五十二

25 2 6
                                    

CHAPTER 52 | Breaking You Off—————————————— — VAMPIEREN —

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

CHAPTER 52 | Breaking You Off
——————————————
VAMPIEREN

민다희
MIN DAHEE

Ik laat een nerveuze adem los. "Oké." Een slik. "Oké, ik begrijp het."

Iets zachts flitst in de ogen van Yujin. De vonk lijkt op zorg. "Ja? Weet je het zeker?"

Ik slik snel. "Ik zoek de Night Soul op en teleporteer me naar hem toe. Waar hij ook is, ik zal hem kunnen vinden. Correct?"

De Aurane voor me knikt snel. "Ja klopt. Probeer zijn aanwezigheid op te zoeken. Dat zal je wel lukken, je kent hem wel goed nu."

Ik knik, mijn zekerheid bevestigend. "Ook heb je me bevrijd. Je hebt me de vernietigingsspreuk geleerd. Ik ga naar Silver Moon en..."

Een traan glipt uit mijn wang.

"En ik zal Night Soul Jungkook vernietigen."

전정국
JEON JUNGKOOK

De troonzaal is bekleed met een dure laag van spanning. Het decoreert de atmosfeer om ons heen, het vult de lucht met angst en met zorg.

Het lijkt alsof mijn voeten over zand lopen, elke stap is moeizaam en zwaar. Het zand is heet, de felle zon achter mij brandt, en zweet druppelt van mijn hoofd.

Oh, hoe ik wens om in zo'n situatie te zijn.

Want nu zijn mijn stappen heet van de zenuwen, is het Seungyeon's staar dat in mij brandt en druppelt de angst uit Jaehyun's ogen.

Was ik maar op het strand...

"Night Soul Jungkook." De koningin halt haar passen. We omcirkelden elkaar zojuist, net als twee leeuwen die elkaar willen bespringen. "Het zal een wijze keuze zijn om per direct op te geven."

Ik begin rechter op te staan. Ik frons. "Nee. Mijn wil staat vast. Ik wil dat Dahee hier niks mee te maken heeft."

Ik zie dat haar hand in een strakke vuist balt. Haar aders zijn dik en blauw, ze laten zien hoe erg haar bloed borrelt van frustratie. "Zie je het niet in, jij idioot." Ze spuwt de woorden naar buiten, net een ongetemde draak. "Zij moet gebruikt worden. Niet alleen is zij ons middel voor de mountain ash, maar is zij ook jouw jager. Als we haar opgesloten houden, kan ze je niks aandoen."

Iets van haar woorden doet mijn mondhoek omhoog kruipen. Een aarzelende glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik lach eruit. "Dat maakt me niet uit, vreemd genoeg..."

Ze trekt haar wenkbrauwen op, in verwarring. Haar hele houding verstijft en voor even lijkt ze te denken dat ik compleet gestoord ben. Dat ik volledig de draad heb kwijt geraakt. Zelfs Jaehyun straalt dezelfde emoties uit.

Ik haal mijn schouders op. Misschien ben ik ook getikt. Dan is het maar voor jou, 'Hee.

"Je zei het zelf. Achter elke vloek is een gunst en achter elke gunst een vloek. Ze is mijn gunst, Seungyeon..." ik probeer haar te overtuigen, haar in te laten zien dat dit niet alles hoeft te verbreken.

Ze lacht van mijn woorden. "Jij dwaas." Ze schudt haar hoofd. "Ik weet nog goed wat ik daarop zei."

Haar ogen kleuren in een paarse tint, wat laat zien dat ze leunt naar haar heksen kant. Ze wilt een spreuk uitoefenen, ze wilt ons beheksen.

Ik voel de transparante vleugels in me losbarsten. Zo groot en wijd mogelijk steek ik ze uit, mijn trots showend. Mijn dapperheid showend.

Het doet de machtige koningin voor me echter niks. Ze blijft trots grijnzen, ik zweer dat ik zelfs haar paarse ogen zie schitteren in opwinding. Ze geniet ervan. Een hybride van drie soorten tegen een simpele, verzwakte ziel.

Ik vraag letterlijk om geëindigd te worden.

"Jaehyun," fluister ik. "Zoek dekking."

De mens begint het meteen door te hebben en vlucht. Voor even ben ik bang dat Seungyeon hem wilt vasthouden, maar ze laat haar gemakkelijke prooi ontsnappen.

Een donker en mysterieuze aura begint de koningin te omsingelen, het lijkt haar te bekleden, haar over te nemen. Ze wordt één met haar macht.

En dan zit er een energiebal vol met kwaad in haar handen. Een aanval, een brandend, kokende aanval.

Ik heb niet eens een schild.

"Je kan net zo goed een vloek zijn voor haar."

En dan schiet ze los. De energiebal begint zijn eigen macht te krijgen en vliegt woest naar me toe. Zo vlug als ik kan ontwijk ik haar aanval.

"Serieus!?" Schreeuw ik ongelooflijk. "Wil je serieus dit uitvechten!?"

Iets sinister wast over haar heen. Haar ogen kleuren donkerder, samen met haar bedekkende aura. "Jazeker."

Ze vormt nog een bal van energie, die ze meteen op me lanceert. Vliegensvlug maakt de bal een weg naar me toe, klaar om me te bereiken.

Ik kan net op tijd wegduiken.

"Vecht, Night Soul! Vecht met eer!" Commandeert ze me woest.

Ik hijg, de adrenaline begint me in te halen. "We zijn praktisch zakenpartners!"

Een giechel ontsnapt haar lippen, ze vindt humor in mijn woorden. "Je bent humoristisch, lieve Jungkookie." Meteen ijst mijn lichaam als ik zie dat ze weer serieus wordt. "Maar sinds je ervoor gekozen hebt om hand in hand te gaan met je eigen einde, zijn wij vijanden geworden."

"Seungyeon, je draait door." Ik verklein de afstand tussen haar en mij. "Je maakt hier een te groot probleem van. We kunnen gemakkelijk een andere Aurane vinden en haar als brandstof gebruiken. Laat Dahee gewoon gaan... waar is ze?"

Opnieuw flitsen haar ogen paars, in reflex. Ze maakt een gevaarlijke handbeweging en opeens begint de grond open te scheuren. De gescheurde grond klontert samen in tientallen stenen. Rotsen.

Ze brengt haar hand omhoog, en alsof de stenen naar haar luisteren, doen ze haar na. Ze zweven om me heen, klaar om me te bekogelen.

"Dahee is ver van hier. Je zal haar pas kunnen zoeken als je mij je hebt gepasseerd," grijnst ze. "Het is simpel, Jungkook. De enige manier om haar te bereiken is door mij te bevechten."

Ik knipper in shock. Is ze serieus?

Nog een energiebal vormt in haar handen. Dat is hoe serieus ze is.

Fuck.

——————————————

VEEL SUCCES MET SCHRIJVEN MIJN GETALENTEERDE (en enigste) TALENT!!!!
U CAN DO THIS MEID
<3

Rantipole | JJKWhere stories live. Discover now