzgünüm. Ben yani senin dediğin şeyler hakkında biraz hata yaptım. Biliyorsun ben de senin gibi sevgili olduğumuzu pek dile getirmek istemiyorum. Sorana söylerim tabii ki. Ama bana sormadıkları sürece ben onlara söyleyemiyorum." Gülümsedim. Ellerimi omzuna koydum.
"Sorun değil. Ben de senin bu kadar kafana takacağını düşünemedim. Üzgünüm." Saçlarımı okşadı. Ben de saçlarını okşadım. Birazcık daha böyle durduktan sonra geri çekildim. Yanaklarımdan öptü. Sonra da yanaklarımı sıktı.
"Tamam o kadar da abartma. Hocalar görecek."
"Sanki hiç hocalar bahçedeyken el ele tutuşmadık."
"Yanağımdan öptün ama Emre." Yine yanağımdan öptü. Yavaşça koluna vurdum. "Emre!"
"Tamam tamam. Ben spor salonuna gideceğim koç çağırdı. İstersen sen de gel."
"Yok saol. Sen git." El salladım ve yanından ayrıldım. O sırada birazcık uzağımda Duru'yu gördüm. Gülümseyerek el salladı. Sanırım Emre'yle barıştığımızı görmüştü. Ben de gülümsedim ve el salladım.