Özel Alança Lisesi (TAMAMLANDI)

gönenç ölecek mi?

Sabaha mükemmel bir baş ağrısında uyanmıştım. Resmen sabahlamıştım bugün. 05.20'te uyumuştum ve saat 10.47 idi. Duru'ya baktım. Aslında onu benim yattığım yere yatıracaktım o uyurken ama uyanır diye korkmuştum. Zaten ben onu yatağa yatırırsam safra o kalkıp beni yine yatağa yatırırdı. Gülümsedim. Benim iyi olmam için çok çabalıyordu. Hatta farkında olmayıp kendini fazla yoruyordu. Çabalarının bir zaman sonra boşa gideceğini de biliyordu. Ama buna rağmen yine de bana yardım ediyordu. Zaten bu yüzden beni evimde kalmak istiyordu. Eğer bana bir şey olursa kendisi gelip yardım edecekti. Yemek yapacaktı. Aslında Duru eşim gibi olmayacak mıydı? Benim evimde yaşayacak, benimle uyuyacak, (yani inat etmezse tabii) bize yemek yapacak, beraber yemek yiyeceğiz. Ve ben onu sinir edip yemek kötü yaptığını söyleyeceğim. Ama yapmak için yapmam için pek zamanım yok. Hatta belki de hiç yok. Belki 3 gün belki 4 gün .. Artık kendimi daha yorgun ve uykulu hissediyorum. Sürekli uykum geliyor, ayağa kalkarken başı dönüyor ve gözlerim kararıyor. Hiçbirini ne doktora söylüyorum ne de Duru'lara. Zaten ben normal krizlerimden birini geçirirken bile beni hastaneye götürmek için yalvardılar. Doktorum beni yaklaşık 2 gün önce aramıştı. Artık gerçekten hazırlıklı olmam, istediğim kişilerle bolca zaman geçirmem söyledi. Duru'nun benim evimde kalmasını gerçekten çok istiyorum. Gözlerimi ilk açtığımda Duru'yu görmeyi görmeyi, onu evimde görmeyi .. Duru'yu bırakmak, bu hayatı bırakmak istemiyordum. Sürekli uykum geliyor, ayağa kalkarken başı dönüyor ve gözlerim kararıyor. Hiçbirini ne doktora söylüyorum ne de Duru'lara. Zaten ben normal krizlerimden birini geçirirken bile beni hastaneye götürmek için yalvardılar. Doktorum beni yaklaşık 2 gün önce aramıştı. Artık gerçekten hazırlıklı olmam, istediğim kişilerle bolca zaman geçirmem söyledi. Duru'nun benim evimde kalmasını gerçekten çok istiyorum. Gözlerimi ilk açtığımda Duru'yu görmeyi görmeyi, onu evimde görmeyi .. Duru'yu bırakmak, bu hayatı bırakmak istemiyordum. Sürekli uykum geliyor, ayağa kalkarken başı dönüyor ve gözlerim kararıyor. Hiçbirini ne doktora söylüyorum ne de Duru'lara. Zaten ben normal krizlerimden birini geçirirken bile beni hastaneye götürmek için yalvardılar. Doktorum beni yaklaşık 2 gün önce aramıştı. Artık gerçekten hazırlıklı olmam, istediğim kişilerle bolca zaman geçirmem söyledi. Duru'nun benim evimde kalmasını gerçekten çok istiyorum. Gözlerimi ilk açtığımda Duru'yu görmeyi görmeyi, onu evimde görmeyi .. Duru'yu bırakmak, bu hayatı bırakmak istemiyordum. Artık gerçekten hazırlıklı olmam, istediğim kişilerle bolca zaman geçirmem söyledi. Duru'nun benim evimde kalmasını gerçekten çok istiyorum. Gözlerimi ilk açtığımda Duru'yu görmeyi görmeyi, onu evimde görmeyi .. Duru'yu bırakmak, bu hayatı bırakmak istemiyordum. Artık gerçekten hazırlıklı olmam, istediğim kişilerle bolca zaman geçirmem söyledi. Duru'nun benim evimde kalmasını gerçekten çok istiyorum. Gözlerimi ilk açtığımda Duru'yu görmeyi görmeyi, onu evimde görmeyi .. Duru'yu bırakmak, bu hayatı bırakmak istemiyordum.

Duru'dan

Gönenç, Yağız ve Emre'yle birlikte eve gitmişti. Onlarla beraber gitmek istiyordum ama bu zamanlarda bizim grupla hiç vakit geçirememiştim. Ve beni sürekli arıyorlardı. Nil'in evinin önündeydim. Zili çaldım ve bekledim. Galiba onlara her şeyi anlatacaktım. Bunu Gönenç'e söylememiştim. Ama benim kızlara bunu anlatmam gerekiyordu. En azından birine anlatmalıydım. Kapıyı Nil açmıştı. Zaten kapıyı açar açmaz da bana sarılmıştı.

"Evet birileri beni bayağı özlemiş anlaşılan."

"Sen de hiç özlememişsin anladığım kadarıyla." Nil'e sıkıca sarıldım.

"Sizi o kadar çok özledim ki. Sadece bu aralar gerçekten çok yoğundum."

"Canım bu aralar dediğin yaklaşık 1 aydır senin hiç yüzünü göremedik. He görüntülüde gördük tabii ama o başka."