Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

senin burada olduğunu bilseydim

"Aslında beni bırakmana gerek yok." dedim. Nil'in evine Orçun ve Furkan gelmişti. Furkan'da ben gitmek isteyince beni bırakmak istedi.

"Arabayla bırakıyorum sonuçta."

"İyi de kızlarla kalsaydın. Sen de yorgunsundur."

"Kızların yanına gidip ne yapayım? Uyuyayım mı?" dedi gülerek.

"Haklısın. Neyse tamam. İzin vereyim bari beni bırakmana."

"Teşekkürler." Arabaya bindik. 

"Sen neden gelip bu kadar erken dönüyorsun ki?"

"Gönenç'in yanına gitmem lazım." 

"Neden, bir sorun mu var?" 

"Hayır. Sadece gitmek istiyorum. Zaten çok fazla kalmayacaktım. Öylesine uğrayacaktım."

"Senin burada olduğunu bilseydim erken gelirdim."

"Elçin, Orçun'a demedi mi?"

"Orçun, Elçin'le mi konuştu? Oydum seni Orçun. Bana kimse bir şey söylemedi." Güldüm. 

"Daha sonra da buluşuruz. Ama şu an havamda da değilim. Sen de nedenini sormazsan çok sevinirim." dedim.

"Hülya abla iyi değil mi? Aynı şekilde Cengiz amca da?"

"İyiler iyiler çok şükür ki." 

"Tamam o zaman. Seni eve mi bırakıyorum?"

"Hayır, ben sana diyeceğim yeri."

"Tamam."

"Hoş geldin." dedi Yağız. "

"Hoş buldum. Gönenç nerede?"

"Uyuyor."

"Çok sık uyumuyor mu sence de?" 

"Doktor bu aralar bunun çok normal olduğunu söyledi. Kendini yorgun hissedip sürekli sürekli sürekli uyuyabilirmiş." 

"Anladım. Bu arada ben geldiğime göre, sen gidebilirsin."

"Yok durayım ben de."

"Git Yağız. Evinde güzelce dinlen. Ben uyudum ve şu an daha iyiyim. Sen de biraz uyu ve kendine gel. Tekrardan her şey için teşekkürler."

"Lafı bile olmaz. O zaman ben gidiyorum. Eğer bir şeye ihtiyacınız olursa arıyorsun. Sakın kendine başına halletmeye kalkışma."

"Tamam." dedim. Eşyalarını aldı ve kapıyı açtı. 

"Hadi görüşürüz." dedi.

"Görüşürüz. İyi uykular." 

"Sağ ol."Dedi gülerek. Asansöre binmesini bekledim ve bindikten sonra kapıyı kapattım. Gönenç'in odasına doğru ilerledim. Kapısı kapalı değildi. Sessizce odaya girdim. Gayet de güzelce uyuyordu. Gönenç'e yaklaştım ve işaret parmağımı burnuna yaklaştırdım. Sadece nefes alıyor mu merak ediyordum Nefes alıyordu. Ben de derin bir nefes aldım. Şükürler olsun rahatlamıştım. Arkamı döndüğüm an Gönenç elimden tuttu.

"Nereye?" dedi uykulu bir sesle.

"Hiçbir yere. İçerdeyim, uyu sen." dedim fısıldayarak.

"Yanımda olsan?"

"Sevgilim yanındayım zaten."

"Hayır hayır." dedi ve elimi tuttuğu elini çekip yatağını yavaşça açıp kapattı.

"Sen uyu Gönenç hadi, uykun açılacak yoksa."

"Yanımda ol lütfen."

"Tamam ama sadece 10 dakika."