Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

Uludağ tatili!!

Bir hafta sonra
Duru'dan
"Kızım hazır mısın?"
"Hazırım baba." Tam Uludağ tatiline gideceğimiz hafta babam Türkiye'ye gelmişti ve ben onunla olamayacaktım.
"Baba ya gerçekten gitmek istemiyorum. Sen zaten gideceksin."
"Kızım ben sen geldiğinde de burada olacağım. Merak etme. Hem ben seni görmeden gitmem. Öyle bir şey asla yapmam."dedi yanağımı okşayarak. Gülümsedim.
"Hazırsın değil mi?" Kafamı salladım.
"Çıkalım o zaman."
"Olur." Botlarımı giydim ve evden çıktık. Annem erkenden işe gitmişti. Arabaya bindim.
"Okulun nasıl gidiyor?"
"İyi gidiyor, güzel."
"Tatilden geldikten sonra seninle baba kız takılırız."dedi. Güldüm.
"Olur. Özlemiştim."
"Ben de. Bu arada tatilde sakın kötü hiçbir şey düşünme. Oraya stres atmak için gidiyorsun bunu unutma."
"Unutmam."
"Aferin güzel kızıma."
"Baba?"
"Efendim kızım?"
"Ne zaman Türkiye'de çalışmaya başlayacaksın?"
"Galiba 4-5 ay sonra."
"O kadar çabuk mu?"dedim şaşkınca.
"Aslında belli de olmayabilir Duru. Biliyorsun Amerika'ya bile gitmeyi düşünmüyordum. Şirketin tam olarak ne istediğini bilmiyorum."
"Anladım." Artık babamın Türkiye'de yaşamasını istiyordum. Kafama estiğinde gidebileceğim bir yer değildi Amerika. Bu yüzden bu durum canımı çok sıkıyordu. Telefonuma gelen bildirimle montumdan telefonumu çıkardım. Elif'tendi. Uludağ tatilinde yapılacak şeyler için bir grup açmıştı. Aras, Emre, Elif, Gönenç ve ben vardım grupta. Ve ben Gönenç'le hâlâ daha konuşmamıştım. Bana anlattıklarından sonra onunla yüz yüze gelemiyordum. Ağlamam geliyordu, bana anlattıkları kafamda tekrardan canlanıyordu.
Gönderen:Elif
'Neredesin Duru?'
Gönderen:Duru
'Yoldayım.'
Gönderen:Elif
'Çabuk olsana kızım!'
Gönderen:Duru
'Oluyorum işte.'
Gönderen:Aras
'Sakin ol Elif. Bağırma Duru'ma.' Güldüm.
Gönderen:Elif
'Gönenç seni öldürmeden mesajı sil!' Evet bu ikisi yine kendi aralarında atışacaklardı. Bu da demek oluyor ki telefonu tekrardan cebime koyabilirim.

Şu an otobüsteydim. En arkanın bir önündeydim. Yanımda Aras vardı. Normalde Elif gelebilirim demişti ama ben insaflı bir arkadaş olduğum için sevgilisiyle oturmasını söylemiştim.
"Kanka yanına Gönenç otursaydı keşke. Ayrıca bu ne saçma bir şey ya. Daha bir hafta oldu ve siz tartışmışsınız."
"Tartıştığımızı sana o mu söyledi?"
"Şimdiden 'o' olmuş senin için. Hadi bismillah."
"Yani Gönenç."dedim.
"Hayır. Biz anladık. Grupça. Gönenç bize böyle şeyleri pek söylemez. Fikir alır sadece. Herşeyini bizimle paylaşmaz paşamız." Konuşmadım. Sadece kafamı sallamakla yetindim.
"Çok mu belli oluyor tartıştığımız?"dedi sessizce. Güldü.
"Biraz. Sevgilisiniz ve bir hiç konuşmuyorsunuz. Sence de belli olmaz mı?"
"Olur." Ofladım.
"Neden tartıştınız ki?" Ne diyecektim? Yağız hariç kimse bilmiyordu bu durumu. Ne demeliydim?
"Boş konular işte. Anlatıp hatırlamak istemiyorum."dedim. En iyisi buydu.
"Peki sen bilirsin. Ama lütfen bir gün hatırlamak iste tamam mı? Çok merak ediyorum çünkü." Güldüm.
"Tamam." Yanağımı sıktı ve önüne döndü.
"Biz niye onların yanına oturmadık?"dedim şu an fark ederek.
"Çünkü kapmışlardı vicdansızlar."
"Vicdansızlar."dedim ben de. Sonra arkamı döndüm. Emre ve Elif'e baktım. Gerçekten çok güzel bir çiftlerdi. Şu ana kadar bir tek tartışmalarını görmüştüm. O da basitti ve uzun sürmemişti. Ben de böyle bir ilişki istiyordum -ki böyle bir ilişkimde vardı. Ama galiba uzun sürmeyecekti. Sadece 3 ay. Belki de daha az. Bunu bilemiyordum. Ama tek istediğim Gönenç'i kaybetmemekti. Ve ben şu an bizim için olan bu zamanı trip atarak geçiriyordum. Ama trip atmalıydım da. Ben onun kız arkadaşıyım, hatta onu geçtim arkadaşıyım, gruptakiler de arkadaşları. Ama kimseye bir şey bile demiyor. Nede?! Hızlıca yerimden kalktım ve arka koltukta en köşede olan Gönenç'in yanına gittim. Yanında biri vardı.
"Pardon. Gönenç'le bir şey konuşacağım, kısa süreliğine benim yerime geçer misin?" Çocuk ilk Gönenç'e baktı. Daha sonra bana döndü ve kafasını sallayıp yerime geçti. Ben de onun yerine oturdum.
"Bir şey mi oldu?"dedi. Sesi nedense sessiz ve bitkin çıkmıştı.
"Hayır, bir şey olmadı. Sadece.. yanında oturmak istedim."dedim. Şaşırmış gibiydi. Evet şaşırmalıydı. Çünkü bu lafların benden çıkması bir mucizeydi!!
"Nasılsın görüşmeyeli?"dedi saçlarımı okşayarak. Şu an mutluydum.
"Kötü ve iyi?'
"Hı?"
"Babam yurt dışından geldi ve bu yüzden iyiydim. Ama seninle bir hafta boyunca konuşmadığım içinde kötüydüm." Gülümsedi. Birazcık sessiz konuşuyorduk. Otobüste yeterince ses vardı ve bu da bizim konuştuklarımızın duyulmamasını sağlıyordu.
"Sen nasılsın? Görüşmeyeli?"
"İyi gibiyim. Artık düzenli uyumaya başlamıştım, ama seninle konuşmadığım günden beri uyuyamıyorum."dedi. Omzuma dokundum.
"Hı?"dedi anlamayarak. Kafasını yavaşça omzuma yasladım.
"Uyuyabilirsin."dedim. "Yolumuz uzun sonuçta." Elimi tuttu.
"Sen de uyu. Yolumuz uzun sonuçta. 1,5-2 saat ama olsun."dedi. Gülümsedim. Kafamı geri yasladım ve ben de gözlerimi kapadım. Uyumak ikimize de iyi gelecekti.
"Ne ara barıştınız olm?!" Aras'ın sesi olduğu bariz belliydi.
"Kes sesini, uyuyoruz şurada!"dedi Gönenç.
"Peki."dedi Aras.

İstanbul-Bursa arası çok az olduğu için akşama otele varmıştık. Hemen babamı aradım ve daha sonra da annemi. Meraklanmasınlar.
"Kiminle konuştun?"dedi Gönenç yanıma gelerek.
"Annemi ve babamı aradım meraklanmasınlar diye. Vardığımızı söyledim."
"Anladım."
"Evet arkadaşlar toplanın hadi! Hızlıca toplandık.
"Şimdi kızlar sağdan, erkeklerde soldan odalarına gidebilir. Akşam yemeğinde görüşürüz. Dağılabilirsiniz."
"Aşağıda görüşürüz."dedi Gönenç. El salladım ve Elif'in yanına gittim.
"Barıştınız sonunda."dedi. Gülümsedim.
"Evet. Küs değildik ama olsun."
"Nedenini Aras'a anlatmamışsın, bu yüzden ben de anlatmak istediğin zamanı iple çekiyorum."
"Tamam." Moralimi yüksek tutmalıydım. Gönenç onun için üzüldüğümü biliyordu ve ben bunu ona yansıtmak istemiyordum. Bu yüzden eskisi gibi davranmam yeterdi değil mi?
Odaya gelmiştik.
"Kızım alt tarafı bir hafta kalacağız. Neden bu kadar fazla şey getirdin?"
"Fazla değil ki. Sadece ihtiyacım olanlar." Güldüm.
"Benimde sadece bunlar ihtiyacım."dedim sırt çantamı göstererek.
"Kızım senin erkek arkadaşına güzel görünme gibi bir çaban yok."
"Aslında senin de olmamalı. Zaten çok güzelsin ve Emre'de seni her halinle seviyor." Göz yaşlarını yalandan siliyormuş gibi yaptı.
"Gerçekten beni çok mutlu ettin teşekkür ederim aşkem."
"Rica ederim. Bu arada yavaş yavaş Aras'ın laflarını söylemeye başladın. Farkında mısın?"
"Ay Allah korusun."dedi elini yumruk yapıp üç kere dişine değdirerek.
"Neyse eşyaları yerleştirelim bari."dedim.
"Aynen." Oda da sadece ikimiz kalıyorduk. Neden bilmiyordum ama daha sonra bir kişinin daha geleceğini söylediler. Keşke gelmese de Elif'le bu odada tek olsak.
"Keşke odada da tek olsak."
"Tekiz zaten."dedi.
"Ama daha sonra biri gelecekmiş."
"Haklısın. O zaman bizde o gelene kadar eğleniriz."
"Tamam."dedim gülerek.
"Şu eşyaları hemen yerleştirelim sonra biraz dedikodu yaparız. Anlatacaklarım var kızım sana."
"Tamam."dedim. "Sabırsızlıkla bekliyorum."

Evet sonunda eşyalarımızı düzenlemiştik ve aşağıya inebilmiştik.
"Açlıktan ölüyorum."dedi Elif.
"Ben de. Gönenç'ler nerede?"dedim.
"Bilmem. Emre aşağıdayız dedi." Etrafa bakındım. Sonradan onları gördüm.
"Karşıdalar."dedim. El salladım beni görmeleri için. Aras beni görmüştü. O da el salladı ve yanımıza geldiler.
"Yemek sırası da maşallah."dedi Elif.
"Evet ya. Niye bu kadar sıra var? Birde biz geç indiğimize rağmen böyle."dedim. Omzumda bir el hissettim. Yani Gönenç'ti zaten.
"Merhaba."dedi. Güldüm.
"Merhaba."dedim. Göz altlarında ki morluklar gitmişti biraz.
"Yediniz mi siz?"dedim.
"Hayır, sizi bekliyorduk."
"O zaman sıraya girelim."
"Neden sıraya girmediniz? Yer tutardınız en azından."dedi Aras.
"Yeni geldik biz. Ayrıca sizi arıyorduk."
"Yani keşke bizi sevdiğinizi bu kadar belli etmeseniz."dedi Gönenç alaycı bir tavırla.
"Ne alakası var? Aşağıda görüşürüz demediniz mi? Bizde sizi arıyorduk bu yüzden."dedim.
"Aynen. Lütfen bu kadar artistlenmeyin."dedi Elif bana katılarak.
"Bana kızmayın ya benim bir suçum yok."dedi Aras.
"Yok senin bir suçun yok zaten canım arkadaşım."dedim. Aras bana öpücük. O sırada Gönenç öksürdü.
"İyi misin?"dedim. Sonradan Aras'ın bana yaptığı son hareketten dolayı yaptığını anladım. Ben de bir şey oldu sanmıştım. Omzuna vurdum.
"Ah!"
"Bir şey oldu sandım ama sen Aras öyle yaptığı için öksürmüşsün."
"Niye öpücük atıyor kızım?"dedi.
"Abartma Gönenç."
"Tamam ben de birine öpücük atacağım o zaman."
"At. Kıskanmam ben."dedim üstlemeyerek. Öyle bir şey yapmayacağını biliyordum. Bu yüzden umursamıyormuş gibi yaptım.